فيس‌بوك و يوتيوب در سوريه آزادشد
بشار اسد ۴۵ ساله كه قدرت را در سال ۲۰۰۰ از پدرش به ارث برد آرام آرام در جهت كم كردن محدوديت رسانه‌ها و فعاليت‌هاى اقتصادى حركت كرده اما وعده‌هاي زودهنگام او براى آزادسازى فضا و اصلاحات هيچگاه عملى نشد.
به گزارش ايلنا به نقل از بي‌بي‌سي، در واقع مقام‌هاي سوريه چيزى در اين مورد اعلام نكردند اما رسانه‌ها چندى قبل گزارش دادند كه به ارائه‌دهندگان سرويس اينترنت گفته شده تا در پاسخ به درخواست جوانان سورى، فايروال (ديوار آتش) مورد استفاده براى فيلتر كردن اين سايت‌ها را غير فعال كنند.
«زياد حيدر»، سردبير يكى از بخش‌هاى روزنامه هوادار دولت، «الوطن» مى‌گويد اين اقدامات نشانه بهبود و اطمينان بیشتر در دولت و دستگاه حاكم است.
وي گفت: «اين اطمينان در دو سطح ديده مى‌شود. يكى اطمينان دولت به مردم و ديگرى اطمينان دولت به روشى كه براى اداره كشور به كار مى‌گيرد. به همين دليل دولت هيچ ترسى از باز كردن فضا ندارد.»
اگر چه اين حركات را مى‌توان به عنوان اعطاى حقوقى براي پيشگيرى از وقوع نا آرامى‌هايى مانند آنچه در تونس و مصر اتفاق افتاد تلقى كرد، اما با توجه به اين‌كه بسيارى از سورى‌ها پيش از اين هم با استفاده از پروكسى از اين سايت‌ها استفاده مى‌كردند، نمى‌توان اين اقدام را به حساب كوتاه آمدن دولت در برابر مردم گذاشت.
در اين گزارش آمده است، تاكنون مردم از پروكسى‌هايى كه با استفاده از كلمه عبور محافظت مى‌شوند يا ساير سايت‌هاى فیلترشکن مجانى براى دسترسى به فيس‌بوك استفاده مى‌كردند كه امكان کنترل پست‌هاى خصوصيشان را از دولت سلب مى‌كرد.
يك متخصص فناوري اطلاعات (IT) اهل سوريه كه نخواست نامش فاش شود به بى‌بى‌سى گفت: «باز گذاشتن فيس‌بوك به دولت امكان كنترل بيشتر اطلاعات خصوصى را مى‌دهد.»
او ادامه داد: «به نظر من آنها پس از آنچه درمصر و تونس اتفاق افتاده به اين نتيجه رسيده‌اند كه بهتر است با باز گذاشتن سايت‌ها در جريان اتفاقات قرار بگيرند.»
به تازگى در فيس‌بوك فراخوانى شبيه آنچه كه در مصر توانست ده‌ها هزار تن را به خيابان‌ها بكشد، براى «روز خشم» در دمشق داده شد. صفحه تظاهرات در سوريه ۱۲ هزار حامى در فيس‌بوك پيدا كرد اما در نهايت اثرى از تظاهرات ديده نشد و تنها نتيجه آن حضور پررنگ نيروهاى امنيتى در اطراف ساختمان پارلمان كه قرار بود تظاهرات در مقابل آن انجام شود.
بشار اسد ماه پيش به روزنامه «وال استريت ژورنال» گفته بود كه سوريه با مصر و تونس فرق مى‌كند و دولت سوريه به خواست مردم نزديك است.
وي گفت: «در سوريه شما مجبوريد مطابق خواست و باور مردم رفتار كنيد و همين سبب ثبات كشور مى‌شود.
مسئله اصلى همين است و اگر اتفاق نظر وجود نداشته باشد، خلاء ناشى از آن موجب نا آرامى خواهد شد.»
با اين وجود، كاملا مشخص است كه دولتمردان سوريه تحت تاثير رخدادهاى ساير كشورهاى خاور ميانه قرار گرفته‌اند.
با شروع وقايع مصر، دولت سوريه با وجود آنكه قبلا اعلام كرده بود كه يارانه‌هايى را كه باعث تضعيف بودجه ملى مى‌شود، قطع خواهد كرد، سهميه سوخت حرارتى كاركنان بخش دولتى را افزايش داد.
اسد هم قول داد كه اصلاحات سياسى انجام دهد.
تحليل‌گران بر اين باورند كه مخالفت ياران قديمى و محافظه‌كار حافظ اسد، موجب شد تا وعده‌های بشار اسد عملى نشود.
اين رئيس‌جمهوري ۴۵ ساله كه قدرت را در سال ۲۰۰۰ پس از سه دهه حكمرانى پدرش از او به ارث برد آرام آرام براي كم كردن محدوديت رسانه‌ها و فعاليت‌هاى اقتصادى حركت كرده اما وعده‌هاي زودهنگام او براى آزادسازى فضا و اصلاحات‌ـ كه به عنوان بهار دمشق شهرت يافت‌ـ هيچگاه عملى نشد.
حكومت سوريه پس از اتفاقات اخير خاورميانه كنترل‌هاى امنيتى را افزايش داده اما این كشور از سال ۱۹۶۳ تاكنون همچنان تحت قوانين شرايط اضطرارى اداره مى‌شود.
