طراح اطلس لرزه‌خیزی ایران با بیان این نکته که پوسته زمین در ایران از دوناحیه بلوک سخت اوراسیا از شمال و بلوک عربستان در جنوب تحت فشار است و بر اثر آن کوهستان‌های متعددی در کشور شکل گرفته است، عنوان کرد: این فشارها باعث پدیده‌های زمین‌لغزش یا ناپایداری دامنه‌ای شده است که می‌تواند با حرکت دادن توده‌های شنی و خاکی به سمت پایین، باعث بروز اتفاقاتی ناگوار در برخی نقاط حساس و پُرجمعیت کشور شود.
بلورچی افزود: متأسفانه بزرگترین منطقه زمین‌لغزش جهان در ناحیه سیمره در ایران و ناحیه زاگرس قرار دارد. این ناپایداری، دامنه‌ای به وسعت حدود 20 کیلومتر دارد که با قدمتی حدود 10 هزار سال، احتمال لرزش محدوده‌ای حدود 700 کیلومتر را دارد.
وی وجود ناپایداری در دامنه‌ها و وقوع زمین‌لغزش را باعث بروز خسارات بسیار در کل جهان دانست و گفت: متأسفانه در جهان هر سال حدود یک هزار نفر یا بیشتر جان خود را به دلیل همین مخاطره از دست می‌دهند و فقط در بخش کوچکی از کشورهایی مانند اسپانیا، آمریکا، چین و ایران هزاران دلار خسارت متوجه مردم و جامعه می‌شود.
بلورچی تأکید کرد: از بین رفتن پوشش‌های گیاهی هم می‌تواند در ناپایداری شیب‌ها مؤثر باشند و باعث افزایش نیروهای لغزشی شوند. در همین حال اقلیم و آب‌وهوا هم می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در این زمینه داشته باشد. در این ارتباط، سرعت و حرکت دامنه‌ای هم در ایجاد این ناپایداری‌ها مؤثر هستند و به همین خاطر شناخت ناپایداری‌های دامنه‌ای و آگاهی از آن بسیار مهم و حیاتی است.
وی تأکید کرد: متأسفانه عملکرد انسان‌ها و ساخت‌وسازهای غیر استاندارد باعث کاهش مقاومت دامنه‌ای و کاهش استقامت زمین شده و از بین بردن پوشش گیاهی نیز می‌تواند به این ناپایداری بیفزاید. این خطرات به گونه‌ای است که لغزش و حرکت بخشی از ستیغ یک کوه در سال 1970 در کشور پرو باعث مرگ بین 2500 تا 4500 نفر شد یا یک مورد دیگر زمین لغزش در سال 1999 در کشور ونزوئلا 30 هزار کشته بر جای گذاشت.
مدیرکل دفتر و مجری فنی طرح کاهش مخاطرات ناشی از فرونشست زمین سازمان زمین‌شناسی اعلام کرد: جایگاه ایران در بحث مخاطرات مربوط به زمین‌لغزش در بین کشورهای جهان در حد متوسط قرار دارد اما در حالیکه هم‌عرض کشور چین هستیم، جمعیت در معرض خطر ما هم مانند جمعیت در معرض خطر چین است و معنای این حرف آن است که در مقایسه جمعیتی ایران و چین، ما چندین برابر کشور چین در معرض مخاطرات زمین‌لغزش هستیم و لازم است در این زمینه مدیریت و دقت بیشتری داشته باشیم.
بلورچی با بیان این مسأله که ما از زلزله سال 1341 در بوئین زهرا تا زلزله بم در سال 1382 چندان کار مفیدی انجام ندادیم، گفت: برخی خانه‌های ما هنوز هم مثل زلزله بوئین زهرا در حدود 50 سال قبل در مقابل زلزله‌هایی با 4 یا 5 ریشتر ویران می‌شوند و این در حالی است که در ژاپن طی سال‌های اخیر بیش از 20 زلزله با بزرگای 6 ریشتر رخ داده است و هیچ تلفاتی در بر نداشته است. زلزله اخیر ژاپن حدود 9 ریشتر و خیلی بیشر از میزان مورد انتظار بود ولی در عین حال این کشور چنین زلزله مهیبی را با برنامه‌ریزی و آمادگی در مقابل زلزله با خسارات کمی در مقایسه با شدت آن پشت سر گذاشت.
وی تأکید کرد: مخاطراتی مانند زمین‌لغزش، زمین‌لرزه، سیلاب، خشکسالی و فرونشست زمین از جمله پنج مخاطره جدی است که در ایران با آن روبه‌رو هستیم. متأسفانه در نقشه مخاطرات طبیعی که در سال 2010 تهیه شده است، ایران سومین کشور در معرض مخاطرات طبیعی است و به دلیل تجاوزی که از دهه 40 به بعد به حریم رودخانه‌ها صورت گرفته است، خطرات سیل و فرونشست زمین هم برای ما جزء خطرات جدی است.
وی با بیان این که متأسفانه در زمینه فرونشست زمین هم در سرتاسر کشور با مشکل جدی روبه‌رو هستیم، اعلام کرد: نقشه پهنه‌بندی فرونشست زمین در دشت تهران- شهریار نشان می‌دهد ما در منطقه جنوب شهر در برخی سال‌ها با 17 سانتیمتر فرونشست مواجه بوده‌ایم که متأسفانه این وضعیت به دلیل برداشت نامناسب از سفره‌های آب زیرزمینی در کل کشور وجود دارد. در همین ارتباط در سال 2011 و بر اساس آخرین آمارهای اعلامی، نام ایران با عناوینی مانند دشت مشهد با 28 سانتیمتر و دشت تهران با 20 تا 25 سانتیمتر فرونشست، در میان کشورهای با خطر فرونشست زیاد قرار دارد.
بلورچی تأکید کرد: با همه این مسائل و خطراتی که در این زمینه ما را تهدید می‌کند، راه اقدام و برون‌رفت از این مشکلات هم خیلی سخت و دور از دسترسی نیست و مثلاً می‌توانیم با استفاده بهینه در استفاده از آب‌های بخش کشاورزی که 52 درصد آن از آب‌های زیرزمینی تأمین می‌شود، از بروز این بحران‌ها جلوگیری کنیم.
به گزارش سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، در نخستین روز برگزاری نخستین جشنواره «شهر آماده»، نشست تخصصی «زمین لغزش و شهر تهران» در محل سالن همایش‌های بین‌المللی برج تهران برگزار شد.
