صراط: مخزن 960 میلیون مترمکعبی سد "لار" در حال حاضر حدود 32 میلیون مترمکعب آب در خود ذخیره دارد و این 32 میلیون مترمکعب در حالیست که فقط 18 میلیون مترمکعب قابلیت استحصال و استفاده دارد و 12 میلیون متر مکعب قابل برداشت نیست.
سد لار بخشی از سامانه تامین کننده آب شرق استان تهران است که می تواند حدود 35 درصد آب شرب شهر تهران را تامین کند اما متاسفانه عدم ریزش های جوی و فرار آب از این سد که به اشکالات ساخت در زمان قبل از انقلاب بازمی گردد باعث شده تا این سد وضعیت وخیم و نگران کنندهای پیدا کند.
اگر چه وزارت نیرو دیر به فکر راهکاری برای حل این مشکل افتاده است اما ظاهرا مسئولان ارشد این وزارتخانه و شرکت آب منطقه ای تنها راه جلوگیری از هدررفت سد لار و کمک به سامانه شرق تهران را کاهش برداشت از این سد دانسته اند.
قرار است برداشت آب از سد لار از شش متر مکعب در ثانیه به سه متر مکعب در ثانیه برسد و به تبع آن با کاهش تراز و حجم مخزن، فرار آب که اکنون پنج متر مکعب در ثانیه است(به شکل عامیانه آن را بیان کنیم، حتی هر ثانیه 5 هزار لیتر از سد لار آب هدر میرود) کاهش پیدا کند.
حجم ورودی آب به مخزن حدود پنج مترمکعب در ثانیه است اما از طرف دیگر شش مترمکعب در ثانیه از این سد برداشت شده و به تهران منتقل میشود که با این روند برداشت از سد لار به سه مترمکعب در ثانیه کاهش مییابد.
بخش عمده آب این سد از رودخانه سفید رود تامین میشود که این رودخانه هماکنون تقریبا خشک شده و تنها باریکهای از آب باقیمانده است.
پیشتر شهریاری مدیر دفتر بهرهبرداری و نگهداری از تاسیسات آبی و برقآبی شرکت آب منطقهای تهران در حاشیه بازدید مسئولان ارشد آبی کشور از سد لار، با بیان اینکه از حجم 960 میلیون مترمکعبی مخزن سد لار 860 میلیون مترمکعب حجم مفید است، گفته بود 100 میلیون مترمکعب از حجم مخزن، حجم غیرمفید و مرده سد محسوب میشود که طبق اصول بهرهبرداری از سدها، نباید از این حجم مرده استفاده کرد، اما با توجه به وضعیت خشکسالی ما مجبور به استفاده از این حجم هستیم.
گزارشها حاکی از این است که بیشترین حجم ذخیرهشده در سد لار در سال 1371، حدود 430 میلیون مترمکعب بوده است و سال گذشته در زمان مشابه آب موجود در سد حدود 66 میلیون متر مکعب بود اما هماکنون این رقم 32 میلیون مترمکعب است و تا باقی ماندن 12 میلیون متر مکعب آب در سد میتوان از حجم آن بهرهبرداری کرد.
سد لار، یکی از سدهای خاکی تأمینکننده آب آشامیدنی حوالی تهران و تأمینکننده آب مورد نیاز آبیاریهای کشاورزی منطقه میباشد. این سد در 75 کیلومتری شمال شرق تهران و در 100 کیلومتری شهر آمل قرار دارد. مطالعات احداث این سد از سال 1330 آغاز شد و در نهایت در سال 1361 گشایش یافت. سطح حوزه آبریز این سد بالغ بر مساحت 675 کیلومتر مربع میباشد و متوسط جریان آب سالانه 481 میلیون متر مکعب دارد.
مطالعات سد لار در سال 55 توسط شرکتهای ایتالیایی انجام و به منظور تامین آب کشاورزی احداث شد.
آب شرب و انتقال آب این سد به نیروگاه کلان و سد لتیان، جهت استفاده در نیروگاههای منطقه برای تولید متوسط سالانه 150 هزار مگاوات ساعت انرژی برق-آبی استفاده میشود. بر روی این سد نیروگاهی وجود ندارد.
به گفته کارشناسان برای جلوگیری از فرار آب از سد لار، پروژهای در حال اجراست که تونلی احداث میشود که آب را به نیروگاه کلان انتقال دهد.
سد لار بخشی از سامانه تامین کننده آب شرق استان تهران است که می تواند حدود 35 درصد آب شرب شهر تهران را تامین کند اما متاسفانه عدم ریزش های جوی و فرار آب از این سد که به اشکالات ساخت در زمان قبل از انقلاب بازمی گردد باعث شده تا این سد وضعیت وخیم و نگران کنندهای پیدا کند.
اگر چه وزارت نیرو دیر به فکر راهکاری برای حل این مشکل افتاده است اما ظاهرا مسئولان ارشد این وزارتخانه و شرکت آب منطقه ای تنها راه جلوگیری از هدررفت سد لار و کمک به سامانه شرق تهران را کاهش برداشت از این سد دانسته اند.
قرار است برداشت آب از سد لار از شش متر مکعب در ثانیه به سه متر مکعب در ثانیه برسد و به تبع آن با کاهش تراز و حجم مخزن، فرار آب که اکنون پنج متر مکعب در ثانیه است(به شکل عامیانه آن را بیان کنیم، حتی هر ثانیه 5 هزار لیتر از سد لار آب هدر میرود) کاهش پیدا کند.
حجم ورودی آب به مخزن حدود پنج مترمکعب در ثانیه است اما از طرف دیگر شش مترمکعب در ثانیه از این سد برداشت شده و به تهران منتقل میشود که با این روند برداشت از سد لار به سه مترمکعب در ثانیه کاهش مییابد.
بخش عمده آب این سد از رودخانه سفید رود تامین میشود که این رودخانه هماکنون تقریبا خشک شده و تنها باریکهای از آب باقیمانده است.
پیشتر شهریاری مدیر دفتر بهرهبرداری و نگهداری از تاسیسات آبی و برقآبی شرکت آب منطقهای تهران در حاشیه بازدید مسئولان ارشد آبی کشور از سد لار، با بیان اینکه از حجم 960 میلیون مترمکعبی مخزن سد لار 860 میلیون مترمکعب حجم مفید است، گفته بود 100 میلیون مترمکعب از حجم مخزن، حجم غیرمفید و مرده سد محسوب میشود که طبق اصول بهرهبرداری از سدها، نباید از این حجم مرده استفاده کرد، اما با توجه به وضعیت خشکسالی ما مجبور به استفاده از این حجم هستیم.
گزارشها حاکی از این است که بیشترین حجم ذخیرهشده در سد لار در سال 1371، حدود 430 میلیون مترمکعب بوده است و سال گذشته در زمان مشابه آب موجود در سد حدود 66 میلیون متر مکعب بود اما هماکنون این رقم 32 میلیون مترمکعب است و تا باقی ماندن 12 میلیون متر مکعب آب در سد میتوان از حجم آن بهرهبرداری کرد.
سد لار، یکی از سدهای خاکی تأمینکننده آب آشامیدنی حوالی تهران و تأمینکننده آب مورد نیاز آبیاریهای کشاورزی منطقه میباشد. این سد در 75 کیلومتری شمال شرق تهران و در 100 کیلومتری شهر آمل قرار دارد. مطالعات احداث این سد از سال 1330 آغاز شد و در نهایت در سال 1361 گشایش یافت. سطح حوزه آبریز این سد بالغ بر مساحت 675 کیلومتر مربع میباشد و متوسط جریان آب سالانه 481 میلیون متر مکعب دارد.
مطالعات سد لار در سال 55 توسط شرکتهای ایتالیایی انجام و به منظور تامین آب کشاورزی احداث شد.
آب شرب و انتقال آب این سد به نیروگاه کلان و سد لتیان، جهت استفاده در نیروگاههای منطقه برای تولید متوسط سالانه 150 هزار مگاوات ساعت انرژی برق-آبی استفاده میشود. بر روی این سد نیروگاهی وجود ندارد.
به گفته کارشناسان برای جلوگیری از فرار آب از سد لار، پروژهای در حال اجراست که تونلی احداث میشود که آب را به نیروگاه کلان انتقال دهد.