صراط: زمانی که محمد همه تلاش خود را برای عبور از سد کنکور به کار می‌گرفت هیچ گاه فکر نمی‌کرد روزی کارش گرفتن روزنامه نیازمندی‌ها و خط کشیدن دور برخی کادرها شود، پس از قبولی در دانشگاه روزها و شب‌های سخت را به عشق یافتن کاری مناسب گذراند و حالا با گذشت چهار سال به ساده‌ترین و ارزان‌ترین شغل‌ها نیز رضایت داده است.
او سال‌ها در رشته معدن درس خوانده و اما بعد از گذشت زمان و هزینه بسیار، پس از مدت‌ها تلاش به عنوان یک نیروی اداری توانست در شرکت یکی از دوستان پدرش مشغول فعالیت شود، کاری که هیچ ارتباطی به تخصص و دانشش ندارد و شاید با همان دیپلم هم می‌توانست از عهده آن برآید اما چه کند باز هم بهتر از بیکاری است ...
امثال محمد و او بسیارند، جوانانی که به عشق کار و حضور در جامعه درس می‌خوانند و تلاش می‌کنند تا روزی دست به جیب باشند و خانواده تشکیل دهند و روزگار بگذرانند اما انگار این رویاها با واقعیت فاصله پیدا کرده است و هیچ پلی برای رساندن این رویا به واقعیت وجود خارجی ندارد.
حضور دانشگاه‌های مختلف از دولتی گرفته تا آزاد و علمی کاربردی در قم همگی نشان دهنده خیل عظیم جوانانی است که به امید یافتن شغل و ساختن آینده‌شان راهی دانشگاه شده‌اند تا تحصیلات آکادمیک را به دست آورند و نان‌آور خانه شوند.
با توجه به وضعیت اقتصادی موجود در کشور و افزایش قشر تحصیل کرده و جوان و دستمزدهای ناچیز، شاهد افزایش بیکاری در جامعه هستیم چراکه خیلی از جوانان امروز به دلیل دارا بودن تحصیلات دانشگاهی دیگر شغل‌های دست چندم و یا دشوار را انتخاب نکرده و دنبال کاری متناسب با رشته تحصیلی و شانیت اجتماعی مطلوب هستند.
بیکاری از مهم‌ترین معضلاتی است که در حال حاضر دامن‌گیر جوامع بشری شده است و ریشه در عوامل گوناگون دارد شرایط اقتصادی نامطلوب موجود، کمبود سرمایه، افزایش جمعیت، پایین بودن دستمزدها، عدم تناسب میان آموزش و نیاز بازار، عدم مهارت، کمبود فضای شغلی مناسب و هزاران عامل دیگر در تشدید ساختن بیکاری نقش دارد.
استان قم نیز همانند دیگر شهرها از این معضل رنج می‌برد، مدیرکل آمار و اطلاعات استانداری استان قم می‌گوید: نرخ بیکاری در استان قم در پاییز سال 92، 7,8 بوده است.
این روزها مهم‌ترین و شاید تنهاترین دغدغه خانواده‌ها بیکاری فرزندانشان است و این درد زمانی تشدید می‌شود که فرزندشان تحصیلات دانشگاهی داشته و آماده جذب در بازار کار است از این رو بیکاری نه تنها دردی برای والدین شده است بلکه خود جوانان نیز از این مشکل رنج می‌برند.
متاسفانه در کشور ما هیچ فردی در جای خودش نیست و جایگاه خود را ندارد، مجید که به تازگی فوق لیسانس ریاضی گرفته و به خیال خودش پس از گرفتن مدرک کار و شغل خوبی خواهد داشت در حال حاضر در یکی از مبلمان فروشی‌های شهر مشغول به کار است.
وی می‌گوید: زمانی که لیسانس گرفتم نتوانستم کار مناسبی پیدا کنم گرچه در حال حاضر هم با گرفتن مدرک ارشد نتوانستم کار مناسبی داشته باشم و باز سر جای اولم هستم، آموزش و پرورش که نیرویی نمی‌گیرد و تدریس در دانشگاه هم به راحتی ممکن نمی‌شود. از آنجایی که تشکیل خانواده داده‌ام چاره‌ای جز پذیرفتن این کار نداشتم، امیدوارم روزی برسد همه کسانی که زحمت می‌کشند نتیجه تلاش خود را ببینند.
گرچه در این میان نباید از جوانانی که پشت میزنشینی را تنها شغل مناسب می‌دانند و علاقه‌ای برای کارهای یدی ندارند غافل ماند و متاسفانه برخی جوانان کار در کارخانه را در شان خود نمی‌بینند و بیکاری را ترجیح می‌دهند در حالیکه وجود شهرک‌های صنعتی متعدد در قم می‌تواند تا حدودی در کاهش بیکاری نقش داشته باشد.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان قم در این خصوص اظهار می‌کند: بخشی از نیروهای تحصیل کرده قم تمایلی برای کار در واحدهای صنعتی ندارند در حالی که در گذشته به صورت عام مفهومی به عنوان کار در کارخانه در قم وجود نداشته است.
روح‌الله ابراهیمی افزود: همان قدر که واحدهای صنعتی توسعه پیدا می‌کنند به همان میزان هم نیروی متخصص انسانی وجود خواهد داشت.
دستمزدهای پایین و گاهی فصلی بودن کار در برخی کارخانه‌ها و مراکز خصوصی نقش موثری در بیکاری افراد دارد و آن‌ها ترجیح می‌دهند به دنبال شغل‌های پردرآمد و عمری بروند و تا زمانی که چنین کاری پیدا کنند وقت خود را به بطالت می‌گذرانند که همین امر منشا مشکلات جبران‌ناپذیری خواهد بود.
بزهکاری، جرم، افسردگی، بیماری‌های روانی و هزاران درد دیگر در بیکاری نهفته است، گاهی برخی برای دست یافتن به پول و فرار از بیکاری دست به انجام هر کاری می‌زنند و توجهی به حلال و حرام بودن کار نمی‌کنند و تنها به سود و منفعت آن می‌اندیشند.
آموزش مهارت، توجه بیشتر به کارآفرینی در راستای افزایش تحرک و رشد در اقتصاد ایران، یکسان‌سازی شرایط تحصیلی با امکانات اشتغال و بهبود شرایط اقتصادی مناسب از جمله راه‌کارهایی است که در کاهش بیکاری نقش دارد و می‌تواند انگیزه جوانان را نه تنها برای کار بلکه برای زندگی افزایش دهد.
اقتصاد امروز ایران در فضای عدم اطمینان سیر می‌کند و متاسفانه محیط روانی و ذهنی کسب و کار نامناسب شده است و در صورتی که این فضای نامطمئن از بین برود شرایط اقتصادی جامعه بهبود پیدا می‌کند، از این رو تنگناها و موانع باید محو شوند و دولت نیز باید راهکارهای اساسی و درستی را پیاده کند.
اگر چرخه تولید نچرخد ثبات و پایداری در جامعه نخواهد بود، پرورش نیروی فعال و کارآفرین به پرورش ایده‌های خلاق منجر می‌شود و به دنبال آن این ایده‌ها به ثروت تبدیل می‌شوند و زمانی که بیکاری کاهش پیدا کند و هر فردی با توجه به حرفه و رشته خود فعالیتی داشته باشد رضایت از زندگی نیز معنا پیدا می‌کند.
مسئولان و کسانی که می‌توانند کاری انجام دهند باید گام‌هایشان را محکم‌تر و بلندتر بردارند و فکری به حال قشر جوان و جویای کار کنند و اجازه ندهند بیکاری جوانان را به کام مشکلات جبران‌ناپذیر بکشاند.
او سال‌ها در رشته معدن درس خوانده و اما بعد از گذشت زمان و هزینه بسیار، پس از مدت‌ها تلاش به عنوان یک نیروی اداری توانست در شرکت یکی از دوستان پدرش مشغول فعالیت شود، کاری که هیچ ارتباطی به تخصص و دانشش ندارد و شاید با همان دیپلم هم می‌توانست از عهده آن برآید اما چه کند باز هم بهتر از بیکاری است ...
امثال محمد و او بسیارند، جوانانی که به عشق کار و حضور در جامعه درس می‌خوانند و تلاش می‌کنند تا روزی دست به جیب باشند و خانواده تشکیل دهند و روزگار بگذرانند اما انگار این رویاها با واقعیت فاصله پیدا کرده است و هیچ پلی برای رساندن این رویا به واقعیت وجود خارجی ندارد.
حضور دانشگاه‌های مختلف از دولتی گرفته تا آزاد و علمی کاربردی در قم همگی نشان دهنده خیل عظیم جوانانی است که به امید یافتن شغل و ساختن آینده‌شان راهی دانشگاه شده‌اند تا تحصیلات آکادمیک را به دست آورند و نان‌آور خانه شوند.
با توجه به وضعیت اقتصادی موجود در کشور و افزایش قشر تحصیل کرده و جوان و دستمزدهای ناچیز، شاهد افزایش بیکاری در جامعه هستیم چراکه خیلی از جوانان امروز به دلیل دارا بودن تحصیلات دانشگاهی دیگر شغل‌های دست چندم و یا دشوار را انتخاب نکرده و دنبال کاری متناسب با رشته تحصیلی و شانیت اجتماعی مطلوب هستند.
بیکاری از مهم‌ترین معضلاتی است که در حال حاضر دامن‌گیر جوامع بشری شده است و ریشه در عوامل گوناگون دارد شرایط اقتصادی نامطلوب موجود، کمبود سرمایه، افزایش جمعیت، پایین بودن دستمزدها، عدم تناسب میان آموزش و نیاز بازار، عدم مهارت، کمبود فضای شغلی مناسب و هزاران عامل دیگر در تشدید ساختن بیکاری نقش دارد.
استان قم نیز همانند دیگر شهرها از این معضل رنج می‌برد، مدیرکل آمار و اطلاعات استانداری استان قم می‌گوید: نرخ بیکاری در استان قم در پاییز سال 92، 7,8 بوده است.
این روزها مهم‌ترین و شاید تنهاترین دغدغه خانواده‌ها بیکاری فرزندانشان است و این درد زمانی تشدید می‌شود که فرزندشان تحصیلات دانشگاهی داشته و آماده جذب در بازار کار است از این رو بیکاری نه تنها دردی برای والدین شده است بلکه خود جوانان نیز از این مشکل رنج می‌برند.
متاسفانه در کشور ما هیچ فردی در جای خودش نیست و جایگاه خود را ندارد، مجید که به تازگی فوق لیسانس ریاضی گرفته و به خیال خودش پس از گرفتن مدرک کار و شغل خوبی خواهد داشت در حال حاضر در یکی از مبلمان فروشی‌های شهر مشغول به کار است.
وی می‌گوید: زمانی که لیسانس گرفتم نتوانستم کار مناسبی پیدا کنم گرچه در حال حاضر هم با گرفتن مدرک ارشد نتوانستم کار مناسبی داشته باشم و باز سر جای اولم هستم، آموزش و پرورش که نیرویی نمی‌گیرد و تدریس در دانشگاه هم به راحتی ممکن نمی‌شود. از آنجایی که تشکیل خانواده داده‌ام چاره‌ای جز پذیرفتن این کار نداشتم، امیدوارم روزی برسد همه کسانی که زحمت می‌کشند نتیجه تلاش خود را ببینند.
گرچه در این میان نباید از جوانانی که پشت میزنشینی را تنها شغل مناسب می‌دانند و علاقه‌ای برای کارهای یدی ندارند غافل ماند و متاسفانه برخی جوانان کار در کارخانه را در شان خود نمی‌بینند و بیکاری را ترجیح می‌دهند در حالیکه وجود شهرک‌های صنعتی متعدد در قم می‌تواند تا حدودی در کاهش بیکاری نقش داشته باشد.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان قم در این خصوص اظهار می‌کند: بخشی از نیروهای تحصیل کرده قم تمایلی برای کار در واحدهای صنعتی ندارند در حالی که در گذشته به صورت عام مفهومی به عنوان کار در کارخانه در قم وجود نداشته است.
روح‌الله ابراهیمی افزود: همان قدر که واحدهای صنعتی توسعه پیدا می‌کنند به همان میزان هم نیروی متخصص انسانی وجود خواهد داشت.
دستمزدهای پایین و گاهی فصلی بودن کار در برخی کارخانه‌ها و مراکز خصوصی نقش موثری در بیکاری افراد دارد و آن‌ها ترجیح می‌دهند به دنبال شغل‌های پردرآمد و عمری بروند و تا زمانی که چنین کاری پیدا کنند وقت خود را به بطالت می‌گذرانند که همین امر منشا مشکلات جبران‌ناپذیری خواهد بود.
بزهکاری، جرم، افسردگی، بیماری‌های روانی و هزاران درد دیگر در بیکاری نهفته است، گاهی برخی برای دست یافتن به پول و فرار از بیکاری دست به انجام هر کاری می‌زنند و توجهی به حلال و حرام بودن کار نمی‌کنند و تنها به سود و منفعت آن می‌اندیشند.
آموزش مهارت، توجه بیشتر به کارآفرینی در راستای افزایش تحرک و رشد در اقتصاد ایران، یکسان‌سازی شرایط تحصیلی با امکانات اشتغال و بهبود شرایط اقتصادی مناسب از جمله راه‌کارهایی است که در کاهش بیکاری نقش دارد و می‌تواند انگیزه جوانان را نه تنها برای کار بلکه برای زندگی افزایش دهد.
اقتصاد امروز ایران در فضای عدم اطمینان سیر می‌کند و متاسفانه محیط روانی و ذهنی کسب و کار نامناسب شده است و در صورتی که این فضای نامطمئن از بین برود شرایط اقتصادی جامعه بهبود پیدا می‌کند، از این رو تنگناها و موانع باید محو شوند و دولت نیز باید راهکارهای اساسی و درستی را پیاده کند.
اگر چرخه تولید نچرخد ثبات و پایداری در جامعه نخواهد بود، پرورش نیروی فعال و کارآفرین به پرورش ایده‌های خلاق منجر می‌شود و به دنبال آن این ایده‌ها به ثروت تبدیل می‌شوند و زمانی که بیکاری کاهش پیدا کند و هر فردی با توجه به حرفه و رشته خود فعالیتی داشته باشد رضایت از زندگی نیز معنا پیدا می‌کند.
مسئولان و کسانی که می‌توانند کاری انجام دهند باید گام‌هایشان را محکم‌تر و بلندتر بردارند و فکری به حال قشر جوان و جویای کار کنند و اجازه ندهند بیکاری جوانان را به کام مشکلات جبران‌ناپذیر بکشاند.
