صراط: فیلم سینمایی «شیار ۱۴۳» بهکارگردانی نرگس آبیار روز گذشته ۲۵ فروردین از ساعت ۱۷:۳۰ دقیقه در سینما فلسطین به نمایش درآمد و نشست نقد و بررسی آن نیز با حضور نرگس آبیار کارگردان، محمدحسین قاسمی تهیه کننده، مریلا زارعی بازیگر، سعید قطبیزاده و حسین معززینیا از منتقدان سینما برگزار شد.
نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی "شیار ۱۴۳" در نشست نقد و بررسی این فیلم در سینما «فلسطین» درباره شکلگیری سوژه این اثر گفت: سوژه مادری که چشمانتظار فرزند به جبهه رفته خود است پیش از این هم کار شده بود. بنابراین وقتی ما بهسراغ این سوژه رفتیم برخی دوستان گفتند: این سوژه تاکنون بارها کار شده است. حالا شما میخواهید چگونه آن را در یک اثر به کار ببرید که تکراری به نظر نرسد؟! اما من آن زمان فقط و فقط به لحظات حسی و عاطفی این فیلم فکر میکردم. حتی زمانی که فیلمنامه را به خانم زارعی هم دادم ایشان به من گفتند: بهنظرتان فیلمنامه کمی تخت نیست؟
وی در ادامه یادآور شد: من هم گفتم اگرچه اینطور به نظر میرسد اما «شیار ۱۴۳ » فیلمنامهای کاملاً حسی دارد و با بازی خوب پیش میرود. در واقع فیلمی است که بر همین لحظهها بنا شده و همین مسئله هم مخاطب را پای آن نگه میدارد.
آبیار همچنین درباره ملاکهایش در انتخاب مریلا زارعی بهعنوان بازیگر نقش اول زن (الفت) ادامه داد: از همان ابتدا که مشغول نگارش فیلمنامه بودم به مریلا زارعی بهعنوان بازیگر نقش الفت فکر میکردم. میخواستم کسی این نقش را بازی کند که دغدغه و بهاصطلاح جنم نقشهای متفاوت و سخت را داشته باشد.
نرگس آبیار همچنین در بخش دیگری از این نشست، درباره سوژه جنگ و بسترهای زیادی که برای قصهپردازی فراهم میکند، یادآور شد: از سال ۷۵ نویسندگی میکنم و از همان سالها داستانهایم در مجلههای مختلفی مثل «دنیای سخن» و ماهنامههای داستانی چاپ میشد و بهطور ناخواستهای وارد فضای داستاننویسی جنگ شدم. اما بعد از ورود به این حوزه حس کردم که چقدر جای کار دارد. امروزه دوربینهای دیجیتال به ثبت بسیاری از وقایع مثل زلزلهها میپردازند و همه سعی میکنند تا لحظه به لحظه این رویدادها ثبت شود. بهنظرم باید در رابطه با جنگ هم همین اتفاق بیفتد، فضایی که تم اصلی آن از دست دادن آدمهاست. آدمها در جریان جنگ ساخته و شکوهمند میشوند. این فیلم نگاه مردمی به جنگ را در بر میگیرد، اتفاقی که کمتر در سینما افتاده است. چراکه ما معمولاً نگاهی از بالا به این مقوله داشتهایم.
مریلا زارعی بازیگر نقش الفت نیز درباره علت بازیاش در این اثر سینمایی گفت: فیلمنامه شیار ۱۴۳ را در شرایطی خواندم که کنار آن سه سناریوی دیگر هم به من پیشنهاد داده شده که البته عافیتطلبی آنها هم بیشتر بود. راستش نگران این بودم که چه میشود. متأسفانه در سینما نقشهای خوب و درستی برای زنان نوشته نمیشود و شاید اگر بخواهیم سخاوتمندانه نظر بدهیم هر سال دو یا سه نقش خوب در فیلمهای سینمایی برای زنان مینویسند. وقتی پیشنهاد بازی در شیار ۱۴۳ با من مطرح شد هم دلم میخواست که در این کار بازی کنم و هم نگران نتیجهاش بودم.
وی یادآور شد: ابتدا سعی کردم این پیشنهاد را از سر خودم باز کنم. نقش بسیار حساس بود و الآن بعد از بازی در آن افرادی را میبینم که خودشان دغدغهمندند، خودشان الفتاند و آن زمان نگران بودم که آیا دعای خیر آنها نصیب من میشود یا نفرینشان. در نهایت احساس من به این نقش باعث شد آن را قبول کنم. معمولاً وقتی منطق جواب نمیدهد به نشانهها متوسل میشوم. وقتی هم برای بازی نقش الفت یاعلی گفتم پایش ایستادم.
زارعی که در سی و یکمین جشنواره فجر موفق به دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش زن شد، درباره چگونگی رسیدن به این فرم از بازی افزود: خانم آبیار یکسری مستند در اختیار من گذاشتند و باید بگویم که با دیدن یکی از آنها تکلیفم با نقش الفت روشن شد. بعضی از آنها بهقدری تأثیرگذار بود که حتی توان دیدنشان را نداشتم. البته خودم هم با جنگ بیگانه نبودم. جزو نسلی هستم که کودکیشان در سالهای جنگ گذشته است.
محمدحسین قاسمی تهیه کننده فیلم شیار ۱۴۳ نیز درباره حواشی و مشکلاتی که در روند تولید این فیلم پشت سر گذاشته شد، گفت: حواشی فیلم به قبل از حضورش در جشنواره فجر برمیگردد. زمانی که برای گرفتن پروانه ساخت فیلم پیگیری میکردیم این فیلم را نه ضدجنگ که ضدارزش میدانستند. شاید نزدیک به ۴ صفحه بند برای اعمال در متن به ما دادند. اما هیچکدام از آنها اعمال نشد، زیرا میدانستیم که خروجی کار آنچه الآن میبینید نخواهد شد، برای مثال یکی از بندها این بود که وقتی الفت قالی را قیچی میکند آن را به مسجد جمکران ببرد و بگوید: پسرم با امام زمان(ع) برمیگردد! بنابراین هیچ حمایتی از این فیلم صورت نگرفت.
وی در همین رابطه ادامه داد: تنها جایی که تمامقد پشت ما ایستاد و از ما حمایت معنوی کرد، شرکت مس سرچشمه بود که اگرچه مردان آن اهالی صنعتاند و شاید تصور شود دیالوگ فرهنگی ندارند، اما در واقع بیشتر از کسانی که این ادعا را دارند با ما درباره کار حرف میزدند.
حسین معززینیا منتقد سینما هم درباره فیلم شیار ۱۴۳ گفت: بهنظر من مهمترین ویژگی مثبتی که در این فیلم بر سایر نکات جالب توجه آن غلبه داشت رویکرد خانم آبیار در روایت قصه است. فیلم شیار ۱۴۳ ساده است و سعی نمیکند از بیان استعاری استفاده کند. اگرچه استعاره دارد اما همه آنها از جنس خودش است. نیاز نیست که به یک پسزمینه برای فهمیدن فیلم رجوع شود و این هم احتمالاً به پژوهشهای خود کارگردان و تجربهاش در داستان نویسی برمیگردد. دلیل پرمخاطب بودن و این که رتبه اول نگاه مردمی را به خود اختصاص داده است را هم باید در آن چیزی دانست که مخاطبان در این دست فیلمها پیش از این یا ندیده یا کمتر دیدهاند.
فیلم سینمایی شیار ۱۴۳ محصولی از مؤسسه فرهنگی «هنر ماندگار» است که در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین فیلم منتخب بر اساس آرای مردمی شد.
مریلا زارعی، مهران احمدی، گلاره عباسی، جواد عزتی، حسام بیگدلو، یدالله شادمانی، زهرا مرادی و علی نفیسی بازیگرانی هستند که در این اثر سینمایی به ایفای نقش پرداختهاند.
این فیلم داستان مادر شهیدی است که در انتظار فرزند خود خبر خوشی را دریافت میکند و آزمون سختی را در پیش دارد.
نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی "شیار ۱۴۳" در نشست نقد و بررسی این فیلم در سینما «فلسطین» درباره شکلگیری سوژه این اثر گفت: سوژه مادری که چشمانتظار فرزند به جبهه رفته خود است پیش از این هم کار شده بود. بنابراین وقتی ما بهسراغ این سوژه رفتیم برخی دوستان گفتند: این سوژه تاکنون بارها کار شده است. حالا شما میخواهید چگونه آن را در یک اثر به کار ببرید که تکراری به نظر نرسد؟! اما من آن زمان فقط و فقط به لحظات حسی و عاطفی این فیلم فکر میکردم. حتی زمانی که فیلمنامه را به خانم زارعی هم دادم ایشان به من گفتند: بهنظرتان فیلمنامه کمی تخت نیست؟
وی در ادامه یادآور شد: من هم گفتم اگرچه اینطور به نظر میرسد اما «شیار ۱۴۳ » فیلمنامهای کاملاً حسی دارد و با بازی خوب پیش میرود. در واقع فیلمی است که بر همین لحظهها بنا شده و همین مسئله هم مخاطب را پای آن نگه میدارد.
آبیار همچنین درباره ملاکهایش در انتخاب مریلا زارعی بهعنوان بازیگر نقش اول زن (الفت) ادامه داد: از همان ابتدا که مشغول نگارش فیلمنامه بودم به مریلا زارعی بهعنوان بازیگر نقش الفت فکر میکردم. میخواستم کسی این نقش را بازی کند که دغدغه و بهاصطلاح جنم نقشهای متفاوت و سخت را داشته باشد.
نرگس آبیار همچنین در بخش دیگری از این نشست، درباره سوژه جنگ و بسترهای زیادی که برای قصهپردازی فراهم میکند، یادآور شد: از سال ۷۵ نویسندگی میکنم و از همان سالها داستانهایم در مجلههای مختلفی مثل «دنیای سخن» و ماهنامههای داستانی چاپ میشد و بهطور ناخواستهای وارد فضای داستاننویسی جنگ شدم. اما بعد از ورود به این حوزه حس کردم که چقدر جای کار دارد. امروزه دوربینهای دیجیتال به ثبت بسیاری از وقایع مثل زلزلهها میپردازند و همه سعی میکنند تا لحظه به لحظه این رویدادها ثبت شود. بهنظرم باید در رابطه با جنگ هم همین اتفاق بیفتد، فضایی که تم اصلی آن از دست دادن آدمهاست. آدمها در جریان جنگ ساخته و شکوهمند میشوند. این فیلم نگاه مردمی به جنگ را در بر میگیرد، اتفاقی که کمتر در سینما افتاده است. چراکه ما معمولاً نگاهی از بالا به این مقوله داشتهایم.
مریلا زارعی بازیگر نقش الفت نیز درباره علت بازیاش در این اثر سینمایی گفت: فیلمنامه شیار ۱۴۳ را در شرایطی خواندم که کنار آن سه سناریوی دیگر هم به من پیشنهاد داده شده که البته عافیتطلبی آنها هم بیشتر بود. راستش نگران این بودم که چه میشود. متأسفانه در سینما نقشهای خوب و درستی برای زنان نوشته نمیشود و شاید اگر بخواهیم سخاوتمندانه نظر بدهیم هر سال دو یا سه نقش خوب در فیلمهای سینمایی برای زنان مینویسند. وقتی پیشنهاد بازی در شیار ۱۴۳ با من مطرح شد هم دلم میخواست که در این کار بازی کنم و هم نگران نتیجهاش بودم.
وی یادآور شد: ابتدا سعی کردم این پیشنهاد را از سر خودم باز کنم. نقش بسیار حساس بود و الآن بعد از بازی در آن افرادی را میبینم که خودشان دغدغهمندند، خودشان الفتاند و آن زمان نگران بودم که آیا دعای خیر آنها نصیب من میشود یا نفرینشان. در نهایت احساس من به این نقش باعث شد آن را قبول کنم. معمولاً وقتی منطق جواب نمیدهد به نشانهها متوسل میشوم. وقتی هم برای بازی نقش الفت یاعلی گفتم پایش ایستادم.
زارعی که در سی و یکمین جشنواره فجر موفق به دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش زن شد، درباره چگونگی رسیدن به این فرم از بازی افزود: خانم آبیار یکسری مستند در اختیار من گذاشتند و باید بگویم که با دیدن یکی از آنها تکلیفم با نقش الفت روشن شد. بعضی از آنها بهقدری تأثیرگذار بود که حتی توان دیدنشان را نداشتم. البته خودم هم با جنگ بیگانه نبودم. جزو نسلی هستم که کودکیشان در سالهای جنگ گذشته است.
محمدحسین قاسمی تهیه کننده فیلم شیار ۱۴۳ نیز درباره حواشی و مشکلاتی که در روند تولید این فیلم پشت سر گذاشته شد، گفت: حواشی فیلم به قبل از حضورش در جشنواره فجر برمیگردد. زمانی که برای گرفتن پروانه ساخت فیلم پیگیری میکردیم این فیلم را نه ضدجنگ که ضدارزش میدانستند. شاید نزدیک به ۴ صفحه بند برای اعمال در متن به ما دادند. اما هیچکدام از آنها اعمال نشد، زیرا میدانستیم که خروجی کار آنچه الآن میبینید نخواهد شد، برای مثال یکی از بندها این بود که وقتی الفت قالی را قیچی میکند آن را به مسجد جمکران ببرد و بگوید: پسرم با امام زمان(ع) برمیگردد! بنابراین هیچ حمایتی از این فیلم صورت نگرفت.
وی در همین رابطه ادامه داد: تنها جایی که تمامقد پشت ما ایستاد و از ما حمایت معنوی کرد، شرکت مس سرچشمه بود که اگرچه مردان آن اهالی صنعتاند و شاید تصور شود دیالوگ فرهنگی ندارند، اما در واقع بیشتر از کسانی که این ادعا را دارند با ما درباره کار حرف میزدند.
حسین معززینیا منتقد سینما هم درباره فیلم شیار ۱۴۳ گفت: بهنظر من مهمترین ویژگی مثبتی که در این فیلم بر سایر نکات جالب توجه آن غلبه داشت رویکرد خانم آبیار در روایت قصه است. فیلم شیار ۱۴۳ ساده است و سعی نمیکند از بیان استعاری استفاده کند. اگرچه استعاره دارد اما همه آنها از جنس خودش است. نیاز نیست که به یک پسزمینه برای فهمیدن فیلم رجوع شود و این هم احتمالاً به پژوهشهای خود کارگردان و تجربهاش در داستان نویسی برمیگردد. دلیل پرمخاطب بودن و این که رتبه اول نگاه مردمی را به خود اختصاص داده است را هم باید در آن چیزی دانست که مخاطبان در این دست فیلمها پیش از این یا ندیده یا کمتر دیدهاند.
فیلم سینمایی شیار ۱۴۳ محصولی از مؤسسه فرهنگی «هنر ماندگار» است که در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین فیلم منتخب بر اساس آرای مردمی شد.
مریلا زارعی، مهران احمدی، گلاره عباسی، جواد عزتی، حسام بیگدلو، یدالله شادمانی، زهرا مرادی و علی نفیسی بازیگرانی هستند که در این اثر سینمایی به ایفای نقش پرداختهاند.
این فیلم داستان مادر شهیدی است که در انتظار فرزند خود خبر خوشی را دریافت میکند و آزمون سختی را در پیش دارد.