صراط: نمازگزاران تهرانی بعد از اقامه نماز جمعه با حضور در راهپیمایی «جمعه دلواپسی، هشدار به تکرار توافق ضعیف» اعتراض و نگرانی خود را نسبت به تکرار توافق ضعیف هسته‌ای اعلام کردند.
نمازگزاران با در دست داشتن پلاکاردهایی از تیم مذاکره کننده هسته‌ای و دولت خواستند از حقوق و منافع ملت در مذاکرات هسته‌ای دفاع کنند.
نمازگزاران با سر دادن شعارهای «توسعه هسته‌ای حق مسلم ماست»، «دلواپسی ملت استقلال کشور است»، «دلاور هسته احمدی روشن است»، «نه سازش نه تسلیم نبرد با آمریکا» و «ایرانی باغیرت دلواپس عزت است» از تیم مذاکره کننده هسته‌ای و دولت خواستند با قدرت از دستاوردهای هسته‌ای کشورمان در مذاکرات دفاع کنند.
نمازگزاران همچنین در راهپیمایی خود ضمن آتش زدن پرچم آمریکا انزجار خود را نسبت به زورگویی‌ها و دخالت‌های آمریکا نسبت به ملت ایران و تضییع حقوق ملت ایران اعلام کردند.
در خاتمه نیز راهپیمایی نمازگزاران با صدور بیانیه هسته‌ای پایان یافت که متن این بیانیه به شرح ذیل است:
در طول عمر انقلاب اسلامی هیچ برهه‌ای در سیاست خارجه کشور به حساسیت شرایط کنونی نبوده است و ما امروز در یک نقطه عطف تاریخی قرار داریم که بی‌تفاوتی و بی‌دغدغگی مردم و نخبگان نسبت به مذاکرات گام نهایی هسته‌ای می‌تواند موجبات سرافکندگی و پشیمانی ملی را فراهم آورد.
بر همگان واضح و آشکار است که مذاکرات کنونی بین جمهوری اسلامی ایران و گروه موسوم به 5+1 هر چند در موضوع هسته‌ای اما در واقع نبردی برای اثبات و به رسمیت شناخته شدن حق پیشرفت علمی و اقتدار علمی جمهوری اسلامی ایران و یا مهار پیشرفت‌های ایران اسلامی و زمین‌گیر کردن انقلاب اسلامی است.
بدیهی است که در شرایط نبرد همه‌جانبه باید با تکیه بر عزم و اراده ملت و نخبگان کشور و با بهره بردن از عقل جمعی نظام و پرهیز از خودسری و یکه تازی با طرحی جامع و علمی گام در مسیر نبرد دیپلماتیک گذاشت.
حال سؤال اینجاست که آیا دولت یازدهم با اتکا به اراده ملت و اجماع نخبگانی و با بهره بردن از ظرفیت عقل جمعی نظام گام در این مذاکرات سخت و پیچیده گذاشته یا با شتاب‌زدگی و عجله و دستپاچگی و با رفتاری خودسرانه توافق‌نامه‌ای را امضا کرد که حتی مجبور شد در نامه‌نگاری به رهبر انقلاب برای سرپوش گذاشتن بر غیرمتوازن و ضعیف بودن متن آن سیاست اغراق و بزرگنمایی را در دستور کار قرار دهد؟
واقعاً اگر رفتار دولت در مذاکرات غیرعلمی و غیرکارشناسی نبود چرا علیرغم دعوت صریح شخص رئیس جمهور از اساتید دانشگاه برای دفاع از توافقنامه ژنو هیچ شخصیت معتبر دانشگاهی حاضر به دفاع از متن توافقنامه نشد و همین امر موجبات ناراحتی و گلایه شخص رئیس جمهور در دیدار اخیر با اساتید را فراهم آورد.
به راستی اگر رفتار دولت در مذاکرات خودسرانه و یکه تازانه نیست چرا مجلس شورای اسلامی به عنوان خانه ملت که به تعبیر حضرت امام (ره) در رأس امور است را در جریان جزئیات مذاکره قرار نداده و نمی‌دهند.
به راستی اگر دولت مذاکرات را با اتکا به اراده ملت و نخبگان کشور و اجماع ملی به پیش می‌برد چرا به جای آنکه با نگاهی همدلانه به منتقدین از نظرات آنان در مسیر صیانت و تأمین منافع ملت در مذاکرات استفاده کند همواره منتقدانی که دلسوزان و دغدغه‌مندان پیشرفت و اقتدار کشور هستند را با برکت به تندرو و افراطی به صورت نرم سرکوب و خاموش می‌کند؟
دولت حتی با نگاهی عاقلان در سفیه منتقدان را به کم سوادی متهم می‌کنند ظاهراً دولت اعتدال را در حق آمریکایی‌ها روا می‌داند و در حق منتقدین داخلی حرام.
می‌گویند چرا دلواپس هسته‌ای هستید. بله دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس متوقف شدن شتاب علمی و اقتدار علمی کشور هستیم. دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس توسعه پایدار کشور هستیم، دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس اصلاح بذر نباتات و ارتقای بهره‌وری کشاورزی و جلوگیری از مصرف بی‌رویه آب هستیم.
دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس عدم تولید 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و کاهش آلودگی هوا هستیم. دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس عدم ساخت زیردریایی‌های هسته‌ای و عدم حضور در آبهای آزاد هستیم.
بدون شک اگر امروز نتوانیم حق پیشرفت و توسعه علمی کشور را تثبیت کنیم و این منطق را به دنیا بفهمانیم راهی برای تسلط کفار بر سرنوشت مسلمین گشوده‌ایم که بدعتی خطرناک و ننگین خواهد بود که آیندگان ما را به واسطه این اتفاق شماتت خواهند کرد.
ما نمازگزاران کشور نگرانی و دلواپسی خود را از روند کنونی مذاکرات هسته‌ای با صدای بلند اعلام می‌کنیم تا در تاریخ این کشور ثبت شود و نسبت به تکرار امضای یک توافق ضعیف دیگر هشدار دهیم.
نمازگزاران با در دست داشتن پلاکاردهایی از تیم مذاکره کننده هسته‌ای و دولت خواستند از حقوق و منافع ملت در مذاکرات هسته‌ای دفاع کنند.
نمازگزاران با سر دادن شعارهای «توسعه هسته‌ای حق مسلم ماست»، «دلواپسی ملت استقلال کشور است»، «دلاور هسته احمدی روشن است»، «نه سازش نه تسلیم نبرد با آمریکا» و «ایرانی باغیرت دلواپس عزت است» از تیم مذاکره کننده هسته‌ای و دولت خواستند با قدرت از دستاوردهای هسته‌ای کشورمان در مذاکرات دفاع کنند.
نمازگزاران همچنین در راهپیمایی خود ضمن آتش زدن پرچم آمریکا انزجار خود را نسبت به زورگویی‌ها و دخالت‌های آمریکا نسبت به ملت ایران و تضییع حقوق ملت ایران اعلام کردند.
در خاتمه نیز راهپیمایی نمازگزاران با صدور بیانیه هسته‌ای پایان یافت که متن این بیانیه به شرح ذیل است:
در طول عمر انقلاب اسلامی هیچ برهه‌ای در سیاست خارجه کشور به حساسیت شرایط کنونی نبوده است و ما امروز در یک نقطه عطف تاریخی قرار داریم که بی‌تفاوتی و بی‌دغدغگی مردم و نخبگان نسبت به مذاکرات گام نهایی هسته‌ای می‌تواند موجبات سرافکندگی و پشیمانی ملی را فراهم آورد.
بر همگان واضح و آشکار است که مذاکرات کنونی بین جمهوری اسلامی ایران و گروه موسوم به 5+1 هر چند در موضوع هسته‌ای اما در واقع نبردی برای اثبات و به رسمیت شناخته شدن حق پیشرفت علمی و اقتدار علمی جمهوری اسلامی ایران و یا مهار پیشرفت‌های ایران اسلامی و زمین‌گیر کردن انقلاب اسلامی است.
بدیهی است که در شرایط نبرد همه‌جانبه باید با تکیه بر عزم و اراده ملت و نخبگان کشور و با بهره بردن از عقل جمعی نظام و پرهیز از خودسری و یکه تازی با طرحی جامع و علمی گام در مسیر نبرد دیپلماتیک گذاشت.
حال سؤال اینجاست که آیا دولت یازدهم با اتکا به اراده ملت و اجماع نخبگانی و با بهره بردن از ظرفیت عقل جمعی نظام گام در این مذاکرات سخت و پیچیده گذاشته یا با شتاب‌زدگی و عجله و دستپاچگی و با رفتاری خودسرانه توافق‌نامه‌ای را امضا کرد که حتی مجبور شد در نامه‌نگاری به رهبر انقلاب برای سرپوش گذاشتن بر غیرمتوازن و ضعیف بودن متن آن سیاست اغراق و بزرگنمایی را در دستور کار قرار دهد؟
واقعاً اگر رفتار دولت در مذاکرات غیرعلمی و غیرکارشناسی نبود چرا علیرغم دعوت صریح شخص رئیس جمهور از اساتید دانشگاه برای دفاع از توافقنامه ژنو هیچ شخصیت معتبر دانشگاهی حاضر به دفاع از متن توافقنامه نشد و همین امر موجبات ناراحتی و گلایه شخص رئیس جمهور در دیدار اخیر با اساتید را فراهم آورد.
به راستی اگر رفتار دولت در مذاکرات خودسرانه و یکه تازانه نیست چرا مجلس شورای اسلامی به عنوان خانه ملت که به تعبیر حضرت امام (ره) در رأس امور است را در جریان جزئیات مذاکره قرار نداده و نمی‌دهند.
به راستی اگر دولت مذاکرات را با اتکا به اراده ملت و نخبگان کشور و اجماع ملی به پیش می‌برد چرا به جای آنکه با نگاهی همدلانه به منتقدین از نظرات آنان در مسیر صیانت و تأمین منافع ملت در مذاکرات استفاده کند همواره منتقدانی که دلسوزان و دغدغه‌مندان پیشرفت و اقتدار کشور هستند را با برکت به تندرو و افراطی به صورت نرم سرکوب و خاموش می‌کند؟
دولت حتی با نگاهی عاقلان در سفیه منتقدان را به کم سوادی متهم می‌کنند ظاهراً دولت اعتدال را در حق آمریکایی‌ها روا می‌داند و در حق منتقدین داخلی حرام.
می‌گویند چرا دلواپس هسته‌ای هستید. بله دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس متوقف شدن شتاب علمی و اقتدار علمی کشور هستیم. دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس توسعه پایدار کشور هستیم، دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس اصلاح بذر نباتات و ارتقای بهره‌وری کشاورزی و جلوگیری از مصرف بی‌رویه آب هستیم.
دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس عدم تولید 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و کاهش آلودگی هوا هستیم. دلواپس هسته‌ای هستیم چون دلواپس عدم ساخت زیردریایی‌های هسته‌ای و عدم حضور در آبهای آزاد هستیم.
بدون شک اگر امروز نتوانیم حق پیشرفت و توسعه علمی کشور را تثبیت کنیم و این منطق را به دنیا بفهمانیم راهی برای تسلط کفار بر سرنوشت مسلمین گشوده‌ایم که بدعتی خطرناک و ننگین خواهد بود که آیندگان ما را به واسطه این اتفاق شماتت خواهند کرد.
ما نمازگزاران کشور نگرانی و دلواپسی خود را از روند کنونی مذاکرات هسته‌ای با صدای بلند اعلام می‌کنیم تا در تاریخ این کشور ثبت شود و نسبت به تکرار امضای یک توافق ضعیف دیگر هشدار دهیم.
