صراط: وزیر امور خارجه ایتالیا ادعا کرد: «این یک معجزه است که بعد از سه سال از جنگ داخلی سوریه، کشور همسایه یعنی لبنان همچنان آرام است.»
فدریکا موگرینی در سال ۱۹۳۷ در رم به دنیا آمد. وی در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۳ به عضویت مجلس نمایندگان ایتالیا انتخاب شد و در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴، از سوی ماتئو رنزی نخست وزیر ایتالیا، به وزارت امور خارجه این کشور منصوب شد. موگرینی پس از اما بونینو و سوزانا اگنل، سومین زنی است که در ایتالیا به این مقام رسیده است. وی همچنین عضو هیئت ایتالیایی مجمع پارلمانی شورای اروپا بود و در سال ۲۰۱۳ به عنوان رئیس هیئت ایتالیایی در مجمع پارلمانی ناتو حضور داشت. موگرینی یکی از شخصیت های سیاسی برجسته ایتالیا در حزب دموکرات است که در ترویج خلع سلاح هسته ای در پارلمان ایتالیا از جمله تصویب قطعنامه ها و حمایت از سند چشم انداز خلع سلاح هسته ای و نیز برنامه های اوباما و بان کی مون در این رابطه نقش مهمی را ایفا می کند.
وی دارای مدرک علوم سیاسی است و از سال ۱۹۹۰ تا کنون در زمینه همکاری های بین المللی و در مبارزه علیه نژادپرستی و بیگانه ستیزی و در تجمعات مختلف، فعالیت دارد.
مواضع سیاسی
موگرینی را باید یکی از پدیده های ایتالیا دانست. وی در سخنرانی خود در بروکینگز نشان داد که بیشتر از آنچه از وی انتظار می رفت، به اوضاع مسلط است. دیدگاه وی در مورد مسائل مهم بین المللی به این شرح است:
اوکراین: موگرینی در مورد اوکراین، تلاش کرد که نشان دهد موضع ایتالیا با آمریکا و اتحادیه اروپا در مسئله اوکراین یکسان است. وی اذعان داشت که اگرچه روابط اتحادیه اروپا و اوکراین بسیار محکم است اما برخی مسائل پیش آمده به نحوی است که ما را به این نتیجه می رساند که زمان واکنش در مقابل بحران اوکراین و همچنین بحران های دیگری که اروپا با آن مواجه شده است، کمی دیر شده باشد. وی در این باره می گوید: «اگر نمی خواهیم که با یک جنگ هسته ای مواجه شویم باید راه حل مذاکره با روسیه بر سر بحران اوکراین را انتخاب کنیم. ایتالیا به مانند آلمان طرفدار راه حلی است که همه طرفهای درگیر از آن منتفع شوند. راه حل های نظامی که کشورهایی مانند فرانسه و لهستان آن را توصیه می کنند، نه تنها مشکل را حل نمی کند بلکه ابعاد مشکل را افزایش می دهد.» وی همچنین در مورد راه حل تحریم روسیه تأکید می کند: «روسیه نیز راه حل مذاکره را قبول دارد به نظر من باید به دنبال راهی مبتنی بر مذاکره باشیم، تحریم به عنوان تنها راه حل، فقط یک گاه به عقب است.»
ایران: اگرچه ایتالیا طرف مذاکره مستقیم گروه ۵+۱ با ایران نیست اما بنینو وزیر امور خارجه سابق ایتالیا نقش مهمی را در گسترش روابط با تهران داشت. این در حالی است که موگرینی نیز نسبت به دستیابی به یک توافق هسته ای دائم با ایران خوش بین است. از نظر وی رئیس جمهوری ایران به دلایل سیاسی داخلی نیاز به این توافق دارد ضمن اینکه این توافق می تواند بسیاری از مشکلاتی را که اکنون ایران در مورد تحریم ها با آن مواجه است، از میان بردارد.
انقلاب های منطقه: موگرینی بر این نظر است که ایتالیا نقش مهمی در روابط اتحادیه اروپا با شمال آفریقا و خاورمیانه دارد. از دیدگاه وی روابط اقتصادی و نیز مهاجران تونس از جمله مسائلی هستند که پای ایتالیا را به تحولات کشورهای عربی می کشانند. موگرینی علی رغم شکست بهارعربی، لبنان و تونس را جزء تجارب موفق این جنبش دانست و بر حمایت اتحادیه اروپا از این کشورها تأکید کرد. وزیر امور خارجه ایتالیا همچنین ادعا کرد: «این یک معجزه است که بعد از سه سال از جنگ داخلی سوریه، کشور همسایه یعنی لبنان همچنان آرام است.»
موگرینی به صورت خاص به لیبی اشاره کرد و گفت: «فقدان موسسات کارامد در لیبی، موجب شده که از این کشور به عنوان مسیری برای ورود غیرقانونی مهاجران آفریقا به اتحادیه اروپا استفاده شود که این مسئله هم انرژی و هم امنیت اروپا را در معرض خطر قرار می دهد. موگرینی با اشاره به تسلط ایتالیا به لیبی و استعمار این کشور در قرن بیستم، تأکید کرد: «لیبی اکنون دولت بدون حکومت است و ایتالیا با نفوذی که در لیبی دارد، تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا نهادهای این کشور قدرت لازم را برای مقابله با این مشکلات پیدا کنند.» موگرینی ثروت های لیبی و نیز «سنت اسلام میانه رو و مدرن» این کشور را جزء سرمایه هایی می داند که می تواند لیبی را به سمت پیشرفت سوق دهد.
اسرائیل: وزیر امور خارجه ایتالیا در خرداد امسال، اسرائیل را برای تداوم شهرک سازی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس محکوم کرد و ان را نقض مسلم قوانین بین المللی دانست. وی همچنین مقامات اسرائیلی و فلسطینی را به ادامه مذاکرات سازش فراخواند.
فدریکا موگرینی در سال ۱۹۳۷ در رم به دنیا آمد. وی در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۳ به عضویت مجلس نمایندگان ایتالیا انتخاب شد و در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴، از سوی ماتئو رنزی نخست وزیر ایتالیا، به وزارت امور خارجه این کشور منصوب شد. موگرینی پس از اما بونینو و سوزانا اگنل، سومین زنی است که در ایتالیا به این مقام رسیده است. وی همچنین عضو هیئت ایتالیایی مجمع پارلمانی شورای اروپا بود و در سال ۲۰۱۳ به عنوان رئیس هیئت ایتالیایی در مجمع پارلمانی ناتو حضور داشت. موگرینی یکی از شخصیت های سیاسی برجسته ایتالیا در حزب دموکرات است که در ترویج خلع سلاح هسته ای در پارلمان ایتالیا از جمله تصویب قطعنامه ها و حمایت از سند چشم انداز خلع سلاح هسته ای و نیز برنامه های اوباما و بان کی مون در این رابطه نقش مهمی را ایفا می کند.
وی دارای مدرک علوم سیاسی است و از سال ۱۹۹۰ تا کنون در زمینه همکاری های بین المللی و در مبارزه علیه نژادپرستی و بیگانه ستیزی و در تجمعات مختلف، فعالیت دارد.
مواضع سیاسی
موگرینی را باید یکی از پدیده های ایتالیا دانست. وی در سخنرانی خود در بروکینگز نشان داد که بیشتر از آنچه از وی انتظار می رفت، به اوضاع مسلط است. دیدگاه وی در مورد مسائل مهم بین المللی به این شرح است:
اوکراین: موگرینی در مورد اوکراین، تلاش کرد که نشان دهد موضع ایتالیا با آمریکا و اتحادیه اروپا در مسئله اوکراین یکسان است. وی اذعان داشت که اگرچه روابط اتحادیه اروپا و اوکراین بسیار محکم است اما برخی مسائل پیش آمده به نحوی است که ما را به این نتیجه می رساند که زمان واکنش در مقابل بحران اوکراین و همچنین بحران های دیگری که اروپا با آن مواجه شده است، کمی دیر شده باشد. وی در این باره می گوید: «اگر نمی خواهیم که با یک جنگ هسته ای مواجه شویم باید راه حل مذاکره با روسیه بر سر بحران اوکراین را انتخاب کنیم. ایتالیا به مانند آلمان طرفدار راه حلی است که همه طرفهای درگیر از آن منتفع شوند. راه حل های نظامی که کشورهایی مانند فرانسه و لهستان آن را توصیه می کنند، نه تنها مشکل را حل نمی کند بلکه ابعاد مشکل را افزایش می دهد.» وی همچنین در مورد راه حل تحریم روسیه تأکید می کند: «روسیه نیز راه حل مذاکره را قبول دارد به نظر من باید به دنبال راهی مبتنی بر مذاکره باشیم، تحریم به عنوان تنها راه حل، فقط یک گاه به عقب است.»
ایران: اگرچه ایتالیا طرف مذاکره مستقیم گروه ۵+۱ با ایران نیست اما بنینو وزیر امور خارجه سابق ایتالیا نقش مهمی را در گسترش روابط با تهران داشت. این در حالی است که موگرینی نیز نسبت به دستیابی به یک توافق هسته ای دائم با ایران خوش بین است. از نظر وی رئیس جمهوری ایران به دلایل سیاسی داخلی نیاز به این توافق دارد ضمن اینکه این توافق می تواند بسیاری از مشکلاتی را که اکنون ایران در مورد تحریم ها با آن مواجه است، از میان بردارد.
انقلاب های منطقه: موگرینی بر این نظر است که ایتالیا نقش مهمی در روابط اتحادیه اروپا با شمال آفریقا و خاورمیانه دارد. از دیدگاه وی روابط اقتصادی و نیز مهاجران تونس از جمله مسائلی هستند که پای ایتالیا را به تحولات کشورهای عربی می کشانند. موگرینی علی رغم شکست بهارعربی، لبنان و تونس را جزء تجارب موفق این جنبش دانست و بر حمایت اتحادیه اروپا از این کشورها تأکید کرد. وزیر امور خارجه ایتالیا همچنین ادعا کرد: «این یک معجزه است که بعد از سه سال از جنگ داخلی سوریه، کشور همسایه یعنی لبنان همچنان آرام است.»
موگرینی به صورت خاص به لیبی اشاره کرد و گفت: «فقدان موسسات کارامد در لیبی، موجب شده که از این کشور به عنوان مسیری برای ورود غیرقانونی مهاجران آفریقا به اتحادیه اروپا استفاده شود که این مسئله هم انرژی و هم امنیت اروپا را در معرض خطر قرار می دهد. موگرینی با اشاره به تسلط ایتالیا به لیبی و استعمار این کشور در قرن بیستم، تأکید کرد: «لیبی اکنون دولت بدون حکومت است و ایتالیا با نفوذی که در لیبی دارد، تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا نهادهای این کشور قدرت لازم را برای مقابله با این مشکلات پیدا کنند.» موگرینی ثروت های لیبی و نیز «سنت اسلام میانه رو و مدرن» این کشور را جزء سرمایه هایی می داند که می تواند لیبی را به سمت پیشرفت سوق دهد.
اسرائیل: وزیر امور خارجه ایتالیا در خرداد امسال، اسرائیل را برای تداوم شهرک سازی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس محکوم کرد و ان را نقض مسلم قوانین بین المللی دانست. وی همچنین مقامات اسرائیلی و فلسطینی را به ادامه مذاکرات سازش فراخواند.
