گروه سیاسی صراط - معاونین وزیر خارجه و کارشناسان مذاکرهکننده هستهای ایران برای انجام مذاکرات سیاسی بین ایران و 1+5 ساعت 3 بامداد (دوشنبه) عازم ژنو شدند. اینکه در این مذاکرات چه می گذرد و آیا قرار است همچون مذاکرات استانبول تنها پشت درب های بسته و فی مابین ظریف و اشتون بگذرد، هنوز معلوم نیست، ولی روزنامه های زنجیره ای و شخص عباس عراقچی بارها متذکر شده اند که این مذاکرات بین ایران و آمریکا برگزار می شود و در نهایت با جدی تر شدن آن "وندی شرمن" معاون اشتون نیز به مذاکرات اضافه می گردد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، این طرز بیان صریح مذاکره با آمریکا توسط معاون وزیر خارجه یا حتی خود وزیر خارجه تا به حال در هیچ یک از سطوح جمهوری اسلامی سابقه نداشته و به این راحتی مطرح نمی شده و یا به بیان بهتر هیچ دولتی این قدر راحت، توان پیش کشیدن بحث مذاکره با آمریکا در افکار عمومی جمهوری اسلامی را، بدون هیچ گونه تبعات و بیمی نداشته است.
مذاکرات هسته ای در این برهه و پس از نمایان شدن عدم تاثیرات آن در اقتصاد کشور و بسیاری موارد دیگر، مخالفانی سرسخت تر از گذشته دارد، همایشهای مخالفین این توافق نامه هم اکنون در 4 استان کشور برگزار شده و در مقابل شخص رئیس جمهور با حمایتی نامانوس توافق هسته ای با غرب را دست یافتنی و با تعبیر برد-برد روایت می کند.
پيش از اين روزنامه «والاستريتژورنال» گزارش داده بود كه ممكن است تيم مذاكرات مستقيم امريكا به زودي براي رايزني با ايران، بار ديگر فعال شود.
چند نکته در این رابطه به نظر می رسد:
1-تعجیل نامفهوم وزیر خارجه برای به نتیجه رسیدن این دور از مذاکرات؛ وقتی مذاکرات مهم و به تعبیری تعیین کننده استانبول در سکوت خبری برگزار شد، باید از برنامه ای که در پشت پرده ها برای پرونده هسته ای ایران تهیه شده، با خبر می شدیم. زمانی که در ترکیه آن هم به فاصله 10 روز بعد از ناکام ماندن دور آخر و جدی مذاکرات هسته ای در وین، به سرعت وزیر خارجه کشور با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا جلسه ای فوری برگزار می کنند، باید به تعجیل وزارت خارجه در نهایی کردن توافق نامه ای -هر چند ضعیف- شک برده می شد، توافق نامه ای که در 6 ماهه اول آن، آورده خاصی برای کشور دیده نشده است.
2-اشتون مهمان تنها چند هفته دیگر مذاکرات؛ یکی دیگر از دلایلی که تیم مذاکره کننده سرعت می بخشد به روند مذاکرات، احتمال تعویض قریب الوقوع رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا است. اشتون با توجه به اینکه در طول مسئولیت چند ساله پرونده هسته ای ایران از سوی اتحادیه اروپا، آورده خاصی برای دیپلماسی اروپا –خصوصا در دروه سعید جلیلی- نداشته و تنها نمونه موفق کارنامه کاری اش، امضا توافق نامه هسته ای با جمهوری اسلام بوده است و همچنین به پایان رسیدن دوره مسئولیت خود در سمت ریاست خارجی اتحادیه اورپا، به زودی تعویض می شود. ظریف این را به خوبی می داند که عوض شدن اشتون در شرایط فعلی با توجه به پیشرفت مذاکرات تا این حد، باعث به تعویق افتادن روند مذاکرات می شود. البته ظریف قطعا به این واقعیت پی برده که "توافق نامه به حق ضعیف ژنو" دست منتقدان دولت را در نقدهای منصفانه و البته کمر شکن را باز گذاشته است. با ادامه به نتیحه نرسیدن سیر این مذاکرات قطعا تداوم انتقادهای بجای منتقدان در نقد عملکرد دولت باعث زمین گیر شدن روند خسته کننده و بی فایده مذاکرات می شود.
3-اتمام زمان قول روحانی به مردم؛ حسن روحانی در طول تبلیغات ریاست جمهوری و در نطق های تلویزیونی خود گفته بود که پرونده هسته ای ایران را زیر یک سال به سرانجام! خواهد رساند. اینکه به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته ای از نظر دولت چه مفهومی دارد، مطلب است که باید جداگانه به آن پرداخت، ولی این تعهد روحانی به مردم تا کمتر از دو ماه دیگر رنگ می بازد، پس رئیس دستگاه دیپلماسی برای برآورده نمودن قول رئیس جمهور به مردم هم شده باید زیر یک سال از آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی، پرونده هستهای را به طرق اعتدالی(!) به سرانجام برساند.
تمام دلایل ذکر شده بالا دلیلی بر آن شده که برای به امضا رساندن حتی "توافق نامه بد" با 5+1 که این روزها از آنها تنها با نام آمریکا یاد می شود، چه بسا دولت دست به هر اقدام و عقب نشینی هسته ای بزند.
به گزارش گروه سیاسی صراط، این طرز بیان صریح مذاکره با آمریکا توسط معاون وزیر خارجه یا حتی خود وزیر خارجه تا به حال در هیچ یک از سطوح جمهوری اسلامی سابقه نداشته و به این راحتی مطرح نمی شده و یا به بیان بهتر هیچ دولتی این قدر راحت، توان پیش کشیدن بحث مذاکره با آمریکا در افکار عمومی جمهوری اسلامی را، بدون هیچ گونه تبعات و بیمی نداشته است.
مذاکرات هسته ای در این برهه و پس از نمایان شدن عدم تاثیرات آن در اقتصاد کشور و بسیاری موارد دیگر، مخالفانی سرسخت تر از گذشته دارد، همایشهای مخالفین این توافق نامه هم اکنون در 4 استان کشور برگزار شده و در مقابل شخص رئیس جمهور با حمایتی نامانوس توافق هسته ای با غرب را دست یافتنی و با تعبیر برد-برد روایت می کند.
پيش از اين روزنامه «والاستريتژورنال» گزارش داده بود كه ممكن است تيم مذاكرات مستقيم امريكا به زودي براي رايزني با ايران، بار ديگر فعال شود.
چند نکته در این رابطه به نظر می رسد:
1-تعجیل نامفهوم وزیر خارجه برای به نتیجه رسیدن این دور از مذاکرات؛ وقتی مذاکرات مهم و به تعبیری تعیین کننده استانبول در سکوت خبری برگزار شد، باید از برنامه ای که در پشت پرده ها برای پرونده هسته ای ایران تهیه شده، با خبر می شدیم. زمانی که در ترکیه آن هم به فاصله 10 روز بعد از ناکام ماندن دور آخر و جدی مذاکرات هسته ای در وین، به سرعت وزیر خارجه کشور با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا جلسه ای فوری برگزار می کنند، باید به تعجیل وزارت خارجه در نهایی کردن توافق نامه ای -هر چند ضعیف- شک برده می شد، توافق نامه ای که در 6 ماهه اول آن، آورده خاصی برای کشور دیده نشده است.
2-اشتون مهمان تنها چند هفته دیگر مذاکرات؛ یکی دیگر از دلایلی که تیم مذاکره کننده سرعت می بخشد به روند مذاکرات، احتمال تعویض قریب الوقوع رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا است. اشتون با توجه به اینکه در طول مسئولیت چند ساله پرونده هسته ای ایران از سوی اتحادیه اروپا، آورده خاصی برای دیپلماسی اروپا –خصوصا در دروه سعید جلیلی- نداشته و تنها نمونه موفق کارنامه کاری اش، امضا توافق نامه هسته ای با جمهوری اسلام بوده است و همچنین به پایان رسیدن دوره مسئولیت خود در سمت ریاست خارجی اتحادیه اورپا، به زودی تعویض می شود. ظریف این را به خوبی می داند که عوض شدن اشتون در شرایط فعلی با توجه به پیشرفت مذاکرات تا این حد، باعث به تعویق افتادن روند مذاکرات می شود. البته ظریف قطعا به این واقعیت پی برده که "توافق نامه به حق ضعیف ژنو" دست منتقدان دولت را در نقدهای منصفانه و البته کمر شکن را باز گذاشته است. با ادامه به نتیحه نرسیدن سیر این مذاکرات قطعا تداوم انتقادهای بجای منتقدان در نقد عملکرد دولت باعث زمین گیر شدن روند خسته کننده و بی فایده مذاکرات می شود.
3-اتمام زمان قول روحانی به مردم؛ حسن روحانی در طول تبلیغات ریاست جمهوری و در نطق های تلویزیونی خود گفته بود که پرونده هسته ای ایران را زیر یک سال به سرانجام! خواهد رساند. اینکه به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته ای از نظر دولت چه مفهومی دارد، مطلب است که باید جداگانه به آن پرداخت، ولی این تعهد روحانی به مردم تا کمتر از دو ماه دیگر رنگ می بازد، پس رئیس دستگاه دیپلماسی برای برآورده نمودن قول رئیس جمهور به مردم هم شده باید زیر یک سال از آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی، پرونده هستهای را به طرق اعتدالی(!) به سرانجام برساند.
تمام دلایل ذکر شده بالا دلیلی بر آن شده که برای به امضا رساندن حتی "توافق نامه بد" با 5+1 که این روزها از آنها تنها با نام آمریکا یاد می شود، چه بسا دولت دست به هر اقدام و عقب نشینی هسته ای بزند.
البته نژاد پرست نیستم، واسه اونایی میگم که همش میگن کشور ما از همه نظر قابل مقایسه با کشورهای اطراف خلیج فارس نیست :)
تحریم ها ظالمانه و کمرشکنه