صراط: با گذشت یکسال از مذاکرات بیژن زنگنه وزیر نفت ایران و مدیرعامل شرکت او.ام.وی اتریش در وین، رئیس جمهوری اسلامی ایران رسما خواستار توسعه همکاری های گازی بین تهران- وین شد.
مقامات وزارت نفت ایران و او.ام.وی اتریش سال گذشته به منظور توسعه همکاری های دوجانبه و چند جانبه گازی با یکدیگر گفتگو و تبادل نظر کردند و مطابق با توافقهای مقدماتی قرار است در صورت تعلیق کامل تحریم مشارکت دو طرف به منظور انتقال و توزیع گاز در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا افزایش یابد.
در شرایط فعلی شرکت او.ام.وی اتریش یکی از سهامداران خط لوله ناباکو در ردیف بزرگترین توزیع کنندگان گاز طبیعی در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا قرار دارد که در کشورهای مختلف اروپایی از ترکیه تا اتریش شبکه انتقال و توزیع گاز طبیعی را در اختیار دارد.
این شرکت چند ملیتی بازار نفت و گاز جهان در کنار شرکتهایی همچون MOL مجارستان، RWE آلمان، بوتاس ترکیه، انرژی هولدینگ بلغارستان و ترانسگاز رومانی، قرار بود با واردات گاز از کشورهای حاشیه دریای خزر همچون جمهوری آذربایجان، ایران و ترکمنستان میزان وابستگی اتحادیه اروپا به گاز روسیه را کاهش دهند.
با این وجود به دلیل نا کافی بودن حجم ذخایر گاز جمهوری آذربایجان، تحریم ایران، در نهایت اجرای خط لوله ناباکو به عنوان یکی از رقبای گازی روسها متوقف و سپس به حالت تعلیق درآمد.
تا پیش از شکل گیری کنسرسیوم خط لوله ناباکو با مشارکت OMV، این شرکت اتریشی حتی سال 1386 تفاهم نامهای با شرکت ملی نفت ایران به منظور مشارکت و سرمایهگذاری در طرحهای بالادستی همچون فازهای پارس جنوبی، خرید ال.ان.جی و ترانزیت و صادرات گاز طبیعی ایران امضا کرده بود.
در همین حال روسای جمهوری اسلامی ایران و اتریش بار دیگر در حاشیه برگزاری مجمع سازمان ملل با یکدیگر گفتگو کردند که همکاریهای گازی محور اصلی این گفتگوهای دو جانبه بود.
بر این اساس حسن روحانی رئیس جمهور ایران در دیدار با هانس فیشر رئیس جمهوری اتریش از آمادگی ایران برای اجرای شبکه انتقال گاز به اروپا از طریق اتریش خبر داد.
رئیس کابینه دولت تدبیر و امید با اشاره به اینکه ایران در زمینه انرژی دارای شرایط بینظیری است، تصریح کرد: ایران میتواند مرکز انرژی مطمئنی برای اروپا باشد.
هانس فیشر رئیسجمهوری اتریش هم در این دیدار با اشاره به روابط دیرینه و تاریخی دو کشور از ارتقاء مناسبات اقتصادی، فرهنگی و علمی فیمابین استقبال کرد و یادآور شد: هدف اتحادیه اروپا این است که در زمینه تأمین انرژی خطوط متنوعی در اختیار داشته باشد و همکاری با ایران برای اتحادیه اروپا ثمربخش است.
در شرایط فعلی شرکت OMV اتریش در کشورهای مختلف اروپایی همچون ترکیه، جمهوری چک، آلمان، اتریش، مجارستان، رومانی، اسلوونی، اسلواکی، صربستان، بلغارستان، نروژ و اسلواکی دارای شبکه توزیع، انتقال و مخازن ذخیره سازی گاز طبیعی است.
از سوی دیگر با توجه به وضعیت نامشخص مهمترین پروژههای کاهش وابستگی گازی اتحادیه اروپا به روسیه همچون " ترانس آناتولین" در صورت توافقهای آینده شرکت ملی نفت ایران و شرکت OMV، این توافق میتواند به منزله ورود گازهای ترش پارس جنوبی به قاره سبز باشد.
علاوه بر این مشارکت با پیمانکاران فازهای جدید و به اصطلاح 35 ماهه پارس جنوبی به منظور سرمایه گذاری مشترک و اختصاص بخشی از گاز تولیدی به منظور صادرات گاز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا میتواند از دیگر توافقهای احتمالی با این شرکت نفت و گاز اتریشی باشد.
پیش از این ایران به منظور ترانزیت گاز خود از مسیر ترکیه به اروپا به توافق نهایی دست یافته بود و حتی پارلمان ترکیه مجوز برای ترانزیت گاز ایران به یونان و سوئیس را صادر کرده بود از این رو ترکیه می تواند کریدور ایران برای تحویل گاز به OMV اتریش باشد.
مقامات وزارت نفت ایران و او.ام.وی اتریش سال گذشته به منظور توسعه همکاری های دوجانبه و چند جانبه گازی با یکدیگر گفتگو و تبادل نظر کردند و مطابق با توافقهای مقدماتی قرار است در صورت تعلیق کامل تحریم مشارکت دو طرف به منظور انتقال و توزیع گاز در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا افزایش یابد.
در شرایط فعلی شرکت او.ام.وی اتریش یکی از سهامداران خط لوله ناباکو در ردیف بزرگترین توزیع کنندگان گاز طبیعی در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا قرار دارد که در کشورهای مختلف اروپایی از ترکیه تا اتریش شبکه انتقال و توزیع گاز طبیعی را در اختیار دارد.
این شرکت چند ملیتی بازار نفت و گاز جهان در کنار شرکتهایی همچون MOL مجارستان، RWE آلمان، بوتاس ترکیه، انرژی هولدینگ بلغارستان و ترانسگاز رومانی، قرار بود با واردات گاز از کشورهای حاشیه دریای خزر همچون جمهوری آذربایجان، ایران و ترکمنستان میزان وابستگی اتحادیه اروپا به گاز روسیه را کاهش دهند.
با این وجود به دلیل نا کافی بودن حجم ذخایر گاز جمهوری آذربایجان، تحریم ایران، در نهایت اجرای خط لوله ناباکو به عنوان یکی از رقبای گازی روسها متوقف و سپس به حالت تعلیق درآمد.
تا پیش از شکل گیری کنسرسیوم خط لوله ناباکو با مشارکت OMV، این شرکت اتریشی حتی سال 1386 تفاهم نامهای با شرکت ملی نفت ایران به منظور مشارکت و سرمایهگذاری در طرحهای بالادستی همچون فازهای پارس جنوبی، خرید ال.ان.جی و ترانزیت و صادرات گاز طبیعی ایران امضا کرده بود.
در همین حال روسای جمهوری اسلامی ایران و اتریش بار دیگر در حاشیه برگزاری مجمع سازمان ملل با یکدیگر گفتگو کردند که همکاریهای گازی محور اصلی این گفتگوهای دو جانبه بود.
بر این اساس حسن روحانی رئیس جمهور ایران در دیدار با هانس فیشر رئیس جمهوری اتریش از آمادگی ایران برای اجرای شبکه انتقال گاز به اروپا از طریق اتریش خبر داد.
رئیس کابینه دولت تدبیر و امید با اشاره به اینکه ایران در زمینه انرژی دارای شرایط بینظیری است، تصریح کرد: ایران میتواند مرکز انرژی مطمئنی برای اروپا باشد.
هانس فیشر رئیسجمهوری اتریش هم در این دیدار با اشاره به روابط دیرینه و تاریخی دو کشور از ارتقاء مناسبات اقتصادی، فرهنگی و علمی فیمابین استقبال کرد و یادآور شد: هدف اتحادیه اروپا این است که در زمینه تأمین انرژی خطوط متنوعی در اختیار داشته باشد و همکاری با ایران برای اتحادیه اروپا ثمربخش است.
در شرایط فعلی شرکت OMV اتریش در کشورهای مختلف اروپایی همچون ترکیه، جمهوری چک، آلمان، اتریش، مجارستان، رومانی، اسلوونی، اسلواکی، صربستان، بلغارستان، نروژ و اسلواکی دارای شبکه توزیع، انتقال و مخازن ذخیره سازی گاز طبیعی است.
از سوی دیگر با توجه به وضعیت نامشخص مهمترین پروژههای کاهش وابستگی گازی اتحادیه اروپا به روسیه همچون " ترانس آناتولین" در صورت توافقهای آینده شرکت ملی نفت ایران و شرکت OMV، این توافق میتواند به منزله ورود گازهای ترش پارس جنوبی به قاره سبز باشد.
علاوه بر این مشارکت با پیمانکاران فازهای جدید و به اصطلاح 35 ماهه پارس جنوبی به منظور سرمایه گذاری مشترک و اختصاص بخشی از گاز تولیدی به منظور صادرات گاز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا میتواند از دیگر توافقهای احتمالی با این شرکت نفت و گاز اتریشی باشد.
پیش از این ایران به منظور ترانزیت گاز خود از مسیر ترکیه به اروپا به توافق نهایی دست یافته بود و حتی پارلمان ترکیه مجوز برای ترانزیت گاز ایران به یونان و سوئیس را صادر کرده بود از این رو ترکیه می تواند کریدور ایران برای تحویل گاز به OMV اتریش باشد.