صراط: روزنامه وطن امروز نوشت: «بنزین تولید پتروشیمی‌ها سونامی سرطان را در کشور به راه
می‌اندازد؛ پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های کشور به محیط‌زیست و سلامت مردم
خیانت می‌کنند؛ دولت قبلی به عرضه بنزین خطرناک و بی‌کیفیت متهم است؛ ما در
تولید سوخت مرغوب ناتوان هستیم؛ ما «نمی‌توانیم» و... چاره‌ای جز واردات
بنزین نیست!»
کنار هم قرار دادن این شایعات، اظهارات غیرمستند و جوسازی‌ها درباره کیفیت بنزین تولید داخل، «نمایشنامه»ای را مقابل ما قرار می‌دهد که البته بی‌شباهت به صفحه شطرنج نیست. در این نمایشنامه، هر یک از شخصیت‌ها وظیفه و مسؤولیتی مشخص اما پنهان دارند. نقش اول و مهم‌ترین شخصیت این نمایشنامه باید اینطور وانمود کند که «فقط او کارشناس و دلسوز محیط‌زیست است». گریم این شخصیت فقط با رنگ سبز و درصدهای متفاوتی از این رنگ انجام می‌شود. حتی دیوار اتاق‌ها، پرده‌ها، بند کفش و سنجاق روسری. او باید بتواند با دیالوگ‌های تاثیرگذار و استفاده از عبارات وحشت‌آور و البته با کمک مهره‌هایی که از صفحه بازی حذف شده و خارج‌نشین هستند، فضای مناسبی برای حرکت وزیر روی صفحه شطرنج ایجاد کند. وزیر اما باید سربازهایش را قربانی کند بنابراین او وظیفه دارد «کارشناسان واقعی مجموعه خود را ساکت کند» تا خللی در اظهارات و جوسازی‌های نقش اول نمایشنامه ایجاد نشود چراکه سربازها خوب می‌دانند کل این بازی، نقشه‌ای بیش نیست تا مهره‌های سیاهی که متعلق به حریف هستند، وارد خاک مهره‌های سفید شوند و در نهایت پس از دستیابی هر دو وزیر سفید و سیاه به خواسته‌ها و منافعشان، بازی از طریق تبانی «پات» شود تا در ظاهر بازنده‌ای وجود نداشته باشد.
جوسازی برای زیر سوال بردن توان داخلی در تولید بنزین باکیفیت بلافاصله با تغییر شرایط اداری کشور در تابستان سال گذشته آغاز شد. هرچند ابتدا اهداف نهفته در این جوسازی فقط برای بازیگران آن مشخص بود و عموم مردم از آن بی‌اطلاع بودند اما رفته رفته با اعلام اخباری مبنی بر تصویب واردات بنزین از خارج، بخشی از پشت‌پرده آن جوسازی‌ها آشکار شد.
به هر حال اکنون دولت اعلام کرده است میزان واردات بنزین در مقایسه با سال قبل سه برابر شده و به 10 میلیون لیتر در روز می‌رسد. این بنزین جایگزین بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها در سال جدید خواهد شد.
چه نفعی در واردات بنزین وجود دارد؟ این نفع قرار است نصیب کدام فرد یا افراد شود؟ آیا دستیابی به منافع شخصی، بر حفظ مصالح و منافع ملی ارجحیت دارد؟ اینها سوالاتی است که چند عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به آنها پاسخ می‌دهند.
سیدمهدی موسوی‌نژاد اصرار دارد افرادی در حال فریب دولت هستند: «تصمیم دولت برای افزایش چندبرابری واردات بنزین جای ابهام و سوال دارد. دولت باید به ما پاسخ بدهد اما تا امروز صحبت قانع‌کننده‌ای از آنها نشنیده‌ایم. شواهد و قرائن گویای این است که برخی افراد در حال مدیریت این موضوع هستند تا مدیران ارشد دولت را به این نتیجه برسانند که چاره‌ای جز واردات بنزین نیست».
وی طرح شایعات درباره آلودگی بنزین تولید داخل را کاملا هدفمند می‌داند: «شایعه‌سازها به دنبال تامین منافع خود بوده و هستند. آنها می‌خواهند از طریق واردات بنزین به نان و نوایی برسند. اصلا قرار بود آخر تمام حرف‌هایشان به همینجا ختم شود که ما توان داخلی در تولید بنزین مرغوب نداریم. این در حالی است که ما هم توان و هم ظرفیت خوبی در این زمینه داریم و می‌توانیم آن را تقویت کنیم».
موسوی‌نژاد معتقد است عده‌ای در اطراف دولت پرسه می‌زنند و می‌خواهند به مردم خیانت کنند: «پورسانت‌های قابل توجهی در این بازی به برخی‌ها می‌رسد و مبالغی از جیب مردم و کشور به جیب آنها و دوستان خارجی‌شان جابه‌جا می‌شود. اینها خیانت به کشور است و متاسفانه این معضلات دامنگیر صنعت نفت است». عضو کمیسیون انرژی اشاره‌ای دارد به نوع تفکر حاکم بر دولت: «این دولت تصور می‌کند همه چیز با ورود خارجی‌ها درست می‌شود. اینها اعتقادی به حمایت از صنعت و تولید داخل ندارند. البته این تفکر قبلا هم در برخی دولت‌ها وجود داشت، مدتی برچیده شد و اکنون دوباره حاکم شده است».
وی در پاسخ به اینکه موضع مجلس و کمیسیون انرژی در این باره چیست، اظهار می‌دارد: «ما قطعا مخالف تصمیم و اقدام دولت برای واردات بنزین هستیم. یکی از ماموریت‌های ویژه و مهم کمیسیون انرژی مجلس، نظارت بر واردات بنزین است. ما حتما در حد توانمان پشت پرده این موضوع را آشکار خواهیم کرد».
حضور مافیا بعید نیست
با محمدسعید انصاری، دیگر عضو کمیسیون انرژی مجلس ارتباط می‌گیریم و از او می‌پرسیم آیا شما هم معتقد به دست داشتن باندها و مافیا در واردات بنزین هستید. انصاری می‌گوید: «بعید نیست. البته این چیزها از قبل هم بوده. بنابراین باید به دوران تمام وزرای قبل نیز رجوع کنیم. مشکل ما همین حب و بغض‌هاست». وی در ادامه توان داخلی کشور در تولید بنزین را به کلی زیر سوال می‌برد: «قطعا همین طور است که دولت می‌گوید. ما توان داخلی نداریم. باید بنزین وارد کنیم. من الان که با شما صحبت می‌کنم در چهارراه جهان‌کودک هستم. چه قدر ماشین در حال حرکت است؟ همه تک‌سرنشین. ما داریم به کجا می‌رویم؟ در سال‌های اخیر هم اصلا افزایش تولید بهینه نداشتیم».
انصاری در واکنش به این سوال که کارشناسان و متخصصان وزارت نفت و حتی مدیران شرکت پالایش و پخش، بارها اعلام کرده‌اند بنزین تولید داخل مشکلی ندارد، می‌گوید: «آنها حتما کارشناس نیستند! ما باید اظهارات کارشناسان رسمی وزارت نفت را قبول کنیم.» وی در پاسخ به اینکه «حتی کارشناسان رسمی وزارت نفت نیز سخنانی درباره پاک بودن بنزین داخلی داشته‌اند» اظهار می‌دارد: «من نمی‌دانم. بعید است. آنها کارشناس نیستند.»
خارجی‌ها همین را حربه می‌کنند
حبیب آقاجری، عضو دیگر کمیسیون انرژی مجلس، به بررسی میزان سازگاری واردات بنزین با راهبرد اقتصاد مقاومتی می‌پردازد: «باید تلاش کنیم از ظرفیت‌های داخلی بیشترین استفاده را ببریم. اگر تا این حد وابسته به خارج شویم، مطمئنا برای مدت‌های طولانی نیازمند واردات بنزین خواهیم بود و این با اقتصاد مقاومتی سازگار نیست و تصمیم معقولی به شمار نمی‌رود. ضمن اینکه ما در تعطیلات نوروزی روزانه 100 میلیون لیتر مصرف بنزین داشتیم و اکنون این رقم 80 میلیون لیتر است. چرا باید این‌همه مصرف روزانه داشته باشیم. باید فکری شود. این اندازه مصرف نیز با اقتصاد مقاومتی سازگاری ندارد.»
وی البته تاکید می‌کند باید تکلیف سلامت بنزین داخلی مشخص شود: «ما در میان اظهارات ضد و نقیض نمی‌توانیم به این نتیجه برسیم که بنزین تولید داخل پاک است یا نه؟ باید کارشناسان خبره و البته بدون غرض سیاسی و اقتصادی به بررسی موضوع بپردازند و نتیجه را به افکار عمومی اعلام کنند. اگر بنزین پاک است که خب! مشکلی برای مصرف نداریم و نباید وارد کنیم.»
آقاجری بنزین را حربه خارجی‌ها علیه ایران می‌داند: «آنها همیشه بنزین را حربه قرار داده‌اند. ما باید به‌گونه‌ای عمل کنیم که این حربه را از آنها بگیریم. البته در دو سال گذشته موفق بودیم و آمریکا نتوانست بنزین را حربه کند و ما خودکفا شدیم اما دوباره شرایط در حال تغییر است و ما احساس خطر می‌کنیم.» نماینده مجلس در پایان اظهاراتش به مردم قول می‌دهد پشت پرده واردات بنزین آشکار شود: «حتما در کمیسیون انرژی بررسی می‌کنیم. سلامت معاملات بنزینی و نفتی یک اصل مهم است و نباید مسائل مشکوک و مبهم وجود داشته باشد. به هر حال هر جایی امکان تخلف، دریافت پورسانت و جابه‌جایی پول هست اما فعلا نمی‌توانیم با قاطعیت وجود چنین چیزی را در واردات بنزین تایید کنیم اما قول می‌دهم پیگیر باشیم.»
دلیل عزم دولت، مبهم است
سیدمسعود میرکاظمی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس نیز 25 فروردین 93 به ایسنا گفت: «در دولت دهم کار جدی برای ارتقای کیفیت و ظرفیت تولید بنزین در پالایشگاه‌های کشور و توسعه پالایشگاه‌های جدید انجام شد. اکنون دولت فعلی می‌گوید می‌خواهد به سمت واردات بنزین برود که سوالاتی در این رابطه وجود دارد. به‌رغم تاکید ما در کمیسیون انرژی به مسؤولان وزارت نفت مبنی بر لزوم وجود ردیفی در بودجه برای واردات بنزین، آنها گفتند نیازی به این موضوع نیست، بازهم بنده به مهندس زنگنه اعلام کردم لایحه دوفوریتی بدهد تا میزان بنزین وارداتی را اعلام کند.» وی با طرح این پرسش که آیا دولت در شرایط تحریمی فعلی می‌تواند بنزین وارد کند؟ اظهار داشت: «هنوز تحریم‌ها پابرجاست و آمریکا به‌راحتی می‌تواند از طریق کشتی‌ها، بانک‌ها و بیمه اجازه ورود بنزین به ایران را ندهد. نظر مجلس، توجه دولت به مدیریت مصرف و مدیریت تولید است و در حال حاضر دلیل عزم دولت به‌منظور واردات بنزین برای مجلس روشن نیست».
کنار هم قرار دادن این شایعات، اظهارات غیرمستند و جوسازی‌ها درباره کیفیت بنزین تولید داخل، «نمایشنامه»ای را مقابل ما قرار می‌دهد که البته بی‌شباهت به صفحه شطرنج نیست. در این نمایشنامه، هر یک از شخصیت‌ها وظیفه و مسؤولیتی مشخص اما پنهان دارند. نقش اول و مهم‌ترین شخصیت این نمایشنامه باید اینطور وانمود کند که «فقط او کارشناس و دلسوز محیط‌زیست است». گریم این شخصیت فقط با رنگ سبز و درصدهای متفاوتی از این رنگ انجام می‌شود. حتی دیوار اتاق‌ها، پرده‌ها، بند کفش و سنجاق روسری. او باید بتواند با دیالوگ‌های تاثیرگذار و استفاده از عبارات وحشت‌آور و البته با کمک مهره‌هایی که از صفحه بازی حذف شده و خارج‌نشین هستند، فضای مناسبی برای حرکت وزیر روی صفحه شطرنج ایجاد کند. وزیر اما باید سربازهایش را قربانی کند بنابراین او وظیفه دارد «کارشناسان واقعی مجموعه خود را ساکت کند» تا خللی در اظهارات و جوسازی‌های نقش اول نمایشنامه ایجاد نشود چراکه سربازها خوب می‌دانند کل این بازی، نقشه‌ای بیش نیست تا مهره‌های سیاهی که متعلق به حریف هستند، وارد خاک مهره‌های سفید شوند و در نهایت پس از دستیابی هر دو وزیر سفید و سیاه به خواسته‌ها و منافعشان، بازی از طریق تبانی «پات» شود تا در ظاهر بازنده‌ای وجود نداشته باشد.
جوسازی برای زیر سوال بردن توان داخلی در تولید بنزین باکیفیت بلافاصله با تغییر شرایط اداری کشور در تابستان سال گذشته آغاز شد. هرچند ابتدا اهداف نهفته در این جوسازی فقط برای بازیگران آن مشخص بود و عموم مردم از آن بی‌اطلاع بودند اما رفته رفته با اعلام اخباری مبنی بر تصویب واردات بنزین از خارج، بخشی از پشت‌پرده آن جوسازی‌ها آشکار شد.
به هر حال اکنون دولت اعلام کرده است میزان واردات بنزین در مقایسه با سال قبل سه برابر شده و به 10 میلیون لیتر در روز می‌رسد. این بنزین جایگزین بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها در سال جدید خواهد شد.
چه نفعی در واردات بنزین وجود دارد؟ این نفع قرار است نصیب کدام فرد یا افراد شود؟ آیا دستیابی به منافع شخصی، بر حفظ مصالح و منافع ملی ارجحیت دارد؟ اینها سوالاتی است که چند عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به آنها پاسخ می‌دهند.
سیدمهدی موسوی‌نژاد اصرار دارد افرادی در حال فریب دولت هستند: «تصمیم دولت برای افزایش چندبرابری واردات بنزین جای ابهام و سوال دارد. دولت باید به ما پاسخ بدهد اما تا امروز صحبت قانع‌کننده‌ای از آنها نشنیده‌ایم. شواهد و قرائن گویای این است که برخی افراد در حال مدیریت این موضوع هستند تا مدیران ارشد دولت را به این نتیجه برسانند که چاره‌ای جز واردات بنزین نیست».
وی طرح شایعات درباره آلودگی بنزین تولید داخل را کاملا هدفمند می‌داند: «شایعه‌سازها به دنبال تامین منافع خود بوده و هستند. آنها می‌خواهند از طریق واردات بنزین به نان و نوایی برسند. اصلا قرار بود آخر تمام حرف‌هایشان به همینجا ختم شود که ما توان داخلی در تولید بنزین مرغوب نداریم. این در حالی است که ما هم توان و هم ظرفیت خوبی در این زمینه داریم و می‌توانیم آن را تقویت کنیم».
موسوی‌نژاد معتقد است عده‌ای در اطراف دولت پرسه می‌زنند و می‌خواهند به مردم خیانت کنند: «پورسانت‌های قابل توجهی در این بازی به برخی‌ها می‌رسد و مبالغی از جیب مردم و کشور به جیب آنها و دوستان خارجی‌شان جابه‌جا می‌شود. اینها خیانت به کشور است و متاسفانه این معضلات دامنگیر صنعت نفت است». عضو کمیسیون انرژی اشاره‌ای دارد به نوع تفکر حاکم بر دولت: «این دولت تصور می‌کند همه چیز با ورود خارجی‌ها درست می‌شود. اینها اعتقادی به حمایت از صنعت و تولید داخل ندارند. البته این تفکر قبلا هم در برخی دولت‌ها وجود داشت، مدتی برچیده شد و اکنون دوباره حاکم شده است».
وی در پاسخ به اینکه موضع مجلس و کمیسیون انرژی در این باره چیست، اظهار می‌دارد: «ما قطعا مخالف تصمیم و اقدام دولت برای واردات بنزین هستیم. یکی از ماموریت‌های ویژه و مهم کمیسیون انرژی مجلس، نظارت بر واردات بنزین است. ما حتما در حد توانمان پشت پرده این موضوع را آشکار خواهیم کرد».
حضور مافیا بعید نیست
با محمدسعید انصاری، دیگر عضو کمیسیون انرژی مجلس ارتباط می‌گیریم و از او می‌پرسیم آیا شما هم معتقد به دست داشتن باندها و مافیا در واردات بنزین هستید. انصاری می‌گوید: «بعید نیست. البته این چیزها از قبل هم بوده. بنابراین باید به دوران تمام وزرای قبل نیز رجوع کنیم. مشکل ما همین حب و بغض‌هاست». وی در ادامه توان داخلی کشور در تولید بنزین را به کلی زیر سوال می‌برد: «قطعا همین طور است که دولت می‌گوید. ما توان داخلی نداریم. باید بنزین وارد کنیم. من الان که با شما صحبت می‌کنم در چهارراه جهان‌کودک هستم. چه قدر ماشین در حال حرکت است؟ همه تک‌سرنشین. ما داریم به کجا می‌رویم؟ در سال‌های اخیر هم اصلا افزایش تولید بهینه نداشتیم».
انصاری در واکنش به این سوال که کارشناسان و متخصصان وزارت نفت و حتی مدیران شرکت پالایش و پخش، بارها اعلام کرده‌اند بنزین تولید داخل مشکلی ندارد، می‌گوید: «آنها حتما کارشناس نیستند! ما باید اظهارات کارشناسان رسمی وزارت نفت را قبول کنیم.» وی در پاسخ به اینکه «حتی کارشناسان رسمی وزارت نفت نیز سخنانی درباره پاک بودن بنزین داخلی داشته‌اند» اظهار می‌دارد: «من نمی‌دانم. بعید است. آنها کارشناس نیستند.»
خارجی‌ها همین را حربه می‌کنند
حبیب آقاجری، عضو دیگر کمیسیون انرژی مجلس، به بررسی میزان سازگاری واردات بنزین با راهبرد اقتصاد مقاومتی می‌پردازد: «باید تلاش کنیم از ظرفیت‌های داخلی بیشترین استفاده را ببریم. اگر تا این حد وابسته به خارج شویم، مطمئنا برای مدت‌های طولانی نیازمند واردات بنزین خواهیم بود و این با اقتصاد مقاومتی سازگار نیست و تصمیم معقولی به شمار نمی‌رود. ضمن اینکه ما در تعطیلات نوروزی روزانه 100 میلیون لیتر مصرف بنزین داشتیم و اکنون این رقم 80 میلیون لیتر است. چرا باید این‌همه مصرف روزانه داشته باشیم. باید فکری شود. این اندازه مصرف نیز با اقتصاد مقاومتی سازگاری ندارد.»
وی البته تاکید می‌کند باید تکلیف سلامت بنزین داخلی مشخص شود: «ما در میان اظهارات ضد و نقیض نمی‌توانیم به این نتیجه برسیم که بنزین تولید داخل پاک است یا نه؟ باید کارشناسان خبره و البته بدون غرض سیاسی و اقتصادی به بررسی موضوع بپردازند و نتیجه را به افکار عمومی اعلام کنند. اگر بنزین پاک است که خب! مشکلی برای مصرف نداریم و نباید وارد کنیم.»
آقاجری بنزین را حربه خارجی‌ها علیه ایران می‌داند: «آنها همیشه بنزین را حربه قرار داده‌اند. ما باید به‌گونه‌ای عمل کنیم که این حربه را از آنها بگیریم. البته در دو سال گذشته موفق بودیم و آمریکا نتوانست بنزین را حربه کند و ما خودکفا شدیم اما دوباره شرایط در حال تغییر است و ما احساس خطر می‌کنیم.» نماینده مجلس در پایان اظهاراتش به مردم قول می‌دهد پشت پرده واردات بنزین آشکار شود: «حتما در کمیسیون انرژی بررسی می‌کنیم. سلامت معاملات بنزینی و نفتی یک اصل مهم است و نباید مسائل مشکوک و مبهم وجود داشته باشد. به هر حال هر جایی امکان تخلف، دریافت پورسانت و جابه‌جایی پول هست اما فعلا نمی‌توانیم با قاطعیت وجود چنین چیزی را در واردات بنزین تایید کنیم اما قول می‌دهم پیگیر باشیم.»
دلیل عزم دولت، مبهم است
سیدمسعود میرکاظمی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس نیز 25 فروردین 93 به ایسنا گفت: «در دولت دهم کار جدی برای ارتقای کیفیت و ظرفیت تولید بنزین در پالایشگاه‌های کشور و توسعه پالایشگاه‌های جدید انجام شد. اکنون دولت فعلی می‌گوید می‌خواهد به سمت واردات بنزین برود که سوالاتی در این رابطه وجود دارد. به‌رغم تاکید ما در کمیسیون انرژی به مسؤولان وزارت نفت مبنی بر لزوم وجود ردیفی در بودجه برای واردات بنزین، آنها گفتند نیازی به این موضوع نیست، بازهم بنده به مهندس زنگنه اعلام کردم لایحه دوفوریتی بدهد تا میزان بنزین وارداتی را اعلام کند.» وی با طرح این پرسش که آیا دولت در شرایط تحریمی فعلی می‌تواند بنزین وارد کند؟ اظهار داشت: «هنوز تحریم‌ها پابرجاست و آمریکا به‌راحتی می‌تواند از طریق کشتی‌ها، بانک‌ها و بیمه اجازه ورود بنزین به ایران را ندهد. نظر مجلس، توجه دولت به مدیریت مصرف و مدیریت تولید است و در حال حاضر دلیل عزم دولت به‌منظور واردات بنزین برای مجلس روشن نیست».
