گزینه خارجی منتفی شد
پروژه جذب مربی خارجی از بین 25 گزینه غیر ایرانی مدنظر باشگاه تراکتورسازی در شرایطی به انجام مذاکره و حصول توافق اولیه با "ولادیمیر پتروویچ" به عنوان گزینه نهایی ختم شد که در فاصله حدود سه روز پس از اعلام سایت رسمی باشگاه تراکتورسازی مبنی بر حضور این مربی صربستانی و سابق باشگاه ستاره سرخ بلگراد در تبریز، خبرهای رسمی حکایت از منتفی شدن همکاری پتروویچ و تراکتورسازی داشت.
توقف مذاکرات جمشید نظمی مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی و نماینده پتروویچ در حالی سه روز پس از توافق ابتدایی دو طرف در رسانه ها مطرح شد که بنا بر اعلام نظمی، چنانچه این باشگاه در جذب مربی خارجی توفیقی پیدا نمی کرد، این باشگاه به دنبال گزینه داخلی می‌رفت.
طی این مدت، گزینه‌هایی همچون حمید استیلی، حمید درخشان و حتی رسول خطیبی برای جانشینی تونی اولیویرا در تیم تراکتورسازی در برخی رسانه ها آن هم به صورت جهت دار مطرح شد اما پس از اینکه موضوع حضور پتروویچ در تبریز کاملا منتفی شد، گزینه های داخلی به دنبال کانال هایی برای حصول رضایت مدیرعامل و هیئت مدیره باشگاه تراکتورسازی بودند.
ابراهیم زاده، جدی ترین گزینه
در این میان حمید استیلی با توجه به مسئولیتش در باشگاه پرسپولیس عملا از سرمربیگری تراکتورسازی دور بود و تلاشی هم برای نشستن روی نیمکت این تیم تبریزی نداشت و حمید درخشان نیز گزینه ای بود که روند مذاکراتش با مسئولان باشگاه تراکتورسازی پیشرفتی قابل قبول داشت اما به یکباره و در میان تلاش های نافرجام دیگر گزینه ها، نام منصور ابراهیم زاده سرمربی فصل گذشته تیم راه آهن تهران که موفق شد این تیم را در لیگ برتر نگه دارد، به عنوان آخرین گزینه هدایت فنی سرخپوشان تبریز مطرح شد و تا به امروز جدی ترین گزینه برای سرمربیگری این تیم به شمار می آید.
تیم تراکتورسازی تبریز لیگ سیزدهم را در شرایطی با مجید جلالی به عنوان سرمربی آغاز کرد که پیش از ثبت قرارداد جلالی، توافق‌های نهایی مسئولان باشگاه تراکتورسازی با منصور ابراهیم زاده حاصل شده بود اما به یکباره تصمیم مدیران این باشگاه در خصوص انتخاب سرمربی تیمشان تغییر کرد و ابراهیم زاده مسیر خود را از تبریز به تهران و سمت باشگاه راه آهن عوض کرد. این در حالی بود که مجید جلالی نیز در اواسط نیم فصل دوم جای خود را به تونی اولیویرا داد.
پیشنهاد مربیان داوطلب به باشگاه!
اما در میان فرصت سوزی تراکتورسازان برای انتخاب سرمربی، گزینه‌هایی به‌عنوان سرمربی احتمالی این تیم در برخی رسانه‌ها مطرح می‌شود که اعتبار و نام بزرگ تراکتورسازی و هوادارانش را زیر سئوال می برد.
با این حال و در اتفاقی جالب، برخی مربیان در این بین خود پیشقدم و داوطلب شده و ادعا می‌کنند که باشگاه به‌دنبال جذب آنها است و حتی در این خصوص مصاحبه هم می‌کنند. شاید این رفتار، نوعی پیشنهاد از جانب مربی به باشگاه باشد که در قالب مصاحبه عنوان می‌شود و می‌توان این نوع پیشنهاد را یک روش وارونه جهت مهیا کردن شرایط برای نشستن روی نیمکت یک تیم نامید.
البته هواداران تیم فوتبال تراکتورسازی بر این نکته واقف هستند که تیم محبوبشان با توجه به اهداف باشگاه که همانا کسب جام و حضوری موفق در لیگ قهرمانان آسیا است، یک مربی بزرگ می‌خواهد، این نکته نیز باید لحاظ شود که تراکتورسازی طی چند فصل گذشته با مربیانی همچون امیر قلعه نویی، مجید جلالی و حتی تونی اولیویرا نتوانست در لیگ برتر موفقیتی به دست بیاورد. از طرفی تیم تراکتورسازی در دو دوره حضور متوالی خود در لیگ قهرمانان آسیا با هدایت فنی اولیویرا وداعی زودهنگام در همان مرحله گروهی داشت و توفیقی نیز در این رقابت‌ها کسب نکرد.
هواداران مربی بزرگ می خواهند
در این میان اما برخی از گزینه‌هایی که شایعه حضور آنها در راس کادر فنی تیم تراکتورسازی شنیده می‌شد، ادعاهایی داشتند که چندان با عقل و منطق همخوانی نداشت. بدیهی است که باشگاه تراکتورسازی و هواداران این باشگاه اهدافی بزرگ تر در سر دارند و طبیعی است که یک مربی باتجربه، سرشناس و بزرگ مسئولیت فنی تیم را به عهده بگیرد. یک مربی بزرگ تر از تونی اولیویرا، امیر قلعه نویی و مجید جلالی که هیچ کدام موفق نشدند جام قهرمانی لیگ برتر را به تبریز بیاورند. تراکتورسازی در لیگ قهرمانان آسیا نیز مشخصا با اولیویرا نتوانست توفیقی داشته باشد و اکنون اگر خواسته باشگاه و هواداران کسب نتایج خوب و حداقل صعود از مرحله گروهی در لیگ قهرمانان است، باید یک مربی بزرگ به تبریز بیاید و یا اینکه ابزار مورد نیاز گزینه نهایی سرمربیگری تراکتورسازی برای جولان در آسیا فراهم شود.
با این حال می‌توان با یک حساب سر انگشتی به این نتیجه رسید که برخی وعده‌ها از سوی برخی مربیان که ادعای نشستن روی نیمکت تراکتورسازی را دارند، هدفی جز تبلیغ برای خود این مربیان نیست. البته تجربه نشان داده که چنین همکاری هایی بین یک باشگاه و یک مربی اگر هم آغازی خوب و همراه با یکی، دو نتیجه خوب باشد، چندان دیری نمی پاید و آخرش به اخراج، استعفا، حیا کن - رها کن و یا کناره گیری منجر می شود و پر واضح است که هواداران و هیئت مدیره باشگاه تراکتورسازی نباید چنین بی تجربگی را در عین با تجربگی شان مرتکب شوند و نباید یک مربی را انتخاب کنند که بازیکنان هم حرف او را گوش نکنند.
مشکل جذب بازیکن بدون نظر سرمربی
اما عدم تعیین بموقع سرمربی تراکتورسازی فارغ از بلاتکلیفی، موضوع جذب بازیکن در این تیم را هم تحت تاثیر قرار داده است. جذب بازیکن از سوی برخی تیم ها از جمله مدعیان آغاز شده و از سویی بازیکنان موثر در تیم ها نیز اغلب قراردادشان را تمدید می کنند اما در تیم تراکتورسازی هنوز از جذب بازیکن خبری نیست که این مورد نیز ارتباط مستقیمی با تعیین تکلیف کادر فنی این تیم دارد چراکه تا وقتی سرمربی تیم انتخاب نشود، به طور طبیعی ، هیچ بازیکنی را نمی توان بدون نظر مسئول فنی تیم انتخاب و جذب کرد.
تغییرات احتمالی در کادرفنی و سرپرستی
در میان بحث‌ها و شایعه‌های انتخاب سرمربی تیم تراکتورسازی اما موضوع تغییر در پست سرپرستی این تیم هم قضیه ای بود که به بلاتکلیفی های باشگاه تراکتورسازی اضافه کرد.
شنیده ها حکایت از آن دارد که با توجه به رابطه خوب حسن آذرنیا با منصور ابراهیم زاده، آذرنیا به عنوان سرپرست فصل پیش تراکتورسازی دستیار احتمالی ابراهیم زاده در کادر فنی خواهد بود و بعد از چند فصل، پست سرپرستی این تیم به شخص دیگری واگذار خواهد شد. برای جانشینی آذرنیا، یک گزینه جدی در رسانه‌ها مطرح شده که پیش از این نیز سابقه نشستن روی نیمکت تراکتورسازی را دارد.
"آرش جابری" که سرپرستی تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز را در سن 20 سالگی به مدت دو فصل متوالی تجربه کرده است، احتمال دارد تا دوباره به عنوان سرپرست و مدیر این تیم انتخاب شود. سرپرستی تیم های ماشین سازی، شهرداری بندرعباس و شیرین فراز کرمانشاه از دیگر سوابق جابری محسوب می شود.
هواداران در انتظار تصمیماتی معقول
با همه این اوصاف هواداران پرشور تیم فوتبال تراکتورسازی که بحق در موفقیت های این تیم نقشی بیشتر و پررنگ تر از هر عنصر دیگری داشته اند، منتظر اقدام معقول مسئولان باشگاه در خصوص انتخاب سرمربی و سرپرست جدید هستند و دوست ندارند که پروسه انتخاب مسئول فنی و مدیر تیم تراکتورسازی از این هم طولانی تر شود.
تراکتورسازی تبریز در فصل آینده فوتبال باشگاه های کشور در لیگ برتر و جام حذفی شرکت خواهد کرد و علاوه بر این دو جام داخلی، برای سومین فصل متوالی به عنوان یکی از نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا نیز حضور خواهد داشت.
سرخپوشان تبریز فصل گذشته در لیگ برتر ششم شدند، قهرمانی جام حذفی را به خانه آوردند و برای دومین فصل پی در پی در همان مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا وداعی زودهنگام از این مسابقات را تجربه کردند.
