صراط: خبرها حکایت از این داشت که یک فوتبالیست لیگ برتری که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را نیز دارد، به دلیل استفاده از مواد مخدر توهم زا مدعی شده که منزلش مورد دستبرد سارقین قرار گرفته که با مراجعه ماموران نیروی انتظامی به غیر از برخی مواد مخدر، سر نخ دیگری در منزل این ورزشکار یافت نشد! البته مطرح شدن بحث استعمال مواد مخدر از سوی فوتبالیست ها موضوع جدیدی نیست و کاملا مسبوق به سابقه است که با اهداف مختلفی صورت می گیرد و مهم ترین آن کاهش وزن است. استعمال از شیشه بین فوتبالیستها برای پایین آوردن وزن در سال های اخیر به شکل چشمگیری رواج پیدا کرده و آمار و ارقامی که ارائه می شود، نگران کننده است. مباحثی که در گذشته مطرح می شد حکایت از استعمال تفریحی مواد مخدر از سوی برخی فوتبالیست ها داشت. اما شواهد و قراین امروزی حکایت از اعتیاد به این مواد مخدر دارد. این بار حرف از پایین آوردن وزن با استفاده از ماده مخدر شیشه است که فوتبالیستها برای رسیدن سر وزن مناسب و کم کردن کیلوهای اضافی از این ماده استفاده می کنند تا چشم مشتریان فصل نقل و انتقالات را به خودشان جلب کنند. ظاهرا استفاده از مواد مخدر برای وزن کم کردن برای اولین بار است که در دنیا توسط فوتبالیست های ایرانی ابداع می شود. ابداعی که احتمالا معضل بدتری از دوپینگ در ورزش ایران خواهد بود. ظرف چند سال اخیر بارها و بارها دیده شده که بازیکنانی با اضافه وزن زیاد برای تست دادن در تمرینات تیم ها حضور پیدا کرده اند و مدعی شده اند که با تمرینات اختصاصی و فشار خیلی زود به سر وزن می رسند و این اتفاق ظرف یک ماه افتاده است! اما تغییرات ظاهری و رفتاری بازیکنان این واقعیت پنهان را به اثبات رسانده که شیشه عامل وزن کم کردن این بازیکنان بوده است. نمونه دیگر استفاده از ماده مخدر شیشه حکایت از این داشت که در اردوی یکی از تیمهای تهرانی که در خارج از پایتخت برگزار می شد، یکی از بازیکنان تیم برای رسیدن به شرایط وزنی مناسب در اتاق خود، شیشه مصرف می کرد! یکی از بازیکنان سابق تیم ملی در خصوص استعمال دخانیات برخی فوتبالیست ها می گوید:آنقدر از این موارد در میان فوتبالیستها دیده‌ام که گفتنش برایم سخت است. حتی دوستان نزدیکم در تیمهای مختلف موادهایی مصرف می‌کردند که نمی‌توانم بگویم. متاسفانه درخصوص مصرف مواد مخدر خیلی چیزها در طول سال‌هایی که بازی می‌کنم، دیدم تا حدی که از گفتنش سرم درد می‌گیرد!
یکی از دلایل اصلی استفاده از ماده مخدر شیشه و شیوع آن در بین ورزشکاران، مصرف راحت و بازدهی بالای آن است. "آمفتامین" به دلیل قیمت ارزانش به راحتی قابل تهیه است و بر خلاف موادمخدر دیگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اینکه استفاده از آن به دلیل سادگی در هر جایی امکان دارد. در مورد فوتبالیستها بیشتر مکانهای استفاده در اتاقها و حتی ماشین های شخصی شان بوده است. این ماده علاوه بر اینکه بر روح و روان فوتبالیست تأثیر دارد، روی تغییرات وزنی بدن نیز بسیار موثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرایط بدنی متفاوت است. بعضی بازیکنان بلافاصله و بعضی ها با مدت زمان بیشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می کنند. البته در فوتبالیستها به دلیل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همین دلیل آنان رغبت بیشتری به استفاده از این ماده نشان می دهند. با این حال مواردی داشتیم که به دلیل اعتیاد شدید دچار مشکلات روحی و روانی شدید شده اند. اغلب مربیان لیگ برتری روی این نکته تأکید دارند که شاگردانشان به دلیل وضع مالی خوب مدام در پارتی های شبانه و میهمانی های مجردی شرکت می کنند و آنجاست که برای اولین بار با مواد مخدری مثل شیشه آشنا می شوند. این مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی شان به دلیل لذت هایی که در افراد به وجود می آورد اول بار به صورت تفریحی و بعد به صورت اعتیاد از سوی ستاره ها مورد استفاده قرار می گیرند. جالب اینکه اینگونه موارد بیشتر در بین فوتبالیستهایی دیده می شود که برای بازی در باشگاهای طرف قرار داد مجبور می شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری دیگر به صورت مجردی زندگی کنند. به عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شایعات زیادی در مورد بازیکنان غیر بومی تیم های لیگ برتری این شهر شنیده شد که در یکی دو مورد باشگاهها مجبور به اخراج این بازیکنان البته با ذکر عنوان دلایل دیگر شدند. آنچه مسلم است، اینکه نمی توان وجود چنین اپیدمی را انکار کرد، اما با توجه به اثبات سخت این گونه موارد، ورود به حیطه آن برای مراجع ذی صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نیست. همین دلیل هم می تواند یکی از دلایل مهم استفاده فوتبالیستها از این گونه مواد باشد. به هر حال آزمایشی هم مخصوص مشخص شدن این نوع اعتیاد فعلا در باشگاه ها و فدراسیونها انجام نمی شود و تنها راه اثبات گیر افتادن ورزشکاران در هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در این گونه پرونده ها خیلی موثر نیست. اگرچه با دیدن نمونه های موردی نمی توان همه اهالی فوتبال را به آلودگی متهم کرد اما وقتی با مدیران و مربیان باسابقه هم‌کلام می‌شویم، همه آنها از چند نمونه نام می‌برند. عدم نظارت بر زندگی شخصی بازیکنان و حرفه‌ای نبودن آنها باعث شده تا برخی از افراد حد و مرزی را برای خود به‌عنوان یک ورزشکار تعیین نکنند و حتی به اعتیاد روی بیاورند.
متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر در بسیاری از موارد زندگی شخصی فوتبالیست ها را نیز به مخاطره انداخته و حتی منجر به طلاق شده است. لطفعلی پورکاظمی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی در خصوص استعمال مواد مخدر از سوی فوتبالیست ها می گوید: "متاسفانه این مسائل در میان فوتبالیستها وجود دارد و حتی برخی را اخیرا دیدم که با مصرف ماده‌ای به نام «مت آنفتامین» که یک نوع شیشه است، گول خورده‌اند و نمی‌دانستند که مواد مخدر مصرف می‌کنند. متاسفانه باید اعتراف کرد که خبرها حکایت از اشتغال بازیکنانی در لیگ برتری فوتبال ایران دارد که بصورت همزمان مواد مخدر هم مصرف می‌کنند." بدون شک نتیجه‌گرایی تیم ها و باشگاه ها و درآمدهای نجومی فوتبال یکی از عوامل اصلی این اتفاقات تاریک و پنهان فوتبال ایران است که شاید برای برخی غیرقابل باور باشد. فوتبالیست هایی که بواسطه زندگی غیر حرفه ای و در اختیار داشتن پول های هنگفت از مسیر اصلی خود خارج می شوند و قدم در راهی می گذارند که کاملا مه آلود است و خیلی زود آن ها را به ته خط می رساند. درست به مانند آنچه برای علی اکبریان بازیکن سابق استقلال و پرسپولیس رقم خورد و در یک چشم بهم زدن، مارادونای فوتبال ایران را تا آستانه اعدام پیش برد. متاسفانه ضعف باشگاه ها در ترویج مسائل فرهنگی و عدم رسیدگی درست و برخورد مناسب با ناهنجاری های اینچنینی، یکی دیگر از عوامل ترویج بلای خانمان سوزی چون اعتیاد است که روز به روز در فوتبال ایران ریشه می دواند و بازیکنان بیشتری را به کام خودش فرو می برد.
یکی از دلایل اصلی استفاده از ماده مخدر شیشه و شیوع آن در بین ورزشکاران، مصرف راحت و بازدهی بالای آن است. "آمفتامین" به دلیل قیمت ارزانش به راحتی قابل تهیه است و بر خلاف موادمخدر دیگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اینکه استفاده از آن به دلیل سادگی در هر جایی امکان دارد. در مورد فوتبالیستها بیشتر مکانهای استفاده در اتاقها و حتی ماشین های شخصی شان بوده است. این ماده علاوه بر اینکه بر روح و روان فوتبالیست تأثیر دارد، روی تغییرات وزنی بدن نیز بسیار موثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرایط بدنی متفاوت است. بعضی بازیکنان بلافاصله و بعضی ها با مدت زمان بیشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می کنند. البته در فوتبالیستها به دلیل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همین دلیل آنان رغبت بیشتری به استفاده از این ماده نشان می دهند. با این حال مواردی داشتیم که به دلیل اعتیاد شدید دچار مشکلات روحی و روانی شدید شده اند. اغلب مربیان لیگ برتری روی این نکته تأکید دارند که شاگردانشان به دلیل وضع مالی خوب مدام در پارتی های شبانه و میهمانی های مجردی شرکت می کنند و آنجاست که برای اولین بار با مواد مخدری مثل شیشه آشنا می شوند. این مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی شان به دلیل لذت هایی که در افراد به وجود می آورد اول بار به صورت تفریحی و بعد به صورت اعتیاد از سوی ستاره ها مورد استفاده قرار می گیرند. جالب اینکه اینگونه موارد بیشتر در بین فوتبالیستهایی دیده می شود که برای بازی در باشگاهای طرف قرار داد مجبور می شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری دیگر به صورت مجردی زندگی کنند. به عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شایعات زیادی در مورد بازیکنان غیر بومی تیم های لیگ برتری این شهر شنیده شد که در یکی دو مورد باشگاهها مجبور به اخراج این بازیکنان البته با ذکر عنوان دلایل دیگر شدند. آنچه مسلم است، اینکه نمی توان وجود چنین اپیدمی را انکار کرد، اما با توجه به اثبات سخت این گونه موارد، ورود به حیطه آن برای مراجع ذی صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نیست. همین دلیل هم می تواند یکی از دلایل مهم استفاده فوتبالیستها از این گونه مواد باشد. به هر حال آزمایشی هم مخصوص مشخص شدن این نوع اعتیاد فعلا در باشگاه ها و فدراسیونها انجام نمی شود و تنها راه اثبات گیر افتادن ورزشکاران در هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در این گونه پرونده ها خیلی موثر نیست. اگرچه با دیدن نمونه های موردی نمی توان همه اهالی فوتبال را به آلودگی متهم کرد اما وقتی با مدیران و مربیان باسابقه هم‌کلام می‌شویم، همه آنها از چند نمونه نام می‌برند. عدم نظارت بر زندگی شخصی بازیکنان و حرفه‌ای نبودن آنها باعث شده تا برخی از افراد حد و مرزی را برای خود به‌عنوان یک ورزشکار تعیین نکنند و حتی به اعتیاد روی بیاورند.
متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر در بسیاری از موارد زندگی شخصی فوتبالیست ها را نیز به مخاطره انداخته و حتی منجر به طلاق شده است. لطفعلی پورکاظمی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی در خصوص استعمال مواد مخدر از سوی فوتبالیست ها می گوید: "متاسفانه این مسائل در میان فوتبالیستها وجود دارد و حتی برخی را اخیرا دیدم که با مصرف ماده‌ای به نام «مت آنفتامین» که یک نوع شیشه است، گول خورده‌اند و نمی‌دانستند که مواد مخدر مصرف می‌کنند. متاسفانه باید اعتراف کرد که خبرها حکایت از اشتغال بازیکنانی در لیگ برتری فوتبال ایران دارد که بصورت همزمان مواد مخدر هم مصرف می‌کنند." بدون شک نتیجه‌گرایی تیم ها و باشگاه ها و درآمدهای نجومی فوتبال یکی از عوامل اصلی این اتفاقات تاریک و پنهان فوتبال ایران است که شاید برای برخی غیرقابل باور باشد. فوتبالیست هایی که بواسطه زندگی غیر حرفه ای و در اختیار داشتن پول های هنگفت از مسیر اصلی خود خارج می شوند و قدم در راهی می گذارند که کاملا مه آلود است و خیلی زود آن ها را به ته خط می رساند. درست به مانند آنچه برای علی اکبریان بازیکن سابق استقلال و پرسپولیس رقم خورد و در یک چشم بهم زدن، مارادونای فوتبال ایران را تا آستانه اعدام پیش برد. متاسفانه ضعف باشگاه ها در ترویج مسائل فرهنگی و عدم رسیدگی درست و برخورد مناسب با ناهنجاری های اینچنینی، یکی دیگر از عوامل ترویج بلای خانمان سوزی چون اعتیاد است که روز به روز در فوتبال ایران ریشه می دواند و بازیکنان بیشتری را به کام خودش فرو می برد.
