صراط: در فیلم های سینمایی که در حال نشان دادن زندگی یک فرد خاص است معمولا نقش
های دوران مختلف زندگی را بازیگران متفاوتی بازی می کنند و ممکن است 5 یا 6
بازیگر گذر عمر یک شخصیت را به تصویر بشکند و این مورد زیبایی و
واقعگرایانه بودن فیلم را از بین می برد.
"boyhood" فیلمی است که کلیشه های ساخت فیلم با استفاده از بازیگران مختلف را از بین برده است و ابتکار جالبی در آن به کار رفته است. "ریچارد لینکلتر" از سال 2002 در حال ساخت این فیلم سینمایی است و تا به امروز هیچ کدام از بازیگران تغییر نکرده و تنها رشد طبیعی خود را داشته اند.
نقش اول این فیلم در اختیار "الار کلترن" است که از سن 7 سالگی مقابل دوربین رفته است و بخشی از آن را بازی کرده و سپس سال بعد ادامه نقش را در سنی بیشتر دنبال کرده است از این رو طی 12 سال گذشته چهره او از یک کودک 7 ساله حالا به جوانی 19 ساله تبدیل شده است و داستان فیلم همچنان ادامه دارد.
در کنار الار والدین او نیز حضور دارند که بازیگران این نقش ها نیز همگی با رشد طبیعی خود بزرگ شده اند. این خلاقیت باعث شد تا با شخصیت داستان ارتباط بهتری برقرار شود و شما مطمئن هستید که هیچ بازیگری با گریم سنش تغییر نکرده است و این ویژگی در هیچ فیلم دیگری دیده نمی شود.
بسیاری ایده این فیلم را مشابه یکی از بهترین فیلم های سینمایی دهه 90 به نام "نمایش ترومن" می دانند با این تفاوت که این فیلم دقیقا در واقعیت برداشته شده است ولی ایده ای مشابه با آن دارد. در فیلم سال 1998 جیم کری فردی بود که تمام عمرش را بدون آنکه بداند در مقابل دوربین های مختلف گذرانده بود.
"boyhood" فیلمی است که کلیشه های ساخت فیلم با استفاده از بازیگران مختلف را از بین برده است و ابتکار جالبی در آن به کار رفته است. "ریچارد لینکلتر" از سال 2002 در حال ساخت این فیلم سینمایی است و تا به امروز هیچ کدام از بازیگران تغییر نکرده و تنها رشد طبیعی خود را داشته اند.
نقش اول این فیلم در اختیار "الار کلترن" است که از سن 7 سالگی مقابل دوربین رفته است و بخشی از آن را بازی کرده و سپس سال بعد ادامه نقش را در سنی بیشتر دنبال کرده است از این رو طی 12 سال گذشته چهره او از یک کودک 7 ساله حالا به جوانی 19 ساله تبدیل شده است و داستان فیلم همچنان ادامه دارد.
در کنار الار والدین او نیز حضور دارند که بازیگران این نقش ها نیز همگی با رشد طبیعی خود بزرگ شده اند. این خلاقیت باعث شد تا با شخصیت داستان ارتباط بهتری برقرار شود و شما مطمئن هستید که هیچ بازیگری با گریم سنش تغییر نکرده است و این ویژگی در هیچ فیلم دیگری دیده نمی شود.
بسیاری ایده این فیلم را مشابه یکی از بهترین فیلم های سینمایی دهه 90 به نام "نمایش ترومن" می دانند با این تفاوت که این فیلم دقیقا در واقعیت برداشته شده است ولی ایده ای مشابه با آن دارد. در فیلم سال 1998 جیم کری فردی بود که تمام عمرش را بدون آنکه بداند در مقابل دوربین های مختلف گذرانده بود.
