صراط: فضای کلی مذاکرات از خوش‌بینی چند هفته گذشته به واسطه امتیازهایی که بنا بود ایران در خصوص راکتور آب سنگین اراک ارایه کند، به نوعی بدبینی در روزهای اخیر چرخش داشته است. بدبینی که ناشی از باقی ماندن شکاف‌های عمیق بر سر موضوعات کلیدی مانند کمیت و کیفیت ظرفیت غنی‌سازی در ایران است.
این روزنامه می‌افزاید: سرنوشت مذاکرات به سه پرسش کلی‌تر در مورد ایران گره خورده است: آیا از نظر ایران توافق هسته‌ای حیاتی است؟ روشن است که ایران فکر می‌کند دستیابی به توافقی که موجب تعدیل تحریم‌ها شود، خوب است. در واقع دلیل محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد دولت حسن روحانی به منظور دستیابی به توافق هسته‌ای و لغو تحریم‌ها تشکیل شده است. یکی از نشانه‌های جدید روحانی در مذاکرات، اعزام حسین فریدون، برادر جوان‌تر و مشاور ویژه‌اش به پای میز مذاکرات وین بود. اما تفاوتی بین خواستن یک توافق و حیاتی ارزیابی کردن آن وجود دارد. آیا تهران تنها به دنبال کاهش فشار اقتصادی است یا اینکه شکست مذاکرات را تهدیدی موجودیتی برای خود می‌داند؟ مذاکرات تا زمانی که تهران بیش از طرف‌های مذاکره‌کننده توافق هسته‌ای را نخواهد، به نتیجه نمی‌رسد. این در شرایطی است که راهی برای تخمین زدن میزان اضطرار دستیابی به توافق هسته‌ای برای ایران وجود ندارد. به بیان دیگر تا زمانی که مذاکرات به دقیقه 90 نزدیک نشود، نمی‌توان گفت ایران چقدر این توافق را حیاتی می‌داند.
وال‌استریت ژورنال همچنین با ابراز ناخرسندی از اشراف رهبر معظم انقلاب نسبت به مذاکرات نوشت: رهبر عالی جمهوری اسلامی اخیراً تأکید کرد که ایران از توانایی غنی‌سازی اورانیوم دست نمی‌کشد و به طور حتم در جهت توسعه این ظرفیت حرکت خواهد کرد.
روزنامه آمریکایی تصریح کرد: با توجه به حجم ظرفیت غنی‌سازی ایران و تلاشی که در مذاکرات وین برای کاهش این ظرفیت در حال انجام است، این اظهارات رهبری عالی جمهوری اسلامی برای آمریکا و شرکایش راضی‌کننده نبود. با این حال هنوز هم تردیدهایی در مورد خط قرمزهای حداقلی و حداکثری ایران وجود دارد. چرا که مذاکره‌کنندگان ایرانی برای نخستین بار در روز دوشنبه اعلام کردند که علاقه‌مند به پذیرش کاهش نسبی ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم هستند.
این روزنامه همچنین پرسیده که آیا ایران گمان می‌کند موقعیت استراتژیکش به سوی وخیم شدن پیش می‌رود؟ اینکه ایران موقعیت خود در منطقه به شدت بی‌ثبات خاورمیانه را چگونه ارزیابی می‌کند، تأثیر زیادی بر تصمیم‌گیری آن برای خروج از انزوا از طریق توافق هسته‌ای خواهد داشت.
برخلاف واقعیت‌های شکست آمریکا در سوریه و عراق، روزنامه مذکور این گونه القا کرده که موقعیت ایران در منطقه بی‌ثبات است و بنابراین باید در مذاکرات کوتاه بیاید.
رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان ارشد نظام فرمودند: «ما امروز در محاسباتمان نباید دچار اشتباه بشویم. نگذارید دشمن در دستگاه محاسباتی شما اثر بگذارد، نگذارید اغوا کند. نگذارید تطمیع او یا تهدید او اثر بگذارد... آنچه امروز در مجموعه رفتار دستگاه استکبار مشاهده می‌کنیم همین است؛ هدف ایجاد اختلال در نظام محاسباتی و دستگاه محاسباتی من و شماست... محاسبات ما را نمی‌توانند عوض کنند. محاسبات جمهوری اسلامی از روز اول براساس منطق عقلانی بوده است.»
این روزنامه می‌افزاید: سرنوشت مذاکرات به سه پرسش کلی‌تر در مورد ایران گره خورده است: آیا از نظر ایران توافق هسته‌ای حیاتی است؟ روشن است که ایران فکر می‌کند دستیابی به توافقی که موجب تعدیل تحریم‌ها شود، خوب است. در واقع دلیل محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد دولت حسن روحانی به منظور دستیابی به توافق هسته‌ای و لغو تحریم‌ها تشکیل شده است. یکی از نشانه‌های جدید روحانی در مذاکرات، اعزام حسین فریدون، برادر جوان‌تر و مشاور ویژه‌اش به پای میز مذاکرات وین بود. اما تفاوتی بین خواستن یک توافق و حیاتی ارزیابی کردن آن وجود دارد. آیا تهران تنها به دنبال کاهش فشار اقتصادی است یا اینکه شکست مذاکرات را تهدیدی موجودیتی برای خود می‌داند؟ مذاکرات تا زمانی که تهران بیش از طرف‌های مذاکره‌کننده توافق هسته‌ای را نخواهد، به نتیجه نمی‌رسد. این در شرایطی است که راهی برای تخمین زدن میزان اضطرار دستیابی به توافق هسته‌ای برای ایران وجود ندارد. به بیان دیگر تا زمانی که مذاکرات به دقیقه 90 نزدیک نشود، نمی‌توان گفت ایران چقدر این توافق را حیاتی می‌داند.
وال‌استریت ژورنال همچنین با ابراز ناخرسندی از اشراف رهبر معظم انقلاب نسبت به مذاکرات نوشت: رهبر عالی جمهوری اسلامی اخیراً تأکید کرد که ایران از توانایی غنی‌سازی اورانیوم دست نمی‌کشد و به طور حتم در جهت توسعه این ظرفیت حرکت خواهد کرد.
روزنامه آمریکایی تصریح کرد: با توجه به حجم ظرفیت غنی‌سازی ایران و تلاشی که در مذاکرات وین برای کاهش این ظرفیت در حال انجام است، این اظهارات رهبری عالی جمهوری اسلامی برای آمریکا و شرکایش راضی‌کننده نبود. با این حال هنوز هم تردیدهایی در مورد خط قرمزهای حداقلی و حداکثری ایران وجود دارد. چرا که مذاکره‌کنندگان ایرانی برای نخستین بار در روز دوشنبه اعلام کردند که علاقه‌مند به پذیرش کاهش نسبی ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم هستند.
این روزنامه همچنین پرسیده که آیا ایران گمان می‌کند موقعیت استراتژیکش به سوی وخیم شدن پیش می‌رود؟ اینکه ایران موقعیت خود در منطقه به شدت بی‌ثبات خاورمیانه را چگونه ارزیابی می‌کند، تأثیر زیادی بر تصمیم‌گیری آن برای خروج از انزوا از طریق توافق هسته‌ای خواهد داشت.
برخلاف واقعیت‌های شکست آمریکا در سوریه و عراق، روزنامه مذکور این گونه القا کرده که موقعیت ایران در منطقه بی‌ثبات است و بنابراین باید در مذاکرات کوتاه بیاید.
رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان ارشد نظام فرمودند: «ما امروز در محاسباتمان نباید دچار اشتباه بشویم. نگذارید دشمن در دستگاه محاسباتی شما اثر بگذارد، نگذارید اغوا کند. نگذارید تطمیع او یا تهدید او اثر بگذارد... آنچه امروز در مجموعه رفتار دستگاه استکبار مشاهده می‌کنیم همین است؛ هدف ایجاد اختلال در نظام محاسباتی و دستگاه محاسباتی من و شماست... محاسبات ما را نمی‌توانند عوض کنند. محاسبات جمهوری اسلامی از روز اول براساس منطق عقلانی بوده است.»
