هویت دولت روحانی و نکات شرعی که در گفتن "قسم جلاله"رعایت نشد

گروه سیاسی "صراط"_صحبت های چند روز پیش حسن روحانی در جمع صنعتگران همانطور که انتظار می رفت با بازخورد بسیاری در بین رسانه ها همراه بود. اغلب روزنامه های پرتیراژ سیاسی کشور (حدود 14 روزنامه) اظهارات جنجالی روحانی در جمع مدیران صنعتی و صنعتگران را تیتر اصلی خود قراردادند. تیترهایی که با قسم جلاله   "والله بالله تالله "  همراه شد برای برنگشتن به وضعیت اسفبار کشور! به دوران قبل یعنی ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد.

بازخورد این صحبت را در لحظه ای مشاهده کنید که مردمی که صبح زود برای رفتن به سر کار خود را مهیا می کنند و نیاز به انرژی، روحیه و امید به فردا دارند ناگهان با تیتر یکسان اغلب روزنامه (تقریبا 11عدد از آنها) مواجه می شوند که "دیگر کشور به سالهای 84تا 92 بازنمی گردد"، گویی دوران در زمان دولت "عدالت" به مثابه قرون وسطی تلخ و تاریک بوده است.

مصاحبه رو در روی روحانی پس از 100 روز از عمر دولت او که عملا به برنامه ای برای نشان دادن اوضاع سیاه در دولت قبل سپری شد، امید این را داشت که روحانی به روند تخریب دولت قبل دیگر مبادرت نورزد، ولی روند افشاگری های وزرا و معاونین و مشاوران ارشد وی ضد دولت احمدی نژاد این نکته را در ذهن انسان تداعی می کند که گویی قرار نیست احمدی نژاد از دهان دولتی ها روحانی بیافتد.

برخی از تیترهای روزنامه ها

بزرگترین مشکل دولت روحانی بی هویتی سیاسی آن است، دولتی که با نفی دولت قبلی و وعده هایی که تحقق آنها بسیار سخت است روی کار آمده، حالا در یک سالگی عمر کار اجرایی اش چندین مدعی جدی دارد. اصلاح طلبان این دولت را ثمره تلاش خود می دانند و سهم بیشتری از آن می خواهند، نه تنها سهم که هویت آن را هم طلب می کنند و بارها در محافل خودی و غیر خودی "اعتدال" را ذیل "اصلاحات" تعریف نموده اند.

اصحاب فتنه 88 در جشن یک سالگی دولت،  شعار "حسن و حسین نداره، جنبش ادامه داره" سر می دهند و رییس جمهور را به رفتارهای افراطی و تقابل با نظام و مصالح خود، ترغیب می کنند.
و رسانه های وابسته به هاشمی و دانشگاه آزاد در یک سالگی دولت، تمام هویت روحانی را مدیون هاشمی دانسته است. ویژه نامه دانشگاه آزاد با عنوان "گزارش یک جشن" به جای پرداختن به ابعاد رای آوری روحانی در انتخابات، تمام داشته های دولت او را گره به "حضرت استوانه" می زند.                         

تصویر ویژه نامه روزنامه فرهیختگان

در این بین خود روحانی و اعضای دولت هم هویت خود را در قبال دولت های نهم و دهم و محمود احمدی نژاد تعریف می کنند. به عقیده دولت یازدهم هرچه احمدی نژاد و دولتش کرده اند باید نفی شود. قاعدتا دولت های نهم و دهم نه "شر مطلق" بوده است و نه "خیر مطلق". تا چه اندازه شخص رئیس جمهور با مانور بر روی –حتی نواقص دولت احمدی نژاد- می تواند کار کشور را به پیش ببرد؟!

نکات شرعی و قابل توجه "قسم جلاله" روحانی

آيا ممكن است انسان براي امر محتمل الوقوع، قسم شرعي ياد كند و مهمتر اينكه آيا شرعا جايز است براي امر خارج از اراده قسم ياد نمود؟ امری نسبی که حتی شخص با فرض داشتن جایگاه ریاست جمهوری تنها می تواند اثر نسبی در آن داشته باشد. مثلا يك نفر قسم بخورد كه زلزله نخواهد آمد يا باران خواهد باريد؟ البته انتظار آن است كه يك روحانی به اين نكات ظريف فقهي آگاهي داشته باشد و در امری که خود شخص تنها بخشی از اثر گذاری است و نه تمام اثر گذاری آن، قسم جلاله "ولله بالله تالله " نخورد.

آيا فردي – مثل احمدی نژاد- كه در هر دو دوره انتخاباتش بيش از رييس جمهور فعلي راي آورده است ممكن نیست در دوره ي بعدي مجددا رييس جمهور شود؟  فرض را بر این بگذارید که احمدی نژاد در سال 96 کاندیدا شده و دوباره به مسند ریاست جمهوری برسد آن وقت تکلیف قسم حسن روحانی در ماه مبارک رمضان احتمالا با زبان روزه چه می شود؟!

دولتي كه مدعي " تدبير و كار علمي " است و ادعا دارد در همه امور از مشاورين متخصص بهره مي گيرد، در اين زمينه از چه كسي مشورت گرفته و توانسته پيش بيني كند كه در آينده چنين اتفاقي نخواهد افتاد؟

آیا در قانون اساسی یا قوانین دیگر ما این نکته آمده که رئیس جمهور سال های "84 تا 92" دیگر به قدرت برنخواهد گشت؟

و مهمتر آنكه كدام موضوع از موضوعات مطرح در اين هشت سال هست كه مي طلبد براي آن سه بار قسم شرعي ياد نمود:  " بلند كردن پرچم ارزشها؟"،  "شعار مبارزه بافساد؟"، "بيرون راندن آقازاده ها از حوزه هاي مالي و اقتصادي؟ "،  " استحكام و مقاومت در برابر زورگويي دشمن يا چه چيز ديگر؟ "،  " البته با حسن نيت می توان گفت احتمالا خانه نشيني يا مباحثي مانند آن كه در دوران سابق انجام شد تكرار نخواهد شد، ولی بعید است که نظر حسن روحانی مباحثی چون خانه نشینی باشد.