صراط: اهمیت ماجرا هنگامی آشکار می‌شود که می‌بینیم این قانون‌شکنی را کسانی رقم
زده‌اند که نه تنها در کسوت قانون‌گذاری مشغول به کارند، بلکه نقش نظارت بر
اجرای قوانین هم بر عهده دارند؛ آیا می‌شود از کنار قانون‌شکنی چنین
افرادی به سادگی گذشت؟
یک ماه و نیم پیش، زمانی که اعضای حدود 36 تعاونی مسکن در اعتراض به رعایت حقوقشان توسط مسئولان مقابل در مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و ساخت و ساز تعاونی مسکن مجلس در محدوده فرادست پروژه‌های متوقف شده خود را نمونه بارز پایمال شدن حق خود نامیدند، کمتر کسی گمان می‌کرد از میانه آتشی که دامن نمایندگان را گرفته، پروژه‌ای جدید سر بر‌آورد!
ایستگاه نخست: زیر پا گذاشتن همه قوانین در سوهانک
حکایت ساخت و ساز غیرقانونی تعاونی مسکن مجلس از منطقه سوهانک در شمال پایتخت رسانه‌ای شد؛ زمین بزرگی با ارتفاع حدود 2000 متری که گودبرداری شد تا برای نمایندگان مجلس در آن برج‌سازی شود و کسی نپرسید تکلیف ممنوعیت ساخت و ساز در ارتفاع بالاتر از 1800 متر چیست؟
نه کسی درباره ساخت و ساز غیر قانونی پرسید، نه کسی به این موضوع خرده گرفت که چگونه این تعاونی توانسته زمینی که متعلق به دفتر نشر فرهنگ اسلامی بوده و فروش آن غیرقانونی است، در اختیار گرفته و بخرد، نه تعداد طبقات این برج و چگونگی دریافت مجوزهای لازم برای ساخت آن برای کسی پرسشبرانگیز شد، نه کسی درباره تغییر کاربری زمین آن ابراز نگرانی کرد و نه هیچ موضوع دیگری؛ شاید به این دلیل ساده که تعاونی مسکن، یکی از قوای سه گانه پشت ماجراست.
همه نهادها و مسئولان سکوت کرده و حتی اعتراض مردم را هم ندید گرفتند تا اینکه تعاونی‌های گوناگونی که به دلیل قوانین نادیدنی برای مجلسیان کارشان لنگ مانده، مجبور به تحصن شوند. در میان این تعاونی‌ها، بودند کسانی که ده‌ها سال زمین خریداری کرده بودند، ولی هنوز زمینشان قد نکشیده و از این بابت که نمایندگان مجلس بیخ گوششان قانون‌شکنی می‌کنند، به شدت دلگیر و عصبانی هستند.
ایستگاه دوم: توسعه ساخت و ساز مجلسیان
با رسانه‌ای شدن ساخت و ساز تعاونی مسکن مجلس در محدوده غیر مجاز، واکنش‌های متعددی رقم خورد. البته لازم به گفتن نیست که نمایندگان همه قانون‌شکنی‌ها را منکر شوند، ولی برخی از نمایندگان به این حد بسنده نکرده و به توجیهاتی روی آوردند که به عذر بدتر از گناه بیشتر شباهت داشت تا رفع ابهام.
یکی از اعضای کمیسیون عمران در این باره به تسنیم گفت: پروژه سوهانک برای نمایندگان مستأجر است. به قول امام راحل، مجلس در رأس امور است و بنا بر قانون خدمات کشوری نماینده مجلس هم‌سطح وزیر است. نماینده مجلسی که در رأس امور است، چرا باید هر سال به بنگاه‌های املاک برود و یک ماه وقت برای پیدا کردن واحد مسکونی تلف کند؟
این نماینده در ادامه، مطرح کردن مشکلات منتسب به این پروژه را در راستای تلاش برخی برای بی احترامی به مجلس دانست تا آشکار شود چرا از لغو مصوبه پروژه سوهانک سخن به میان آمد؛ اما چنین اتفاقی رقم نخورد.
اما بشنوید از اینکه نه تنها نمایندگان طاقت این بی‌احترامی‌ها به ساحت خود را نداشتند که برخی رسانه‌ها درباره پروژه‌شان بد بگویند، بلکه تلاش کردند پروژه بعدی را هم به سرعت کلید بزنند تا مشت محکمی بر دهان ایشان زده باشند و بدین ترتیب بود که ساخت و سازی دیگر به نام نمایندگان مستأجر کلید خورد؛ بی آنکه کسی از خود بپرسد، ضرورت مالک شدن نماینده مردم فلان شهر در تهران چیست؟!
ایستگاه سوم: بهتر است فروخت و از این پروژه‌های مشهور رفت!
آن گونه که تصاویر نشان می‌داد، برای گودبرداری پروژه سوهانک، درختان بسیاری قلع و قمع شده بودند که اگر این کار (تغییر کاربری «مسکونی ارزشمند سبز» به مسکونی از نوع برج!) را هر شرکت گردن کلفتی هم انجام می‌داد، ممکن بود رسیدگی به آن در مجلس در دستور کار قرار گرفته و حتی پای کمیسیون اصل نود را به ماجرا باز کند؛ اما این اتفاق برای سوهانک نیفتاد و معلوم نیست برای هیچ پروژه دیگری که تعاونی مسکن مجلس به انجام برساند، رخ دهد!
با چنین مصونیتی، طبیعی است این تعاونی بتواند از زیر بار یک پروزه رهایی نیافته، پروژه بعدی را کلید بزند و همین گونه هم شد؛ پروژه بعدی در شهرک شهید محلاتی یا همان مینی سیتی در سکوت کامل خبری آغاز به کار کرد، ولی گویا قرار نیست نمایندگان مستأجر با کمک امثال آن صاحب خانه شوند!
این موضوع هنگامی آشکار می‌شود که می‌بینیم سایت «مسیرآنلاین» در پیگیری‌هایش در این پرونده، نه تنها متوجه آغاز این پروژه با نام «یاس» شده، بلکه دریافته که واحدهای این پروژه و پروژه «نور» ـ که در سوهانک در حال ساخت است ـ برای پیش فروش به بنگاه‌های املاک منطقه سپرده شده و امتیاز نمایندگان در آنها، به ارزش 60 تا 70 میلیون تومان به متقاضیان فروخته می‌شود.
البته تا کنون نه از زیر پا گذاشتن قوانین محدود کننده ساخت و ساز در این پروژه خبری است و نه قلع و قمع درختان، نه تغییر کاربری و نه تصاحب زمین نهادی و نه هیچ چیز دیگری در ارتباط با آن مخابره شده؛ اما وقتی می‌بینیم پروژه قبلی ایشان با همه ایرادات همچنان جاری است، اصولا فرقی هم ندارد که پروژه یاس همه قوانین را رعایت کرده و خواهد کرد یا خیر.
ایستگاه پایانی: شاید هرگز نمایندگان مستأجر، صاحب خانه نشوند!
آنچه در این میان قابل نقد به نظر می‌رسد، فعالیت تعاونی مجلس با انگیزه خانه دار کردن نمایندگان مستأجر و بعد فروش امتیاز این واحدهاست که مانع خانه‌دار شدن و خلاصی نمایندگان از دغدغه اجاره خانه است که بد نیست برای آن چاره‌جویی شود.
شاید بد نباشد بخشی از حقوق نمایندگان مستأجر برداشت شده و به ازای آن، واحدی به ایشان به اقساط واگذار شود تا هم ایشان مالک خانه شوند و هم لازم نباشد تعاونی مسکن آنان مجبور به ساخت این همه برج شود و در پایان شائبه‌هایی پیرامون قانون‌شکنی قانون‌گذاران مطرح شده و به قول آن نماینده، به ساحت مجلس بی احترامی شود.
آیا این پیشنهاد عملیاتی‌تر از گسترش ساخت و ساز مجلسیان در بلبشوی اعتراض مردم نسبت به عملکرد تعاونی ایشان نیست؟!
یک ماه و نیم پیش، زمانی که اعضای حدود 36 تعاونی مسکن در اعتراض به رعایت حقوقشان توسط مسئولان مقابل در مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و ساخت و ساز تعاونی مسکن مجلس در محدوده فرادست پروژه‌های متوقف شده خود را نمونه بارز پایمال شدن حق خود نامیدند، کمتر کسی گمان می‌کرد از میانه آتشی که دامن نمایندگان را گرفته، پروژه‌ای جدید سر بر‌آورد!
ایستگاه نخست: زیر پا گذاشتن همه قوانین در سوهانک
حکایت ساخت و ساز غیرقانونی تعاونی مسکن مجلس از منطقه سوهانک در شمال پایتخت رسانه‌ای شد؛ زمین بزرگی با ارتفاع حدود 2000 متری که گودبرداری شد تا برای نمایندگان مجلس در آن برج‌سازی شود و کسی نپرسید تکلیف ممنوعیت ساخت و ساز در ارتفاع بالاتر از 1800 متر چیست؟
نه کسی درباره ساخت و ساز غیر قانونی پرسید، نه کسی به این موضوع خرده گرفت که چگونه این تعاونی توانسته زمینی که متعلق به دفتر نشر فرهنگ اسلامی بوده و فروش آن غیرقانونی است، در اختیار گرفته و بخرد، نه تعداد طبقات این برج و چگونگی دریافت مجوزهای لازم برای ساخت آن برای کسی پرسشبرانگیز شد، نه کسی درباره تغییر کاربری زمین آن ابراز نگرانی کرد و نه هیچ موضوع دیگری؛ شاید به این دلیل ساده که تعاونی مسکن، یکی از قوای سه گانه پشت ماجراست.
همه نهادها و مسئولان سکوت کرده و حتی اعتراض مردم را هم ندید گرفتند تا اینکه تعاونی‌های گوناگونی که به دلیل قوانین نادیدنی برای مجلسیان کارشان لنگ مانده، مجبور به تحصن شوند. در میان این تعاونی‌ها، بودند کسانی که ده‌ها سال زمین خریداری کرده بودند، ولی هنوز زمینشان قد نکشیده و از این بابت که نمایندگان مجلس بیخ گوششان قانون‌شکنی می‌کنند، به شدت دلگیر و عصبانی هستند.
پروژه نور مجلس واقع در سوهانک
ایستگاه دوم: توسعه ساخت و ساز مجلسیان
با رسانه‌ای شدن ساخت و ساز تعاونی مسکن مجلس در محدوده غیر مجاز، واکنش‌های متعددی رقم خورد. البته لازم به گفتن نیست که نمایندگان همه قانون‌شکنی‌ها را منکر شوند، ولی برخی از نمایندگان به این حد بسنده نکرده و به توجیهاتی روی آوردند که به عذر بدتر از گناه بیشتر شباهت داشت تا رفع ابهام.
یکی از اعضای کمیسیون عمران در این باره به تسنیم گفت: پروژه سوهانک برای نمایندگان مستأجر است. به قول امام راحل، مجلس در رأس امور است و بنا بر قانون خدمات کشوری نماینده مجلس هم‌سطح وزیر است. نماینده مجلسی که در رأس امور است، چرا باید هر سال به بنگاه‌های املاک برود و یک ماه وقت برای پیدا کردن واحد مسکونی تلف کند؟
این نماینده در ادامه، مطرح کردن مشکلات منتسب به این پروژه را در راستای تلاش برخی برای بی احترامی به مجلس دانست تا آشکار شود چرا از لغو مصوبه پروژه سوهانک سخن به میان آمد؛ اما چنین اتفاقی رقم نخورد.
اما بشنوید از اینکه نه تنها نمایندگان طاقت این بی‌احترامی‌ها به ساحت خود را نداشتند که برخی رسانه‌ها درباره پروژه‌شان بد بگویند، بلکه تلاش کردند پروژه بعدی را هم به سرعت کلید بزنند تا مشت محکمی بر دهان ایشان زده باشند و بدین ترتیب بود که ساخت و سازی دیگر به نام نمایندگان مستأجر کلید خورد؛ بی آنکه کسی از خود بپرسد، ضرورت مالک شدن نماینده مردم فلان شهر در تهران چیست؟!
ایستگاه سوم: بهتر است فروخت و از این پروژه‌های مشهور رفت!
آن گونه که تصاویر نشان می‌داد، برای گودبرداری پروژه سوهانک، درختان بسیاری قلع و قمع شده بودند که اگر این کار (تغییر کاربری «مسکونی ارزشمند سبز» به مسکونی از نوع برج!) را هر شرکت گردن کلفتی هم انجام می‌داد، ممکن بود رسیدگی به آن در مجلس در دستور کار قرار گرفته و حتی پای کمیسیون اصل نود را به ماجرا باز کند؛ اما این اتفاق برای سوهانک نیفتاد و معلوم نیست برای هیچ پروژه دیگری که تعاونی مسکن مجلس به انجام برساند، رخ دهد!
با چنین مصونیتی، طبیعی است این تعاونی بتواند از زیر بار یک پروزه رهایی نیافته، پروژه بعدی را کلید بزند و همین گونه هم شد؛ پروژه بعدی در شهرک شهید محلاتی یا همان مینی سیتی در سکوت کامل خبری آغاز به کار کرد، ولی گویا قرار نیست نمایندگان مستأجر با کمک امثال آن صاحب خانه شوند!
این موضوع هنگامی آشکار می‌شود که می‌بینیم سایت «مسیرآنلاین» در پیگیری‌هایش در این پرونده، نه تنها متوجه آغاز این پروژه با نام «یاس» شده، بلکه دریافته که واحدهای این پروژه و پروژه «نور» ـ که در سوهانک در حال ساخت است ـ برای پیش فروش به بنگاه‌های املاک منطقه سپرده شده و امتیاز نمایندگان در آنها، به ارزش 60 تا 70 میلیون تومان به متقاضیان فروخته می‌شود.
البته تا کنون نه از زیر پا گذاشتن قوانین محدود کننده ساخت و ساز در این پروژه خبری است و نه قلع و قمع درختان، نه تغییر کاربری و نه تصاحب زمین نهادی و نه هیچ چیز دیگری در ارتباط با آن مخابره شده؛ اما وقتی می‌بینیم پروژه قبلی ایشان با همه ایرادات همچنان جاری است، اصولا فرقی هم ندارد که پروژه یاس همه قوانین را رعایت کرده و خواهد کرد یا خیر.
پروژه یاس و فروش امتیاز هر دو پروژه
ایستگاه پایانی: شاید هرگز نمایندگان مستأجر، صاحب خانه نشوند!
آنچه در این میان قابل نقد به نظر می‌رسد، فعالیت تعاونی مجلس با انگیزه خانه دار کردن نمایندگان مستأجر و بعد فروش امتیاز این واحدهاست که مانع خانه‌دار شدن و خلاصی نمایندگان از دغدغه اجاره خانه است که بد نیست برای آن چاره‌جویی شود.
شاید بد نباشد بخشی از حقوق نمایندگان مستأجر برداشت شده و به ازای آن، واحدی به ایشان به اقساط واگذار شود تا هم ایشان مالک خانه شوند و هم لازم نباشد تعاونی مسکن آنان مجبور به ساخت این همه برج شود و در پایان شائبه‌هایی پیرامون قانون‌شکنی قانون‌گذاران مطرح شده و به قول آن نماینده، به ساحت مجلس بی احترامی شود.
آیا این پیشنهاد عملیاتی‌تر از گسترش ساخت و ساز مجلسیان در بلبشوی اعتراض مردم نسبت به عملکرد تعاونی ایشان نیست؟!