با استفاده از افزایه (plugin) گوگل‌ارث، این ماشین‌حساب تعاملی به کاربران امکان انتخاب‌کردن نوع جسم برخوردکننده به زمین (دنباله‌دار یا سیارک) و اندازه آن را می‌دهد.
در این نقشه، سیارک کوچک به اندازه اتوبوس مدرسه و حدود 2.4 متر عرض تعریف شده و از آهن ساخته شده است. سیارک متوسط، سیارکی سنگی است که اندازه آن سه برابر زمین فوتبال و به عرض 329 متر تعریف شده است. در حالی که سیارک بزرگ 1931 متر عرض دارد و با سرعت تقریبا 20 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کند.
دنباله‌دار یخی مینیاتوری قابل‌مشاهده در این شبیه‌سازی 109 متر عرض دارد و با سرعت 50 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کند. دنباله‌دار متوسط نیز از یخ ساخته شده، با سرعت 50 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کند و عرض آن 965 متر است. بزرگ‌ترین دنباله دار یخی در این پروژه 9656 متر عرض دارد.
کاربران می‌توانند هر یک از این اجرام کیهانی را پیش از انتخاب یکی از 15 مکانی که به زمین برخورد می‌کند، انتخاب کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند مکانی را به صورت تصادفی انتخاب کنند.
پس از فشاردادن دگمه "برو"، انیمیشن شبیه‌سازی‌شده مکان انتخاب‌شده و هشداری درباره آنچه رخ خواهد داد، را نمایش می‌دهد. به طور مثال، یک دنباله‌دار بزرگ که به آتلانتا در جورجیا برخورد کند، پسماندهای کافی برای تاریک‌کردن آسمان را به هوا پرتاب می‌کند. این نقشه نشان می‌دهد این نوع جسم پرتابی می‌تواند موجب بروز انقراض شود اما خوشبختانه این نوع برخوردها هر یک میلیارد سال رخ می‌دهند.
همچنین سیارکی کوچک که به لندن برخورد کند، می‌تواند دهانه‌ای در «ورزشگاه سنت‌جیمز پارک» در غرب و «تاور بریج» در شرق این شهر ایجاد کند و ساختمان‌های جنوب لندن نیز نابود می‌شوند. همچنین سیارک متوسطی که به همان نقطه برخورد کند، شکاف وسیع‌تری ایجاد می‌کند و مردم شهرهای «ساوتند-آن-سی» در اسکس، «ریدینگ» در برکشایر، «برایتون» و کمبریج سوختگی‌های درجه یک را متحمل می‌شوند.
ساکنان شهر «اسلاو»، «دارتفورد» و «لدرهد» لباس‌هایشان آتش می‌گیرد و ساختمان‌های فولادی تا قسمت غربی نابود می‌شوند. دهانه ایجادشده تلفات جانی زیادی را در تمامی مرکز لندن موجب می‌شود. افزون بر این، دنباله‌دار بزرگی که به نیویورک برخورد کند، تمامی ساحل شرقی آمریکا را نابود خواهد کرد و مردم ایلینویز آمریکا و اوتاوای کانادا سوختگی‌های درجه یک را متحمل می‌شوند.
تمامی این تخمین‌ها بر اساس محاسبات طراحی‌شده توسط پروفسور روبرت مارکوس و تیم علمی‌اش در دانشگاه پوردوی لندن انجام شده‌اند. نقشه تعاملی آنلاین آن‌ها به کاربران امکان تغییردادن اندازه و سرعت اجرام کیهانی را می‌دهد.
بر اساس این نقشه و با استفاده از اندازه سیارک 2014 RC و تخمین‌هایی درباره سرعت، تراکم و زاویه آن، چنانچه این صخره به زمین برخورد می‌کرد، در ارتفاع 63 هزار و 100 متر تجزیه می‌شد. این سیارک در شکل ابری از پاره‌ها و در ارتفاع 23 هزار و 100 متر منفجر می‌شد. این انفجار حدود 1.17 دقیقه پس از برخورد به زمین می‌رسید و شدت صوت نیز 51 دسیبل بود.
سیارک 2014 RC روز یکشنبه (16 شهریور) از روی نیوزیلند عبور کرد و به زمین برخورد نکرد اما مدارش می‌تواند آن را در آینده به مجاورت کره خاکی بازگرداند. حرکت آتی این سیارک به دقت تحت نظارت است و بنا بر اعلام ناسا، هیچ تهدیدی از جانب آن زمین را تهدید نمی‌کند.
