صراط: در نتیجه بر کسی پوشیده نیست که نفس عمل افطاری دادن و اطعام روزه‌داران امری بسیار پسندیده است اما آنچه حائز بیان کردن و هشدار است و در واقع نگران کننده می‌نماید این است که در این باره شاهد تجملات و تشریفات و انحراف از واجبات هستیم و آنچه نگران کننده تر است اینکه هرساله و در هر ماه مبارک نیز این تجملات و تشریفاتِ بی دلیل افزایش می یابد که در این امر استان البرز نیز مستثنی نیست و در زمان افطار می‌بینیم که در رستورانها و تالارها و باغهای شهرمان چه خرج‌ها و تجملات و تشریفاتی که نمی‌شود و چه نعمات خدایی که اصراف نمی‌شود و متاسفانه به دست نیازمندان واقعی نمی‌‌رسد .
کمی آن طرف‌تر از سفره‌های میلیونی؟
این در حالی است که به عقیده بزرگان دین، چه خوب است که تزریق منابعی که مایه این تجملات و یا بهتر است بگوییم این «اسرافها» است به سمت و سوی نیازمندان برود زیرا در این صورت است که عمل اُخروی و خیرخواهانه خواهد بود، نیازمندانی از قبیل: زنان بی‌سرپرست، خانوداه‌هایی که سرپرست آنها در زندان به سر می برد، فقرا و مستمندان، بیماران خاص و تمامی کسانی که بنا به دلایلی دچار مشکل شده‌اند و خواهان کمک‌های برادران و خواهران دینی هستند هرچند که بسیاری از آنها برای حفظ آبرو ترجیح می‌دهند با سفره‌های خالی خود بسازند و دم فروبرند و دست نیاز به سوی کسی دراز نکنند، سفره‌های خالی‌ای که اگر دقت کنیم کمی آن طرف‌تر از سفره‌های میلیونی آنها را خواهیم یافت!
انفاق کردن با تجملات و اسراف و ریخت و پاش فرق بسیاری دارد
یکی از کارشناسان مربوطه در همین باره و در گفتگویی با خبرنگار مهر عنوان می‌کند: همانطور که مشخص است در خصوص اطعام روزه داران و گرسنگان نصّ قرآنی و حدیث معتبر وجود دارد و درواقع دین مبین اسلام ما را به این امور سفارش کرده است، برای نمونه در آیه سوم سوره بقره که خداوند سبحان می‌فرماید: وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ یعنی انفاق کردن در روزی بدست آمده که جزوی از صفات مومنان است.
حجت الاسلام و المسلمين شمس اله فلاح می‌افزاید: اما بایستی توجه داشت که انفاق کردن با تجملات و اسراف و ریخت و پاش، بسیار فرق دارد و چناکه مشخص و مبرهن است اسراف به هیچ وجه من الوجوه مورد رضایت الهی نیست.
وی می‌افزاید: متاسفانه شنیده‌ایم که در استان البرز هم هزینه‌های کلانی در این رابطه می‌شود که در بسیاری از موارد هم هزینه‌ها از بیت‌المال است و بی شک برآن اشکال شرعی وارد است زیراکه بیت‌المال برای اسراف‌کردن و هدر دادن نیست و نخواهد بود و بایستی آن را درجاهایی مصرف کرد که نیازِ نیازمندان واقعی را برطرف کند و برای عموم جامعه منفعت داشته باشد.
توجه به تعادل و سادگی، رمز کامیابی در هر امر خیر
سرپرست اداره ارشاد شهرستان فردیس البرز در ادامه گفتگویش با مهر اضافه می‌کند: به واقع نگران کننده است که آن هم در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب سال اقتصاد و فرهنگ باعزم ملی و مدیریت جهادی نام گرفته است شاهد این نوع اسراف‌کاری در ماه نزول قرآن باشیم و نتیجه اش این باشد که فلان دستگاه از دستگاه دیگر در تجملات و تشریفات سبقت بگیرد، آنهم درحالی که هدف اصلی جامعه اسلامی طبق آموزه‌های موجود بایستی درمان درد نیازمندان واقعی باشد.
وی می‌افزاید: اما خوشبختانه بعضاً هم شاهد کارهای نیک و ماندگاری همچون مراسم‌های گلریزان در سطح جامعه هستیم که به رفع مشکلات نیازمندانی همچون خانواده‌های زندانیان می‌انجامد.
این مسئول اظهار می دارد: به راستی که اگر بتوانیم دست عروس و دامادی را بگیریم و یا شادی را با آزاد کردن یک زندانی به خانواده‌ای ببخشیم اجر عظیم دارد که قابل وصف نیست و مطمئناً بهتر است از این اصراف‌کاری‌هایی که متأسفانه شاهد آن می‌باشیم.
وی در پاسخ به این سوال خبرنگار مهر که «اما برخی بر این عقیده‌اند که ثواب و اجر افطاری دادن بر هر امر خیر دیگری رجحان دارد و بر همین اساس بر آن مُصرند؟» نیز پاسخ می‌دهد: بله همانطور که قبلاً گفتم اطعام و افطاردادن به یک روزه داران اجر و ثواب بسیار دارد و سفارش دین اسلام نیز هست اما قطعا ثواب کارهای خیری از جمله آزاد کردن یک بنده از بند اسارت بالاتر از هر کار دیگری است.
حجت الاسلام و المسلمين شمس الله فلاح در پایان اضافه می‌کند: خلاصه کلام اینکه در همه امور و در هرکار خیری که میخواهیم انجام دهیم نباید تعادل و سادگی را فراموش کنیم تا خدایی ناکرده از کنار کار خیرمان گناه و معصیتی همچون اسراف و هدر دادن بیت‌المال زاییده نشود.
امید است تعادل و عدالت و سادگی سرلوحه انجام هرکاری در جامعه اسلامی گردد و در نتیجه آن هیچ نیازمندی هم شرمنده خانواده خود نباشد. و در همین رابطه دیگر شاهد سفره‌ای خالی از نعمات خداوندی نباشیم و به جای آنکه در تجملات و تشریفات اضافی از یکدیگر سبقت بگیرم در نیکی و خیرخواهی و عدالت‌پیشگی حرف اول را زده باشیم.
کمی آن طرف‌تر از سفره‌های میلیونی؟
این در حالی است که به عقیده بزرگان دین، چه خوب است که تزریق منابعی که مایه این تجملات و یا بهتر است بگوییم این «اسرافها» است به سمت و سوی نیازمندان برود زیرا در این صورت است که عمل اُخروی و خیرخواهانه خواهد بود، نیازمندانی از قبیل: زنان بی‌سرپرست، خانوداه‌هایی که سرپرست آنها در زندان به سر می برد، فقرا و مستمندان، بیماران خاص و تمامی کسانی که بنا به دلایلی دچار مشکل شده‌اند و خواهان کمک‌های برادران و خواهران دینی هستند هرچند که بسیاری از آنها برای حفظ آبرو ترجیح می‌دهند با سفره‌های خالی خود بسازند و دم فروبرند و دست نیاز به سوی کسی دراز نکنند، سفره‌های خالی‌ای که اگر دقت کنیم کمی آن طرف‌تر از سفره‌های میلیونی آنها را خواهیم یافت!
انفاق کردن با تجملات و اسراف و ریخت و پاش فرق بسیاری دارد
یکی از کارشناسان مربوطه در همین باره و در گفتگویی با خبرنگار مهر عنوان می‌کند: همانطور که مشخص است در خصوص اطعام روزه داران و گرسنگان نصّ قرآنی و حدیث معتبر وجود دارد و درواقع دین مبین اسلام ما را به این امور سفارش کرده است، برای نمونه در آیه سوم سوره بقره که خداوند سبحان می‌فرماید: وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ یعنی انفاق کردن در روزی بدست آمده که جزوی از صفات مومنان است.
حجت الاسلام و المسلمين شمس اله فلاح می‌افزاید: اما بایستی توجه داشت که انفاق کردن با تجملات و اسراف و ریخت و پاش، بسیار فرق دارد و چناکه مشخص و مبرهن است اسراف به هیچ وجه من الوجوه مورد رضایت الهی نیست.
وی می‌افزاید: متاسفانه شنیده‌ایم که در استان البرز هم هزینه‌های کلانی در این رابطه می‌شود که در بسیاری از موارد هم هزینه‌ها از بیت‌المال است و بی شک برآن اشکال شرعی وارد است زیراکه بیت‌المال برای اسراف‌کردن و هدر دادن نیست و نخواهد بود و بایستی آن را درجاهایی مصرف کرد که نیازِ نیازمندان واقعی را برطرف کند و برای عموم جامعه منفعت داشته باشد.
توجه به تعادل و سادگی، رمز کامیابی در هر امر خیر
سرپرست اداره ارشاد شهرستان فردیس البرز در ادامه گفتگویش با مهر اضافه می‌کند: به واقع نگران کننده است که آن هم در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب سال اقتصاد و فرهنگ باعزم ملی و مدیریت جهادی نام گرفته است شاهد این نوع اسراف‌کاری در ماه نزول قرآن باشیم و نتیجه اش این باشد که فلان دستگاه از دستگاه دیگر در تجملات و تشریفات سبقت بگیرد، آنهم درحالی که هدف اصلی جامعه اسلامی طبق آموزه‌های موجود بایستی درمان درد نیازمندان واقعی باشد.
وی می‌افزاید: اما خوشبختانه بعضاً هم شاهد کارهای نیک و ماندگاری همچون مراسم‌های گلریزان در سطح جامعه هستیم که به رفع مشکلات نیازمندانی همچون خانواده‌های زندانیان می‌انجامد.
این مسئول اظهار می دارد: به راستی که اگر بتوانیم دست عروس و دامادی را بگیریم و یا شادی را با آزاد کردن یک زندانی به خانواده‌ای ببخشیم اجر عظیم دارد که قابل وصف نیست و مطمئناً بهتر است از این اصراف‌کاری‌هایی که متأسفانه شاهد آن می‌باشیم.
وی در پاسخ به این سوال خبرنگار مهر که «اما برخی بر این عقیده‌اند که ثواب و اجر افطاری دادن بر هر امر خیر دیگری رجحان دارد و بر همین اساس بر آن مُصرند؟» نیز پاسخ می‌دهد: بله همانطور که قبلاً گفتم اطعام و افطاردادن به یک روزه داران اجر و ثواب بسیار دارد و سفارش دین اسلام نیز هست اما قطعا ثواب کارهای خیری از جمله آزاد کردن یک بنده از بند اسارت بالاتر از هر کار دیگری است.
حجت الاسلام و المسلمين شمس الله فلاح در پایان اضافه می‌کند: خلاصه کلام اینکه در همه امور و در هرکار خیری که میخواهیم انجام دهیم نباید تعادل و سادگی را فراموش کنیم تا خدایی ناکرده از کنار کار خیرمان گناه و معصیتی همچون اسراف و هدر دادن بیت‌المال زاییده نشود.
امید است تعادل و عدالت و سادگی سرلوحه انجام هرکاری در جامعه اسلامی گردد و در نتیجه آن هیچ نیازمندی هم شرمنده خانواده خود نباشد. و در همین رابطه دیگر شاهد سفره‌ای خالی از نعمات خداوندی نباشیم و به جای آنکه در تجملات و تشریفات اضافی از یکدیگر سبقت بگیرم در نیکی و خیرخواهی و عدالت‌پیشگی حرف اول را زده باشیم.
