اهدای جایزه زنان شجاع در سال 2007 از سوی کاندولیزا رایس به زنانی از آرژانتین، اندونزی، عراق، افغانستان، زیمبابوه و چند کشور دیگر
کاندولیزا رایس در اولین دوره برگزاری این مراسم تصریح کرد: "امروز شجاعت ده زن فوق‌العاده را جشن می‌گیریم که... مدافعان بین‌المللی آن چیزی هستند که رئیس‌جمهور بوش "ملزومات غیرقابل‌بحث کرامت انسانی" نامیده است... می‌دانیم که در بسیاری از کشورها مسیر زنان به سوی حقوق مساوی و فرصت‌های مساوی مسیر آسانی نیست. برای زنان کشور ما هم آسان نبود. 130 سال طول کشید تا قول بنیان‌گذاران آمریکا مبنی بر این‌که "همه انسان‌ها مساوی آفریده شده‌اند" به معنای این شود که زنان هم حق رأی داشته باشند."
اهدای جایزه زنان شجاع سال 2008
میشل اوباما همسر رئیس‌جمهور آمریکا و "هیتر هیگین‌باتم" معاون وزیر خارجه در امور مدیریت و منابع روز سه‌شنبه جایزه زنان شجاع را به ده نفر از سراسر دنیا تقدیم کردند. یکی از این افراد خواننده اوکراینی مشهور به "روسلانا" بود که شهرتش را مدیون بردن جایزه "یورو ویژن" در سال 2004 است. دلیل انتخاب وی بر پایه "شجاعت استثنائی و نقش رهبری در حمایت از صلح، عدالت، حقوق بشر، برابری جنسی، و قدرت بخشیدن به زنان" به فعالیت‌های این روزهای او برمی‌گردد. مشرق
روسلانا طی تظاهرات‌های ماه نوامبر سال گذشته با حضور در میدان استقلال کی‌یف در اوکراین با مخالفان دولت همراه و به زودی به صدای مخالفان تبدیل شد. وی در گفتگو با رویترز در ماه دسامبر عنوان کرد: "من خودم را یک داوطلب می‌دانم... برای این‌که به مردم نشان دهیم باید اینجا بیایند، چون راه دیگری نیست. روسیه گذشته ماست، اروپا باید آینده ما باشد."
روسلانا خواننده و مدل اوکراینی که به مخالفان و براندازان دولت این کشور پیوست
روسلانا سابقه طولانی‌مدتی در فعالیت‌های مدنی دارد. این خواننده مشهور در انقلاب نارنجی سال 2004 اوکراین نیز نقشی فعال داشت و در سال 2005 اولین سفیر ملی سازمان ملل در اوکراین شد.
اعطای جوایز بین‌المللی به افرادی از کشورهای مختلف بی‌شک اقدامی بسیار مثبت و مؤثر است و باعث می‌شود دیگر افراد نیز انگیزه فعالیت بگیرند و در مسیر افرادی حرکت کنند که این جایزه‌ها را دریافت می‌کنند. دریافت جایزه حقوق بشر، دموکراسی، صلح و آزادی بیان، یا نشان شجاعت و دفاع از آزادی بیان و غیره می‌تواند علاوه بر زندگی فرد، تمام دنیا را هم متحول کند. به همین خاطر بسیاری از نهادها و سازمان‌های بین‌المللی اقدام به اعطای این‌گونه جوایز می‌کنند که در نگاه اول حرکت نمادین بسیار خوبی است.
اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که سیاست و پیچیدگی‌ها و غرض‌ورزی‌های دنیای سیاسی به ساختار این جایزه‌ها راه پیدا کند. اگر این اتفاق بیفتد نتیجه‌اش این است که در سال 2009 باراک اوباما به بهانه "تلاش‌های فوق العاده خود برای تقویت دیپلماسی بین المللی و همکاری بین ملت‌ها" جایزه صلح نوبل دریافت می‌کند. این در حالی است که وی در آن زمان بر خلاف قول‌هایش هنوز حاضر به پایان دادن به جنگ عراق نبود. مشرق
یکی دیگر از این جوایز بین‌المللی، "زنان شجاع بین‌المللی" نام دارد که از سال 2007 تا کنون هر سال توسط وزارت خارجه آمریکا به چندین زن از سراسر دنیا اهدا می‌شود. سفارت‌های آمریکا در کشورهای مختلف حق دارند هر سال یک زن را به عنوان نامزد جایزه از آن کشور معرفی کنند. وزارت خارجه آن‌گاه از بین نامزدها افراد برنده جایزه را انتخاب می‌کند.
سمیره ابراهیم فعال حقوق بشر مصری که ارتش را در دادگاه محکوم کرد
سمیره ابراهیم که برای دریافت جایزه زنان شجاع به آمریکا سفر کرده بود، بدلیل خودداری از به رسمیت شناختن رژیم اسرائیل از فهرست دریافت‌کنندگان جایزه حذف شد
اما متأسفانه این جایزه هم رنگ سیاسی به خود گرفته است. از جمله برنده‌های این جایزه که ماهیت غرض‌ورزانه آن را افشا کرده‌اند می‌توان به "سميره ابراهيم" فعال حقوق بشر مصری اشاره کرد که در نظرسنجی سالانه نشریه تایم آمریکا در سال 2012 هم به عنوان چهره برتر شناخته شده بود. در تاریخ 9 مارس که شورای عالی نظامی مصر اقدام به آزمایش اجباری "کشف پاکدامنی" 17 زن مصری بازداشت شده در میدان التحریر کرد، سمیره ابراهیم به تنهایی به این اقدام اعتراض کرد و پرونده‌ای با همین موضوع را به دادگاه مدنی برد و در آن‌جا ارتش را محکوم کرد.
"چارلیز ترون" بازیگر هالیوودی برنده جایزه اسکار و از پیام‌آوران صلح سازمان ملل درباره سمیره ابراهیم می‌نویسد: "وقتی داستان سمیره را شنیدم، تکان خوردم. نه تنها به خاطر بی‌عدالتی نفرت‌انگیزی که تجربه کرده بود، بلکه به خاطر شجاعت وی در بیان واقعیت و ایستادگی مقابل کسانی که به او می‌گفتند سکوت کند. سمیره نماد ایستادگی مقابل ترس است. تأثیری که وی به جای گذاشته فراتر از مصر را دربرمی‌گیرد."
سمیره ابراهیم واقعاً شایستگی دریافت جایزه زنان شجاع را داشت و همه چیز آماده بود تا این جایزه را از وزارت خارجه آمریکا دریافت کند. وی حتی برای دریافت جایزه به واشینگتن هم سفر کرد. در آن‌جا تنها یک شرط برای اهدای جایزه به وی گذاشتند: شرکت در کنفرانسی مطبوعاتی برای عذرخواهی به خاطر اظهارات ضد اسرائیلی‌اش در شبکه‌های اجتماعی از جمله توییتر و تمجید از رژیم صهیونیستی.
زمانی که این فعال مصری از خواسته آن‌ها سر باز زد و تأکید کرد که رژیم صهیونیستی را به رسمیت نخواهد شناخت، اسم وی از بین ده زنی که قرار بود جایزه زنان شجاع را دریافت کنند خط خورد. سمیره ابراهیم هم در واکنش به این اتفاق اعلام کرد که اگر می‌دانست شرط دریافت جایزه زنان شجاع، اظهار وفاداری به اسرائیل و آمریکا است حتی از پذیرش این جایزه هم خودداری می‌کرد و هرگز و به واشنگتن نمی‌رفت.
به نظر می‌آید نام این جایزه را باید جایزه زنان وفادار به اسرائیل می‌گذاشتند. چرا که اگر واقعاً دلیل انتخاب افراد به عنوان برنده شجاعت آن‌ها بود، مسئله عذرخواهی از اسرائیل یا اصلاً به رسمیت شناختن و نشناختن رژیم صهیونیستی نباید مطرح می‌شد.
یکی دیگر از زنانی که سال 2010 برنده این جایزه شد، زنی ایرانی به نام "شادی صدر" است که با پشتیبانی رسانه‌های غربی از جمله بی‌بی‌سی و صدای آمریکا به فعالیت‌های به اصطلاح حقوق بشری می‌پردازد. وی از ضد انقلابیون فراری است که از جمله فعالیت‌های حقوق بشری‌اش اعتراض و جنجال‌سازی درباره اعدام اشرار تجزیه‌طلب و تروریست در خوزستان بود. این اقدام صدر که بلافاصله مورد حمایت سازمان عفو بین‌الملل و برخی سازمان‌های بین‌المللی دیگر مدعی حقوق بشر قرار گرفت، تا جایی ادامه پیدا کرد که حتی گروهک پان‌ایرانیست‌ها که مخالف تجزیه ایران هستند هم به وی اعتراض کردند. مشرق
شادی صدر از جمله فعالان حقوق زنان که پس از شرکت در اغتشاشات سال 88 از کشور گریخت
شادی صدر طی مقاله‌ای تحت عنوان "دموکراسی با تمام تبعات آن، در نقد مخالفان حق تعیین سرنوشت" در حمایت از تجزیه‌طلبی برخی گروهک‌ها در مناطق جنوبی ایران می‌نویسد: "این واقعیت که اگر نگوییم همه، حداقل بخش بزرگی از کردها، یا عرب‌ها در ایران، چنان روح جمعی و پیوندهای مشترکی میان خود احساس می‌کنند که خود را "ملت کرد" یا "ملت عرب" تعریف می‌کنند، می‌تواند به سادگی و بدون هیچ مناقشه‌ای، از آن‌ها، یک "ملت" بسازد."
صدر بارها و در قالب کمپین‌ها و گروه‌های مختلف به فعالیت‌های ضد ایرانی و ضد اسلامی پرداخته است، از جمله حضور در اغتشاشات سال 88 که بلافاصله پس از آن مجبور به فرار از ایران شد.
شادی صدر بدون آن‌که در مراسم دریافت جایزه زنان شجاع شرکت کند، خطاب به شرکت‌کنندگان در مراسم نوشت: "به خاطر این‌که شیوا [نظرآهاری] با ما نیست و نمی‌تواند در مراسم جایزه شرکت کند، من نیز از شرکت در مراسم خودداری می‌کنم به امید این‌که غیاب من موجب توجه جامعه بین‌الملل به وخامت وضعیت وی شود." اما بد نیست با "شیوا نظرآهاری" که از دید صدر "یکی از شجاع‌ترین زنان دنیا" است، بیش‌تر آشنا شوید.
شیوا نظرآهاری از همکاران گروهک منافقین در اغتشاشات سال 88
نظرآهاری از سال 82 با همكاري گروهك منافقين در پوشش گزارشگر حقوق بشر، سياه‌نمايي عليه ایران را آغاز کرد و بنا به اسناد و شواهد انکارناپذیر که در رسانه‌ها نیز منتشر شده، همکاری نزدیکی با گروهک منافقین داشت. وی تا سال 88 نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد و به عنوان عامل کددار منافقین دست به تحریک دانشجویان برای حضور در اغتشاشات بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری زد. سران فتنه، از جمله موسوي، رهنورد، تاج‌زاده و كروبي، چندین بار در منزل وی حضور یافته‌اند. مشرق
سال 2010، همان سالی که شادی صدر جایزه زنان شجاع را برد، یکی از خبرنگاران بعد از مراسم از "ملانی ورویر" سفیر سیا و مدیر دفتر امور جهانی زنان در آمریکا، سؤال جالبی پرسید: "آمریکا و عربستان سعودی روابط بسیار قوی دارند. چرا آمریکا به فعالان حقوق بشر و حقوق زنان در عربستان توجهی نمی‌کند، بلکه به عکس خواهر وزیر خارجه عربستان را برای جایزه شجاعت نامزد کرده است؟" و جالب‌تر پاسخ ورویر به نقل از هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت، به این سؤال بود: "مسلماً این زنان عربستان سعودی هستند که باید صدای اعتراض خود را به بلندترین شکل به دیگران برسانند."
اعطای جوایز بین‌المللی مسلماً می‌تواند به بهتر شدن وضعیت دنیا کمک کند، اما برندگان این جوایز را باید افرادی انتخاب کنند که به دنبال بهتر شدن وضعیت دنیا هستند. وزارت خارجه کشوری که دم از حقوق بشر می‌زند و در عین حال مسئول کشتار میلیون‌ها نفر در فلسطین، افغانستان، عراق، سوریه و چندین و چند کشور دیگر است، یا جامعه جهانی‌ای که از این وزارت خارجه جهت می‌گیرد، هیچ‌کدام بدون قصد و غرض فردی را به عنوان فعال حقوق بشر یا شایسته دریافت جایزه صلح انتخاب نخواهند کرد. مشرق
مراسم اهدای جایزه زنان شجاع در سال 2013 با حضور میشل اوباما، جان کری و وندی شرمن
در مراسم امسال نیز که 3 مارس برگزار شد، برندگان جایزه زنان شجاع بین‌المللی از این قرار بودند: "نسرین اوریاخیل" از افغانستان به خاطر دست‌آوردهایش در بخش خدمات بهداشت زنان؛ "روشیکا دئو" از "فیجی" به خاطر تلاش جهت افزایش حضور زنان و جوانان در روند دموکراتیک‌سازی کشورش؛ اسقف "روسودان گوتسیریدزه" از گرجستان به خاطر تلاش جهت برابری مرد و زن، و دفاع از حقوق هم‌جنس‌بازان؛ قاضی "آیریس یاسمین باریوس آگویلار" از گواتمالا به خاطر قضاوت در دادگاه محاکمه "افراین ریوس مونت" دیکتاتور سابق گواتمالا؛ "لاکسمی" از هند به خاطر مبارزه با اسیدپاشی و پیروزی در دادگاه برای کنترل فروش اسید در هند؛ "فاطیما توری" از مالی به خاطر خدمت در جهت سلامتی زنان و مبارزه با تبعیض جنسیتی در مالی؛ دکتر "ماها المعنیف" از عربستان سعودی و "بیتریس امتتوا" از زیمبابوه به خاطر دفاع از آزادی مطبوعات.
