صراط: شخصی که از جنایت داعش در زندان" بادوش" در موصل نجات یافته است از جزئیات وحشتناک و تکان دهنده این جنایت پرده برداشت و گفت: کشتار زندانیان شیعه در چهار مرحله صورت گرفت که آخرین مرحله سوزندان اجساد بود.
"محمد علی محمد برهان البدیری" از اهالی دیوانیه که از جنایت زندان بادوش نجات یافته است، خاطرنشان کرد، کشتار زندانیان زندان بادوش در موصل نیز همانند کشتار پایگاه اسپایکر در تکریت هولناک و وحشتناک است اما رسانه‌ها به این موضوع نپرداختند و به کشتار دردناک پایگاه اسپایکر توجه کردند.
البدیری که در سال 2013 وارد زندان مرکزی بادوش شده است، تاکید کرد به کمیته‌های حقوق بشری که از این زندان بازدید می‌کردند بسیار هشدار داده بود که این زندان باید تخلیه شود زیرا پی در پی هدف حملات خمپاره‌ای قرار داشت و در تیرس تروریست‌ها بود.
وی افزود: به همین علت خواستار انتقال زندانیان به زندان‌های مناطق جنوب شدیم، اما کمیته‌های حقوق بشر یا کمیته‌های وزارت دادگستری به این خواسته‌ها عمل نکردند.
البدیری از اندک شاهدانی است که از جنایت زندان بادوش پرده برداشته است. سایت عراقی "الفرات" نوشت: در این جنایت 503 نفر براساس مسائل فرقه‌ای کشته شدند.
وی در مصاحبه‌ای در داخل زندان التسفیرات در دیوانیه، از حمله عناصر داعش به این زندان سخن گفته و افزوده است: این حمله بعد از آن صورت گرفت که نیروهای امنیتی در جریان حمله داعش به موصل، شبانه زندان را ترک و زندانیان را در سلول‌هایشان رها کردند.
البدیری افزود: بعد از این که عناصر داعش وارد زندان شدند ما را سوار هفت کامیونی کردند که جلوی در زندان پارک بود. سپس کامیون‌ها مسافتی در حدود 4 کیلومتر را طی کردند و به یک منطقه خاکی رسیدند. پس از آن ما را براساس فرقه‌ای در همان منطقه جدا کردند (سنی‌ها در یک طرف و شیعیان در طرف دیگر).
وی خاطرنشان کرد، سپس مسئول آنها گفت: به سنی‌ها سلاح داده خواهد شد تا در بغداد بجنگند. پس از آن سنی‌ها سوار خودروهایی شدند که ما را به این منطقه آورده بودند و ما شیعیان که تعدادمان (503) نفر بود، باقی ماندیم و افراد مسلح به ما دشنام دادند و با ما بد رفتاری کردند.
البدیری با بیان این که آنها را در کنار گودالی جمع کرده بودند، افزود: آنگاه تیراندازی از پشت سر ما آغاز شد در حالی که افراد مسلح تقریبا در سه متری ما بودند و به دنبال آن یکی پس از دیگری به گودال افتادیم و من مشغول خواندن سوره "یس" بودم و هیچ چیز به ذهنم خطور نکرد جز ذکر خدا و قرائت قرآن کریم.
وی در ادامه گفت: هنگامی که داخل گودال افتادم عینکم شکست و چند جسد روی من افتاد. سپس مرحله دوم به دستور مسئول افراد مسلح آغاز شد و به سوی اجساد تیراندازی کردند پس از آن چهار نفر با کلت وارد گودال شدند تا تیر خلاص به اجساد شلیک کنند. بعد از اینکه این چهار نفر از گودال خارج شدند مرحله چهارم یعنی آتش زدن اجساد آغاز شد تا هیچ اثری از آنها نماند و اگر کسی زنده مانده است کشته شود. در این حال بوی سوختن اجساد را استشمام می‌کردم و هر از گاهی از حال می‌رفتم تا اینکه افراد مسلح محل را ترک کردند.
البدیری افزود: صدای یکی از زندانیان را که بعدا جان باخت شنیدم که گفت آنها رفتند.
البدیری گفت: پس از آن درحالی که دو جسد روی من افتاده بود به سختی بلند شدم درحالیه دچار سوختگی شده بودم؛ صحنه وحشتناکی بود. در کنارم یک نفر زخمی بود همچنین صدای یک نفر را شنیدم و به سمت او رفتم. اجساد را زیر و رو می‌کردم تا شاید در میان آنها کسی زنده باشد اما متاسفانه کسی زنده نبود. آن این دو نفر هم پس از مدتی جان باختند، و من محل را ترک کردم.
"محمد البدیری" در پایان از سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان‌های حقوق بشر و رسانه‌ها خواست این جنایت را که در مدت یک ساعت 503 قربانی برجا گذاشته است و همچنین قتل (270) نفر در منطقه" بوابه الشام" و دیگر افراد در منطقه سد بادوش که تعداد آنها به (165) نفر می رسد، پیگیری و درباره آن تحقیق کنند. این‌ها سه گور دسته جمعی و حاصل جنایات داعش است که من مکان‌های آنها را می‌شناسم.
"محمد علی محمد برهان البدیری" از اهالی دیوانیه که از جنایت زندان بادوش نجات یافته است، خاطرنشان کرد، کشتار زندانیان زندان بادوش در موصل نیز همانند کشتار پایگاه اسپایکر در تکریت هولناک و وحشتناک است اما رسانه‌ها به این موضوع نپرداختند و به کشتار دردناک پایگاه اسپایکر توجه کردند.
البدیری که در سال 2013 وارد زندان مرکزی بادوش شده است، تاکید کرد به کمیته‌های حقوق بشری که از این زندان بازدید می‌کردند بسیار هشدار داده بود که این زندان باید تخلیه شود زیرا پی در پی هدف حملات خمپاره‌ای قرار داشت و در تیرس تروریست‌ها بود.
وی افزود: به همین علت خواستار انتقال زندانیان به زندان‌های مناطق جنوب شدیم، اما کمیته‌های حقوق بشر یا کمیته‌های وزارت دادگستری به این خواسته‌ها عمل نکردند.
البدیری از اندک شاهدانی است که از جنایت زندان بادوش پرده برداشته است. سایت عراقی "الفرات" نوشت: در این جنایت 503 نفر براساس مسائل فرقه‌ای کشته شدند.
وی در مصاحبه‌ای در داخل زندان التسفیرات در دیوانیه، از حمله عناصر داعش به این زندان سخن گفته و افزوده است: این حمله بعد از آن صورت گرفت که نیروهای امنیتی در جریان حمله داعش به موصل، شبانه زندان را ترک و زندانیان را در سلول‌هایشان رها کردند.
البدیری افزود: بعد از این که عناصر داعش وارد زندان شدند ما را سوار هفت کامیونی کردند که جلوی در زندان پارک بود. سپس کامیون‌ها مسافتی در حدود 4 کیلومتر را طی کردند و به یک منطقه خاکی رسیدند. پس از آن ما را براساس فرقه‌ای در همان منطقه جدا کردند (سنی‌ها در یک طرف و شیعیان در طرف دیگر).
وی خاطرنشان کرد، سپس مسئول آنها گفت: به سنی‌ها سلاح داده خواهد شد تا در بغداد بجنگند. پس از آن سنی‌ها سوار خودروهایی شدند که ما را به این منطقه آورده بودند و ما شیعیان که تعدادمان (503) نفر بود، باقی ماندیم و افراد مسلح به ما دشنام دادند و با ما بد رفتاری کردند.
البدیری با بیان این که آنها را در کنار گودالی جمع کرده بودند، افزود: آنگاه تیراندازی از پشت سر ما آغاز شد در حالی که افراد مسلح تقریبا در سه متری ما بودند و به دنبال آن یکی پس از دیگری به گودال افتادیم و من مشغول خواندن سوره "یس" بودم و هیچ چیز به ذهنم خطور نکرد جز ذکر خدا و قرائت قرآن کریم.
وی در ادامه گفت: هنگامی که داخل گودال افتادم عینکم شکست و چند جسد روی من افتاد. سپس مرحله دوم به دستور مسئول افراد مسلح آغاز شد و به سوی اجساد تیراندازی کردند پس از آن چهار نفر با کلت وارد گودال شدند تا تیر خلاص به اجساد شلیک کنند. بعد از اینکه این چهار نفر از گودال خارج شدند مرحله چهارم یعنی آتش زدن اجساد آغاز شد تا هیچ اثری از آنها نماند و اگر کسی زنده مانده است کشته شود. در این حال بوی سوختن اجساد را استشمام می‌کردم و هر از گاهی از حال می‌رفتم تا اینکه افراد مسلح محل را ترک کردند.
البدیری افزود: صدای یکی از زندانیان را که بعدا جان باخت شنیدم که گفت آنها رفتند.
البدیری گفت: پس از آن درحالی که دو جسد روی من افتاده بود به سختی بلند شدم درحالیه دچار سوختگی شده بودم؛ صحنه وحشتناکی بود. در کنارم یک نفر زخمی بود همچنین صدای یک نفر را شنیدم و به سمت او رفتم. اجساد را زیر و رو می‌کردم تا شاید در میان آنها کسی زنده باشد اما متاسفانه کسی زنده نبود. آن این دو نفر هم پس از مدتی جان باختند، و من محل را ترک کردم.
"محمد البدیری" در پایان از سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان‌های حقوق بشر و رسانه‌ها خواست این جنایت را که در مدت یک ساعت 503 قربانی برجا گذاشته است و همچنین قتل (270) نفر در منطقه" بوابه الشام" و دیگر افراد در منطقه سد بادوش که تعداد آنها به (165) نفر می رسد، پیگیری و درباره آن تحقیق کنند. این‌ها سه گور دسته جمعی و حاصل جنایات داعش است که من مکان‌های آنها را می‌شناسم.
