صراط: تأمین آب شرب و آشامیدنی تهران و سایر کلان شهرها از جمله مسائلی است که کشور را درگیر خود کرده است. تمرکز جمعیت از یک سو و کاهش منابع آب و خشکسالی از سوی دیگر، از جمله عوامل ایجاد این مشکل است. اما باید دید مسئولین کشور و بخش آب چه راه حل هایی را برای حل این مشکل در کوتاه مدت و بلند مدت در نظر گرفته اند. وزیر نیرو چندی قبل عنوان کرده بود که مدیریت مصرف مهم ترین راهکار برای عبور از این چالش است. مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب کشور نیز در این باره اظهار داشت که : «عاجزانه از مشترکان سراسر کشور می‌خواهیم که صرفه‌جویی 10 تا 15 درصدی آب را سرلوحه کار خود قرار دهند تا بتوانیم آب شرب پایداری را در شبکه آبرسانی داشته باشیم و فصل تابستان را بدون هیچ مشکلی سپری کنیم.»
* توصیه مصرف آب
این که وزیر نیرو مهمترین راهکار را مدیریت مصرف می داند بسیار صحیح است اما سوال اصلی در چگونگی مدیریت مصرف است. آیا راه حل این است که مدیر عامل شرکت آبفا عاجزانه از مردم این درخواست را مطرح کند؟ بدیهی است دولت ابزارهایی دارد که می تواند با استفاده از آن ها بجای خواهش و تمنا، حکمرانی کند. در همین موضوع آب، شیوه های مختلفی وجود دارد که دولت از اعمال آن ها غافل است:
اول- نبود قوانین سخت گیرانه ای است که از مصرف بیش از حد آب جلوگیری کند. نوذری پور، معاون مهندسی و توسعه شرکت آب و فاضلاب استان تهران می گوید: «ما قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای حفظ و صیانت از منابع آب نداریم و می‌بینیم برای مصارف غیر مجاز و بخش شرب قوانین سخت گیرانه‌ای نداریم و به راحتی هر چه تمام هر گونه آلودگی را به محیط زیست و دشت‌ها وارد می‌کنیم، ولی قوانینی نداریم که با آنها سخت گیرانه برخورد شود.»
دوم- مشکل دیگر را باید در واقعی نبودن قیمت آب جست و جو کرد. محمدتقی توکلی عضو شورای عالی آب و عضو کمیسیون کشاورزی مجلس عنوان می کند: «در حال حاضر متولی تأمین آب آشامیدنی وزارت نیرو و متولی توزیع آب آشامیدنی شرکت آب و فاضلاب است و هزینه تولید و توزیع آب در شرکت آب و فاضلاب چند برابر درآمدی است که این شرکت کسب می کند. به طور متوسط در حال حاضر هزینه تمام شده هر متر مکعب آب در برخی شهرها حدود 800 یا 900 تومان است در حالی که به طور متوسط هرمترمکعب آب را 250 تومان به فروش می رسانند.» مسلما اگر قیمت آب به قیمت واقعی خود نزدیک شود تغییر عمده ای در مصرف ایجاد می شود. علاوه بر آن با افزایش درآمد شرکت آب و فاضلاب می توان بسیاری از قسمت های شبکه ی توزیع آب را که به علت فرسودگی موجب پرتی و هدر رفت آب می شود از بین برد.
سوم- راهکارهایی است که در کنترل مصرف آب مطرح می شود. اگر با افزایش مصرف، هزینه آن نیز به صورت نمایی افزایش پیدا می کرد خود به خود بسیاری از مردم به فکر کاهش مصرف و اعمال روش های کاهش مصرف می افتادند. البته در حال حاضر تعرفه های مصرف آب به صورت پلکانی تغییر می کند و زیاد می شود اما به صورت نمایی نیست. یعنی برای آن که این روش اثر خود را بگذارد لازم است هزینه مصرف با هربار افزایش مصرف به صورت نمایی تغییر کند ولی در حال حاضر خطی است. علاوه بر این کسانی که مصرف بیش از حد دارند باید جریمه شوند ولی وزارت نیرو هیچ روشی را دراین باره اعمال نمی کند. رحیم میدانی معاون وزیر نیرو حتی از عدم داشتن مجوز برای برخورد با مشترکان پر مصرف خبر داد و دراین باره گفت: «در حال حاضر مجوزی برای برخورد با مشترکان پر مصرف آب نداریم البته برای این منظور درخواست مجوز کرده ایم که پس از دریافت آن و بعد از اعلام هشدار، آب مشترکان پر مصرف قطع می شود.»
بنابراین اگر دولت با اعمال این گونه روش ها مصرف آب را مدیریت می کرد دیگر نیازی نبود که عاجزانه کاهش مصرف را از مردم بخواهد. باید گفت که متأسفانه مسئولین تنها به کارهایی از جمله فرهنگ سازی و تبلیغ اکتفا می کنند در حالی که کشور ما از کم آبی رنج می برد و نباید به راحتی اجازه داد منابع آب، به هدر برود.
منبع: عیارآنلاین
* توصیه مصرف آب
این که وزیر نیرو مهمترین راهکار را مدیریت مصرف می داند بسیار صحیح است اما سوال اصلی در چگونگی مدیریت مصرف است. آیا راه حل این است که مدیر عامل شرکت آبفا عاجزانه از مردم این درخواست را مطرح کند؟ بدیهی است دولت ابزارهایی دارد که می تواند با استفاده از آن ها بجای خواهش و تمنا، حکمرانی کند. در همین موضوع آب، شیوه های مختلفی وجود دارد که دولت از اعمال آن ها غافل است:
اول- نبود قوانین سخت گیرانه ای است که از مصرف بیش از حد آب جلوگیری کند. نوذری پور، معاون مهندسی و توسعه شرکت آب و فاضلاب استان تهران می گوید: «ما قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای حفظ و صیانت از منابع آب نداریم و می‌بینیم برای مصارف غیر مجاز و بخش شرب قوانین سخت گیرانه‌ای نداریم و به راحتی هر چه تمام هر گونه آلودگی را به محیط زیست و دشت‌ها وارد می‌کنیم، ولی قوانینی نداریم که با آنها سخت گیرانه برخورد شود.»
دوم- مشکل دیگر را باید در واقعی نبودن قیمت آب جست و جو کرد. محمدتقی توکلی عضو شورای عالی آب و عضو کمیسیون کشاورزی مجلس عنوان می کند: «در حال حاضر متولی تأمین آب آشامیدنی وزارت نیرو و متولی توزیع آب آشامیدنی شرکت آب و فاضلاب است و هزینه تولید و توزیع آب در شرکت آب و فاضلاب چند برابر درآمدی است که این شرکت کسب می کند. به طور متوسط در حال حاضر هزینه تمام شده هر متر مکعب آب در برخی شهرها حدود 800 یا 900 تومان است در حالی که به طور متوسط هرمترمکعب آب را 250 تومان به فروش می رسانند.» مسلما اگر قیمت آب به قیمت واقعی خود نزدیک شود تغییر عمده ای در مصرف ایجاد می شود. علاوه بر آن با افزایش درآمد شرکت آب و فاضلاب می توان بسیاری از قسمت های شبکه ی توزیع آب را که به علت فرسودگی موجب پرتی و هدر رفت آب می شود از بین برد.
سوم- راهکارهایی است که در کنترل مصرف آب مطرح می شود. اگر با افزایش مصرف، هزینه آن نیز به صورت نمایی افزایش پیدا می کرد خود به خود بسیاری از مردم به فکر کاهش مصرف و اعمال روش های کاهش مصرف می افتادند. البته در حال حاضر تعرفه های مصرف آب به صورت پلکانی تغییر می کند و زیاد می شود اما به صورت نمایی نیست. یعنی برای آن که این روش اثر خود را بگذارد لازم است هزینه مصرف با هربار افزایش مصرف به صورت نمایی تغییر کند ولی در حال حاضر خطی است. علاوه بر این کسانی که مصرف بیش از حد دارند باید جریمه شوند ولی وزارت نیرو هیچ روشی را دراین باره اعمال نمی کند. رحیم میدانی معاون وزیر نیرو حتی از عدم داشتن مجوز برای برخورد با مشترکان پر مصرف خبر داد و دراین باره گفت: «در حال حاضر مجوزی برای برخورد با مشترکان پر مصرف آب نداریم البته برای این منظور درخواست مجوز کرده ایم که پس از دریافت آن و بعد از اعلام هشدار، آب مشترکان پر مصرف قطع می شود.»
بنابراین اگر دولت با اعمال این گونه روش ها مصرف آب را مدیریت می کرد دیگر نیازی نبود که عاجزانه کاهش مصرف را از مردم بخواهد. باید گفت که متأسفانه مسئولین تنها به کارهایی از جمله فرهنگ سازی و تبلیغ اکتفا می کنند در حالی که کشور ما از کم آبی رنج می برد و نباید به راحتی اجازه داد منابع آب، به هدر برود.
منبع: عیارآنلاین
