صراط: در ﺗﯿﺮﻣﺎه ﺳﺎل 1378 ﻧﻈﺎم ﺳﻠﻄﻪ و اﺳﺘﮑﺒﺎر
ﺟﮫﺎﻧﯽ ﺑﺎ ھﻤﺮاھﯽ و ﮐﻤﮏ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺰدوران داﺧﻠﯽ و ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی ﺗﻤﺎم ظﺮﻓﯿﺖ ھﺎی
ﺧﻮد، ﺑﺎ راه اﻧﺪازی ﺟﻨﮓ رواﻧﯽ- رﺳﺎﻧﻪ ای و ﺑکارﮔﯿﺮی از ﻋﻮاﻣﻞ واﺑﺴﺘﻪ و
ﻣﺰدور ﺟﺮﯾﺎن ﺟﻨﮓ ﻧﺮم ﻧﻈﺎم ﺳﻠﻄﻪ، ﺑﻪ وﯾﮋه روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎی زﻧﺠﯿﺮه ای ﺟﺮﯾﺎن ﻓﺘﻨﻪ
درﺻﺪد اﯾﺠﺎد آﺷﻮب و ﺑﻠﻮا ودرﮔﯿﺮی در ﺳﻄﺢ ﮐﻮی داﻧﺸﮕﺎه و ﺳﭙﺲ در ﺗﻌﺪادی
ازداﻧﺸﮕﺎه ھﺎی ﮐﺸﻮر و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮاﻧﺪازی ﻧﻈﺎم و ھﺪف ﻗﺮار دادن اﺻﻮل ﻗﺎﻧﻮن
اﺳﺎﺳﯽ وﺟﺎﯾﮕﺎه وﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻨﮕﺮ و ﺣﺼﻦ ﺣﺼﯿﻦ ﻧﻈﺎم ﺑﺮ آﻣﺪﻧﺪ.اﻣﺎ ﺑﺎز
ھﻢ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺖ ھﺪاﯾﺖ و اﺷﺎره رھﺒﺮ ﻣﻌﻈﻢ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ و اراﺋﻪ طﺮﯾﻖ ورھﻨﻤﻮدھﺎی
روﺷﻨﮕﺮاﻧﻪ و ﺑﯿﺎن ﻣﺴﺘﺪل ﻣﻌﻈﻢ ﻟﻪ و ھﻮﺷﯿﺎری و آﮔﺎھﯽ ﻣﻠﺖ ﺷﺠﺎع و ﺑﯿﺪاراﯾﺮان
اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺣﺎدﺛﻪ 18 ﺗﯿﺮ و درﮔﯿﺮی ﮐﻮی داﻧﺸﮕﺎه ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ ھﺎی
ھﻤﻪﺟﺎﻧﺒﻪ و ﻋﻠﻨﯽ ﻧﻈﺎم اﺳﺘﮑﺒﺎر و ﻣﺸﺨﺼﺎ آﻣﺮﯾﮑﺎی ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎر و اﻧﮕﻠﯿﺲ ﺧﺎﺋﻦ و
ﺟﯿﺮه ﺧﻮاران ﻣﺰدور داﺧﻠﯽ آﻧﺎن ﻣﯽ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ دﺳﺘﺎوردھﺎی اﻧﻘﻼب و ﻧﻈﺎم
اﺳﻼﻣﯽ را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ واﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺮدم و ارزش ھﺎی واﻻی اﻧﺴﺎﻧﯽ- اﻟهی را از
ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد، ﺑﻪ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﺰرگ و ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻞ و ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر 23 ﺗﯿﺮ1378 ﻣﺒﺪل ﺷﺪه و اﯾﻦ
ﻧﺸﺎن از ﻗﺪرت ﻧﺮم و اﻗﺘﺪار ﺑﺎﻻی ﻧﻈﺎم ﭼﻪ در داﺧﻞ وﭼﻪ در ﺧﺎرج از ﮐﺸﻮر ﺑﻮد،
ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺑهﺮه ﮔﯿﺮی از ظﺮﻓﯿﺖ ھﺎی ﻓﺮھﻨﮕﯽ- رﺳﺎﻧﻪ ای و ﺑﻪوﯾﮋه آﮔﺎھﯽ ﺑﺎﻻ و
اراده ھﺎی ﭘﻮﻻدﯾﻦ ﻣﺮدﻣﯽ و در راس آن ﻧﯿﺎﻧﺎت ﺣﮑﯿﻤﺎﻧﻪ رھﺒﺮ اﻧﻘﻼبﻣﻌﺎدﻻت را
ﻋﻮض ﮐﺮده و اﯾﻦ ﺗهﺪﯾﺪ را ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺑﺮای ﻧﻈﺎم ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺳﺎزد. حماسه 23
تیر 78 علاوه بر عنایت ها و دست غیبی الهی، از یکسو بار دیگر نقش بی بدیل
مدیریت حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای را در مدیریت بحران ها به نمایش
گذاشت و نشان داد مادامی که مردم پای رهبری و نظام ایستاده اند، هیچ خطری
کشور را تهدید نخواهد کرد. در این حماسه نمی توان از سخنرانی انقلابی و
متعهدانه حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت
ملی و رئیس جمهور کنونی به سادگی گذشت. سخنرانی ای که در آن مقطع برخی
شخصیت های بزرگ کشور، حاضر به انجام آن نبودندو از همان زمان هم مرز خودشان
را با دشمن پررنگ نکردند و تا جایی پیش رفتند که در دام فتنه 88 گرفتار
شدند.این افتخار در همیشه تاریخ برای آقای روحانی باقی خواهد بود.باید به
مردم و جوانان یادآور شد که رئیس جمهور کنونی چگونه در آن حماسه در هم
کوبنده فتنه گران، به دفاع جانانه از نظام و رهبری و انقلاب پرداخت و گفت
که « مردم ما به خوبی می‌دانند آن قدرتی که توانست در دفاع 8 ساله در برابر
همه قدرتهای استکباری و حامیان آنها بایستد و مقاومت کند و پیروز شود
اسلام و اسلامیت نظام بود. آن عاملی که امروز ملت ما را متحد کرده است و
پیوند ناگسستنی در ملت ما ایجاد کرده است، اسلام است و مظهر این اسلامیت،
رهبری و مقام ولایت است. مردم ما به خوبی می‌دانند مسئله ولایت به عنوان
مظهر وحدت ملی جامعه است. مسئله ولایت مظهر اقتدار ملی ما است. اهانت به
مقام ولایت، اهانت به ملت است. اهانت به ایران است. اهانت به اسلام است.
اهانت به مسلمانان است. اهانت به همه آزادگانی است که قلبشان برای ایران به
عنوان ام‌القرای جهان اسلام می‌تپد، بنابراین این حرمت شکنی نه برای مردم
ما و نه برای عاشقان انقلاب در سراسر جهان قابل تحمل نیست. گرچه آنهایی که
به این عمل زشت دست زده‌اند، تعدادشان بسیار اندک است، اما در عین حال
لبخند و تشویق استکبار جهانی و امیدهای نابخردانه‌ای که در آنها ایجاد کرد
نشان می دهد که قدرتهای استکباری توسط مزدورانشان سنگ زیرین این بنا مورد
هدف قرار داده‌اند.» رئیس جمهور کنونی در آن حماسه بزرگ به درستی گفت که
«ولایت، مهمترین رکن حکومت و نظام ما در قانون اساسی کشور ما است. اهانت
به این رکن، اهانت به قانون اساسی است. اهانت به قانون‌گرایی است و اهانت
به همه ارزش‌های انقلابی است.»
بازخوانی سناریوی کوی دانشگاه تهران حماسه ماندگاری که آحاد ملت ایران در بیست و سوم تیر 1378 خلق کردند، بازیگران داخلی و بین المللی را که چشم امید به فتنه 18 تیر و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران دوخته بودند آنچنان کور کرد که سکوتی مرگبار آنان را فراگرفت. حوادث تلخ و عبرت آموز 18،19،20،21 تیر به کندی و تلخی می گذشت . روزهایی که فرزندان انقلاب خون دل های فراوانی خوردند و به دستور مقتدایشان سیاست صبر و سکوت و تحمل را پیشی گرفته بودند. در روز 22 تیر، پیام هشدار دهنده و آرامش بخش رهبر معظم انقلاب التیامی بر زخم هایی بود که از حرامیان بر پیکره دوستداران و پیروان خمینی کبیر(ره ) رسیده بود. و بالاخره راهپیمایی میلیونی و حماسی ملت ایران در 23 تیر نشان داد که از دفع فتنه تا حماسه راهی نیست به شرط آنکه گوش و دل را به امیر کاروان سپرده باشی و برای چنین ملتی سرافراز، هماره چنین بوده و هست و خواهد بود
فتنه 78 چگونه کلید خورد؟
دو سال بعد از روی کار آمدن جبهه اصلاحات در قوه مجریه و در آستانه انتخابات مجلس ششم فتنه گران نیاز داشتند تا با التهاب‌آفرینی کاذب، جامعه را به سوی اهداف خود رهنمون سازند، چراکه در فضای آرام و حاکم بودن منطق، این خواسته‌ها قابل تحقق نبود. بهترین ابزار آنان برای تحقق اهداف خود در آن برهه هم دانشگاه بود. زیرا پتانسیل بالایی برای پیاده‌سازی فرمول "فشار از پایین" را داشت تا بعد از آن "چانه‌زنی از بالا" تئوریزه شود. کمیسیون فرهنگی مجلس پنجم در تیرماه 78 طرحی را با عنوان "اصلاحیه قانون مطبوعات" و با هدف مأیوس ساختن ضدانقلاب از نفوذ در مطبوعات به تصویب رساند که مورد اعتراض روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات (که اکثریت آنان سرخط فکری خود را از خارج می‌گرفتند و خیلی اتفاق می‌افتاد که حدود 15 روزنامه یک تیتر را با ادبیات مختلف انتخاب کنند) واقع شد.
اولین مخالفت را با این اصلاحیه، مجمع روحانیون مبارز انجام داد که آن را به گستراندن سایه استبداد بر فضای مطبوعات تشبیه کرد. روزنامه نشاط نیز در 13 تیر با انتشار بیانیه شورای شهر تهران و سردبیر 10 نشریه دوم خردادی نسبت به طرح این اصلاحیه در مجلس هشدار داد. بعد از این دو بازی، مأموریت بازی خطرناک به موسوی خوئینی‌ها سپرده شد تا در تاریخ 15 تیر در روزنامه سلام اقدام به انتشار سند محرمانه منتسب به وزارت اطلاعات کند. تیتر اول "سلام" اینگونه بود: «سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است.» انتشار این نامه محرمانه، توقیف روزنامه سلام را در پی داشت. تجدیدنظرطلبان که با اعلام حکم توقیف روزنامه سلام غافلگیر شدند، سیاست تهدید را پیش گرفتند.با اینکه توقیف روزنامه ساعت 10 شب اتفاق افتاد اما از عجایب روزگار آن بود که تمامی این روزنامه‌ها تیتر یک خود را روزنامه سلام انتخاب کرده بودند تا نشان دهند "یک" تیم پشت پرده، هدایت این جریان را بر عهده دارد. شاهد ادعای ما مبنی براینکه این رخداد اتفاقی نبود و از قبل برنامه‌ریزی شده بود، نشریه امریکایی "میدل‌ایست اکونومیک دایجست" است که در هفتم تیر نوشته بود: «بیشتر ناظران در تهران بر این اعتقادند که تابستان امسال شاهد یک آزمون حیاتی قدرت و حتی شاید دور نهایی رویارویی جدی بین جناح محافظه کار و اصلاح گرایان خواهد بود. اصلاح‌طلبان یک تابستان سیاسی داغ را در پیش روی دارند تا جناح محافظه کار را از میدان مبارزه خارج کنند.»
از شعله‌ور شدن فتنه تا حماسه 23 تیر
جوسازی مطبوعات زنجیره‌ای و تهدیدات آنان روی برخی از دانشجویان تهران تاثیر گذاشت و اولین تجمع اعتراضی در شامگاه 17 تیر در کوی دانشگاه برگزار شد. محرکان اصلی این گروه افرادی غیر دانشجو چون "منوچهر" و "اکبر محمدی" بودند که پس از دستگیری، درباره چگونگی دریافت کمک مالی و ارتباط با عناصر خارجی و طراحی تجمعات اعتراض‌آمیز اعترافات قابل تأملی داشتند. این حادثه با ورود عناصر خودسری که نام لباس شخصی به آنان داده شد به تشنج کشیده شد و خوراک لازم را برای افراد فرصت‌طلب و ضدانقلاب برای آشوب فراهم ساخت. با تیترهای تحریک‌آمیز مطبوعات دوم خردادی در صبح 19 تیر، همچون "کوی دانشگاه به خون کشیده شد"، زمینه فتنه آماده شد و بعد از آن بود که اراذل و اوباش با آتش زدن بسیاری از ساختمان‌های دولتی و حتی اماکن مقدس چون مسجد، شهر را به جولانگاه خود تبدیل کردند. این ناآرامی‌ها تا صبح روز 22 تیر ماه ادامه داشت تا در آن روز با پیام رهبر بصیر انقلاب، بسیجیان جان‌برکف وارد عرصه شدند و امنیت شهر را به دست گرفتند، آن هم بدون آنکه حتی یک قطره خون از دماغی بریزد. حال نوبت مردم بود که حماسه‌ساز شوند و در روز 23 تیر با آن راهپیمایی عاشورایی و افشاگرانه قدرت خود را به رخ فتنه گران و تجدیدنظرطلبان بکشند و همانند آب سردی بر آتش، شعله فتنه را خاموش کردند.
فتنه‌ای پیچیده‌تر که عقبه 10 ساله داشت
غائله 23 تیر با حماسه حضور مردم در صحنه فروکش کرد و توانست تا سال‌ها نظام را از گزند ضدانقلاب مصون سازد، اما از آنجا که بسیاری از "ابعاد پنهان فتنه" برای آحاد جامعه موشکافی نشد و همچنین "سرنخ‌های ارتباطات عناصر اصلی شکل دهنده فتنه با خارج از کشور به دلیل استقرار دولت اصلاحات برای مردم بازگو نشد"، ریشه‌های این جریان کاملا خشک نشد و رمقی از آن در جامعه باقی مانده بود تا توانست "با ترمیم و بازسازی تشکیلاتی خود" 10 سال بعد از لاک بیرون آید و این بار انتخابات 88 را بهانه توطئه براندازانه خود کرده و اسم رمزی چون "تقلب" را برای آن تعریف کند.
چرا مهار فتنه 88 سخت‌تر از فتنه 78 بود؟
اگر مبدأ شکل‌گیری غائله کوی دانشگاه را 18 تیر بدانیم که با حماسه 23 تیر، یعنی پنج روز بعد فیصله یافت، شاید این سؤال در ذهن برخی پدید آید که چرا فتنه بعدی قریب به هشت ماه به درازا کشید. برای پاسخ به این سؤال باید برخی شاخصه‌های خاص فتنه دوم را بازگو کنیم.شاخصه اول فتنه 88 این بود که "بسیار پیچیده‌تر و گسترده‌تر" از غائله کوی دانشگاه بود. شاخصه دوم اینکه موضوعی با اهمیت‌ترو ملموس‌تر همچون انتخابات برای آن انتخاب شده بود؛ موضوعی که بستر تمامی انقلابات رنگی منطقه را شکل داده بود. سوم اینکه برخلاف 10 سال قبل آن که بیشتر جوانان احساسی تحت تاثیر القائات دشمن در آن وارد شده بودند، در فتنه جدید بسیاری از خواص سوار بر موج فتنه شدند و "سیلاب فتنه" آنان را به "ناکجا آباد" برد که نجات آنان به راحتی امکان‌پذیر نبود. شاخصه بعدی "نحوه مواجهه دشمن با فتنه دوم" بود. در این برهه دشمن تجربه کوی دانشگاه را با خود داشت و از این رو بسیار زیرکانه تر و با هجمه تبلیغاتی صدچندان وارد شد تا بتواند در فضای غبارآلود ایجاد شده، کار نظام را یکسره سازد و اجازه پدیدآمدن حماسه 23 تیر دیگری را ندهد. نقاب دین بر چهره زدن، تردیدافکنی در تمامی ابعاد و شبهه افکنی در همه چیز، کشته‌سازی‌های دروغین و تشییع‌جنازه‌های ساختگی برای آنان به منظور تهییج مردم، ادعای تجاوز به بازداشتی‌ها برای تحریک عواطف داخل و خارج، به صحنه آوردن تمامی ضدانقلاب در اقصی نقاط جهان برای سوق دادن افکار جهانیان به سمت ایران، فعالیت شبانه روزی صدها شبکه ماهواره‌ای و سایت، فعال‌سازی شبکه‌های اجتماعی همچون فیس بوک و توییتر همگی از جمله عواملی بود که به جای پنج روز، فتنه جدید فرصت هشت ماهه‌ای برای جولان بیابد تا با حماسه عاشورایی 9دی و 22 بهمن خلع ید شود.
بازخوانی سخنرانی تاریخی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای بعد از غائله 18 تیر 78
18 تیر 78، یکی از روزهای تلخ در تاریخ انقلاب اسلامی است. تلخ از چند جهت، یکی همراهی و هم نوایی عناصر و مسئولان دولت وقت با دشمنان در مسیر براندازی نظامی که خاستگاه خودشان بوده است، دیگری ضرب و شتم دانشجویان و قشر فرهیخته ای که انقلاب روی آن حساب ویژه باز کرده بود و سوم و از همه مهمتر جریحه دار شدن قلب امام امت، در پی وقوع این حادثه تلخ بود.
حادثه ای که اگرچه در ابتدای امر تلخی زهرآگینی داشت، اما با درایت مقام عظمای ولایت و مردم بصیر ایران، تلخی آن حادثه با خلق حماسه 23 تیر خنثی شد و بعد از آن بارها امام خامنه ای از آن به نیکی یاد کردند. شاید بتوان گفت آن زخم بی قانونی و تخلف در نظام جمهوری اسلامی را این بصیرت و حضور به موقع و حماسی مردم مسلمان و ولایی التیام بخشید.اقدام به حمله به خوابگاه دانشجویان اگرچه علی الظاهر به دست افرادی بود که شعار «یاحسین» و «یازهرا» سر می دادند، اما دلجویی های رهبر انقلاب از دانشجویان مضروب و نصایح پدرانه ایشان برای حادثه دیدگان، نشان داد که خط اصیل ولایت به عنوان شاخص اعتدال گرایی، در جهان مطرح خواهد بود. بیانات امام خامنه ای را در دلجویی از دانشجویان مضروب می توانید از اینجا مطالعه نمایید.برای افرادی که فتنه 88 را دیده اند، شاید فتنه 78 رنگ و رویی نداشته باشد، اما روند وقوع آن حوادث نشان می دهد که دشمنان نظام هرجا حفره ای یافتند با نهایت قدرت در آن نفوذ کردند و تا جایی که مانعی ندیدند پیش رفتند.
مفاد اصلاحیه قانون مطبوعات
قصه آن فاجعه و جنایت از آنجا شروع شد که عده ای به اصلاحیه قانون مطبوعات اعتراض داشتند. حال مفاد این اصلاحیه چه بود؟ یقیناً اگر امروز و بعد از باران دیده شدن ملت شریف ایران در پی فتنه های 78 و 88 کسی با این مفاد مخالفت کند، عظیم ترین تودهنی ها را از ملت ایران خواهد خورد.مفاد این اصلاحیه به شرح زیر بود:
الف ) ممنوعیت فعالیت مطبوعاتی برای عوامل بیگانه، اعضای گروهک های تروریستی و ضدانقلاب، جاسوسان، وابستگان و سردمداران رژیم طاغوت و...
ب ) منع شدن مطبوعات کشور از دریافت کمک مالی از کشورهای بیگانه
ج ) ضمانت اجرایی برای مقابله با افراد دولتی یا غیردولتی که نشریات را برای چاپ مطلب یا مقاله ای زیر فشار قرار داده یا آنها را وادار به سانسور نمایند. (در قانون مطبوعات با تأکید بر آزادی بیان و قلم و برای پیشگیری از اعمال قدرت مسئولان بر مطبوعات، تصریح شده بود که اگر مطبوعات دولتی یا غیردولتی از این ماده تخلف کنند به حکم دادگاه از خدمات دولتی منفصل و یا تعزیز خواهند شد)
د) لزوم التزام عملی مدیران مسئول و صاحبان امتیاز نشریات به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
سؤال اینجاست که چه چیزی موجب شد که این قانون از طرف فتنه گران و برخی اصلاحاتی ها، خلاف آزادی بیان تلقی شود؟ این درخت نحس که روزی هم نوا با سایر انقلابیون و انقلابی تر از انقلابی ها هم بود، چه شد که به این لجن زار غوطه ور شد؟اما آن اعتراضات در نهایت با چاپ نامه ای محرمانه از وزارت اطلاعات در روزنامه "سلام" به مدیر مسئولی موسوی خوئینی ها با تیتر "سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است" و در پی آن توقیف این روزنامه به اوج خود می رسد. عده ای نفوذی و دست پرورده دشمن در فضای دانشجویی شروع به التهاب آفرینی می کنند و نیروی قوی احساسات این جوانان را به بازیچه می گیرند و درگیری هایی در کوی دانشگاه پیش می آید که رهبر معظم انقلاب اینگونه گلایه خود را از آن ابراز می دارند:
«حرفهاى گفتنى زیاد است؛ اما مطلبى که از نظر من مهمتر از همه است و ذهن مرا مشغول کرده، حمله به خوابگاه جوانان و دانشجویان است. این حادثه تلخ، قلب مرا جریحه‌دار کرد؛ حادثه غیرقابل قبولى در جمهورى اسلامى بود. حمله به منزل و مأوا و مسکنِ جمعى - بخصوص در شب یا در هنگام نماز جماعت - به هیچ وجه در نظام اسلامى قابل قبول نیست. جوانان این کشور - چه دانشجویان و چه غیر دانشجویان - فرزندان من هستند و هرگونه چیزى که براى این مجموعه‌ها مایه اضطراب و ناراحتى و اشتباه در فهم باشد، براى من بسیار سخت و سنگین است. هرکسى بوده، فرق نمى‌کند؛ چه در لباس نیروى انتظامى، چه در غیر آن. مسلماً با کسانى‌که در نظام جمهورى اسلامى تخلّف مى‌کنند، باید برخورد شود؛ اما با کسى که تخلّفى نکرده است؛ کسى‌که در خانه خود در حال استراحت است، آن هم در محیط جوان دانشجویى، کار بسیار خطا و ناروایى است اگر برخورد شود. (21/4/78)»
حادثه تلخ حمله به دانشجویان
بهانه ای که برای حمله به کوی دانشگاه ایجاد می شود شعارهای ساختارشکنانه عده ای قلیل و نفوذی در میان دانشجویان است و امام خامنه ای در محکومیت تعرض به دانشجویان اینگونه واکنش نشان می دهند:
«این که صد نفر یا دویست نفر از کوى دانشگاه خارج شدند و حرفهایى زدند و شعارهایى دادند، بهانه و مجوّزى نمى‌شود براى اینکه کسانى، در هر لباس و با هر نامى، وارد آن محیط شوند و کارهاى ناروایى انجام دهند؛ بخصوص وقتى که نام مقدّس نیروى انتظامى در میان مى‌آید، عملى که موجب شود نیروى انتظامى بدنام گردد، قضیه را سخت‌تر مى‌کند. شما مى‌دانید که امروز نیروى انتظامى در اطراف کشور، در جاده‌ها، در مرزها، در برخورد با اشرار، چه جانفشانیهایى مى‌کند و چه زحماتى مى‌کشد. چقدر از اینها براى حفظ امنیت ما، جان خود را از دست مى‌دهند. با این حال، به‌وسیله چند نفر عملى انجام شود که چهره این خدمتگزاران در نظر بعضى تیره گردد؛ آیا این انصاف است؟! یا آن طورى که نقل کرده‌اند، بعضى با آوردن نام مقدّس «یا حسین» و «یا زهرا» وارد اتاق دانشجوى بسیجى یا دانشجوى جانباز شوند و او را از خواب بپرانند، یا آن‌طور حوادثى را به‌وجود آورند؛ آیا این درست است؟! اینها قلب را مى‌فشارد. این همه جوان مؤمن، عاشقان امام حسین، عاشقان فاطمه زهرا، در همه جاى کشور، در خدمت اسلام، در خدمت کشور، در طول دوران دفاع مقدّس، در هر خطرى که این کشور را تهدید کند، سینه سپر مى‌کنند و وارد مى‌شوند؛ اما بعد کسانى با استفاده از این نامها حوادثى را به‌وجود آورند. براى من، حادثه خیلى تلخى بود.(21/4/78)»
دشمن دانشجو را هدف گرفته بود
اما آنچه در همه این قضایا مهمترین پیز است دیدن دست دشمن و بازی نکردن در پازل اوست. آن روزها عده بسیاری بودند که در هم نوایی با دشمن اقدامات نیروی انتظامی و لباس شخصی ها را محکوم می کردند، به اعتراض استعفا می دادند، دوپهلو حرف می زدند و ... اما بصیرت نائب امام زمان در آن هنگام که عده ای لبخند خرسندی از نزدیک شدن نظام اسلامی به آخرین لحظات عمر بر قلبشان نشسته بود و در دولت و وزارت کشور وقت صدای پایکوبی دل هایشان هم حتی شنیده می شد، نقشه ها را خنثی کرد. امام خامنه ای در همان روز 21 تیر خطاب به دانشجویان می فرمایند:
«حرف من به دانشجویان این است که مراقب دشمن باشید؛ دشمن را خوب بشناسید؛ مبادا از شناسایى دشمن غفلت کنید. غریبه‌هایى را که در لباس خودى خودشان را در همه جا داخل مى‌کنند بشناسید؛ دستهاى پنهان را ببینید. هیچ کس به‌خاطر غفلت ستایش نمى‌شود. هیچ‌کس به‌خاطر چشمها را بر هم گذاشتن، مدح نمى‌شود. اگر بر آدم غافل ضربه‌اى وارد شد، اوّل کسى که مسؤول و مذموم است، خود اوست؛ مراقب باشید. دانشجو، قشر فاخر و با ارزشى است. دشمن، دانشجو را هدف گرفته است. چند سال است سعى مى‌کنند بلکه بتوانند دانشجویان را در مقابل نظام قرار دهند؛ اما موفّق نشدند؛ بعد از این هم موفّق نخواهند شد. اگر یک عدّه نفوذى خواستند از فرصتى استفاده کنند و از آب گل‌آلودى ماهى بگیرند - وارد اجتماع دانشجویان شدند و شعارهایى درست کردند و حرفهایى زدند - خیال نکنند که ما اشتباه خواهیم کرد؛ نه، ما اشتباه نخواهیم کرد. ما مخاطب و طرفِ خودمان را مى‌شناسیم. دانشجو، فرزند ماست؛ متعلّق به ماست؛ متعلّق به این کشور است. دشمن است که مى‌خواهد با نام دانشجو یا با نام نفوذ در میان دانشجویان، فساد و تباهى کند؛ خود دانشجویان بایستى هوشیارانه متوجّه باشند...در یک چنین موقعیّت و فصل حسّاسى مثل این فصل سال - فصل امتحانات دانشجویى، فصل کنکور؛ که همه خانواده‌هایى که جوانى دارند، این فصل که مى‌شود، همه همّت خودشان را مى‌گذارند که جوانشان حواسش جمع باشد و بتواند در امتحان یا در کنکور موفّق شود - آن کدام دستى است، آن کدام دشمن آینده این مملکت و دانشگاه این مملکت است که این طور جوانان را به یک سمت انحرافى مى‌کشاند، سرگرمى درست مى‌کند و تشویق مى‌نماید به این که سراغ درس و سراغ امتحان نروید؛ اجتماع کنید؟! اوّل کسى که این جا باید هوشیارانه چشم خود را باز کند و تصمیم بگیرد، خودِ دانشجوست.»
دشمن درصدد نفوذ
برای کسی که در سال 88 در بدنه دانشجویی فعال بوده است، این حرف ها معنی دیگری دارد. وقتی عده ای منافق و ضدانقلاب که از دانشجویی فقط کارت دانشجویی آن را دارند، تلاش بی حد و حصری به راه می اندازند که در آن روزها به هر نحوی میان دانشجو و نظام و ولایت فاصله بیندازند و دانشجو را منزجر از نظام معرفی کنند و اقدامات ابلهان خودی نیز مزید بر علت می شود، تنها این چنین گفتاری از سوی نائب امام عصر است که می تواند ان دل های رنجیده را به کانون پرمهر ولایت برگرداند.امام خامنه ای در ادامه بیانات خود به ملت شریف ایران نیز توصیه هایی می کنند: «به ملت ایران هم عرض مى‌کنم: اى ملت بزرگ و شجاع که بیست سال است دشمنى را که انقلاب از این کشور بیرون راند، با قدرت پشت در نگه داشتید و نگذاشتید که این دشمن از هیچ منفذى وارد شود؛ بهوش باشید. این معناى حرفهاى مکرّرى است که من در این چند سال به ملت ایران و به مسؤولان عرض کرده‌ام که دشمن درصدد نفوذ است. هر پنجره‌اى پیدا کند، وارد خواهد شد؛ هوشیاریتان را بیشتر کنید. دشمن، امنیت ملى ما را هدف گرفته است. امنیت ملى براى یک ملت، از همه چیز واجبتر است. اگر امنیت ملى نباشد هیچ دولتى نمى‌تواند کار کند؛ براى سازندگى، هیچ سنگى روى سنگ گذاشته نخواهد شد. وقتى که هرج و مرج و ناامنى باشد، هیچ مشکلى از مشکلات مملکت حل نخواهد شد؛ نه اقتصاد مردم، نه فرهنگ مردم، نه مسائل اجتماعى مردم، نه مسائل سیاسى مردم. وقتى امنیت نبود، همه اینها از بین خواهد رفت. دشمن این را هدف گرفته است. این را ملت ایران در همه جاى کشور باید بفهمد؛ که البته مى‌فهمد و مى‌داند. بحمداللَّه ملت هوشیار است.»
ستایش هوشیاری ملت
ستایش هوشیاری ملت همانطور که بارها و بارها و سال های سال است از دهان مقام عظمای ولایت نیفتاده است، علاوه برآنکه باید موجب فخر و غرور ملت بزرگ ایران باشد، از طرف دیگر زنگ خطری نیز هست که مبادا این هوشیاری از دست برود. البته این ملت از آن رو که مؤید به نصرت الهی است و ما جوان تر ها علی الخصوص از سال 88 به بعد آن را به وضوح دیده ایم، بسیار محال است که هوشیاری شان را از دست بدهند و در مقابل دشمن و نفوذ او بیکار بنشینند. نمونه آخر آن هم در خلق حماسه سیاسی بود. شاید ظاهر این حرف ها بیانیه وار و شعاری نمود کند، اما چه کنیم که قرابت این ملت با عملی کردن شعارهای آرمانی اش غیرقابل چشم پوشی است!
بی انضباطی برخی جوانان
در ادامه آن سخنان آتشین و بصیرت بخش امام خامنه ای جوانان را خطاب قرار می دهند و با گلایه از بی انضباطی برخی جوانان و خرج نیروی جوانی در غیر از محلی که باید خرج آن شود می گویند: « یک حرف هم به شما جوانان عرض مى‌کنم. جوانان عزیز! شما امیدهاى انقلاب و اسلامید. رفتار شما مى‌تواند این مملکت را در جهت شکوفایى، با سرعت به پیش ببرد. وقتى جوان مملکت هوشیارانه، با تدبیر، با حلم و با توجه به موقعیّتها، حرف بزند و تصمیم بگیرد و عمل کند، کشور گلستان خواهد شد. وقتى هیجانات کور، پا وسط بگذارند، دشمن فوراً استفاده خواهد کرد. بارها گفته‌ام، باز هم تکرار مى‌کنم؛ من معتقدم که جوان مملکت بایستى در همه میدانها حضور و آمادگى داشته باشد؛ منتها با انضباط. اینگونه حرکاتى که ملاحظه شد کسانى به دانشگاه حمله کنند، ناشى از بى‌انضباطى است؛ با هر نامى انجام گیرد، غلط و محکوم است. اگر با نام دفاع از دین هم انجام گیرد، غلط است؛ اگر با نام دفاع از ولایت هم انجام گیرد، غلط است. مگر من بارها نگفته‌ام در اجتماعات کسانى که مخالفند، هیچ کس نباید رفتار خشونت‌آمیز داشته باشد؛ چون این، دشمن را خوشحال مى‌کند. بارها ما این حرف را گفتیم، چرا گوش نکردند؟! چرا گوش نمى‌کنند؟! حتّى اگر یک حرفى که خون شما را به جوش مى‌آورد به زبان آورند - مثلاً فرض کنید اهانت به رهبرى کردند - باز هم باید صبر و سکوت کنید. اگر عکس مرا هم آتش زدند و یا پاره کردند، باید سکوت کنید. نیرویتان را براى آن روزى که کشور به آن نیازمند است، براى آن روزى که نیروى جوان و مؤمن و حزب‌الّلهى باید در مقابله با دشمن بایستد، حفظ کنید، والاّ حالا فرض کنیم یک جوان، یا یک دانشجوى فریب‌خورده‌اى هم حرفى زد و کارى کرد؛ چه اشکالى دارد؟ من از او صرف‌نظر مى‌کنم.»
طراحان اصلی فتنه 78
اما خطاب دیگر سخنرانی آن روز مقام معظم رهبری به دشمنان است که مانند همیشه کوبنده و لرزاننده بنیان های دشمن است:«و اما یک مطلب به دشمن مى‌گویم؛ هر که هست و هرجا هست. دشمنان اصلى ما در سازمانهاى جاسوسى، طرّاحان این قضایا هستند. این پولى که مجلس امریکا تصویب کرد که باید براى مبارزه با نظام ایران صرف شود، این پول و چندین برابر این پولها کجا مصرف شد؟! معلوم است؛ براى همین‌طور طرّاحیهایى مصرف مى‌شود؛ شکّى نیست. این دشمنان بدانند که خواب برگشتن امریکا به این مملکت، یک خواب پریشان و غیرقابل تعبیر است. این عناصر داخلىِ حقیر، این عناصر سیاسىِ مطرود و منفور، که ملت اینها را مثل دندان فاسدى بیرون آورد و به یک طرف پرتاب کرد، هجده، نوزده سال است که کمین گرفته‌اند تا از ملت و از امام و از نام امام و از راه امام انتقام بکشند. اینها هم بدانند که اشتباه کردند؛ در همین قضیه هم اشتباه کردند، خودشان را لو دادند و چهره خودشان را مشخص کردند. درست است که به دستگاه اطّلاعاتى ما آن ضربه ناجوانمردانه را وارد کردند؛ به دستگاه انتظامى ما هم در اینجا این ضربه را وارد کردند، اما عناصر خدمتگزار و سربازان مخلص و بدون نام و نشان جمهورى اسلامى، اطّلاعات را کسب مى‌کنند و مى‌فهمند که چه کسى در کجاست و چه‌کار مى‌کند. نمى‌توانند این ملت را با این روشها از صحنه مبارزه در راه استقلالشان، در راه اسلام عزیزشان و در راه مبارزه با دشمنانشان عقب برانند.»
سوء استفاده دشمن از برخی جریان های سیاسی
خطاب آخر نیز به گروه های سیاسی داخلی است که امام خامنه ای اینچنین ان ها را مورد عتاب قرار می دهد: «یک نکته هم به این خطّ و خطوط سیاسى عرض کنیم. آقایانى که سردمداران خطوط سیاسى و گرایشهاى سیاسى هستید، حالا برسید به این حرفى که ما مى‌گوییم شما خودیها وقتى سر قضایاى بیهوده این‌طور با هم درگیر مى‌شوید، دشمن سوء استفاده مى‌کند؛ بفرمایید، این یک نمونه؛ دیدید دشمن چطور استفاده کرد؟! دیدید دشمن چگونه نیش خود را زد؟! این مسائل را کنار بگذارید. البته ما اصرار نداریم که همه یک طور فکر کنند؛ اما براى کار سیاسى و درگیرى سیاسى، حدّى قائل شوید و خطّ قرمزى بگذارید. بى‌حساب و کتاب با هم مبارزه نکنید که آن‌قدر مشغول شوید که به دشمن اجازه دهید این‌طور بیاید و داخلِ این میدانها بشود. سرِ این قضیه قانون مطبوعات و سرِ قضایاى گوناگون دیگر، چه جنجال و چه دعوایى به راه افتاد! همه‌اش مسائل خطّ و خطوط! براى چه؟ براى این که قانونى در مجلس تصویب مى‌شود! من به یک جریان سیاسى خاص اشاره نمى‌کنم؛ خطاب من به همه است. براى من، آن خطّ و این خط و هر خطّ سیاسى و سلیقه سیاسى دیگر، تفاوت نمى‌کند. براى من، مناط و ملاک، راه خدا و راه امام و راه اسلام و حفظ کشور و رعایت مصالح مردم و حفظ آینده کشور مطرح است. براى من فرقى نمى‌کند که فلان کس متعلق به خطّ «الف» است، فلان کس متعلّق به خط «ب» است. من به همه عرض مى‌کنم؛ شما هم هشیار باشید.»
درسها وعبرتها از فتنه 78
با گذشت 15 سال از غائله 18 تیر، هنوز بسیارى از ابعاد پنهان این حادثه براى عبرتگیرى، به خوبى موشکافى نشده است. براى موشکافى و بازخوانى فتنه 18 تیر سال 78 در حد حوصله این نوشتار به موارد زیر بهعنوان عبرتها و پندهاى این حادثه، براى قشر دانشجو، جناح‌هاى سیاسى و مسؤولین اشاره مى‌شود:
الف: جدى گرفتن خطر فتنه گران و تجدید نظرطلبان داخلى: در غائله 18 تیر، نقش سازمانیافته، عناصر سیاسىی تندرو و ورشکستگان سیاسىِ تجدیدنظرطلب و ارتباط مستقیم آنها با گروهاى ضدانقلاب خارج از کشور و آمریکا به وضوح معلوم شد، این عناصر که مانند میکروب‌هاى پنهانى هستند که در صورت وجود آلودگى و فراهم شدن شرایط، آشکار مى‌شوند و سلامت جامعه را به خطر مىاندازند، در حادثه کوى دانشگاه هم همین نقش را ایفا نمودند. بنابراین بر جناح‌هاى سیاسى دلسوز کشور و دانشجویان آگاه، لازم است که در حرکتها، اعتراضات و فعالیتهاى سیاسى خود، مواظب فرصتطلبى این عناصر باشند تا ناخواسته زمینهساز و جاده صاف کنِ مقاصد آنها نشوند.تجربه «انقلابهاى مخملین» نشان مىدهد، سرمایهگذارى بر روى جوانان - بهویژه جنبشهاى دانشجویى - یکى از مهمترین مؤلفههاى پیشبرنده طرحهایى چون براندازى نرم است. اولین تجربه انقلاب رنگى در دوران پس از جنگ سرد، در یک دوره زمانى 6 هفتهاى یعنى از 17 نوامبرتا 29 دسامبر 1989 در کشور چکسلواکى به ثمر نشست. حلقه دوم این انقلاب که در واژگان علوم سیاسى به کودتاى فرامدرن (post modern coup) شناخته مى‌شود، در صربستان (1997) و به وسیله جنبش دانشجویى اتپور (به معناى مقاومت) تکمیل گردید و سپس در سال2003، حلقه سوم آن در گرجستان با حرکت دانشجویى کمارا (به معناى «بس است») تدارک دیده شد. در اکراین نیز گروهى از جوانان و دانشجویان آموزش دیده، حرکتى به نام پورا (به معناى «لحظه موعود فرا رسیده») را در سال 2004 طراحى و به مرحله اجرا گذاشتند که به عناوینى همچون انقلاب نارنجى، سرخ و شاهبلوطى ملقب گردید. این سناریو در بلاروس با نام جنبش زوبر و در انقلاب لالهاى 2005 قرقیزستان که دانشجویان در صفوف مقدم آن قرار داشتند، با ناماتپور (مقاومت) ادامه یافت. این پروژه در جمهورى اسلامى ایران نیز از اوایل دهه 70 خورشیدى، به صورت جدى کلید خوردتا گروهى از عناصر خودفروخته و وابسته، اقدام به سربازگیرى از دانشگاههاى کشور کند. در پروژهاى که «حلقه کیان» طراحى کرده بود، مأموریت عبور از میدان مین و خطوط قرمز به عهده جنبش به اصطلاح دانشجویى گذاشته شد تا جنبشى که خاستگاه و فلسفه وجودى آن باعدالتخواهى، استکبارستیزى و استقلالمحورى تعریف شده است، به ابزارى در جهت تحقق واجراى سناریوى دشمن تبدیل گردد. ثمره این سرمایهگذارى در شبه کودتاى 18 تیر سال 78،خود را به خوبى نشان داد و عناصر فریب‌خورده‌اى چون على افشارى، رضا دلبرى، اکبر عطرى،عبدالله مومنى، موسوى خوئینى، رضوى فقیه و... به عنوان پیشقراولان جنبش دانشجویى معرفى شدند!!!کسانی که امروز عمدتا در خارج کشور به فتنه علیه نظام مشغولند.
ب: تکیه بر توده مردم در حل مشکلات: حماسه عظیم و بىنظیر 23 تیر 78 تمامى معادلات و محاسبات غائله آفرینان را خنثى کرد، این حضور در حالى بود که بسیارى از گروه‌ها و دستههاى سیاسى در مورد حضور مردم در 23 تیر در شک و تردید به سر مىبردند و حتى روز قبل از آن، جرأت دادن یک اطلاعیه براى حمایت و دعوت به حضور در راهپیمایى فردا را از طرف گروه متبوع خود نداشتند اما با مشاهده موج میلیونى مردم مثل قطرهاى خود را به دریاى خروشان مردمى رساندند و این مسأله مؤید دیگرى است که در بحران‌ها و غائلهها رمز موفقیت، تکیه بر آحاد مردم و نیروى عظیم آنها است لذا بر مسؤولین و قشر تحصیلکرده است به جاى تکیه بر گروه‌هاى خاص و احزاب سیاسى، نیروى قدرتمند مردم را صادقانه تکیه‌گاه خود قرار دهند.
ج: عدم اعتماد به سیاسیون بىتقوا و فتنه گر: در ایجاد و گسترش حادثه 18 تیر، برخى از سیاسیون ظاهر صلاح که بعضاً هم داراى مسؤولیتى در دولت بودند، نقش داشتند، این افراد چنان حریص بر کسب قدرت و حفظ منافع گروهى و فردى خود بودند که براى رسیدن به مقاصدشان، که از جمله آنها فتح قوه مقننه بود، حاضر شدند هزینههاى سنگینى را بر نظام اسلامى و کشور وارد کنند و اقتدار نیروى انتظامى، سلامت جسمى و روحى دانشجویان را فداى مطامع خود کنند، بنابراین به نظر مىرسد شناسایى و طرد افراد بىتقوا و سیاسىکار بر قشر جوان دانشجو، مسؤولین دلسوز نظام و افراد صادق در گروه‌های سیاسى لازم است تا ناخواسته آتش‌بیار معرکه هوا و هوسهاى آنها نشوند.
د: نقش بىبدیل ولایت فقیه در حل معضلات و بحران‌ها: در غائله 18 تیر در حالی‌که برخى از مسؤولین در فکر استعفا و شانه خالى کردن از مسؤولیت بودند و برخى دیگر با سادهاندیشى، برخوردهاى سستى را از خود بروز مىدادند، رهبر انقلاب با برخوردهاى حکیمانه، ضمن دلجویى از دانشجویان و جدا نمودن صف آنها از صف ضدانقلاب با یک پیام، بسیجیان و مردم را به صحنه آورد و فتنه را خاموش و دشمنان را که در تدارک جشن پیروزى بودند، براى بار دیگر مأیوس کرد. لذا حفظ و تقویت ولایت فقیه براى جناح‌هاى سیاسى، دانشجویان و همه مردم و مسؤولین، اگر خواستار حفظ دین، انقلاب و کشور هستند یک امر ضرورى و غیر قابل انکار است.
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی علیه فتنه 78
مرورى گذرا بر سخنرانى حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانى دبیر وقت شوراى عالى امنیت ملى در راهپیمایى بزرگ مردم تهران در 23 تیر ماه 1378 نشان مىدهد که اگر هوشیارى به خرج ندهیم ممکن است تاریخ دوباره تکرار شود: «حوادث این چند روزه درس بزرگى براى همه جناحها و گروه‌ها بود. حوادث چند روز اخیر به ما نشان داد و روشن نمود که در جهان سیاست، اول باید قواعد بازى را بیاموزیم. بدون آشنایى به قواعد بازى ورود به صحنه رقابتها و مجادلههاى سیاسى ممکن است خطرات جبرانناپذیرى را براى کشور به بار آورد. در تمام کشورهاى جهانى حتى آنهایى که مدعى هستند که مهد دموکراسى هستند، قواعد بازى را به عنوان محور اصلى حرکت سیاسى، همواره مورد توجه و مراعات قرار مى‌دهند. مصالح ملى، امنیت ملى و منافع ملى باید خطوط قرمز همه گروه‌ها و جناحها باشد. امیدوارم این حوادث درس خوبى براى همه ما باشد. حتى در لحن سخن گفتن و مکالمه با یکدیگر و نوع گفتمان باید از لحن متناسب با فضاى سیاسى سالم استفاده کنیم. لحن درشت و تحریککننده، دشمن را امیدوار مى‌کند. لحن ناصحیح، فضاى مناسب را براى فعالیت دشمن ایجاد مى‌کند. همه جناحها و همه گروه‌ها باید این درس و سرمشق را مد نظر داشته باشند. حوادث چند روزه اخیر، در کنار حوادثى که در این 20 سال گذشته داشتیم که یک پالایش دیگر براى انقلاب ما بود.
انقلاب ما در هر مقطعى نیاز به یک پالایش دارد
به گفته حجت الاسلام والمسلمین روحانی در مراسم حماسه 23 تیر، انقلاب ما در هر مقطعى نیاز به یک پالایش دارد و این حوادث چند روزه زمینهاى را براى پالایش جدید در انقلاب ما و نظام ما به‌وجود آورده است. در مجموع، خسارتهایى در این چند روز دیدیم، اما در کل و در نتیجه نهایى شاید این حادثه مایه تکامل انقلاب و سالمسازى حرکتهاىانقلابى و فضاى سیاسى کشور باشد. حوادث چند روزه به همه گروه‌ها آموخت که باید واقعیتهاى نظام، جامعه، جهان و شرایط سیاسى منطقه و جهان را به خوبى درک کنیم و با درک این واقعیت، همبستگى و وحدت یک ضرورت براى همه ما است. حوادث چند روزه به ما گفت خشونت و خشونتگرایى تحت هر عنوانى محکوم است و همه باید به سمت قانون و قانونگرایى حرکت کنیم. با عناصر خشونتطلب در این چند روز و با این اشرار برخورد قاطع خواهد شد تا براى دیگران درس عبرت باشد. خوشبختانه همه ارکان نظام، مسؤولین همه قوا بدون هیچگونه اختلافنظر نسبت به برخورد قاطع و انقلابى نسبت به این عناصر فرصت‌طلب اتفاق نظر دارند و قوه قضائیه در روزهاى آینده به وظیفه قانونى، شرعى، ملى و انقلابى خود به خوبى عمل خواهد کرد.
حضور مردم در سراسر کشور حماسی بود
آقای روحانی رئیس جمهور محترم در آن روز همچنین یادآور شدند: در روزهاى آینده مردم ما با هیجان، هوشیارى خودشان را در صحنه حفظ کنند. بدون اینکه دست به عملى بزنند، در زمینه اطلاعات به دست آمده به وزارت اطلاعات کمک کنند. در زمینه عمل هم پشتیبان نیروهاى رسمى و مسؤولین امنیت باشند، یعنى کمک نیروى انتظامى، بسیج و سایر نیروهاى امنیتى در صحنه عمل باشند. باید بدانیم که اتکاء اصلى نظام و مسؤولین ما به مردمان عزیز و قهرمان حاضر در صحنه است. گرچه چند روز گذشته، شاهد حوادث تلخى بودیم، اما حضور امروز مردم شیرینى و شهد را در کام تلخ مردم ریخت. حضور میلیونى امروز مردم در سراسر کشور حماسه دیگرى بود. اطلاعاتى که من یک ساعت پیش از همه استانها گرفتم این بود که در سراسر ایران، موج خروشان مردم، تکبیرگویان به مراکز اجتماعى که به آنها اعلام شده است، زن و مرد در حال حرکت هستند. همه جا شعار و فریاد در حمایت از نظام و علیه استکبار و مزدوران داخلى آنهاست. مردم ما امروز یکبار دیگر دشمنان خارجى و مزدورانشان را مأیوس کردند و مشت رد به سینه آنها زدند. مردم ما به خوبى توجه دارند براى توسعه اقتصادى، سیاسى و فرهنگى اولین شرط ضرورى و لازم، امنیت و ثبات است و براى این امنیت و ثبات همه ما باید در صحنه باشیم و هوشیارى و بیدارىمان را حفظ کنیم و دولت و نیروهاى امنیتى را براى این اهداف مهم یارى دهیم»
اهانت به مقام ولایت، اهانت به ملت است
به اعتقاد آقای روحانی، دشمنان داخلی و خارجی می‌دانند آن سد نیرومندی که در طول 20 سال گذشته در برابر همه توطئه‌ها ایستاد و مقاومت کرد اسلام بود. آن عاملی که بین ملت عزیز و بزرگوار ایران با بیش از یک میلیارد مسلمان جهان پیوند ناگسستنی ایجاد کرد، اسلامیت نظام است. مردم ما به خوبی می‌دانند آن قدرتی که توانست در دفاع 8 ساله در برابر همه قدرتهای استکباری و حامیان آنها بایستد و مقاومت کند و پیروز شود اسلام و اسلامیت نظام بود. آن عاملی که امروز ملت ما را متحد کرده است و پیوند ناگسستنی در ملت ما ایجاد کرده است، اسلام است و مظهر این اسلامیت، رهبری و مقام ولایت است. (تکبیر حضار) مردم ما به خوبی می‌دانند مسئله ولایت به عنوان مظهر وحدت ملی جامعه است. مسئله ولایت مظهر اقتدار ملی ما است. اهانت به مقام ولایت، اهانت به ملت است. اهانت به ایران است. اهانت به اسلام است. اهانت به مسلمانان است. اهانت به همه آزادگانی است که قلبشان برای ایران به عنوان ام‌القرای جهان اسلام می‌تپد، بنابراین این حرمت شکنی نه برای مردم ما و نه برای عاشقان انقلاب در سراسر جهان قابل تحمل نیست. گرچه آنهایی که به این عمل زشت دست زده‌اند، تعدادشان بسیار اندک است، اما در عین حال لبخند و تشویق استکبار جهانی و امیدهای نابخردانه‌ای که در آنها ایجاد کرد نشان می دهد که قدرتهای استکباری توسط مزدورانشان سنگ زیرین این بنا مورد هدف قرار داده‌اند.
ولایت، مهمترین رکن حکومت و نظام ما در قانون اساسی کشور ما است
رئیس جمهور کنونی در آن حماسه بزرگ به درستی گفت که «ولایت، مهمترین رکن حکومت و نظام ما در قانون اساسی کشور ما است. اهانت به این رکن، اهانت به قانون اساسی است. اهانت به قانون‌گرایی است و اهانت به همه ارزش‌های انقلابی است. من در این حادثه چند روزه چیزی که می‌دیدم در میان این مردم باوفا، مردم مخلص، مردم انقلابی. مردم در این چند روز، صبر 25 ساله مولای متقیان علی (ع) را به نمایش گذاشتند که فرمود «صبرت و فی العین غذی و فی‌الحلق شجی» استخوان در گلو و خار در چشم این چند روزه تحمل کردند. این صبر انقلابی، این تحمل توأم با «کظم‌غیض» این حفظ نظم و آرامش، این هوشیاری، آماده بودن اما منتظر دستور ماندن و دست روی دست گذاشتن نکته بسیار جالبی بود. اگر منع مسئولین نبود مردم ما، جوانان مسلمان، غیور و انقلابی ما با این عناصر اوباش به شدیدترین وجه برخورد می‌کردند و آنها را به سزای اعمالشان می‌رسانند. »(تکبیر حضار)
حرکت‌های آشوب‌طلبانه در هیچ کجای دنیا تحمل نمی‌شود
به گفته روحانی، در کدام کشور جهان، حرکت‌های آشوب‌طلبانه این چنین تحمل می‌شود اینها خیلی پست‌تر و حقیرتر از آن هستند که بخواهیم نسبت به آنها تعبیر حرکت براندازی را مطرح کنیم. در کجای دنیا و در کدام کشور و توسط کدام دولت، آشوب، تخریب و بر هم زدن نظم جامعه، تحمل می‌شود. مگر دولت مقتدر جمهوری اسلامی ایران مسئولین امنیتی نظام، این گونه حوادث را تحمل خواهند کرد. این صبر و متانت، در یکی دو روزه برای این بود که ماهیت این چند صد نفر اوباش به خوبی برای مردم ما روشن می‌شود و همه به خوبی بدانند اینها چه کسانی هستند و دارای چه ماهیتی هستند.
اسلام در این کشور زنده است
دشمنان خارجی، آنها که در این چند روز کف زدند و همچنین این عناصر پست و مزدور، بدانند اسلام در این کشور زنده است و زنده خواهند ماند. مردم عزیز و بزرگوار تهران و ایران زنده‌اند و در صحنه‌اند و با همان شور و هیجان سال‌های 57-58 در صحنه حضور دارند و پاسخ دندان‌شکن به آنها خواهند داد. نیروهای امنیتی قدرتمند ما اعم از نیروی انتظامی، بسیج و سایر قوا و پرسنل بیدار وزارت اطلاعات در صحنه مقتدرانه خواهند بود. خوشبختانه اکثر این عناصر در ظرف دیروز و دیشب دستگیر شده‌اند. همه این افراد مورد بازجویی قرار خواهند گرفت. در میان این افرادی که دستگیر شده‌اند افراد شرور، جنایتکار و سابقه‌دار، وابسته به گروهک‌های معاند و ورشکسته، افرادی که به نوعی از سوی دستهای مشکوک تطمیع شده بودند همه اینها دیده می‌شوند که در فرصت مناسب ماهیت این افراد به مردم معرفی خواهد شد. بی‌تردید آنهایی که به آشوب و تخریب اموال عمومی و تعرض به نظام در این چند روز مشغول بوده‌اند، در دادگاه‌های صالحه ما محاکمه خواهند شد و طبق قوانین و مقررات به مجازات خواهند رسید.(تکبیر حضار)
تحلیل غلط دشمنان انقلاب و مزدورانشان از نظام جمهوری اسلامی
حجت الاسلام والسلمین دکتر روحانی در مراسم حماسه 23 تیر تاکید کرد که«من فکر می‌کنم ریشه حرکت‌هایی این یکی، دو روز اخیر به تحلیل غلط دشمنان انقلاب و مزدورانشان از نظام جمهوری اسلامی و تحلیل نادرست نسبت به هوشیاری و آمادگی ملت بزرگوار و حاضر در صحنه ایران برمی‌گردد. اولا آنچه که رادیوهای خارجی برای آتش زدن چند اتوبوس برای حمله به چند باجه و کیوسک تلفن، کف زدند و برای عربده‌کشی چند نفر شرور امید بسته‌اند. باید بدانند نظام ما و انقلاب ما یک انقلاب مردمی است، ریشه در اعماق جان مردم دارد مردم خود این انقلاب را به پیروزی رسانده‌اند. مردم خود این انقلاب را در برابر انواع توطئه‌ها حفظ کرده‌اند. مردم ما بدون کمک دیگران در 8 سال دفاع مقدس در برابر متجاوزین، از تمامیت ارضی و شرف ملی خود دفاع کردند. مردم ما با خون با رهبری انقلاب و نظام عزیز اسلامی خود پیمان بسته‌اند.(تکبیر حضار) دشمنان خارجی ما تجربیاتی که دارند نسبت به کشورهایی است که نظام آنها به قدرت خارجی وابسته است و ریشه در اعماق دلهای مردم ندارد و دارای نظام مردمی نیستند و با بادی می‌لرزند آنها تجربه را می‌خواهند نسبت به انقلاب شکوهمند و عزیز اسلامی ایران و مردم مقتدر و هوشیار و بیدار ما پیاده کنند. مگر این انقلاب تعلق به قشر خاصی دارد و از آن گروه خاصی است؟ این انقلاب به 60 میلیون نفر مردم ایران تعلق دارد که با جان و دل برای این انقلاب فداکاری کرده‌اند و فداکاری خواهند کرد.»
بازخوانی سناریوی کوی دانشگاه تهران حماسه ماندگاری که آحاد ملت ایران در بیست و سوم تیر 1378 خلق کردند، بازیگران داخلی و بین المللی را که چشم امید به فتنه 18 تیر و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران دوخته بودند آنچنان کور کرد که سکوتی مرگبار آنان را فراگرفت. حوادث تلخ و عبرت آموز 18،19،20،21 تیر به کندی و تلخی می گذشت . روزهایی که فرزندان انقلاب خون دل های فراوانی خوردند و به دستور مقتدایشان سیاست صبر و سکوت و تحمل را پیشی گرفته بودند. در روز 22 تیر، پیام هشدار دهنده و آرامش بخش رهبر معظم انقلاب التیامی بر زخم هایی بود که از حرامیان بر پیکره دوستداران و پیروان خمینی کبیر(ره ) رسیده بود. و بالاخره راهپیمایی میلیونی و حماسی ملت ایران در 23 تیر نشان داد که از دفع فتنه تا حماسه راهی نیست به شرط آنکه گوش و دل را به امیر کاروان سپرده باشی و برای چنین ملتی سرافراز، هماره چنین بوده و هست و خواهد بود
فتنه 78 چگونه کلید خورد؟
دو سال بعد از روی کار آمدن جبهه اصلاحات در قوه مجریه و در آستانه انتخابات مجلس ششم فتنه گران نیاز داشتند تا با التهاب‌آفرینی کاذب، جامعه را به سوی اهداف خود رهنمون سازند، چراکه در فضای آرام و حاکم بودن منطق، این خواسته‌ها قابل تحقق نبود. بهترین ابزار آنان برای تحقق اهداف خود در آن برهه هم دانشگاه بود. زیرا پتانسیل بالایی برای پیاده‌سازی فرمول "فشار از پایین" را داشت تا بعد از آن "چانه‌زنی از بالا" تئوریزه شود. کمیسیون فرهنگی مجلس پنجم در تیرماه 78 طرحی را با عنوان "اصلاحیه قانون مطبوعات" و با هدف مأیوس ساختن ضدانقلاب از نفوذ در مطبوعات به تصویب رساند که مورد اعتراض روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات (که اکثریت آنان سرخط فکری خود را از خارج می‌گرفتند و خیلی اتفاق می‌افتاد که حدود 15 روزنامه یک تیتر را با ادبیات مختلف انتخاب کنند) واقع شد.
اولین مخالفت را با این اصلاحیه، مجمع روحانیون مبارز انجام داد که آن را به گستراندن سایه استبداد بر فضای مطبوعات تشبیه کرد. روزنامه نشاط نیز در 13 تیر با انتشار بیانیه شورای شهر تهران و سردبیر 10 نشریه دوم خردادی نسبت به طرح این اصلاحیه در مجلس هشدار داد. بعد از این دو بازی، مأموریت بازی خطرناک به موسوی خوئینی‌ها سپرده شد تا در تاریخ 15 تیر در روزنامه سلام اقدام به انتشار سند محرمانه منتسب به وزارت اطلاعات کند. تیتر اول "سلام" اینگونه بود: «سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است.» انتشار این نامه محرمانه، توقیف روزنامه سلام را در پی داشت. تجدیدنظرطلبان که با اعلام حکم توقیف روزنامه سلام غافلگیر شدند، سیاست تهدید را پیش گرفتند.با اینکه توقیف روزنامه ساعت 10 شب اتفاق افتاد اما از عجایب روزگار آن بود که تمامی این روزنامه‌ها تیتر یک خود را روزنامه سلام انتخاب کرده بودند تا نشان دهند "یک" تیم پشت پرده، هدایت این جریان را بر عهده دارد. شاهد ادعای ما مبنی براینکه این رخداد اتفاقی نبود و از قبل برنامه‌ریزی شده بود، نشریه امریکایی "میدل‌ایست اکونومیک دایجست" است که در هفتم تیر نوشته بود: «بیشتر ناظران در تهران بر این اعتقادند که تابستان امسال شاهد یک آزمون حیاتی قدرت و حتی شاید دور نهایی رویارویی جدی بین جناح محافظه کار و اصلاح گرایان خواهد بود. اصلاح‌طلبان یک تابستان سیاسی داغ را در پیش روی دارند تا جناح محافظه کار را از میدان مبارزه خارج کنند.»
از شعله‌ور شدن فتنه تا حماسه 23 تیر
جوسازی مطبوعات زنجیره‌ای و تهدیدات آنان روی برخی از دانشجویان تهران تاثیر گذاشت و اولین تجمع اعتراضی در شامگاه 17 تیر در کوی دانشگاه برگزار شد. محرکان اصلی این گروه افرادی غیر دانشجو چون "منوچهر" و "اکبر محمدی" بودند که پس از دستگیری، درباره چگونگی دریافت کمک مالی و ارتباط با عناصر خارجی و طراحی تجمعات اعتراض‌آمیز اعترافات قابل تأملی داشتند. این حادثه با ورود عناصر خودسری که نام لباس شخصی به آنان داده شد به تشنج کشیده شد و خوراک لازم را برای افراد فرصت‌طلب و ضدانقلاب برای آشوب فراهم ساخت. با تیترهای تحریک‌آمیز مطبوعات دوم خردادی در صبح 19 تیر، همچون "کوی دانشگاه به خون کشیده شد"، زمینه فتنه آماده شد و بعد از آن بود که اراذل و اوباش با آتش زدن بسیاری از ساختمان‌های دولتی و حتی اماکن مقدس چون مسجد، شهر را به جولانگاه خود تبدیل کردند. این ناآرامی‌ها تا صبح روز 22 تیر ماه ادامه داشت تا در آن روز با پیام رهبر بصیر انقلاب، بسیجیان جان‌برکف وارد عرصه شدند و امنیت شهر را به دست گرفتند، آن هم بدون آنکه حتی یک قطره خون از دماغی بریزد. حال نوبت مردم بود که حماسه‌ساز شوند و در روز 23 تیر با آن راهپیمایی عاشورایی و افشاگرانه قدرت خود را به رخ فتنه گران و تجدیدنظرطلبان بکشند و همانند آب سردی بر آتش، شعله فتنه را خاموش کردند.
فتنه‌ای پیچیده‌تر که عقبه 10 ساله داشت
غائله 23 تیر با حماسه حضور مردم در صحنه فروکش کرد و توانست تا سال‌ها نظام را از گزند ضدانقلاب مصون سازد، اما از آنجا که بسیاری از "ابعاد پنهان فتنه" برای آحاد جامعه موشکافی نشد و همچنین "سرنخ‌های ارتباطات عناصر اصلی شکل دهنده فتنه با خارج از کشور به دلیل استقرار دولت اصلاحات برای مردم بازگو نشد"، ریشه‌های این جریان کاملا خشک نشد و رمقی از آن در جامعه باقی مانده بود تا توانست "با ترمیم و بازسازی تشکیلاتی خود" 10 سال بعد از لاک بیرون آید و این بار انتخابات 88 را بهانه توطئه براندازانه خود کرده و اسم رمزی چون "تقلب" را برای آن تعریف کند.
چرا مهار فتنه 88 سخت‌تر از فتنه 78 بود؟
اگر مبدأ شکل‌گیری غائله کوی دانشگاه را 18 تیر بدانیم که با حماسه 23 تیر، یعنی پنج روز بعد فیصله یافت، شاید این سؤال در ذهن برخی پدید آید که چرا فتنه بعدی قریب به هشت ماه به درازا کشید. برای پاسخ به این سؤال باید برخی شاخصه‌های خاص فتنه دوم را بازگو کنیم.شاخصه اول فتنه 88 این بود که "بسیار پیچیده‌تر و گسترده‌تر" از غائله کوی دانشگاه بود. شاخصه دوم اینکه موضوعی با اهمیت‌ترو ملموس‌تر همچون انتخابات برای آن انتخاب شده بود؛ موضوعی که بستر تمامی انقلابات رنگی منطقه را شکل داده بود. سوم اینکه برخلاف 10 سال قبل آن که بیشتر جوانان احساسی تحت تاثیر القائات دشمن در آن وارد شده بودند، در فتنه جدید بسیاری از خواص سوار بر موج فتنه شدند و "سیلاب فتنه" آنان را به "ناکجا آباد" برد که نجات آنان به راحتی امکان‌پذیر نبود. شاخصه بعدی "نحوه مواجهه دشمن با فتنه دوم" بود. در این برهه دشمن تجربه کوی دانشگاه را با خود داشت و از این رو بسیار زیرکانه تر و با هجمه تبلیغاتی صدچندان وارد شد تا بتواند در فضای غبارآلود ایجاد شده، کار نظام را یکسره سازد و اجازه پدیدآمدن حماسه 23 تیر دیگری را ندهد. نقاب دین بر چهره زدن، تردیدافکنی در تمامی ابعاد و شبهه افکنی در همه چیز، کشته‌سازی‌های دروغین و تشییع‌جنازه‌های ساختگی برای آنان به منظور تهییج مردم، ادعای تجاوز به بازداشتی‌ها برای تحریک عواطف داخل و خارج، به صحنه آوردن تمامی ضدانقلاب در اقصی نقاط جهان برای سوق دادن افکار جهانیان به سمت ایران، فعالیت شبانه روزی صدها شبکه ماهواره‌ای و سایت، فعال‌سازی شبکه‌های اجتماعی همچون فیس بوک و توییتر همگی از جمله عواملی بود که به جای پنج روز، فتنه جدید فرصت هشت ماهه‌ای برای جولان بیابد تا با حماسه عاشورایی 9دی و 22 بهمن خلع ید شود.
بازخوانی سخنرانی تاریخی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای بعد از غائله 18 تیر 78
18 تیر 78، یکی از روزهای تلخ در تاریخ انقلاب اسلامی است. تلخ از چند جهت، یکی همراهی و هم نوایی عناصر و مسئولان دولت وقت با دشمنان در مسیر براندازی نظامی که خاستگاه خودشان بوده است، دیگری ضرب و شتم دانشجویان و قشر فرهیخته ای که انقلاب روی آن حساب ویژه باز کرده بود و سوم و از همه مهمتر جریحه دار شدن قلب امام امت، در پی وقوع این حادثه تلخ بود.
حادثه ای که اگرچه در ابتدای امر تلخی زهرآگینی داشت، اما با درایت مقام عظمای ولایت و مردم بصیر ایران، تلخی آن حادثه با خلق حماسه 23 تیر خنثی شد و بعد از آن بارها امام خامنه ای از آن به نیکی یاد کردند. شاید بتوان گفت آن زخم بی قانونی و تخلف در نظام جمهوری اسلامی را این بصیرت و حضور به موقع و حماسی مردم مسلمان و ولایی التیام بخشید.اقدام به حمله به خوابگاه دانشجویان اگرچه علی الظاهر به دست افرادی بود که شعار «یاحسین» و «یازهرا» سر می دادند، اما دلجویی های رهبر انقلاب از دانشجویان مضروب و نصایح پدرانه ایشان برای حادثه دیدگان، نشان داد که خط اصیل ولایت به عنوان شاخص اعتدال گرایی، در جهان مطرح خواهد بود. بیانات امام خامنه ای را در دلجویی از دانشجویان مضروب می توانید از اینجا مطالعه نمایید.برای افرادی که فتنه 88 را دیده اند، شاید فتنه 78 رنگ و رویی نداشته باشد، اما روند وقوع آن حوادث نشان می دهد که دشمنان نظام هرجا حفره ای یافتند با نهایت قدرت در آن نفوذ کردند و تا جایی که مانعی ندیدند پیش رفتند.
مفاد اصلاحیه قانون مطبوعات
قصه آن فاجعه و جنایت از آنجا شروع شد که عده ای به اصلاحیه قانون مطبوعات اعتراض داشتند. حال مفاد این اصلاحیه چه بود؟ یقیناً اگر امروز و بعد از باران دیده شدن ملت شریف ایران در پی فتنه های 78 و 88 کسی با این مفاد مخالفت کند، عظیم ترین تودهنی ها را از ملت ایران خواهد خورد.مفاد این اصلاحیه به شرح زیر بود:
الف ) ممنوعیت فعالیت مطبوعاتی برای عوامل بیگانه، اعضای گروهک های تروریستی و ضدانقلاب، جاسوسان، وابستگان و سردمداران رژیم طاغوت و...
ب ) منع شدن مطبوعات کشور از دریافت کمک مالی از کشورهای بیگانه
ج ) ضمانت اجرایی برای مقابله با افراد دولتی یا غیردولتی که نشریات را برای چاپ مطلب یا مقاله ای زیر فشار قرار داده یا آنها را وادار به سانسور نمایند. (در قانون مطبوعات با تأکید بر آزادی بیان و قلم و برای پیشگیری از اعمال قدرت مسئولان بر مطبوعات، تصریح شده بود که اگر مطبوعات دولتی یا غیردولتی از این ماده تخلف کنند به حکم دادگاه از خدمات دولتی منفصل و یا تعزیز خواهند شد)
د) لزوم التزام عملی مدیران مسئول و صاحبان امتیاز نشریات به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
سؤال اینجاست که چه چیزی موجب شد که این قانون از طرف فتنه گران و برخی اصلاحاتی ها، خلاف آزادی بیان تلقی شود؟ این درخت نحس که روزی هم نوا با سایر انقلابیون و انقلابی تر از انقلابی ها هم بود، چه شد که به این لجن زار غوطه ور شد؟اما آن اعتراضات در نهایت با چاپ نامه ای محرمانه از وزارت اطلاعات در روزنامه "سلام" به مدیر مسئولی موسوی خوئینی ها با تیتر "سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است" و در پی آن توقیف این روزنامه به اوج خود می رسد. عده ای نفوذی و دست پرورده دشمن در فضای دانشجویی شروع به التهاب آفرینی می کنند و نیروی قوی احساسات این جوانان را به بازیچه می گیرند و درگیری هایی در کوی دانشگاه پیش می آید که رهبر معظم انقلاب اینگونه گلایه خود را از آن ابراز می دارند:
«حرفهاى گفتنى زیاد است؛ اما مطلبى که از نظر من مهمتر از همه است و ذهن مرا مشغول کرده، حمله به خوابگاه جوانان و دانشجویان است. این حادثه تلخ، قلب مرا جریحه‌دار کرد؛ حادثه غیرقابل قبولى در جمهورى اسلامى بود. حمله به منزل و مأوا و مسکنِ جمعى - بخصوص در شب یا در هنگام نماز جماعت - به هیچ وجه در نظام اسلامى قابل قبول نیست. جوانان این کشور - چه دانشجویان و چه غیر دانشجویان - فرزندان من هستند و هرگونه چیزى که براى این مجموعه‌ها مایه اضطراب و ناراحتى و اشتباه در فهم باشد، براى من بسیار سخت و سنگین است. هرکسى بوده، فرق نمى‌کند؛ چه در لباس نیروى انتظامى، چه در غیر آن. مسلماً با کسانى‌که در نظام جمهورى اسلامى تخلّف مى‌کنند، باید برخورد شود؛ اما با کسى که تخلّفى نکرده است؛ کسى‌که در خانه خود در حال استراحت است، آن هم در محیط جوان دانشجویى، کار بسیار خطا و ناروایى است اگر برخورد شود. (21/4/78)»
حادثه تلخ حمله به دانشجویان
بهانه ای که برای حمله به کوی دانشگاه ایجاد می شود شعارهای ساختارشکنانه عده ای قلیل و نفوذی در میان دانشجویان است و امام خامنه ای در محکومیت تعرض به دانشجویان اینگونه واکنش نشان می دهند:
«این که صد نفر یا دویست نفر از کوى دانشگاه خارج شدند و حرفهایى زدند و شعارهایى دادند، بهانه و مجوّزى نمى‌شود براى اینکه کسانى، در هر لباس و با هر نامى، وارد آن محیط شوند و کارهاى ناروایى انجام دهند؛ بخصوص وقتى که نام مقدّس نیروى انتظامى در میان مى‌آید، عملى که موجب شود نیروى انتظامى بدنام گردد، قضیه را سخت‌تر مى‌کند. شما مى‌دانید که امروز نیروى انتظامى در اطراف کشور، در جاده‌ها، در مرزها، در برخورد با اشرار، چه جانفشانیهایى مى‌کند و چه زحماتى مى‌کشد. چقدر از اینها براى حفظ امنیت ما، جان خود را از دست مى‌دهند. با این حال، به‌وسیله چند نفر عملى انجام شود که چهره این خدمتگزاران در نظر بعضى تیره گردد؛ آیا این انصاف است؟! یا آن طورى که نقل کرده‌اند، بعضى با آوردن نام مقدّس «یا حسین» و «یا زهرا» وارد اتاق دانشجوى بسیجى یا دانشجوى جانباز شوند و او را از خواب بپرانند، یا آن‌طور حوادثى را به‌وجود آورند؛ آیا این درست است؟! اینها قلب را مى‌فشارد. این همه جوان مؤمن، عاشقان امام حسین، عاشقان فاطمه زهرا، در همه جاى کشور، در خدمت اسلام، در خدمت کشور، در طول دوران دفاع مقدّس، در هر خطرى که این کشور را تهدید کند، سینه سپر مى‌کنند و وارد مى‌شوند؛ اما بعد کسانى با استفاده از این نامها حوادثى را به‌وجود آورند. براى من، حادثه خیلى تلخى بود.(21/4/78)»
دشمن دانشجو را هدف گرفته بود
اما آنچه در همه این قضایا مهمترین پیز است دیدن دست دشمن و بازی نکردن در پازل اوست. آن روزها عده بسیاری بودند که در هم نوایی با دشمن اقدامات نیروی انتظامی و لباس شخصی ها را محکوم می کردند، به اعتراض استعفا می دادند، دوپهلو حرف می زدند و ... اما بصیرت نائب امام زمان در آن هنگام که عده ای لبخند خرسندی از نزدیک شدن نظام اسلامی به آخرین لحظات عمر بر قلبشان نشسته بود و در دولت و وزارت کشور وقت صدای پایکوبی دل هایشان هم حتی شنیده می شد، نقشه ها را خنثی کرد. امام خامنه ای در همان روز 21 تیر خطاب به دانشجویان می فرمایند:
«حرف من به دانشجویان این است که مراقب دشمن باشید؛ دشمن را خوب بشناسید؛ مبادا از شناسایى دشمن غفلت کنید. غریبه‌هایى را که در لباس خودى خودشان را در همه جا داخل مى‌کنند بشناسید؛ دستهاى پنهان را ببینید. هیچ کس به‌خاطر غفلت ستایش نمى‌شود. هیچ‌کس به‌خاطر چشمها را بر هم گذاشتن، مدح نمى‌شود. اگر بر آدم غافل ضربه‌اى وارد شد، اوّل کسى که مسؤول و مذموم است، خود اوست؛ مراقب باشید. دانشجو، قشر فاخر و با ارزشى است. دشمن، دانشجو را هدف گرفته است. چند سال است سعى مى‌کنند بلکه بتوانند دانشجویان را در مقابل نظام قرار دهند؛ اما موفّق نشدند؛ بعد از این هم موفّق نخواهند شد. اگر یک عدّه نفوذى خواستند از فرصتى استفاده کنند و از آب گل‌آلودى ماهى بگیرند - وارد اجتماع دانشجویان شدند و شعارهایى درست کردند و حرفهایى زدند - خیال نکنند که ما اشتباه خواهیم کرد؛ نه، ما اشتباه نخواهیم کرد. ما مخاطب و طرفِ خودمان را مى‌شناسیم. دانشجو، فرزند ماست؛ متعلّق به ماست؛ متعلّق به این کشور است. دشمن است که مى‌خواهد با نام دانشجو یا با نام نفوذ در میان دانشجویان، فساد و تباهى کند؛ خود دانشجویان بایستى هوشیارانه متوجّه باشند...در یک چنین موقعیّت و فصل حسّاسى مثل این فصل سال - فصل امتحانات دانشجویى، فصل کنکور؛ که همه خانواده‌هایى که جوانى دارند، این فصل که مى‌شود، همه همّت خودشان را مى‌گذارند که جوانشان حواسش جمع باشد و بتواند در امتحان یا در کنکور موفّق شود - آن کدام دستى است، آن کدام دشمن آینده این مملکت و دانشگاه این مملکت است که این طور جوانان را به یک سمت انحرافى مى‌کشاند، سرگرمى درست مى‌کند و تشویق مى‌نماید به این که سراغ درس و سراغ امتحان نروید؛ اجتماع کنید؟! اوّل کسى که این جا باید هوشیارانه چشم خود را باز کند و تصمیم بگیرد، خودِ دانشجوست.»
دشمن درصدد نفوذ
برای کسی که در سال 88 در بدنه دانشجویی فعال بوده است، این حرف ها معنی دیگری دارد. وقتی عده ای منافق و ضدانقلاب که از دانشجویی فقط کارت دانشجویی آن را دارند، تلاش بی حد و حصری به راه می اندازند که در آن روزها به هر نحوی میان دانشجو و نظام و ولایت فاصله بیندازند و دانشجو را منزجر از نظام معرفی کنند و اقدامات ابلهان خودی نیز مزید بر علت می شود، تنها این چنین گفتاری از سوی نائب امام عصر است که می تواند ان دل های رنجیده را به کانون پرمهر ولایت برگرداند.امام خامنه ای در ادامه بیانات خود به ملت شریف ایران نیز توصیه هایی می کنند: «به ملت ایران هم عرض مى‌کنم: اى ملت بزرگ و شجاع که بیست سال است دشمنى را که انقلاب از این کشور بیرون راند، با قدرت پشت در نگه داشتید و نگذاشتید که این دشمن از هیچ منفذى وارد شود؛ بهوش باشید. این معناى حرفهاى مکرّرى است که من در این چند سال به ملت ایران و به مسؤولان عرض کرده‌ام که دشمن درصدد نفوذ است. هر پنجره‌اى پیدا کند، وارد خواهد شد؛ هوشیاریتان را بیشتر کنید. دشمن، امنیت ملى ما را هدف گرفته است. امنیت ملى براى یک ملت، از همه چیز واجبتر است. اگر امنیت ملى نباشد هیچ دولتى نمى‌تواند کار کند؛ براى سازندگى، هیچ سنگى روى سنگ گذاشته نخواهد شد. وقتى که هرج و مرج و ناامنى باشد، هیچ مشکلى از مشکلات مملکت حل نخواهد شد؛ نه اقتصاد مردم، نه فرهنگ مردم، نه مسائل اجتماعى مردم، نه مسائل سیاسى مردم. وقتى امنیت نبود، همه اینها از بین خواهد رفت. دشمن این را هدف گرفته است. این را ملت ایران در همه جاى کشور باید بفهمد؛ که البته مى‌فهمد و مى‌داند. بحمداللَّه ملت هوشیار است.»
ستایش هوشیاری ملت
ستایش هوشیاری ملت همانطور که بارها و بارها و سال های سال است از دهان مقام عظمای ولایت نیفتاده است، علاوه برآنکه باید موجب فخر و غرور ملت بزرگ ایران باشد، از طرف دیگر زنگ خطری نیز هست که مبادا این هوشیاری از دست برود. البته این ملت از آن رو که مؤید به نصرت الهی است و ما جوان تر ها علی الخصوص از سال 88 به بعد آن را به وضوح دیده ایم، بسیار محال است که هوشیاری شان را از دست بدهند و در مقابل دشمن و نفوذ او بیکار بنشینند. نمونه آخر آن هم در خلق حماسه سیاسی بود. شاید ظاهر این حرف ها بیانیه وار و شعاری نمود کند، اما چه کنیم که قرابت این ملت با عملی کردن شعارهای آرمانی اش غیرقابل چشم پوشی است!
بی انضباطی برخی جوانان
در ادامه آن سخنان آتشین و بصیرت بخش امام خامنه ای جوانان را خطاب قرار می دهند و با گلایه از بی انضباطی برخی جوانان و خرج نیروی جوانی در غیر از محلی که باید خرج آن شود می گویند: « یک حرف هم به شما جوانان عرض مى‌کنم. جوانان عزیز! شما امیدهاى انقلاب و اسلامید. رفتار شما مى‌تواند این مملکت را در جهت شکوفایى، با سرعت به پیش ببرد. وقتى جوان مملکت هوشیارانه، با تدبیر، با حلم و با توجه به موقعیّتها، حرف بزند و تصمیم بگیرد و عمل کند، کشور گلستان خواهد شد. وقتى هیجانات کور، پا وسط بگذارند، دشمن فوراً استفاده خواهد کرد. بارها گفته‌ام، باز هم تکرار مى‌کنم؛ من معتقدم که جوان مملکت بایستى در همه میدانها حضور و آمادگى داشته باشد؛ منتها با انضباط. اینگونه حرکاتى که ملاحظه شد کسانى به دانشگاه حمله کنند، ناشى از بى‌انضباطى است؛ با هر نامى انجام گیرد، غلط و محکوم است. اگر با نام دفاع از دین هم انجام گیرد، غلط است؛ اگر با نام دفاع از ولایت هم انجام گیرد، غلط است. مگر من بارها نگفته‌ام در اجتماعات کسانى که مخالفند، هیچ کس نباید رفتار خشونت‌آمیز داشته باشد؛ چون این، دشمن را خوشحال مى‌کند. بارها ما این حرف را گفتیم، چرا گوش نکردند؟! چرا گوش نمى‌کنند؟! حتّى اگر یک حرفى که خون شما را به جوش مى‌آورد به زبان آورند - مثلاً فرض کنید اهانت به رهبرى کردند - باز هم باید صبر و سکوت کنید. اگر عکس مرا هم آتش زدند و یا پاره کردند، باید سکوت کنید. نیرویتان را براى آن روزى که کشور به آن نیازمند است، براى آن روزى که نیروى جوان و مؤمن و حزب‌الّلهى باید در مقابله با دشمن بایستد، حفظ کنید، والاّ حالا فرض کنیم یک جوان، یا یک دانشجوى فریب‌خورده‌اى هم حرفى زد و کارى کرد؛ چه اشکالى دارد؟ من از او صرف‌نظر مى‌کنم.»
طراحان اصلی فتنه 78
اما خطاب دیگر سخنرانی آن روز مقام معظم رهبری به دشمنان است که مانند همیشه کوبنده و لرزاننده بنیان های دشمن است:«و اما یک مطلب به دشمن مى‌گویم؛ هر که هست و هرجا هست. دشمنان اصلى ما در سازمانهاى جاسوسى، طرّاحان این قضایا هستند. این پولى که مجلس امریکا تصویب کرد که باید براى مبارزه با نظام ایران صرف شود، این پول و چندین برابر این پولها کجا مصرف شد؟! معلوم است؛ براى همین‌طور طرّاحیهایى مصرف مى‌شود؛ شکّى نیست. این دشمنان بدانند که خواب برگشتن امریکا به این مملکت، یک خواب پریشان و غیرقابل تعبیر است. این عناصر داخلىِ حقیر، این عناصر سیاسىِ مطرود و منفور، که ملت اینها را مثل دندان فاسدى بیرون آورد و به یک طرف پرتاب کرد، هجده، نوزده سال است که کمین گرفته‌اند تا از ملت و از امام و از نام امام و از راه امام انتقام بکشند. اینها هم بدانند که اشتباه کردند؛ در همین قضیه هم اشتباه کردند، خودشان را لو دادند و چهره خودشان را مشخص کردند. درست است که به دستگاه اطّلاعاتى ما آن ضربه ناجوانمردانه را وارد کردند؛ به دستگاه انتظامى ما هم در اینجا این ضربه را وارد کردند، اما عناصر خدمتگزار و سربازان مخلص و بدون نام و نشان جمهورى اسلامى، اطّلاعات را کسب مى‌کنند و مى‌فهمند که چه کسى در کجاست و چه‌کار مى‌کند. نمى‌توانند این ملت را با این روشها از صحنه مبارزه در راه استقلالشان، در راه اسلام عزیزشان و در راه مبارزه با دشمنانشان عقب برانند.»
سوء استفاده دشمن از برخی جریان های سیاسی
خطاب آخر نیز به گروه های سیاسی داخلی است که امام خامنه ای اینچنین ان ها را مورد عتاب قرار می دهد: «یک نکته هم به این خطّ و خطوط سیاسى عرض کنیم. آقایانى که سردمداران خطوط سیاسى و گرایشهاى سیاسى هستید، حالا برسید به این حرفى که ما مى‌گوییم شما خودیها وقتى سر قضایاى بیهوده این‌طور با هم درگیر مى‌شوید، دشمن سوء استفاده مى‌کند؛ بفرمایید، این یک نمونه؛ دیدید دشمن چطور استفاده کرد؟! دیدید دشمن چگونه نیش خود را زد؟! این مسائل را کنار بگذارید. البته ما اصرار نداریم که همه یک طور فکر کنند؛ اما براى کار سیاسى و درگیرى سیاسى، حدّى قائل شوید و خطّ قرمزى بگذارید. بى‌حساب و کتاب با هم مبارزه نکنید که آن‌قدر مشغول شوید که به دشمن اجازه دهید این‌طور بیاید و داخلِ این میدانها بشود. سرِ این قضیه قانون مطبوعات و سرِ قضایاى گوناگون دیگر، چه جنجال و چه دعوایى به راه افتاد! همه‌اش مسائل خطّ و خطوط! براى چه؟ براى این که قانونى در مجلس تصویب مى‌شود! من به یک جریان سیاسى خاص اشاره نمى‌کنم؛ خطاب من به همه است. براى من، آن خطّ و این خط و هر خطّ سیاسى و سلیقه سیاسى دیگر، تفاوت نمى‌کند. براى من، مناط و ملاک، راه خدا و راه امام و راه اسلام و حفظ کشور و رعایت مصالح مردم و حفظ آینده کشور مطرح است. براى من فرقى نمى‌کند که فلان کس متعلق به خطّ «الف» است، فلان کس متعلّق به خط «ب» است. من به همه عرض مى‌کنم؛ شما هم هشیار باشید.»
درسها وعبرتها از فتنه 78
با گذشت 15 سال از غائله 18 تیر، هنوز بسیارى از ابعاد پنهان این حادثه براى عبرتگیرى، به خوبى موشکافى نشده است. براى موشکافى و بازخوانى فتنه 18 تیر سال 78 در حد حوصله این نوشتار به موارد زیر بهعنوان عبرتها و پندهاى این حادثه، براى قشر دانشجو، جناح‌هاى سیاسى و مسؤولین اشاره مى‌شود:
الف: جدى گرفتن خطر فتنه گران و تجدید نظرطلبان داخلى: در غائله 18 تیر، نقش سازمانیافته، عناصر سیاسىی تندرو و ورشکستگان سیاسىِ تجدیدنظرطلب و ارتباط مستقیم آنها با گروهاى ضدانقلاب خارج از کشور و آمریکا به وضوح معلوم شد، این عناصر که مانند میکروب‌هاى پنهانى هستند که در صورت وجود آلودگى و فراهم شدن شرایط، آشکار مى‌شوند و سلامت جامعه را به خطر مىاندازند، در حادثه کوى دانشگاه هم همین نقش را ایفا نمودند. بنابراین بر جناح‌هاى سیاسى دلسوز کشور و دانشجویان آگاه، لازم است که در حرکتها، اعتراضات و فعالیتهاى سیاسى خود، مواظب فرصتطلبى این عناصر باشند تا ناخواسته زمینهساز و جاده صاف کنِ مقاصد آنها نشوند.تجربه «انقلابهاى مخملین» نشان مىدهد، سرمایهگذارى بر روى جوانان - بهویژه جنبشهاى دانشجویى - یکى از مهمترین مؤلفههاى پیشبرنده طرحهایى چون براندازى نرم است. اولین تجربه انقلاب رنگى در دوران پس از جنگ سرد، در یک دوره زمانى 6 هفتهاى یعنى از 17 نوامبرتا 29 دسامبر 1989 در کشور چکسلواکى به ثمر نشست. حلقه دوم این انقلاب که در واژگان علوم سیاسى به کودتاى فرامدرن (post modern coup) شناخته مى‌شود، در صربستان (1997) و به وسیله جنبش دانشجویى اتپور (به معناى مقاومت) تکمیل گردید و سپس در سال2003، حلقه سوم آن در گرجستان با حرکت دانشجویى کمارا (به معناى «بس است») تدارک دیده شد. در اکراین نیز گروهى از جوانان و دانشجویان آموزش دیده، حرکتى به نام پورا (به معناى «لحظه موعود فرا رسیده») را در سال 2004 طراحى و به مرحله اجرا گذاشتند که به عناوینى همچون انقلاب نارنجى، سرخ و شاهبلوطى ملقب گردید. این سناریو در بلاروس با نام جنبش زوبر و در انقلاب لالهاى 2005 قرقیزستان که دانشجویان در صفوف مقدم آن قرار داشتند، با ناماتپور (مقاومت) ادامه یافت. این پروژه در جمهورى اسلامى ایران نیز از اوایل دهه 70 خورشیدى، به صورت جدى کلید خوردتا گروهى از عناصر خودفروخته و وابسته، اقدام به سربازگیرى از دانشگاههاى کشور کند. در پروژهاى که «حلقه کیان» طراحى کرده بود، مأموریت عبور از میدان مین و خطوط قرمز به عهده جنبش به اصطلاح دانشجویى گذاشته شد تا جنبشى که خاستگاه و فلسفه وجودى آن باعدالتخواهى، استکبارستیزى و استقلالمحورى تعریف شده است، به ابزارى در جهت تحقق واجراى سناریوى دشمن تبدیل گردد. ثمره این سرمایهگذارى در شبه کودتاى 18 تیر سال 78،خود را به خوبى نشان داد و عناصر فریب‌خورده‌اى چون على افشارى، رضا دلبرى، اکبر عطرى،عبدالله مومنى، موسوى خوئینى، رضوى فقیه و... به عنوان پیشقراولان جنبش دانشجویى معرفى شدند!!!کسانی که امروز عمدتا در خارج کشور به فتنه علیه نظام مشغولند.
ب: تکیه بر توده مردم در حل مشکلات: حماسه عظیم و بىنظیر 23 تیر 78 تمامى معادلات و محاسبات غائله آفرینان را خنثى کرد، این حضور در حالى بود که بسیارى از گروه‌ها و دستههاى سیاسى در مورد حضور مردم در 23 تیر در شک و تردید به سر مىبردند و حتى روز قبل از آن، جرأت دادن یک اطلاعیه براى حمایت و دعوت به حضور در راهپیمایى فردا را از طرف گروه متبوع خود نداشتند اما با مشاهده موج میلیونى مردم مثل قطرهاى خود را به دریاى خروشان مردمى رساندند و این مسأله مؤید دیگرى است که در بحران‌ها و غائلهها رمز موفقیت، تکیه بر آحاد مردم و نیروى عظیم آنها است لذا بر مسؤولین و قشر تحصیلکرده است به جاى تکیه بر گروه‌هاى خاص و احزاب سیاسى، نیروى قدرتمند مردم را صادقانه تکیه‌گاه خود قرار دهند.
ج: عدم اعتماد به سیاسیون بىتقوا و فتنه گر: در ایجاد و گسترش حادثه 18 تیر، برخى از سیاسیون ظاهر صلاح که بعضاً هم داراى مسؤولیتى در دولت بودند، نقش داشتند، این افراد چنان حریص بر کسب قدرت و حفظ منافع گروهى و فردى خود بودند که براى رسیدن به مقاصدشان، که از جمله آنها فتح قوه مقننه بود، حاضر شدند هزینههاى سنگینى را بر نظام اسلامى و کشور وارد کنند و اقتدار نیروى انتظامى، سلامت جسمى و روحى دانشجویان را فداى مطامع خود کنند، بنابراین به نظر مىرسد شناسایى و طرد افراد بىتقوا و سیاسىکار بر قشر جوان دانشجو، مسؤولین دلسوز نظام و افراد صادق در گروه‌های سیاسى لازم است تا ناخواسته آتش‌بیار معرکه هوا و هوسهاى آنها نشوند.
د: نقش بىبدیل ولایت فقیه در حل معضلات و بحران‌ها: در غائله 18 تیر در حالی‌که برخى از مسؤولین در فکر استعفا و شانه خالى کردن از مسؤولیت بودند و برخى دیگر با سادهاندیشى، برخوردهاى سستى را از خود بروز مىدادند، رهبر انقلاب با برخوردهاى حکیمانه، ضمن دلجویى از دانشجویان و جدا نمودن صف آنها از صف ضدانقلاب با یک پیام، بسیجیان و مردم را به صحنه آورد و فتنه را خاموش و دشمنان را که در تدارک جشن پیروزى بودند، براى بار دیگر مأیوس کرد. لذا حفظ و تقویت ولایت فقیه براى جناح‌هاى سیاسى، دانشجویان و همه مردم و مسؤولین، اگر خواستار حفظ دین، انقلاب و کشور هستند یک امر ضرورى و غیر قابل انکار است.
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی علیه فتنه 78
مرورى گذرا بر سخنرانى حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانى دبیر وقت شوراى عالى امنیت ملى در راهپیمایى بزرگ مردم تهران در 23 تیر ماه 1378 نشان مىدهد که اگر هوشیارى به خرج ندهیم ممکن است تاریخ دوباره تکرار شود: «حوادث این چند روزه درس بزرگى براى همه جناحها و گروه‌ها بود. حوادث چند روز اخیر به ما نشان داد و روشن نمود که در جهان سیاست، اول باید قواعد بازى را بیاموزیم. بدون آشنایى به قواعد بازى ورود به صحنه رقابتها و مجادلههاى سیاسى ممکن است خطرات جبرانناپذیرى را براى کشور به بار آورد. در تمام کشورهاى جهانى حتى آنهایى که مدعى هستند که مهد دموکراسى هستند، قواعد بازى را به عنوان محور اصلى حرکت سیاسى، همواره مورد توجه و مراعات قرار مى‌دهند. مصالح ملى، امنیت ملى و منافع ملى باید خطوط قرمز همه گروه‌ها و جناحها باشد. امیدوارم این حوادث درس خوبى براى همه ما باشد. حتى در لحن سخن گفتن و مکالمه با یکدیگر و نوع گفتمان باید از لحن متناسب با فضاى سیاسى سالم استفاده کنیم. لحن درشت و تحریککننده، دشمن را امیدوار مى‌کند. لحن ناصحیح، فضاى مناسب را براى فعالیت دشمن ایجاد مى‌کند. همه جناحها و همه گروه‌ها باید این درس و سرمشق را مد نظر داشته باشند. حوادث چند روزه اخیر، در کنار حوادثى که در این 20 سال گذشته داشتیم که یک پالایش دیگر براى انقلاب ما بود.
انقلاب ما در هر مقطعى نیاز به یک پالایش دارد
به گفته حجت الاسلام والمسلمین روحانی در مراسم حماسه 23 تیر، انقلاب ما در هر مقطعى نیاز به یک پالایش دارد و این حوادث چند روزه زمینهاى را براى پالایش جدید در انقلاب ما و نظام ما به‌وجود آورده است. در مجموع، خسارتهایى در این چند روز دیدیم، اما در کل و در نتیجه نهایى شاید این حادثه مایه تکامل انقلاب و سالمسازى حرکتهاىانقلابى و فضاى سیاسى کشور باشد. حوادث چند روزه به همه گروه‌ها آموخت که باید واقعیتهاى نظام، جامعه، جهان و شرایط سیاسى منطقه و جهان را به خوبى درک کنیم و با درک این واقعیت، همبستگى و وحدت یک ضرورت براى همه ما است. حوادث چند روزه به ما گفت خشونت و خشونتگرایى تحت هر عنوانى محکوم است و همه باید به سمت قانون و قانونگرایى حرکت کنیم. با عناصر خشونتطلب در این چند روز و با این اشرار برخورد قاطع خواهد شد تا براى دیگران درس عبرت باشد. خوشبختانه همه ارکان نظام، مسؤولین همه قوا بدون هیچگونه اختلافنظر نسبت به برخورد قاطع و انقلابى نسبت به این عناصر فرصت‌طلب اتفاق نظر دارند و قوه قضائیه در روزهاى آینده به وظیفه قانونى، شرعى، ملى و انقلابى خود به خوبى عمل خواهد کرد.
حضور مردم در سراسر کشور حماسی بود
آقای روحانی رئیس جمهور محترم در آن روز همچنین یادآور شدند: در روزهاى آینده مردم ما با هیجان، هوشیارى خودشان را در صحنه حفظ کنند. بدون اینکه دست به عملى بزنند، در زمینه اطلاعات به دست آمده به وزارت اطلاعات کمک کنند. در زمینه عمل هم پشتیبان نیروهاى رسمى و مسؤولین امنیت باشند، یعنى کمک نیروى انتظامى، بسیج و سایر نیروهاى امنیتى در صحنه عمل باشند. باید بدانیم که اتکاء اصلى نظام و مسؤولین ما به مردمان عزیز و قهرمان حاضر در صحنه است. گرچه چند روز گذشته، شاهد حوادث تلخى بودیم، اما حضور امروز مردم شیرینى و شهد را در کام تلخ مردم ریخت. حضور میلیونى امروز مردم در سراسر کشور حماسه دیگرى بود. اطلاعاتى که من یک ساعت پیش از همه استانها گرفتم این بود که در سراسر ایران، موج خروشان مردم، تکبیرگویان به مراکز اجتماعى که به آنها اعلام شده است، زن و مرد در حال حرکت هستند. همه جا شعار و فریاد در حمایت از نظام و علیه استکبار و مزدوران داخلى آنهاست. مردم ما امروز یکبار دیگر دشمنان خارجى و مزدورانشان را مأیوس کردند و مشت رد به سینه آنها زدند. مردم ما به خوبى توجه دارند براى توسعه اقتصادى، سیاسى و فرهنگى اولین شرط ضرورى و لازم، امنیت و ثبات است و براى این امنیت و ثبات همه ما باید در صحنه باشیم و هوشیارى و بیدارىمان را حفظ کنیم و دولت و نیروهاى امنیتى را براى این اهداف مهم یارى دهیم»
اهانت به مقام ولایت، اهانت به ملت است
به اعتقاد آقای روحانی، دشمنان داخلی و خارجی می‌دانند آن سد نیرومندی که در طول 20 سال گذشته در برابر همه توطئه‌ها ایستاد و مقاومت کرد اسلام بود. آن عاملی که بین ملت عزیز و بزرگوار ایران با بیش از یک میلیارد مسلمان جهان پیوند ناگسستنی ایجاد کرد، اسلامیت نظام است. مردم ما به خوبی می‌دانند آن قدرتی که توانست در دفاع 8 ساله در برابر همه قدرتهای استکباری و حامیان آنها بایستد و مقاومت کند و پیروز شود اسلام و اسلامیت نظام بود. آن عاملی که امروز ملت ما را متحد کرده است و پیوند ناگسستنی در ملت ما ایجاد کرده است، اسلام است و مظهر این اسلامیت، رهبری و مقام ولایت است. (تکبیر حضار) مردم ما به خوبی می‌دانند مسئله ولایت به عنوان مظهر وحدت ملی جامعه است. مسئله ولایت مظهر اقتدار ملی ما است. اهانت به مقام ولایت، اهانت به ملت است. اهانت به ایران است. اهانت به اسلام است. اهانت به مسلمانان است. اهانت به همه آزادگانی است که قلبشان برای ایران به عنوان ام‌القرای جهان اسلام می‌تپد، بنابراین این حرمت شکنی نه برای مردم ما و نه برای عاشقان انقلاب در سراسر جهان قابل تحمل نیست. گرچه آنهایی که به این عمل زشت دست زده‌اند، تعدادشان بسیار اندک است، اما در عین حال لبخند و تشویق استکبار جهانی و امیدهای نابخردانه‌ای که در آنها ایجاد کرد نشان می دهد که قدرتهای استکباری توسط مزدورانشان سنگ زیرین این بنا مورد هدف قرار داده‌اند.
ولایت، مهمترین رکن حکومت و نظام ما در قانون اساسی کشور ما است
رئیس جمهور کنونی در آن حماسه بزرگ به درستی گفت که «ولایت، مهمترین رکن حکومت و نظام ما در قانون اساسی کشور ما است. اهانت به این رکن، اهانت به قانون اساسی است. اهانت به قانون‌گرایی است و اهانت به همه ارزش‌های انقلابی است. من در این حادثه چند روزه چیزی که می‌دیدم در میان این مردم باوفا، مردم مخلص، مردم انقلابی. مردم در این چند روز، صبر 25 ساله مولای متقیان علی (ع) را به نمایش گذاشتند که فرمود «صبرت و فی العین غذی و فی‌الحلق شجی» استخوان در گلو و خار در چشم این چند روزه تحمل کردند. این صبر انقلابی، این تحمل توأم با «کظم‌غیض» این حفظ نظم و آرامش، این هوشیاری، آماده بودن اما منتظر دستور ماندن و دست روی دست گذاشتن نکته بسیار جالبی بود. اگر منع مسئولین نبود مردم ما، جوانان مسلمان، غیور و انقلابی ما با این عناصر اوباش به شدیدترین وجه برخورد می‌کردند و آنها را به سزای اعمالشان می‌رسانند. »(تکبیر حضار)
این متانت، صبر و این آماده بودن و گوش به فرمان بودن تمرین نوینی بود که مردم ما از زندگی مولای متقیان حضرت علی (ع) سرمشق گرفته بودند و به نمایش گذاشتند. ما همچنان باید آمادگی و هوشیاری توأم با صبر و متانت خودمان را حفظ کنیم. مطمئن باشید دولت و ارگان‌های امنیتی کاملاً بر کشور مسلط هستند و این گروهک‌ها و این چند صد نفر اوباش چیزی نیستند که بخواهند برای ملت ما و برای مردم عزیز و قهرمان تهران، نگرانی بوجود آورند.(تکبیر حضار) حادثه تلخ سوم، حمله به اموال عمومی، ایجاد رعب و وحشت در میان مردم، برهم زدن آرامش و امنیت، سلب آسایش از مردم، آزار مردم و حتی دستبرد به اموال شخصی و اهانت و تعدی به مردم بود.
حرکت‌های آشوب‌طلبانه در هیچ کجای دنیا تحمل نمی‌شود
به گفته روحانی، در کدام کشور جهان، حرکت‌های آشوب‌طلبانه این چنین تحمل می‌شود اینها خیلی پست‌تر و حقیرتر از آن هستند که بخواهیم نسبت به آنها تعبیر حرکت براندازی را مطرح کنیم. در کجای دنیا و در کدام کشور و توسط کدام دولت، آشوب، تخریب و بر هم زدن نظم جامعه، تحمل می‌شود. مگر دولت مقتدر جمهوری اسلامی ایران مسئولین امنیتی نظام، این گونه حوادث را تحمل خواهند کرد. این صبر و متانت، در یکی دو روزه برای این بود که ماهیت این چند صد نفر اوباش به خوبی برای مردم ما روشن می‌شود و همه به خوبی بدانند اینها چه کسانی هستند و دارای چه ماهیتی هستند.
اسلام در این کشور زنده است
دشمنان خارجی، آنها که در این چند روز کف زدند و همچنین این عناصر پست و مزدور، بدانند اسلام در این کشور زنده است و زنده خواهند ماند. مردم عزیز و بزرگوار تهران و ایران زنده‌اند و در صحنه‌اند و با همان شور و هیجان سال‌های 57-58 در صحنه حضور دارند و پاسخ دندان‌شکن به آنها خواهند داد. نیروهای امنیتی قدرتمند ما اعم از نیروی انتظامی، بسیج و سایر قوا و پرسنل بیدار وزارت اطلاعات در صحنه مقتدرانه خواهند بود. خوشبختانه اکثر این عناصر در ظرف دیروز و دیشب دستگیر شده‌اند. همه این افراد مورد بازجویی قرار خواهند گرفت. در میان این افرادی که دستگیر شده‌اند افراد شرور، جنایتکار و سابقه‌دار، وابسته به گروهک‌های معاند و ورشکسته، افرادی که به نوعی از سوی دستهای مشکوک تطمیع شده بودند همه اینها دیده می‌شوند که در فرصت مناسب ماهیت این افراد به مردم معرفی خواهد شد. بی‌تردید آنهایی که به آشوب و تخریب اموال عمومی و تعرض به نظام در این چند روز مشغول بوده‌اند، در دادگاه‌های صالحه ما محاکمه خواهند شد و طبق قوانین و مقررات به مجازات خواهند رسید.(تکبیر حضار)
تحلیل غلط دشمنان انقلاب و مزدورانشان از نظام جمهوری اسلامی
حجت الاسلام والسلمین دکتر روحانی در مراسم حماسه 23 تیر تاکید کرد که«من فکر می‌کنم ریشه حرکت‌هایی این یکی، دو روز اخیر به تحلیل غلط دشمنان انقلاب و مزدورانشان از نظام جمهوری اسلامی و تحلیل نادرست نسبت به هوشیاری و آمادگی ملت بزرگوار و حاضر در صحنه ایران برمی‌گردد. اولا آنچه که رادیوهای خارجی برای آتش زدن چند اتوبوس برای حمله به چند باجه و کیوسک تلفن، کف زدند و برای عربده‌کشی چند نفر شرور امید بسته‌اند. باید بدانند نظام ما و انقلاب ما یک انقلاب مردمی است، ریشه در اعماق جان مردم دارد مردم خود این انقلاب را به پیروزی رسانده‌اند. مردم خود این انقلاب را در برابر انواع توطئه‌ها حفظ کرده‌اند. مردم ما بدون کمک دیگران در 8 سال دفاع مقدس در برابر متجاوزین، از تمامیت ارضی و شرف ملی خود دفاع کردند. مردم ما با خون با رهبری انقلاب و نظام عزیز اسلامی خود پیمان بسته‌اند.(تکبیر حضار) دشمنان خارجی ما تجربیاتی که دارند نسبت به کشورهایی است که نظام آنها به قدرت خارجی وابسته است و ریشه در اعماق دلهای مردم ندارد و دارای نظام مردمی نیستند و با بادی می‌لرزند آنها تجربه را می‌خواهند نسبت به انقلاب شکوهمند و عزیز اسلامی ایران و مردم مقتدر و هوشیار و بیدار ما پیاده کنند. مگر این انقلاب تعلق به قشر خاصی دارد و از آن گروه خاصی است؟ این انقلاب به 60 میلیون نفر مردم ایران تعلق دارد که با جان و دل برای این انقلاب فداکاری کرده‌اند و فداکاری خواهند کرد.»
