صراط: در سفرهای گذشته رؤسای جمهور کشورمان به نیویورک یکی از عرصه‌های تقابل این چنینی گفت‌وگوی آنها با رسانه‌های خبری غربی بود که البته به دلیل ضرورت مطرح کردن نظام جمهوری اسلامی ایران گریزی از آن نیست.
یکی از وزرای دولت تدبیر و امید در جمع خبرنگاران با یک شوخی کوچک مطلبی را مطرح می‌کند که شاید چندان به موضوعی که در ادامه به آن اشاره می‌شود، بی‌ربط نباشد.
وی با اشاره به تلاش خبرنگاران برای پرسیدن سئوالات گوناگون که هر کلمه آن ضبط می‌شود، به این نکته اشاره می‌کند که انگار عبور از بین نمایندگان رسانه‌های جمعی احساس رد شدن از یک میدان را دارد.
این سخن گرچه ممکن است که از روی مزاح مطرح شده باشد، درعین برخورداری از نکته طنز آلود به یک حقیقت مهم اشاره می کند و آن این که بی احتیاطی در به اختیار گرفتن افسار سخن در گفت و گو با رسانه‌ها گاه می‌تواند به هزینه ای سنگین تبدیل شود.
این بحث زمانی اهمیت بیشتری پیدا کند که شما با رسانه هایی سر و کار دارید که عملا موضع آن ها در جبهه مقابل شما تعریف شده است و البته با کمال حرفه‌ای گری به دنبال هر گونه نقطه ضعف هستند تا آن را در سطح جهانی انعکاس دهند.
*تقبل پینگ پنگی رسانه‌ای
در سفرهای گذشته روسای جمهور کشورمان به نیویورک یکی از عرصه‌های تقابل این چنینی گفت و گوی آنها با رسانه‌های خبری غربی بود که البته به دلیل ضرورت مطرح کردن نظام جمهوری اسلامی ایران گریزی از آن نیست.
در زمان سفرهای ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور سابق برای شرکت در مجمع عمومی گفت‌وگوهای وی با رسانه‌ها اغلب به دوئلی بین مصاحبه کننده و وی تبدیل می‌شد.
این روند به خصوص پس از وقایع مرتبط با فتنه سال 88 به شدت اوج گرفت و گاه برخی سئوالات با اتهامات و جبهه گیری واضح از سوی مقابل همراه می‌شد که البته در بسیاری از مواقع با برخی از ترفندها از سوی رئیس‌جمهور سابق کشورمان خنثی می‌شد.
*غربی‌ها تغییر ناپذیرند
در این میان پر واضح است که در باطن رسانه‌های غربی تغییری به وجود نیامده است و نمی‌توان انتظار حفظ رویه حرفه‌ای را از آنان داشت و تاثیر پذیری اتاق های فکر این رسانه‌ها برای مطرح کردن برخی مسائل منطقی کاملا پیش بینی است.
از همین رو است که برخی از تشکل‌های متخاصم با نظام جمهوری اسلامی به دنبال استفاده از فضای فوق برای وارد کردن رئیس‌جمهور به حوزه حساس رسانه‌ای است.
گرچه نمی‌توان از تدبیر رسانه شخص رئیس‌جمهور و توانمندی وی در پاسخ گویی به این سئوالات غافل شد، اما به طور حتم میدان‌های مین رسانه‌ای می‌تواند خطرساز شود.
اما در این میان شاید وظیفه مسئولین رسانه‌ای باشد تا به این مسائل توجه بیشتری نشان داده تا از هرگونه حاشیه خبری بی‌جا پرهیز شود.
گزارش گران بدون مرز به میدان می‌آیند
نگاهی به مسائلی که از سوی جریان‌های مختلف معارض به عنوان موضوعاتی برای پرسیدن پاسخ از رئیس‌جمهور نشان می‌دهد که تمرکز برخی از مسائل به طور عمده بر مسائل سیاست خارجی و البته حوزه حقوق بشر خلاصه می‌شود.
دیده‌بان حقوق بشر از جمله نهادهایی بوده است که طی بیانیه‌ای از خبرنگاران غربی خواسته تا موضوع حقوق بشر و سرکوب‌ها در دستور کار قرار دهد.
گزارشگران در بیانیه خود این گونه عنوان کرده است که «بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد، در گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر در ایران از وضعیت نامساعد آزادی اطلاع رسانی در ایران انتقاد و فهرستی از وعده‌های تحقق نایافته حسن روحانی ارائه کرده است و گزارشگران بدون مرز بار دیگر تشدید سانسور در ایران و بی‌عملی رئیس دولت در این باره را تقبیح می‌کند.
گزارشگران بدون مرز در ادامه بیانیه خود هم با اشاره به جیسون رضاییان، روزنامه‌نگار و همسرش یگانه صالحی نوشت که این دو روزنامه‌نگار از سوی نهاد های امنیتی بازداشت، مدتی طولانی در سلول انفراد نگاه‌داری شده و برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار گرفته‌اند، تا این اعتراف‌های اجباری علیه آنها در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد.
البته گزارشگران بدون مرز اولین بار نیست که چنین تقاضاهایی را مطرح می‌کنند و در دوران فتنه سال 88 نیز این نهاد تلاش فراوانی را برای ساماندهی تجمع و تبلیغات ضد ایرانی در نیویورک مصروف کرده است.
*ضد انقلاب چه می‌خواهد
در کنار گزارشگران بدون مرز برخی از رسانه‌های متعلق به ضد انقلاب هم پیشنهاداتی را برای مصاحبه‌های رسانه‌های عربی مطرح کرده اند.
برخی از این سئوالات به رفتار و راهبرد نظام جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه می‌پردازد که مهمترین آن داعش و حمایت از مقاومت ملت فلسطین است.
پرسش از رئیس‌جمهور درباره سخنان برخی از مقامات داخلی پیرامون تسلیح فلسطینیان به موشک‌های دوربرد و یا نحوه هدایت سیاست خارجی در کشورهای منطقه از جمله سئوالاتی که مطرح شده است.
همچنین پرسش از ظریف درباره نحوه هدایت مذاکرات در موضوعاتی همچون حوزه هسته‌ای جزو سئوالات قرار گرفته است، به طور حتم ایجاد یک فضای دوگانه در حوزه سیاست خارجی نظام مهمترین هدف مطرح کردن چنین سئوالاتی القاء یک حاکمیت دوگانه است.
حقوق بشر هنوز در اولویت است
مسائل مرتبط با حقوق بشر نیز همانند پیشنهادات سازمان گزارشگران بدون مرز جزو بخش اصلی سئوالات مطرح شده توسط برخی از سایت‌های معاند است.
سئوالاتی همچون" اعمالی که داعش انجام می‌دهد مثل جدایی جنسیتی یا اجرای احکام شریعت چه تفاوتی با رفتارهای جمهوری اسلامی دارند" و یا "شما گفته‌اید: «دولت خود را متعهد به پیگیری رهنمودهای رهبر انقلاب می‌داند.» آیا در حوزه‌ی خانه‌نشین کردن زنان و محروم کردن زنان از مشاغل اجرایی هم این موضوع صادق است" جزو سوژه هایی است که هدف آن ایجاد چالش در حوزه حقوق بشر است.
*کارایی اقتصاد و حاکمیت درونی
بحث های اقتصادی و کارایی حاکمیتی نیز جزو پیشنهاداتی است که در خصوص سئوالات مطرح شده است و عمده آن نحوه تعامل دولت با سایر جناح‌ها و بحث های اقتصادی را در بر می گیرد.
افزایش افراد اشتغال به کار با وجود رشد منفی اقتصادی، پاسخ به انتقادات یکی از اساتید حوزه نسبت به رئیس جمهور و پاسخ از روحانی درباره صداقت سخنان وی جزو این حوزه ها است.
روشن است که چنین سئوالاتی با هدف ایجاد شکاف داخلی در کشور و تشدید اختلافات بیان شده تا واکنش ها نسبت به سخنان رییس جمهور برانگیخته شود.
*رییس جمهور مورد نظر در دسترس نیست
رئیس جمهور تاکنون دو مصاحبه مطبوعاتی در جریان سفر خود به نیویورک داشته و مروری به این مصاحبه ها نشان می‌دهد که علی رغم مطرح کردن این پیشنهادات رسانه های غربی از گنجاندن آن در مجموعه سئوالات خود خودداری کرده‌اند.
در این بین حتی اگر چنین سئوالاتی نیز در مصاحبه های فوق گنجانده شود، می‌توان انتظاری سنجیده و حساب شده به آن ها داشت.
واقعیت آن است که رئیس جمهور مد نظر ضد انقلاب در دسترس آنان قرار نداردحتی اگر رسانه های بیگانه نمایندگی آنان را بر عهده بگیرند.
یکی از وزرای دولت تدبیر و امید در جمع خبرنگاران با یک شوخی کوچک مطلبی را مطرح می‌کند که شاید چندان به موضوعی که در ادامه به آن اشاره می‌شود، بی‌ربط نباشد.
وی با اشاره به تلاش خبرنگاران برای پرسیدن سئوالات گوناگون که هر کلمه آن ضبط می‌شود، به این نکته اشاره می‌کند که انگار عبور از بین نمایندگان رسانه‌های جمعی احساس رد شدن از یک میدان را دارد.
این سخن گرچه ممکن است که از روی مزاح مطرح شده باشد، درعین برخورداری از نکته طنز آلود به یک حقیقت مهم اشاره می کند و آن این که بی احتیاطی در به اختیار گرفتن افسار سخن در گفت و گو با رسانه‌ها گاه می‌تواند به هزینه ای سنگین تبدیل شود.
این بحث زمانی اهمیت بیشتری پیدا کند که شما با رسانه هایی سر و کار دارید که عملا موضع آن ها در جبهه مقابل شما تعریف شده است و البته با کمال حرفه‌ای گری به دنبال هر گونه نقطه ضعف هستند تا آن را در سطح جهانی انعکاس دهند.
*تقبل پینگ پنگی رسانه‌ای
در سفرهای گذشته روسای جمهور کشورمان به نیویورک یکی از عرصه‌های تقابل این چنینی گفت و گوی آنها با رسانه‌های خبری غربی بود که البته به دلیل ضرورت مطرح کردن نظام جمهوری اسلامی ایران گریزی از آن نیست.
در زمان سفرهای ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور سابق برای شرکت در مجمع عمومی گفت‌وگوهای وی با رسانه‌ها اغلب به دوئلی بین مصاحبه کننده و وی تبدیل می‌شد.
این روند به خصوص پس از وقایع مرتبط با فتنه سال 88 به شدت اوج گرفت و گاه برخی سئوالات با اتهامات و جبهه گیری واضح از سوی مقابل همراه می‌شد که البته در بسیاری از مواقع با برخی از ترفندها از سوی رئیس‌جمهور سابق کشورمان خنثی می‌شد.
*غربی‌ها تغییر ناپذیرند
در این میان پر واضح است که در باطن رسانه‌های غربی تغییری به وجود نیامده است و نمی‌توان انتظار حفظ رویه حرفه‌ای را از آنان داشت و تاثیر پذیری اتاق های فکر این رسانه‌ها برای مطرح کردن برخی مسائل منطقی کاملا پیش بینی است.
از همین رو است که برخی از تشکل‌های متخاصم با نظام جمهوری اسلامی به دنبال استفاده از فضای فوق برای وارد کردن رئیس‌جمهور به حوزه حساس رسانه‌ای است.
گرچه نمی‌توان از تدبیر رسانه شخص رئیس‌جمهور و توانمندی وی در پاسخ گویی به این سئوالات غافل شد، اما به طور حتم میدان‌های مین رسانه‌ای می‌تواند خطرساز شود.
اما در این میان شاید وظیفه مسئولین رسانه‌ای باشد تا به این مسائل توجه بیشتری نشان داده تا از هرگونه حاشیه خبری بی‌جا پرهیز شود.
گزارش گران بدون مرز به میدان می‌آیند
نگاهی به مسائلی که از سوی جریان‌های مختلف معارض به عنوان موضوعاتی برای پرسیدن پاسخ از رئیس‌جمهور نشان می‌دهد که تمرکز برخی از مسائل به طور عمده بر مسائل سیاست خارجی و البته حوزه حقوق بشر خلاصه می‌شود.
دیده‌بان حقوق بشر از جمله نهادهایی بوده است که طی بیانیه‌ای از خبرنگاران غربی خواسته تا موضوع حقوق بشر و سرکوب‌ها در دستور کار قرار دهد.
گزارشگران در بیانیه خود این گونه عنوان کرده است که «بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد، در گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر در ایران از وضعیت نامساعد آزادی اطلاع رسانی در ایران انتقاد و فهرستی از وعده‌های تحقق نایافته حسن روحانی ارائه کرده است و گزارشگران بدون مرز بار دیگر تشدید سانسور در ایران و بی‌عملی رئیس دولت در این باره را تقبیح می‌کند.
گزارشگران بدون مرز در ادامه بیانیه خود هم با اشاره به جیسون رضاییان، روزنامه‌نگار و همسرش یگانه صالحی نوشت که این دو روزنامه‌نگار از سوی نهاد های امنیتی بازداشت، مدتی طولانی در سلول انفراد نگاه‌داری شده و برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار گرفته‌اند، تا این اعتراف‌های اجباری علیه آنها در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد.
البته گزارشگران بدون مرز اولین بار نیست که چنین تقاضاهایی را مطرح می‌کنند و در دوران فتنه سال 88 نیز این نهاد تلاش فراوانی را برای ساماندهی تجمع و تبلیغات ضد ایرانی در نیویورک مصروف کرده است.
*ضد انقلاب چه می‌خواهد
در کنار گزارشگران بدون مرز برخی از رسانه‌های متعلق به ضد انقلاب هم پیشنهاداتی را برای مصاحبه‌های رسانه‌های عربی مطرح کرده اند.
برخی از این سئوالات به رفتار و راهبرد نظام جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه می‌پردازد که مهمترین آن داعش و حمایت از مقاومت ملت فلسطین است.
پرسش از رئیس‌جمهور درباره سخنان برخی از مقامات داخلی پیرامون تسلیح فلسطینیان به موشک‌های دوربرد و یا نحوه هدایت سیاست خارجی در کشورهای منطقه از جمله سئوالاتی که مطرح شده است.
همچنین پرسش از ظریف درباره نحوه هدایت مذاکرات در موضوعاتی همچون حوزه هسته‌ای جزو سئوالات قرار گرفته است، به طور حتم ایجاد یک فضای دوگانه در حوزه سیاست خارجی نظام مهمترین هدف مطرح کردن چنین سئوالاتی القاء یک حاکمیت دوگانه است.
حقوق بشر هنوز در اولویت است
مسائل مرتبط با حقوق بشر نیز همانند پیشنهادات سازمان گزارشگران بدون مرز جزو بخش اصلی سئوالات مطرح شده توسط برخی از سایت‌های معاند است.
سئوالاتی همچون" اعمالی که داعش انجام می‌دهد مثل جدایی جنسیتی یا اجرای احکام شریعت چه تفاوتی با رفتارهای جمهوری اسلامی دارند" و یا "شما گفته‌اید: «دولت خود را متعهد به پیگیری رهنمودهای رهبر انقلاب می‌داند.» آیا در حوزه‌ی خانه‌نشین کردن زنان و محروم کردن زنان از مشاغل اجرایی هم این موضوع صادق است" جزو سوژه هایی است که هدف آن ایجاد چالش در حوزه حقوق بشر است.
*کارایی اقتصاد و حاکمیت درونی
بحث های اقتصادی و کارایی حاکمیتی نیز جزو پیشنهاداتی است که در خصوص سئوالات مطرح شده است و عمده آن نحوه تعامل دولت با سایر جناح‌ها و بحث های اقتصادی را در بر می گیرد.
افزایش افراد اشتغال به کار با وجود رشد منفی اقتصادی، پاسخ به انتقادات یکی از اساتید حوزه نسبت به رئیس جمهور و پاسخ از روحانی درباره صداقت سخنان وی جزو این حوزه ها است.
روشن است که چنین سئوالاتی با هدف ایجاد شکاف داخلی در کشور و تشدید اختلافات بیان شده تا واکنش ها نسبت به سخنان رییس جمهور برانگیخته شود.
*رییس جمهور مورد نظر در دسترس نیست
رئیس جمهور تاکنون دو مصاحبه مطبوعاتی در جریان سفر خود به نیویورک داشته و مروری به این مصاحبه ها نشان می‌دهد که علی رغم مطرح کردن این پیشنهادات رسانه های غربی از گنجاندن آن در مجموعه سئوالات خود خودداری کرده‌اند.
در این بین حتی اگر چنین سئوالاتی نیز در مصاحبه های فوق گنجانده شود، می‌توان انتظاری سنجیده و حساب شده به آن ها داشت.
واقعیت آن است که رئیس جمهور مد نظر ضد انقلاب در دسترس آنان قرار نداردحتی اگر رسانه های بیگانه نمایندگی آنان را بر عهده بگیرند.
