گروه سیاسی صراط - در حالی که فردا حسن روحانی برای دومین بار در دوران ریاست جمهوری خود به نیویورک خواهد رفت، اصلاح طلبان همچنان در پی یافتن راهی برای دیدار او با اوباما هستند!
به گزارش گروه سیاسی صراط، اصرار این جریان سیاسی برای انجام این دیدار، در حالی است که هنوز مشخص نیست دستاورد تماس تلفنی سال گذشته روحانی و اوباما – که اصلاح طلبان و هواداران دولت به شذت به آن افتخار می کردند – دقیقا چه بوده است؟
روحانی و اوباما سال گذشته تماس تلفنی کوتاهی با یکدیگر برقرار کردند که هنوز هم با گذشت این زمان، مشخص نشده این تماس به درخواست کدام طرف برقرار شده بود. همین مسئله تا مدت ها محل بحث و جدل در رسانه ها و میان مقامات دو طرف بود.
فارغ از این موضوع، سوال اساسی و مهمی که در این یک سال بی پاسخ ماندهف این است که تماس روحانی و اوباما در نهایت چه سودی برای جمهوری اسلامی ایران داشت؟ آیا این تماس به حل موضوع هسته ای و موارد مناقشه میان ایران و غرب کمک کرد؟ رفتار آمریکا را در قبال ایران در مذاکرات تغییر داد؟ باعث کاهش اظهارات ضدایرانی مقامات آمریکایی شد؟ تحریم های آمریکا را به تعویق انداخت؟ جایگاه سیاست خارجی کشور را ارتقا داد؟
واضح است که پاسخ تمامی سوالات فوق منفی است با این وجود معلوم نیست چرا همچنان عده از غربگرایان داخلی از این اتفاق به نیکی یاد می کنند و آن را در فهرست دستاوردهای دولت روحانی(!) قرار می دهند.
سوال واضح تر این اینکه تماس تلفنی اوباما و روحانی چه گلی به سر دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید زده که ملاقات اوباما و روحانی چنین کند؟! از سوی دیگر مگر قرار است در دیدار اوباما و روحانی – که آرزوی غربگرایان داخلی است! – چه افاق جدیدی رخ دهد؟ مگر غیر از این است که اوباما در چنین دیداری به فرض برگزاری و تحقق آرزوی اصلاحطلبان(!)، دوباره از حمایت کشورش از اسراییل خواهد گفت و ایران را به هزار اتهام گفته و ناگفته متهم خواهد کرد و احتمالا در نهایت ابراز امیدواری خواهد کرد که ایران هر چه بیشتر در مقابل زیاده خواهی غرب سر فرود آورد؟
به گزارش گروه سیاسی صراط، اصرار این جریان سیاسی برای انجام این دیدار، در حالی است که هنوز مشخص نیست دستاورد تماس تلفنی سال گذشته روحانی و اوباما – که اصلاح طلبان و هواداران دولت به شذت به آن افتخار می کردند – دقیقا چه بوده است؟
روحانی و اوباما سال گذشته تماس تلفنی کوتاهی با یکدیگر برقرار کردند که هنوز هم با گذشت این زمان، مشخص نشده این تماس به درخواست کدام طرف برقرار شده بود. همین مسئله تا مدت ها محل بحث و جدل در رسانه ها و میان مقامات دو طرف بود.
فارغ از این موضوع، سوال اساسی و مهمی که در این یک سال بی پاسخ ماندهف این است که تماس روحانی و اوباما در نهایت چه سودی برای جمهوری اسلامی ایران داشت؟ آیا این تماس به حل موضوع هسته ای و موارد مناقشه میان ایران و غرب کمک کرد؟ رفتار آمریکا را در قبال ایران در مذاکرات تغییر داد؟ باعث کاهش اظهارات ضدایرانی مقامات آمریکایی شد؟ تحریم های آمریکا را به تعویق انداخت؟ جایگاه سیاست خارجی کشور را ارتقا داد؟
واضح است که پاسخ تمامی سوالات فوق منفی است با این وجود معلوم نیست چرا همچنان عده از غربگرایان داخلی از این اتفاق به نیکی یاد می کنند و آن را در فهرست دستاوردهای دولت روحانی(!) قرار می دهند.
سوال واضح تر این اینکه تماس تلفنی اوباما و روحانی چه گلی به سر دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید زده که ملاقات اوباما و روحانی چنین کند؟! از سوی دیگر مگر قرار است در دیدار اوباما و روحانی – که آرزوی غربگرایان داخلی است! – چه افاق جدیدی رخ دهد؟ مگر غیر از این است که اوباما در چنین دیداری به فرض برگزاری و تحقق آرزوی اصلاحطلبان(!)، دوباره از حمایت کشورش از اسراییل خواهد گفت و ایران را به هزار اتهام گفته و ناگفته متهم خواهد کرد و احتمالا در نهایت ابراز امیدواری خواهد کرد که ایران هر چه بیشتر در مقابل زیاده خواهی غرب سر فرود آورد؟
خدمتتدن باید عرض کنم که با ابراز تاسف برای شما
بله مثبت بوده.
1.ازین جنبه که مزاکرات پیشرفت داشته در حدود 70%.
2.تحریمی از سوی سازمان ملل متحد علیه ایران گرفته نشد
3.کشورهای اروپایی وزرای خارجه پشت دروازه های ایران در ترافیک بسر میبرن.
4.رشد صادرات به اروپا داشتیم.
5.مواضع ایران در منطقه قوی تر و کاملتر شده.
6.مطمینا حافظه ملت ازیاد نبرده تهدیدات امنیتی امریکا رو و ما میبینیم امریکا بشدت کاهش داده اینکارها رو
7.
8.
9.....