عاشوراي سامرا
گلدسته هايش با نگاهم آشنا بود
آنگه كه بر تن بود دست عسكريين
روزي كه سر از تن برفت و دست ها ماند
گلدسته ها با خاك يكسان شد دوباره
در ظهر عاشورا اگر دستان عباس
در كربلاي سامرا در قرن حاضر
از انفجار مرقد قدس دو خورشيد
از انگليس دون و آمريكاي ملعون
هان اي جوان مردان قرآني كجاييد
اينجا مزار مادر و باباي مهدي است
تا كي سكوت مرگبار و سازش زشت
اي زادگان حضرت موسي بن جعفر(ع)
اي وارثان خون خورشيد حسيني
هان اي مسلمانان بپا وقت قيام استگويي قنوتي سبز و ذكر ربنا بود
كي لشكر كفار را در شهر جا بود
گويي كه عاشوراي سرخ سامرا بود
اين ظلم از بوش و بلر در عصر ما بود
از پيكر ماه بني هاشم جدا بود
از سامرا سر رفت و دستانش به جا بود
آواي غم، رنگ عزا در ماسوا بود
در جاي جاي اين وطن ماتم به پا بود
اين بارگاه قدس آل مصطفي بود
اين خانه بيتي از بيوتات خدا بود
اين بزدلي ها در شريعت كي روا بود
اي حاميان دين و قرآن و پيامبر(ص)
اي رهروان راه و افكار خميني
دشمن درون خانه خوابيدن حرام است
