اغنياي جهان يك جنگ جهاني را عليه انسانيت آغاز كردهاند
نويسنده مقاله كه تاكنون دو بار برنده جايزه روزنامهنگار سال بريتانيا شده است، با بيان اينكه اخبار خوشي از فلسطين در حال رسيدن است، نوشت: مقاومت فلسطينيان در برابر به سرقت رفتن سرزمين‌شان در سال 2001 به نقطهاي حساس رسيد و در اجلاس سازمان ملل در خصوص نژادپرستي در دوربان آفريقاي جنوبي، رژيم صهيونيستي به عنوان يك رژيم آپارتايدي شناخته شد. به عقيده "نلسون ماندلا " (Nelson Mandela)، مهمترين موضوع اخلاقي در زمان كنوني به ارمغان آوردن عدالت براي ملت فلسطين است. جامعه مدني فلسطينيان در 9 جولاي سال 2005 ميلادي، از جهانيان خواست كه همان روش مبارزه بدون خشونتي كه عليه رژيم آپارتايد آفريقاي جنوبي به كار بردند، عليه رژيم صهيونيستي نيز بكار گرفته و با تحريم اين رژيم و قطع سرمايهگذاري در آن، با اين رژيم همان كاري را بكنند كه منجر به پاك شدن جهان از رژيم آپارتايد آفريقاي جنوبي شد.
"مصطفي برغوثي " از سياستمداران فلسطيني مينويسد: "90 درصد از مقاومت ملت فلسطين در برابر صهيونيستها غيرخشونتآميز بوده است. نسل جديدي از رهبران فلسطيني اكنون وجود دارند كه با جهان همچون "مارتين لوتر كينگ " (Martin Luther King)، سخن ميگويند. همان دنيايي كه هرگونه كاربرد خشونت از سوي فلسطينيان حتي در مقام دفاع از خويش را تقبيح ميكند، نبايد در خصوص استفاده مردم فلسطين از روشهاي مسالمتآميز نظير آنچه كينگ و گاندي بكار بردند، غرولند كرد. "
* قطعنامه كليساي پروتستان آمريكا عليه رژيم صهيونيستي
به نوشته پيلگر، در ايالات متحده و اروپا، اتحاديههاي تجاري، انجمنهاي آكادميك و كليساهاي مهم در حال باز استفاده از همان راهبردها و تاكتيكهايي هستند كه در مقابله با رژيم آپارتايد آفريقاي جنوبي استفاده شده بود. كليساي پروتستان آمريكا در قطعنامهاي كه با 431 راي موافق در برابر 62 راي مخالف به تصويب رسانيد، خواستار عدم سرمايهگذاري در شركتهاي چند مليتي شد كه با رژيم صهيونيستي همكاري ميكنند. در پي اين قطعنامه اتفاق ديگري هم افتاد و دادگاه بينالمللي عدالت (International Court of Justice)، ديوار حائل و شهركسازي صهيونيستها را غيرقانوني دانست. اعلام نظر مشابهي از سوي اين دادگاه در سال 1971 در خصوص اشغال ناميبيا بدست رژيم سابق آفريقاي جنوبي، سرآغاز تحريمها عليه اين رژيم بود.
همچون مبارزه با آپارتايد در آفريقاي جنوبي، موضوع قانون حياتي است. هيچ كشوري در جهان نميتواند آنگونه كه رژيم صهيونيستي قوانين بينالمللي را نقض ميكند، به نقض اين قوانين بپردازد. در سال 1990، شوراي امنيت سازمان ملل متحد قطعنامهاي صادر كرده و از رژيم "صدام حسين " خواست تا از كويت عقبنشيني كند. اين قطعنامه تقريبا كلمه به كلمه شبيه به قطعنامهاي بود كه از رژيم صهيونيستي ميخواست كه از كرانه باختري عقبنشيني كند. آمريكا و متحدانش به عراق يورش برده و آن را از كويت بيرون كردند اما در مقابل بارها و بارها به رژيم صهيونيستي پاداش هم دادند! در 11 دسامبر سال گذشته ميلادي، "باراك اوباما " رئيس جمهوري آمريكا اعلام كرد كه اين كشور مبلغ 75/2 ميليارد دلار كمك به رژيم صهيونيستي اعطا خواهد كرد. در دهه گذشته، مالياتدهندگان آمريكايي 30 ميليارد دلار براي كمك به صهيونيستها پرداخت كردهاند در حالي كه وضع اقتصاد آمريكا نيز چندان خوب نبوده است.
اين تحليلگر 71 ساله استراليايي افزود: رياكاري آمريكاييها اينك به خوبي روشن ميشود، آمريكا سرزميني است كه در آن تحريم مصرف برخي كالاها اكنون رواج يافته است، از آن جمله تحريم توليدات شركت "آهاوا بيوتي " (Ahava beauty) است كه به توليد كالاهاي خود در كرانه باختري رود اردن ميپردازد. اين تحريم شركت مذكور را بر آن داشت كه "كريستين ديويس " ستاره فيلمهاي مستهجن را به عنوان سفير تبليغاتي محصولات خود برگزيند. در بريتانيا، شركت "سينزبري و تسكو " (Sainsbury's and Tesco)، تحت فشار قرار گرفته است كه آن دسته از محصولات خود را كه در مناطق اشغالي توليد ميشوند، مشخص كند. فروش اين كالاها بر اساس بند مربوط به حقوق بشر در تفاهمنامه تجاري بين اتحاديه اروپا و رژيم صهيونيستي ممنوع است.
در استراليا، كنسرسيومي كه شركت "وئوليا " (Veolia) در آن عضويت داشت يك مناقصه يك ميليارد دلاري را از دست داد. اين امر در پي افشاگريهايي انجام شد كه نشان ميداد شركت مذكور قصد دارد در ساخت خط ريلي كه بيت المقدس را به شهركهاي غيرقانوني صهيونيستها در مناطق اشغالي وصل ميكند، مشاركت كند.
* اولين تحريم رسمي از سوي يك دولت غربي عليه شركتي صهيونيستي
به نوشته اين مستندساز استراليايي، در نروژ، دولت نروژ روند حمايت خود را از شركت صهيونيستي "البيت " (Elbit)، كه در ساخت ديوار حائل مشاركت داشت، قطع كرده است. اين امر اولين تحريم رسمي از سوي يك دولت غربي عليه يك شركت صهيونيستي به شمار ميرود.
وزير اقتصاد نروژ در اين خصوص اظهار داشت: "ما تمايل نداريم كه در شركتي سرمايهگذاري كنيم كه مستقيما در نقص قوانين بينالمللي حقوق بشر نقش دارد. "
پيلگر ادامه داد: در سال 2005، "انجمن مدرسين دانشگاههاي بريتانيا " (Association of University Teachers in Britain (AUT))، خواستار تحريم موسسات آكادميك صهيونيستي شد كه در ستم به فلسطينيان دخيلند. اين انجمن در پي موج ترور شخصيت و اتهام به ضديهود بودن از سوي صهيونيستها، مجبور به عقبنشيني از موضع خود شد. "عمر برغوثي "، روشنفكر فلسطيني، اين اقدام را ترور روشنفكرانه خواند. اين به منزله آن است كه هر كس درباره نژادپرستي صهيونيستها عليه ملت فلسطين سخن بگويد، ضديهود خوانده ميشود. به هر حال، تجاوز رژيم صهيونيستي به نوار غزه در 27 دسامبر سال 2008، همه چيز را عوض كرد. در پي اين تجاوز، اولين جنبش مبارزاتي فرهنگي - دانشگاهي در آمريكا براي تحريم رژيم صهيونيستي شكل گرفت؛ "دسموند توتو " (Desmond Tutu)، در هيئت مديره اين جنبش قرار دارد. در كنفرانس سال 2009 شوراي اتحاديه تجاري بريتانيا، راي به تحريم برخي كالاها داد. به اين ترتيب ميتوان گفت كه "تابوي اسرائيل " ديگر وجود ندارد.
در كنار مسائل فوق، توسعه سريع قوانين جنايي بينالمللي از زمان محاكمه "پينوشه " (Pinochet)، ديكتاتور سابق شيلي قرار دارد. در خصوص پينوشه، وي در حبس خانگي در بريتانيا قرار گرفت. اكنون، جنگطلبان صهيونيست نيز در بسياري از كشورها تحت پيگرد قرار گرفتهاند. در بريتانيا، عمل بر اساس كنوانسيون ژنو با توجه به گزارش قاضي "ريچارد گلدستون " (Richard Goldstone) در دستور كار قرار گرفته و سرانجام يك دادرس انگليسي مجبور به صدور حكم دستگيري "زيپي ليوني " (Tzipi Livni)، وزير خارجه پيشين رژيم صهيونيستي بخاطر ارتكاب جنايت عليه بشريت شد. در ماه سپتامبر گذشته، تنها مصونيت ديپلماتيك "ايهود باراك " (Ehud Barak)، وزير دفاع رژيم صهيونيستي را از دستگير شدن بوسيله "اسكاتلند يارد " (Scotland Yard)، پليس انگلستان، نجات داد.
اين روزنامهنگار برجسته استراليايي تصريح كرد: همين يكسال و اندي پيش بود كه 1400 شهروند بيدفاع فلسطيني در تجاوز رژيم صهيونيستي به نوار غزه به قتل رسيدند. در 29 دسامبر سال گذشته، "محمد جاسير "، 367 نفري بود كه در اثر كمبود امكانات درماني در غزه جان باخت.
پيلگر در بخش پاياني مقاله خود تاكيد كرد: اكنون در برههاي كاملا روشن از زمان قرار گرفتهايم. در جريان اولين سالگرد كشتار مردم بيدفاع غزه، گروه كثيري از حاميان حقوق بشر اعم از مسلمين، يهوديان، مسيحيان، بيدينان، پيران و جوانان، اعضاي اتحاديههاي تجاري، نويسندگان، هنرمندان، موسيقيدانان و ... كارواني از كمكهاي انسان دوستانه را روانه غزه كردند كه به مصر رسيد. هر چند كه ديكتاتوري دستنشانده آمريكا در مصر از ورود بيشتر اين كمكها به غزه ممانعت كرد، مردم غزه فهميدند كه در اين زندان بيسقف تنها نيستند و كودكان فلسطيني به بالاي ديوارها رفته و پرچم كشورشان را تكان دادند و اين تنها يك آغاز است.
