مدیرمسئول سایت خیبرآنلاین در بخشی از یادداشت خود آورده است:
دوستی، دوستانه می گفت: به فکر خودتان باشید. دوره انقلابی گری تمام شده؛ اگر می خواهید پابرجا بمانید باید به فردی یا جایی وابسته باشید.
رفیقی، در وادی رفاقت می گفت: ما هم اول مثل شماها بودیم، می گفتیم باید حرف انقلابی را رک و پوست کنده زد و... اما حالا به این نتیجه رسیدیم که اگر بخواهیم همان مسیر را ادامه دهیم، نه کسی به کمکمان می آید و نه فریادرسی. به شما هم صمیمانه می گوییم راه تجربه شده ما را ادامه ندهید.
همسنگری که مدتی قبل رسانه اش به مشکل برخورده بود و البته با زحمت، به صورت نصف و نیمه همینک با چراغی نیمه روشن همچنان مشغولیات دارد، می گفت: از تجربه من استفاده کن و دوباره یک راه رفته را نرو. در بزنگاه، کسی به فکر نیروهای انقلابی نیست. آن طرفی ها که چشم انتظار خاموشی هستند؛ این طرفی ها هم خواسته و ناخواسته برای خاموش شدن چراغ رسانه های انقلابی کمک می کنند.
اینها را دوستانم از باب خیرخواهی و نصیحت می گفتند اما پیش خود می پنداشتم که شاید هرکدامشان در وسط راه، از مسیر منحرف شده اند و... اما اینک، می نگرم که در مشکلات، هیچ کس، تاکید می کنم: هیچکس، به یاری جناح فرهنگی انقلاب نمی آید؛ حتی آنانی که در ارایه گزارش و آمار بلندبالا از اقدامات خود برای جهت ارسال به "بالا"(!) یدطولایی دارند. ما همینک در حال تجربه همین مساله هستیم.
متن کامل این درد و دل تند و تیز را اینجا بخوانید
