صراط: فيلم «قصه‌ها» به کارگرداني رخشان
بني‌اعتماد برنده جايزه بهترين فيلم‌نامه هفتاد‌و يکمين دوره جشنواره شير
طلايي جشنواره "ونيز" شد. 
فیلم‌هایی با محتوای سیاه و غیرمنصفانه از ایران، مدت‌های مدیدی است توسط کارگردانان وطنی در ایران ساخته می‌شود و بدون هیچ سازوکاری به جشنواره‌های خارجی می‌روند و مورد تقدیر قرار می‌گیرند.
تأسف‌بارتر
اینکه سازندگان این آثار با سوت و کف برمی‌گردند و با حمایت وزارت ارشاد
اثری دیگر می‌سازند تا با زاویه‌ای دیگر به‌دروغ پردازی علیه ایران
بپردازند! این رویه حالا دیگر به روندی طبیعی تبدیل‌شده است. یعنی وقتی
فیلم‌سازان چه قدیمی و چه جدید با بی اقبالی از طرف مردم مواجه می‌شوند
اثری ضد ایرانی می‌سازند تا در جشنواره‌های ضد ایرانی موردتقدیر قرار گیرند
و این‌گونه ارضاء می‌شوند!
"آنچه
تهران را تاريك و متروك نشان مي‌دهد، زندگي مردمي است كه تنها پولشان
كفايت زنده ماندنشان را مي‌دهد و مجبور به تحمل شرايط دهشتناك بوروكراسي،
بيكاري، اعتياد به مواد مخدر و همچنين خيانت همسر هستند"
این
تحلیل روزنامه "رویترز" درباره فیلم "قصه‌ها" ساخته رخشان بنی اعتماد است
که پس از دریافت مجوز ساخت در دولت دهم و صدور مجوز نمایش آن در جشنواره
فیلم فجر توسط دولت یازدهم صادر می‌شود تا به گفته علی جنتی وزیر ارشاد،
بدون دریافت مجوز! در جشنواره ضد ایرانی فیلم "ونیز" حضور یابد!
اگرچه
این روند معمولاً برای همه آثار طی می‌شود و اتفاقاً همه وزرای ارشاد هم
گله‌مند از حضور فیلم‌های سیاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی هستند، جای
سؤال است که چرا اراده‌ای برای ایجاد یک سازوکار رسمی و قانونی برای حضور
در این جشنواره‌ها وجود ندارد؟!دست‌اندرکاران این آثار که به گفته آقای
وزیر کاری غیرقانونی کرده‌اند با چه تنبیهی مواجه می‌شوند؟ آیا جز این است
که مجوز ساخت و حمایت مالی و معنوی دولت برای اثر این خانم و یا هر
فیلم‌ساز متخلف دیگری دودستی تقدیم خواهد شد؟!
یکی
از بزرگ‌ترین ایرادات سازمان سینمایی که در هیچ دولتی به آن پرداخته نشده
است، صدور مجوز ساخت بدون نظارت بر مرحله تولید است.بسیاری از آثار سینمایی
در مرحله صدور مجوز ساخت مغایر با آن چیزی است که به هنگام دریافت مجوز
نمایش ، دیده می‌شود و نقطه اختلاف ارشاد با سینماگران همین‌جاست.
متأسفانه
صدور مجوز برای ساخت، تنها بامطالعه ۳ صفحه کاغذ بدون رعایت سوابق
فیلم‌ساز است که متأسفانه زاویه نگاه فیلم‌ساز، اثر ارائه‌شده در مرحله
فیلم‌نامه را به اثری ضد ایرانی تبدیل می‌کند که هم اکران آن محل اشکال است
و هزینه‌بردار و هم عدم اکران آن!
اما
آنچه مربوط به حواشی اکران فیلم "قصه‌ها" در جشنواره ونیز است، حاصل سیطره
جریان روشنفکری دهه هفتاد و اوایل هشتاد بر سینماست که عمده آثار تولیدی
این دسته از افراد به تخریب و نگاه یک‌طرفه نسبت به آنچه خود وضعیت واقعی
جامعه می‌نامیدند می‌باشد!
"رخشان
بنی اعتماد" که با حضور دولت یازدهم مجالی دوباره برای ساخت آثاری مغایر
با واقعیت پیداکرده است از طیف فیلم‌سازان روشنفکری است که عمده آثار قبلی
وی در دهه هفتاد و هشتاد فمینیستی بود. در دهه هشتاد و پس‌ازاینکه جریان
روشنفکری با عدم اقبال مردم از آثارشان به حاشیه رانده شدند، به نظر می‌رسد
زمینه برای حضور این افراد فراهم و بدون در نظر گرفتن خواست مردم، میدان
سینما را با کمک برخی چهره‌های پشت پرده وزارت ارشاد از آن خود خواهند
کرد.
یادمان
نرود که سیاست جریان روشنفکری، دین زدایی و شریعت زدایی از چهره مردم و
جامعه است و چه ابزاری از سینما بهتر و مهم‌تر. اگرچه جنتی وزیر فرهنگ و
ارشاد اسلامی از حضور فیلم "بنی اعتماد" در جشنواره ونیز گلایه می‌کند اما
این ظاهر ماجراست. چراکه افرادی در تلاش‌اند تا با کمک ابزار سینما و
افرادی چون "بنی اعتماد" و "فرمان آرا" مسیر دیگری برای فرهنگ ایرانی رقم
بزنند. اگر آقای وزیر بداند این اتفاق در حال رخداد است یک مصیبت است و اگر
نداند وااسفا ست!
موج
رفع توقیف آثار سینمایی که به‌تازگی توسط ایوبی به راه افتاده زمینه اولیه
میدان‌داری همین چهره‌های پشت پرده است. دعوت از افراد مسئله‌دار و افرادی
چون "بهمن فرمان آرا" فیلم‌سازی که ظاهر و باطن وی برای مردم کاملاً
آشناست! نمونه کوچکی از اقدامات دست‌اندرکاران سینمای ایران برای انحطاط
فرهنگی کشور است که حضور آثار سیاه داخلی در جشنواره‌ای ضد ایرانی زنگ
هشداری برای آقای وزیر است. هشیار باش!!
