صراط: نویسنده و تحلیل گر مسائل اجتماعی و فرهنگی معتقد است: فیلمسازان ما باید ببینند پس از جنگ چه اتفاقی افتاده و به بیان این رخداد بپردازند. او گفت قرار نیست همواره در فیلم هایمان نوستالژی از جنگ ارائه دهیم. باید درد هشت سال دفاع مقدس را حین جنگ و پس از آن در آثارمان نشان دهیم.
رئیس اسبق کمسیون فرهنگی مجلس و نماینده سابق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به این موضوع که برخی فیلم های مربوط به دفاع مقدس و انقلاب را در حاشیه این رویداد و بعضی از فیلم ها را در متن جشنواره فیلم مقاومت دیده در ارزیابی اش از دوره های مختلف جشنواره و فیلم های حاضر در جشنواره گفت: برخی از فیلم ها را واقع گرایانه و معناگرایانه تر دیدم که مصداق بارز تجلی گفتمان انقلاب و نقد درون گفتمانی بود و برخی از فیلم ها هم به وقایع پس از جنگ پرداخته بودند.
عماد افروغ به روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت گفت: بهتر است در روایت هشت سال دفاع مقدس، جنگ را منظومه ای بدانیم و وقایع قبل و پس از آن را مورد بررسی قرار دهیم. جنگ و هشت سال دفاع مقدس ما تنها توپ و تانک نبود. جنگ پشت صحنه ای هم داشت. خانومی که در پشت صحنه فعالیت می کرد، خانواده ای که در جریان جنگ دچار آسیب می شوند، حمایت هایی که از جبهه و جنگ و رزمندگان در هشت سال صورت گرفته و همینطور، نامهربانی هایی که در این مسیر شده همه و همه باید در فیلم هایمان مورد واکاوی قرار بگیرد.
وی افزود: بیایید ببینیم بعد از دفاع مقدس چه اتفاقی افتاده، عده ای از رزمندگان ما مجروح، اسیر و عده ای هم جان خود را از دست دادند. ببینیم در خصوص انتظارات این رزمندگان و نوع مواجهه دولتمردان و حکومت با این انتظارات چه کارهایی صورت گرفته.آیا اصلا به خواسته های آنها و فداکاری که در این هشت سال توسط آنها صورت گرفته توجه می شود؟
در ادامه افروغ، ابراهیم حاتمی کیا را نمونه یک فیلمساز کامل دفاع مقدسی می داند که درد جنگ و دفاع مقدس را به خوبی روایت می کند و فیلم هایش مشکلات حین دفاع مقدس و پس از آن را به تصویر می کشد.
این نویسنده و تحلیل گر مسائل اجتماعی گفت: قرار نیست در فیلم هایمان نوستالژی دفاع مقدس را نشان دهیم .باید ببینیم پس از آن چه اتفاقی افتاده .دفاع مقدس ما منظومه ای فکری عقیدتی بوده که با اصل جوهره انقلاب در ارتباط بوده است. متاسفانه عده ای جنگ را خواستگاه ارزشها می دانند. این درحالیست که جنگ و هشت سال دفاع مقدس ما تجلی ارزش هاست. آنهایی که نگاه منقطع به دفاع مقدس و جشنواره فیلم مقاومت ندارند آنها درست فکر می کنند و موفق هم عمل می کنند. اینکه نگاه فانتزی به جنگ داشته باشیم این یعنی نگاه حماسه ای صرف با قرائت خاص. اما درست این است که از مظلومیت ها، حرمان ها و رنج ها طول جنگ و پس از آن گفته شود.
این نویسنده در ادامه بیان کرد: این مسئله را در حال حاضر می توانیم به نشان دادن مردم مظلوم غزه تشبیه کنیم. آیانباید در فیلم هایمان فریادها، رنج ها و آسیب های آنها را نشان داد؟ اگر بخواهیم فیلم های هالیوودی را الگوی ساخت فیلم هایمان قرار دهیم و از رزمندگانمان قهرمان بسازیم و ابعاد واقعی رشادت های همراه با مظلومیت آنها را به نمایش نگذاریم این چنین نمایشی شایسته و بایسته جنگمان نیست.
وی در بخش دیگری از صحبت خود گفت: باید ببینیم هدفمان از برگزاری جشنواره چیست؟آیا جشنواره برگزار میکنیم که صرفا بودجه بگیریم یا اینکه وانمود کنیم ما هم اهل دردیم. یا اینکه می خواهیم بگوییم ما هم هستیم و تظاهر به داشتن ارزشها و اهل بخیه بودن کنیم. واقعا از برگزاری جشنواره چه می خواهیم؟ آیا جشنواره نباید حاوی پیام باشد؟ آیا جشنواره نباید نگاه منتقدانه به آثار و فیلم ها داشته باشد؟ آیا می خواهیم جشنواره را صرفا همچون ظرفی بدانیم که فقط فیلم ها را در خود نمایش می دهد؟
این جامعه شناس ابراز عقیده کرد: جشنواره نباید صرفا به مکانی تبدیل شود که چند فیلم را در خود به نمایش بگذارد. بلکه باید نگاه منظومه ای همراه با انتقاد درآن همراه باشد. جشنواره باید خود موضوعبت داشته باشد و از پر کردن یک بولتن برای کسب بودجه خودداری کند.
رییس اسبق کمسیون فرهنگی مجلس گفت: اینجا مثالی برای شما می آورم در مکانی مراسم قرائت دعای جوشن کبیر برگزار می شود. عده ای برای اینکه خودشان را به نمایش بگذارند از تعدادی مهمان خاص در این مراسم دعوت می کنند و مسئولین هم خودشان قرائت دعای جوشن کبیر را بر عهده می گیرند و اتفاقا پر از غلط و اشتباه این دعا را می خوانند. اما در جای دیگر عده ای محرومین واقعی هستندکه این دعای عرفانی را با سوز و گداز و آه و ناله و مناجات با خدای خود می خوانند. قالب برگزاری هر دو مراسم یکیست. اما محتوا و روح این دو مراسم با هم فرق دارد.
افروغ در پایان گفت: جشنواره هم یک چنین حالتی دارد. باید خودش پیام دفاع مقدسی معناگرا و واقع گرا متناسب با گفتمان انقلاب اسلامی که منظومه ای از هستی شناسی، ارزش شناسی، هنجارشناسی و نماد شناسی است ارائه دهد.
رئیس اسبق کمسیون فرهنگی مجلس و نماینده سابق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به این موضوع که برخی فیلم های مربوط به دفاع مقدس و انقلاب را در حاشیه این رویداد و بعضی از فیلم ها را در متن جشنواره فیلم مقاومت دیده در ارزیابی اش از دوره های مختلف جشنواره و فیلم های حاضر در جشنواره گفت: برخی از فیلم ها را واقع گرایانه و معناگرایانه تر دیدم که مصداق بارز تجلی گفتمان انقلاب و نقد درون گفتمانی بود و برخی از فیلم ها هم به وقایع پس از جنگ پرداخته بودند.
عماد افروغ به روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت گفت: بهتر است در روایت هشت سال دفاع مقدس، جنگ را منظومه ای بدانیم و وقایع قبل و پس از آن را مورد بررسی قرار دهیم. جنگ و هشت سال دفاع مقدس ما تنها توپ و تانک نبود. جنگ پشت صحنه ای هم داشت. خانومی که در پشت صحنه فعالیت می کرد، خانواده ای که در جریان جنگ دچار آسیب می شوند، حمایت هایی که از جبهه و جنگ و رزمندگان در هشت سال صورت گرفته و همینطور، نامهربانی هایی که در این مسیر شده همه و همه باید در فیلم هایمان مورد واکاوی قرار بگیرد.
وی افزود: بیایید ببینیم بعد از دفاع مقدس چه اتفاقی افتاده، عده ای از رزمندگان ما مجروح، اسیر و عده ای هم جان خود را از دست دادند. ببینیم در خصوص انتظارات این رزمندگان و نوع مواجهه دولتمردان و حکومت با این انتظارات چه کارهایی صورت گرفته.آیا اصلا به خواسته های آنها و فداکاری که در این هشت سال توسط آنها صورت گرفته توجه می شود؟
در ادامه افروغ، ابراهیم حاتمی کیا را نمونه یک فیلمساز کامل دفاع مقدسی می داند که درد جنگ و دفاع مقدس را به خوبی روایت می کند و فیلم هایش مشکلات حین دفاع مقدس و پس از آن را به تصویر می کشد.
این نویسنده و تحلیل گر مسائل اجتماعی گفت: قرار نیست در فیلم هایمان نوستالژی دفاع مقدس را نشان دهیم .باید ببینیم پس از آن چه اتفاقی افتاده .دفاع مقدس ما منظومه ای فکری عقیدتی بوده که با اصل جوهره انقلاب در ارتباط بوده است. متاسفانه عده ای جنگ را خواستگاه ارزشها می دانند. این درحالیست که جنگ و هشت سال دفاع مقدس ما تجلی ارزش هاست. آنهایی که نگاه منقطع به دفاع مقدس و جشنواره فیلم مقاومت ندارند آنها درست فکر می کنند و موفق هم عمل می کنند. اینکه نگاه فانتزی به جنگ داشته باشیم این یعنی نگاه حماسه ای صرف با قرائت خاص. اما درست این است که از مظلومیت ها، حرمان ها و رنج ها طول جنگ و پس از آن گفته شود.
این نویسنده در ادامه بیان کرد: این مسئله را در حال حاضر می توانیم به نشان دادن مردم مظلوم غزه تشبیه کنیم. آیانباید در فیلم هایمان فریادها، رنج ها و آسیب های آنها را نشان داد؟ اگر بخواهیم فیلم های هالیوودی را الگوی ساخت فیلم هایمان قرار دهیم و از رزمندگانمان قهرمان بسازیم و ابعاد واقعی رشادت های همراه با مظلومیت آنها را به نمایش نگذاریم این چنین نمایشی شایسته و بایسته جنگمان نیست.
وی در بخش دیگری از صحبت خود گفت: باید ببینیم هدفمان از برگزاری جشنواره چیست؟آیا جشنواره برگزار میکنیم که صرفا بودجه بگیریم یا اینکه وانمود کنیم ما هم اهل دردیم. یا اینکه می خواهیم بگوییم ما هم هستیم و تظاهر به داشتن ارزشها و اهل بخیه بودن کنیم. واقعا از برگزاری جشنواره چه می خواهیم؟ آیا جشنواره نباید حاوی پیام باشد؟ آیا جشنواره نباید نگاه منتقدانه به آثار و فیلم ها داشته باشد؟ آیا می خواهیم جشنواره را صرفا همچون ظرفی بدانیم که فقط فیلم ها را در خود نمایش می دهد؟
این جامعه شناس ابراز عقیده کرد: جشنواره نباید صرفا به مکانی تبدیل شود که چند فیلم را در خود به نمایش بگذارد. بلکه باید نگاه منظومه ای همراه با انتقاد درآن همراه باشد. جشنواره باید خود موضوعبت داشته باشد و از پر کردن یک بولتن برای کسب بودجه خودداری کند.
رییس اسبق کمسیون فرهنگی مجلس گفت: اینجا مثالی برای شما می آورم در مکانی مراسم قرائت دعای جوشن کبیر برگزار می شود. عده ای برای اینکه خودشان را به نمایش بگذارند از تعدادی مهمان خاص در این مراسم دعوت می کنند و مسئولین هم خودشان قرائت دعای جوشن کبیر را بر عهده می گیرند و اتفاقا پر از غلط و اشتباه این دعا را می خوانند. اما در جای دیگر عده ای محرومین واقعی هستندکه این دعای عرفانی را با سوز و گداز و آه و ناله و مناجات با خدای خود می خوانند. قالب برگزاری هر دو مراسم یکیست. اما محتوا و روح این دو مراسم با هم فرق دارد.
افروغ در پایان گفت: جشنواره هم یک چنین حالتی دارد. باید خودش پیام دفاع مقدسی معناگرا و واقع گرا متناسب با گفتمان انقلاب اسلامی که منظومه ای از هستی شناسی، ارزش شناسی، هنجارشناسی و نماد شناسی است ارائه دهد.
