میانگین قیمت واحد مسکونی در نیمه اول سال 91 درکل کشور متر مربعی 980 هزار تومان بوده، اما در شهر تهران آپارتمان های مسکونی با متوسط قیمت هر متر مربع 2 میلیون و 692 هزار تومان معامله شده اند. این در حالی است که در یاسوج هر متر مربع واحد مسکونی با قیمت متوسط 259 هزار تومان فروخته شده است.
میزان نوسان قیمت مسکن و اجاره بها در کل کشور نشان می دهد که در سال 91 نه تنها تهران، بلکه سایر شهرهای بزرگ با نرخ های فزاینده بازار مسکن درگیر بوده و در این میان، فشار اجاره بها به مراتب بیشتر از قیمت خرید بوده است.
در کل کشور طی نیمه اول سال 91، اجاره بها 32.5 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش پیدا کرده و به متری بیش از 5 هزار تومان برای هر ماه رسیده است. در شهر تهران اما اجاره بها با 33 درصد افزایش به متری 14 هزار تومان نزدیک شده است. از سوی دیگر، قیمت مسکن در 6 ماه اول سال 91 نسبت به دوره مشابه سال قبل از آن در کل کشور حدود 19.5 درصد رشد یافته و در شهر تهران این نرخ رشد 28 درصد گزارش شده است.
با مقایسه این ارقام می توان به این نتیجه رسید که نرخ اجاره بها درکل کشور با سرعت بیشتری از قیمت مسکن رشد کرده و عرصه را بیشتر برای اجاره نشینان تنگ تر می کند. همچنین صاحب خانه شدن در تهران نسبت به سایر نقاط کشور روز به روز سخت تر می شود، در حالی که نرخ اجاره در تهران و سایر شهرها تقریبا رشد برابری دارد.
قیمت هر متر مربع زمین در کشور طی نیمه اول سال 91 به طور متوسط 455 هزار تومان و در تهران معادل یک میلیون و 310 هزار تومان بوده که به ترتیب 30 و 35 درصد افزایش را نسبت به مدت مشابه سال 90 تجربه کرده اند.
بررسی متوسط هزینه ناخالص سالانه یک خانوار ساکن در مناطق شهری استان های مختلف نشان می دهد که استان تهران با 291 میلیون و 280 هزار ریال بیشترین و استان هرمزگان با حدود 114 میلیون و 994 هزار ریال کمترین هزینه را به خود اختصاص داده اند. از نظر متوسط درآمد پولی و غیرپولی ناخالص سالانه یک خانوار شهری، باز هم تهران با 293 میلیون و 16 هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 124 میلیون و 494 هزار ریال کمترین درآمد را داشته اند.
بیشترین هزینه در تهران، به عنوان گران ترین شهر ایران، در گروه مسکن، آب و برق و سایر سوخت ها صورت می گیرد. نزدیک به 147 میلیون ریال از سبد هزینه خانوار تهرانی به این بخش اختصاص یافته که معادل بیش از نیمی از هزینه یک خانوار تهرانی است. بعد از آن خوراکی ها و آشامیدنی ها با سهمی بیش از 52 میلیون ریال در رتبه دوم پرهزینه ترین گروه هزینه ترین گروه هزینه ای خانوار تهرانی قرار می گیرند.
اما اگر بخواهیم سهم خوراکی ها را از کل هزینه های خانوار، به عنوان نمودی از سطح رفاه، محاسبه کنیم می بینیم که علیرغم هزینه های بالای زندگی در تهران وضعیت در این استان نسبت به سایر استان ها بهتر است. به طور متوسط یک خانوار تهرانی 17.9 درصد از هزینه های خود را صرف خرید خوراکی ها و آشامیدنی ها می کند، در حالی که در سیستان و بلوچستان این نسبت برابر با 39.8 درصد است.
