چند روزنامه و رسانه داخلی هم، همین نگاه را دارند و معتقدند مردم غزه قربانی جدال سیاسی و جنگی اسرائیل و مقاومت هستند. گویا در همه این سالها آمار کشتهها را ندیدند. گویا در همه این سالها این خمپارههای مقاومت بوده که شروع کننده جنگ بوده است. گویا روزهای ابتدایی جنگ موشکهای مقاومت بوده که کشتههای چند صدتایی از اسرائیلیها گرفته است. موج وارونه فاکس، بیبیسی، سیانان در ایران هم مخاطب پیدا کرده است. هر چند محدود هستند اما عموماً صاحبان رسانه هستند. مردم گوششان به رسانهها بدهکار نیست مثل مردم اروپا، آمریکا، آسیا و آفریقا که دیگر رسانههای جریان اصلی برایشان جریان فرعی شده است.
پیش از این تصور این بود که سازمان ملل و شورای امنیت در برابر وحشیگریهای صهیونیستها ساکتند اما عبارت دقیق تر را اینطور میگویند که اساساً عرضه و جرأت ایستادن در برابر آنها را ندارند. کودکان غزه شهامتشان از دیپلماتها بیشتر است. دادگاه بینالمللی با هیئت منصفهای از جنس مردم در خانههای دنیا برپا شده است. دیگر محو اسرائیل نیازی به حمله نظامی ندارد با یک رفراندوم ساده از بین رفتنی است.
شبکههای اجتماعی هر چقدر هم که برای برخی مخاطبان آماتور آسیبزا باشد، مخاطبان حرفهای هم دارد که سالها رسانهای در دست نداشتند و امروز جریان اصلی در برابر رسانههای موسوم به جریان اصلی را به راه انداختهاند. دیگر صدای کودکان کشته شده غزه بایکوت نمیشود هر چقدر هم که بیبیسی یا رویترز گلوی آن ها را فشار دهد.دیگر کسی برای فلسطین یک دقیقه سکوت نمیکند. همه دنیا برای فلسطین روز و شب فریاد میزنند. برای بچهها شعر میگویند. از زبان بچهها شعر میگویند:
مادر، مادر عزیزم
وقتی مرا در دستانت میگیری
گریه نکن
اشکهایت را نگه دار و خندهات را به من نشان بده
من جایی هستم که دیگر بمبی وجود ندارد
هیچ تیری شلیک نمیشود و هیچ اسلحهای وجود ندارد
همه جا ساکت و بی سر و صدا است
مادر، مادر عزیزم
وقتی که یکباره به دنبال اتاق من میگردی
اگر لباس عید مرا پیدا کردی
لباسی که هیچگاه پوشیده نشده است، برای اینکه من دیگر رفتهام
ناراحت نباش برای اینکه من واقعا خوب هستم
وقتی که کفشهای صورتی مورد علاقه من را میبوسی
بخاطر لکههای روی آن گریه نکن
کفشهای من در بهشت، رنگینکمان هستند و تمیز
اکنون دیگر خودم میتوانم آنها را به تنهایی بپوشم
و میپرم و معلق در هوا پرواز میکنم
مادر، مادر عزیزم
اگر پدر را پیدا کردی، وقتی که خاک و دود خوابید
به او بگو که گریه نکند
دستانش را بگیر و بگو: دخترت سالم است
بالهای شفاف او از ستارهها بوجود آمده است
لباسهای او هیچ لکهای از خون ندارد، هیچ لکهای
ابریشم با بارقههای نور، رنگهای مورد علاقهاش صورتی، یاس بنفش و لاجوردی است
مادر، مادر عزیزم
وقتی کسی کفشهای برادر کوچکم را به تو میدهد
اجازه نده که اشکهایت جاری شود
او در بهشت میدود، شاد است و میخندد
دیگر ترس و زخمی وجود ندارد
همهجا آرام و بیسر و صدا است
او دستانم را میگیرد و ما در اطراف شناور هستیم
خاری از دوست داشتنیترین نوع
-------------------------------------------------------
شعر سیندرلای فلسطین سروده «ناهیدا» یک تبعیدی فلسطینی
-------------------------------------------------------
پینوشت: این شعر در زبانهای مختلف و با هجم بالای حمایتهای مردمی به سرعت در شبکههای اجتماعی در حال به اشتراکگذاری است.
دیروز فلسطین عید بود.