صراط:از اوایل تشکیل حکومت آل سعود گاهى وهابیها به شهر و نواحىمختلف عراق حمله مىکردند بنابه نوشته مورخان حملات وهابیها بهکربلا و نجف از سال1216، زمان حکومت عبدالعزیز آغاز شد و تابعد از سال 1225 دوران حکومتسعود بن عبدالعزیز ادامه داشت ودر طول مدت دوازده سال چندین بار کربلا و نجف و مناطق مرزىعراق مورد تاخت و تاز وهابیها قرار گرفت.
ظاهرا نخستین بار در سال1216 بود که سعود بن عبدالعزیز بالشگر عظیمى به کربلا حمله کرد. صلاح الدین مختار، از نویسندگان وهابى در این باره چنینمىنویسد: «در سال1216، امیر سعود(پسر عبدالعزیز) در راس سپاهى ازمردم نجد و عشایر جنوب و حجاز و تهامه و نواحى دیگر به قصدعراق حرکت نمود و در ماه ذیقعده به شهر کربلا رسید و آن رامحاصره کرد، سپاه مذکور باروى شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در کوچه و بازار و منازل به قتلرسانیدند و نزدیک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارجشدند و در آبى به نام ابیض گرد آمدند، خمس اموال را خود سعود برداشت و بقیه را به هر پیاده یک سهم و به هر سواره دو سهمقسمت کرد» .
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که: «در سال1216 در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیع شهرنشینان و بادیهنشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاط دیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(ع) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد.
سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و بهزور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانهها به قتلرسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند،نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند.
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که:
«در سال1216 در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیعشهرنشینان و بادیهنشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاطدیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(ع) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد. سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و بهزور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانهها به قتلرسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود،برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند،نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند .
صلاح الدین مختار، پس از نقل سخن ابن بشر، مىگوید که: «امیر سعود به شهرى حمله برد و قتل و غارت کرد که در نظرشیعه، شهرى است که رعایت احترام آن لازم است».
و یکى از مستشرقین درباره جنایات هولناک وهابیها در کربلا،مىنویسد: «12 هزار وهابى غافلگیرانه به ضریح امام حسین(ع) هجومآوردند، بعد از آن که به غنائم عظیمى دستیافتند، هرچهمىتوانستند با خود حمل کردند و هرچه باقى ماند، طعمه حریقساختند، پیر مردها و زنها و کودکان به شمشیر عرب‌هاى وحشى قتلعام شدند، قساوتشان هرگز اشباع نمىشد و آنقدر کشتند که خونمثل نهر آب جارى شد و در نتیجه در این حمله سبعانه بیش ازچهار هزار نفر به قتل رسیدند و آنچه غارت کردند و با خودبردند بیش از چهار هزار بار شتر بود و بعد از غارت و کشت وکشتار ضریح امام و هرچه در اطراف آن بود، کوبیدند و به صورتتل خاکى درآوردند و همه چیز را ویران ساختند و به خصوصمنارهها و قبهها را به اعتقاد این که از طلا ساخته شدهاند».
مرحوم علامه سید محمد جواد عاملى مولف «مفتاح الکرامه» کهحمله سبعانه وهابیان به کربلا و نجف در حال حیات او اتفاق افتاده و خود شاهد حمله آنها به نجف بوده در خاتمه جلد پنجم«مفتاحالکرامه» مىنویسد: «سعود وهابى که در سرزمین نجد سر به شورش برداشته و در منطقهآشوب به پا کرده بود، بدعت‌هاى زیادى در دین گذاشت و خونهاىزیادى از مسلمانان بریخت و قبور ائمه شیعه را با خاک یکسانکرد و در سال1216 به مشهد حسین(ع) هجوم بردند، مردان وکودکان را کشتند، اموال مردم را گرفتند و در بىاحترامى نسبتبه آستان مقدس زیادهروى کردند و آن را ویران ساختند و از ریشهدرآوردند و آنچنان در حرم شریف فساد و ویرانى بار آوردند کهخدا مىداند»
ظاهرا نخستین بار در سال1216 بود که سعود بن عبدالعزیز بالشگر عظیمى به کربلا حمله کرد. صلاح الدین مختار، از نویسندگان وهابى در این باره چنینمىنویسد: «در سال1216، امیر سعود(پسر عبدالعزیز) در راس سپاهى ازمردم نجد و عشایر جنوب و حجاز و تهامه و نواحى دیگر به قصدعراق حرکت نمود و در ماه ذیقعده به شهر کربلا رسید و آن رامحاصره کرد، سپاه مذکور باروى شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در کوچه و بازار و منازل به قتلرسانیدند و نزدیک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارجشدند و در آبى به نام ابیض گرد آمدند، خمس اموال را خود سعود برداشت و بقیه را به هر پیاده یک سهم و به هر سواره دو سهمقسمت کرد» .
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که: «در سال1216 در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیع شهرنشینان و بادیهنشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاط دیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(ع) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد.
سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و بهزور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانهها به قتلرسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند،نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند.
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که:
«در سال1216 در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیعشهرنشینان و بادیهنشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاطدیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(ع) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد. سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و بهزور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانهها به قتلرسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود،برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند،نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند .
صلاح الدین مختار، پس از نقل سخن ابن بشر، مىگوید که: «امیر سعود به شهرى حمله برد و قتل و غارت کرد که در نظرشیعه، شهرى است که رعایت احترام آن لازم است».
و یکى از مستشرقین درباره جنایات هولناک وهابیها در کربلا،مىنویسد: «12 هزار وهابى غافلگیرانه به ضریح امام حسین(ع) هجومآوردند، بعد از آن که به غنائم عظیمى دستیافتند، هرچهمىتوانستند با خود حمل کردند و هرچه باقى ماند، طعمه حریقساختند، پیر مردها و زنها و کودکان به شمشیر عرب‌هاى وحشى قتلعام شدند، قساوتشان هرگز اشباع نمىشد و آنقدر کشتند که خونمثل نهر آب جارى شد و در نتیجه در این حمله سبعانه بیش ازچهار هزار نفر به قتل رسیدند و آنچه غارت کردند و با خودبردند بیش از چهار هزار بار شتر بود و بعد از غارت و کشت وکشتار ضریح امام و هرچه در اطراف آن بود، کوبیدند و به صورتتل خاکى درآوردند و همه چیز را ویران ساختند و به خصوصمنارهها و قبهها را به اعتقاد این که از طلا ساخته شدهاند».
مرحوم علامه سید محمد جواد عاملى مولف «مفتاح الکرامه» کهحمله سبعانه وهابیان به کربلا و نجف در حال حیات او اتفاق افتاده و خود شاهد حمله آنها به نجف بوده در خاتمه جلد پنجم«مفتاحالکرامه» مىنویسد: «سعود وهابى که در سرزمین نجد سر به شورش برداشته و در منطقهآشوب به پا کرده بود، بدعت‌هاى زیادى در دین گذاشت و خونهاىزیادى از مسلمانان بریخت و قبور ائمه شیعه را با خاک یکسانکرد و در سال1216 به مشهد حسین(ع) هجوم بردند، مردان وکودکان را کشتند، اموال مردم را گرفتند و در بىاحترامى نسبتبه آستان مقدس زیادهروى کردند و آن را ویران ساختند و از ریشهدرآوردند و آنچنان در حرم شریف فساد و ویرانى بار آوردند کهخدا مىداند»
