صراط: مراسم بزرگداشت شهدای بمباران شیمیایی حلبچه با حضور جمعی از محققان، نویسندگان و هنرمندان در تالار اجتماعات پژوهشکده فرهنگ و هنر جهاد دانشگاهی برگزار شد.
* سکوت مدعیان حقوق بشر در حادثه حلبچه
در این مراسم هوشمند، پژوهشگر و مشاور دفتر همکاری های ایران و اقلیم کردستان ضمن بازخوانی حمله شیمیایی صدام حسین به حلبچه گفت: پس از این حمله وحشیانه، تنها کشوری که از مردم حلبچه حمایت کرد، ایران بود و این شهدا نیز بر اثر حملات شیمیایی صدام مصدوم شده و به ایران آمدند که در اینجا بر اثر شدت جراحات شهید شدند.
وی ادامه داد: با توجه به این که این مصدومان در استان‌های مختلف کشور از جمله کردستان، کرمانشاه، کرمان و تهران بستری شده بودند، در نتیجه در همه آن شهرها نیز مزار این عزیزان وجود دارد.
این پژوهشگر ادامه داد: در آن زمان همه مدعیان حقوق بشر در جهان با حمایت از صدام حسین موجب کشتار مردم حلبچه شدند و متاسفانه هیچ گاه هم محاکمه نشدند.
* مشارکت 207 شرکت اروپایی با صدام در کشتار مردم حلبچه و ایران
در ادامه مراسم، عبدالرحمن زیباری وکیل مردم کرد در دادگاه صدام حسین هم گفت: در آن دادگاه برخی قصد داشتند که از اعدام صدام ممانعت کنند که با تلاش ما این اتفاق عملی نشد.
عبدالرحمن زیباری افزود: متاسفانه ما هنوز نتوانسته‌ایم این جنایت را به عنوان نسل کشی تثبیت کنیم و حمایت کنندگان صدام هم که شامل کمپانی‌های آلمانی، امریکایی بودند، هنوز محاکمه نشده‌اند.
وکیل مردم کرد در دادگاه صدام حسین با ارائه اسناد و پژوهش‌هایش در این زمینه اظهار داشت: در مجموع 207 شرکت اروپایی به رژیم بعث عراق، سلاح کشتار جمعی فروختند که شامل 3 شرکت از آرژانتین، 17 شرکت از اتریش، 16 شرکت از فرانسه، یونان یک شرکت، هند یک شرکت، عراق یک شرکت، ایتالیا 12 شرکت، ژاپن یک شرکت، بلژیک 8 شرکت، امریکا 7شرکت، برزیل یک شرکت، مصر یک شرکت، آمریکا 18 شرکت، آلمان 86 شرکت، لهستان یک شرکت، هلند 2 شرکت، موناکو 2 شرکت، بریتانیا 18 شرکت، سوئد یک شرکت، اسپانیا 4 و سوئیس با 11 شرکت می‌شود که همه آنها در این کشتار سهیم بودند.
* پس از جنگ جهانی اول 113 تن مواد شیمیایی بر سر مردم دنیا ریخته شد
اسعد اردلان، استاد دانشگاه، محقق و پژوهشگر سخنران بعدی این مراسم بود که در سخنانش به مفاد پروتکل 1925 ژنو اشاره داشت و گفت: پس از پایان جنگ جهانی اول که 113 تن مواد شیمیایی بر سر مردم دنیا ریخته شد، این قرارداد در سازمان ملل به امضا رسید و در آن از دولت‌ها خواسته شد که سلاح‌های شیمیایی در جنگ‌های بین‌المللی به کار گرفته نشود اما این پروتکل هیچ گونه ضمانت اجرایی نداشت.
وی افزود: در سال 1992 نیز پروتکلی در کنوانسیون ژنو به امضا رسید و در سال 1993 اجرایی شد که دولت‌ها را متوجه اشتباه خود در عدم امضای پروتکل 1925 کرد. پروتکل 1993 نقایص پروتکل قبلی را مبنی بر منع کاربرد سلاح‌های شیمیایی برطرف کرده بود و بر اساس آن تولید، فروش و انباشت سلاح‌های شیمیایی نیز ممنوع شد. همچنین هیچ شرطی در این کنوانسیون وجود نداشت و سازمانی با عنوان OPCW از سوی سازمان ملل برای نظارت بر اجرایی شدن این کنوانسیون ایجاد شد.
این پژوهشگر در ادامه عملیات انفال را یک برنامه‌ریزی سیستماتیک برای نسل کشی کردها عنوان کرد که در طول سال‌های 1986 تا 1988 طی 8 دوره کوتاه مدت و در طول صد روز از سوی رژیم نژادپرست صدام اجرا شد.
این مراسم با سخنرانی مصطفی قانعی رییس انستیتو پاستور، مشاور وزیر بهداشت و پژوهشگر حوزه سلاح‌های شیمیایی، محمد صدیق احمد(جگر خون) جانشین نمایندگی اقلیم کردستان در تهران و محقق روابط بین‌الملل و جعفر حق‌پناه محقق مطالعات قومی و استاد دانشگاه تهران، قطب‌الدین صادقی کارگردان تئاتر و محمدعلی چاووشی شاعر ادامه یافت و در خاتمه ماموستا عبدالرحمان زیباری، حقوقدان و وکیل مردم کرد عراق در دادگاه محاکمه صدام به اتهام استفاده از سلاح‌های شیمیایی و همچنین عملیات انفال، اطلاعات بسیار مهمی را از شرکت‌های اروپایی ارائه کرد که سلاح‌های شیمیایی و کشتار جمعی را در اختیار صدام قرار دادند.
یکی از نکات مهم این همایش سخنان «سیمون مینکس» دادستان ارشد هلندی و مسئول پرونده «فرانز فن آنرات» تبعه هلند و فروشنده عمده مواد شیمیایی به دولت صدام حسین بود که طی پیامی به این همایش، اطلاعاتی را درباره پرونده محاکمه «فرانز فن آنرات» ارائه کرد.
در بخشی از سخنان «سیمون مینکس» آمده است: پرونده فن آنرات مهمترین پرونده در جریان هلند پس از جنگ جهانی دوم بوده است، این تبعه هلند به عنوان مهمترین منبع تهیه و تحویل مواد شیمیایی به دولت عراق در زمان جنگ ایران و عراق مطرح است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود یکی از جنبه‌های مهم این پرونده را موفقیت در دادگاه و محکوم شدن متهم عنوان کرد و در ادامه آورده است: در این دادگاه علاوه بر اثبات اینکه این مواد به دولت عراق تحویل داده شد، بایستی تبدیل آنها به سلاح شیمیایی و استفاده از آنها علیه مردم ایران و عراق نیز اثبات می‌شد که در نهایت بعد از چندین سال تلاش موفق شدیم این موارد را اثبات کنیم و نشان دهیم که این مواد علیه مردم سردشت و حلبچه و چندین مکان دیگر در ایران به کار رفته است. فن آنرات زمانی اقدام به فروش و تحویل این مواد شیمیایی به عراق کرده است که طبق قوانین بین‌المللی، تحویل این مواد به کشورهای در حال جنگ ممنوع بوده است و کسی اجازه نداشته این گونه مواد را به عراق تحویل دهد.
وی همچنین صرف وقت و بودجه بسیار را لازمه مشخص شدن اسامی شرکت‌هایی که در تولید و تحویل سلاح‌های شیمیایی به دولت عراق سهیم بوده‌اند دانست و گفت: شرکت‌هایی که این گونه معاملات را انجام داده‌اند، بدون شک خود را مخفی می‌کنند چرا که آنها به خوبی و بدون شک مطلع‌اند که چه کاری انجام داده‌اند و همچنین از نتیجه دادگاه علیه خودشان آگاهند، بنابراین برای پیگیری متهمان و شرکت‌هایی که در این جنایت بشری سهیم بودند، نیاز به صرف زمان و هزینه بسیار است.
در این مراسم مدعوین برای زیارت مزار شهدای بمباران حلبچه در قطعات 27 و 40 بهشت زهرا (س) تهران حضور یافتند.
* سکوت مدعیان حقوق بشر در حادثه حلبچه
در این مراسم هوشمند، پژوهشگر و مشاور دفتر همکاری های ایران و اقلیم کردستان ضمن بازخوانی حمله شیمیایی صدام حسین به حلبچه گفت: پس از این حمله وحشیانه، تنها کشوری که از مردم حلبچه حمایت کرد، ایران بود و این شهدا نیز بر اثر حملات شیمیایی صدام مصدوم شده و به ایران آمدند که در اینجا بر اثر شدت جراحات شهید شدند.
وی ادامه داد: با توجه به این که این مصدومان در استان‌های مختلف کشور از جمله کردستان، کرمانشاه، کرمان و تهران بستری شده بودند، در نتیجه در همه آن شهرها نیز مزار این عزیزان وجود دارد.
این پژوهشگر ادامه داد: در آن زمان همه مدعیان حقوق بشر در جهان با حمایت از صدام حسین موجب کشتار مردم حلبچه شدند و متاسفانه هیچ گاه هم محاکمه نشدند.
* مشارکت 207 شرکت اروپایی با صدام در کشتار مردم حلبچه و ایران
در ادامه مراسم، عبدالرحمن زیباری وکیل مردم کرد در دادگاه صدام حسین هم گفت: در آن دادگاه برخی قصد داشتند که از اعدام صدام ممانعت کنند که با تلاش ما این اتفاق عملی نشد.
عبدالرحمن زیباری افزود: متاسفانه ما هنوز نتوانسته‌ایم این جنایت را به عنوان نسل کشی تثبیت کنیم و حمایت کنندگان صدام هم که شامل کمپانی‌های آلمانی، امریکایی بودند، هنوز محاکمه نشده‌اند.
وکیل مردم کرد در دادگاه صدام حسین با ارائه اسناد و پژوهش‌هایش در این زمینه اظهار داشت: در مجموع 207 شرکت اروپایی به رژیم بعث عراق، سلاح کشتار جمعی فروختند که شامل 3 شرکت از آرژانتین، 17 شرکت از اتریش، 16 شرکت از فرانسه، یونان یک شرکت، هند یک شرکت، عراق یک شرکت، ایتالیا 12 شرکت، ژاپن یک شرکت، بلژیک 8 شرکت، امریکا 7شرکت، برزیل یک شرکت، مصر یک شرکت، آمریکا 18 شرکت، آلمان 86 شرکت، لهستان یک شرکت، هلند 2 شرکت، موناکو 2 شرکت، بریتانیا 18 شرکت، سوئد یک شرکت، اسپانیا 4 و سوئیس با 11 شرکت می‌شود که همه آنها در این کشتار سهیم بودند.
* پس از جنگ جهانی اول 113 تن مواد شیمیایی بر سر مردم دنیا ریخته شد
اسعد اردلان، استاد دانشگاه، محقق و پژوهشگر سخنران بعدی این مراسم بود که در سخنانش به مفاد پروتکل 1925 ژنو اشاره داشت و گفت: پس از پایان جنگ جهانی اول که 113 تن مواد شیمیایی بر سر مردم دنیا ریخته شد، این قرارداد در سازمان ملل به امضا رسید و در آن از دولت‌ها خواسته شد که سلاح‌های شیمیایی در جنگ‌های بین‌المللی به کار گرفته نشود اما این پروتکل هیچ گونه ضمانت اجرایی نداشت.
وی افزود: در سال 1992 نیز پروتکلی در کنوانسیون ژنو به امضا رسید و در سال 1993 اجرایی شد که دولت‌ها را متوجه اشتباه خود در عدم امضای پروتکل 1925 کرد. پروتکل 1993 نقایص پروتکل قبلی را مبنی بر منع کاربرد سلاح‌های شیمیایی برطرف کرده بود و بر اساس آن تولید، فروش و انباشت سلاح‌های شیمیایی نیز ممنوع شد. همچنین هیچ شرطی در این کنوانسیون وجود نداشت و سازمانی با عنوان OPCW از سوی سازمان ملل برای نظارت بر اجرایی شدن این کنوانسیون ایجاد شد.
این پژوهشگر در ادامه عملیات انفال را یک برنامه‌ریزی سیستماتیک برای نسل کشی کردها عنوان کرد که در طول سال‌های 1986 تا 1988 طی 8 دوره کوتاه مدت و در طول صد روز از سوی رژیم نژادپرست صدام اجرا شد.
این مراسم با سخنرانی مصطفی قانعی رییس انستیتو پاستور، مشاور وزیر بهداشت و پژوهشگر حوزه سلاح‌های شیمیایی، محمد صدیق احمد(جگر خون) جانشین نمایندگی اقلیم کردستان در تهران و محقق روابط بین‌الملل و جعفر حق‌پناه محقق مطالعات قومی و استاد دانشگاه تهران، قطب‌الدین صادقی کارگردان تئاتر و محمدعلی چاووشی شاعر ادامه یافت و در خاتمه ماموستا عبدالرحمان زیباری، حقوقدان و وکیل مردم کرد عراق در دادگاه محاکمه صدام به اتهام استفاده از سلاح‌های شیمیایی و همچنین عملیات انفال، اطلاعات بسیار مهمی را از شرکت‌های اروپایی ارائه کرد که سلاح‌های شیمیایی و کشتار جمعی را در اختیار صدام قرار دادند.
یکی از نکات مهم این همایش سخنان «سیمون مینکس» دادستان ارشد هلندی و مسئول پرونده «فرانز فن آنرات» تبعه هلند و فروشنده عمده مواد شیمیایی به دولت صدام حسین بود که طی پیامی به این همایش، اطلاعاتی را درباره پرونده محاکمه «فرانز فن آنرات» ارائه کرد.
در بخشی از سخنان «سیمون مینکس» آمده است: پرونده فن آنرات مهمترین پرونده در جریان هلند پس از جنگ جهانی دوم بوده است، این تبعه هلند به عنوان مهمترین منبع تهیه و تحویل مواد شیمیایی به دولت عراق در زمان جنگ ایران و عراق مطرح است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود یکی از جنبه‌های مهم این پرونده را موفقیت در دادگاه و محکوم شدن متهم عنوان کرد و در ادامه آورده است: در این دادگاه علاوه بر اثبات اینکه این مواد به دولت عراق تحویل داده شد، بایستی تبدیل آنها به سلاح شیمیایی و استفاده از آنها علیه مردم ایران و عراق نیز اثبات می‌شد که در نهایت بعد از چندین سال تلاش موفق شدیم این موارد را اثبات کنیم و نشان دهیم که این مواد علیه مردم سردشت و حلبچه و چندین مکان دیگر در ایران به کار رفته است. فن آنرات زمانی اقدام به فروش و تحویل این مواد شیمیایی به عراق کرده است که طبق قوانین بین‌المللی، تحویل این مواد به کشورهای در حال جنگ ممنوع بوده است و کسی اجازه نداشته این گونه مواد را به عراق تحویل دهد.
وی همچنین صرف وقت و بودجه بسیار را لازمه مشخص شدن اسامی شرکت‌هایی که در تولید و تحویل سلاح‌های شیمیایی به دولت عراق سهیم بوده‌اند دانست و گفت: شرکت‌هایی که این گونه معاملات را انجام داده‌اند، بدون شک خود را مخفی می‌کنند چرا که آنها به خوبی و بدون شک مطلع‌اند که چه کاری انجام داده‌اند و همچنین از نتیجه دادگاه علیه خودشان آگاهند، بنابراین برای پیگیری متهمان و شرکت‌هایی که در این جنایت بشری سهیم بودند، نیاز به صرف زمان و هزینه بسیار است.
در این مراسم مدعوین برای زیارت مزار شهدای بمباران حلبچه در قطعات 27 و 40 بهشت زهرا (س) تهران حضور یافتند.
