صراط: مسعود اسماعیل‌پور پس از کسب مدال نقره مسابقات جهانی اظهار داشت: از این مدال بسیار ناراحتم و حق من نقره نبود و تنها با هدف کسب مدال طلا پا روی تشک گذاشته بودم.
وی افزود: در یک لحظه پایم آسیب دید و متوجه نشدم دیگر چه اتفاقی افتاد. با این حال صددرصد حق من طلا بود و علی‌یف آذربایجانی حتی جزو رقبای درجه دوم من نیز نبود که بخواهم کشتی را به او واگذار کنم.
آزادکار وزن 61 کیلوگرم کشورمان که با گریه این صحبت‌ها را مطرح می‌کرد، ادامه داد: من تنها شرمنده خادم شدم و نمی‌دانم چگونه پس از بازگشت به چشمان پدرم نگاه کنم.
اسماعیل‌پور خاطرنشان کرد: درست است که سال قبل مدال برنز گرفته بودم و امسال به نقره تبدیل شد اما تنها هدف من کسب مدال طلای مسابقات جهانی بود. اکنون نمی‌خواهم بهانه‌تراشی کنم اما حتی رویم نمی‌شود که این مدال را تقدیم مردم کنم و از دست مدال نقره خیلی من را آزار داد. شک ندارم که اکنون در جویبار همه از این مدال ناراحت هستند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به مصدومیت پایت می‌توانی در بازی‌های آسیایی اینچئون شرکت کنی یا خیر، تصریح کرد: پایم آنقدر درد می‌کند که روی آن نمی‌توانم بایستم اما هر طوری شده به بازی‌های آسیایی خواهم رفت.
