صراط: پیتر جنکینس، نماینده اسبق انگلیس در آژانس بینالمللی انرژی اتمی طی یادداشتی در پایگاه خبری «لوبلاگ» نوشته در صورتی که مذاکرات هستهای بین ایران و گروه 1+5 با شسکت مواجه شود، واشنگتن مقصر آن قلمداد خواهد شد.
آقای جنکینس در یادداشتی با عنوان «آیا جهان، ایران را برای شکست مذاکرات هستهای سرزنش خواهد کرد؟» درباره اظهارات وندی شرمن، سرپرست تیم مذاکرهکننده هستهای آمریکا که ایران را مقصر شکست احتمالی مذاکرات خوانده بود، مینویسد: «بخش اعظمی از دنیا این اظهارات (شرمن) را خودخواهانه و حق به جانب خواهند دید.»
وی که از سال 2001 تا 2006 نماینده انگلیس در آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده ابتدا با اشاره به موضع بخش اعظمی از 189 کشور عضو پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی (انپیتی) مینویسد که آنها احتمالا ایران را مقصر شکست مذاکرات خواهند دانست. جنکینس، اما در ادامه تصریح میکند که در مقابل، بسیاری از اعضای جنبش کشورهای غیرمتعهد نه تنها انتقادی به ایران وارد نمیکنند بلکه سرسختی این کشور برای دفاع از حق استفاده از غنیسازی برای مقاصد صلحآمیز را خواهند ستود
این دیپلمات کهنهکار انگلیسی سپس در تشریح این موضع کشورهای عضو جنب غیرمتعهدها به حمایتهای آمریکا از برنامه تسلیحاتی رژیم صهیونیستی اشاره میکند و مینویسد: «بسیاری از این کشور ایران را خواهند ستود چرا که متأسفانه باید بگوییم که آنها از سال 1991 آمریکا را کشوری قلدر میبینند که در حال پروار کردن یک کشور دیگر است که انپیتی را امضا نکرده و به خاطر رفتارهای بدش شهره خاص و عام است.»
وی در ادامه به موضع برخی کشورهای اروپایی پرداخت و نوشت که برخی از آنها هم تمایل خواهند داشت که آمریکا را به خاطر طرح مطالبات غیرمنطقی از ایران در این مذاکرات سرزنش کنند. جنکینس مینویسد که برخی از این کشورها هرگز در صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران شک نکردهاند، برخی دیگر خواهان داشتن روابط بازرگانی با ایران هستند و برخی هم منطق زیربنایی برای تضمین صلحآمیز بودن ماهیت برنامه هستهای ایران را زیر سوال خواهند برد.
جنکینس در ادامه به ذکر دلایلی پرداخته که بسیاری از کشورها بر اساس آنها آمریکا را مقصر شکست مذاکرات هستهای خواهند دید؛ وی مینویسد: «طبق مفاد انپیتی کشورها باید با تحویل دادن تمامی مواد هستهای خود به بازرسان بینالمللی ماهیت صلحآمیز برنامه هستهای خود را تضمین کنند. گزارشهای نشتکرده به بیرون حاکی از آن هستند که ایران آمادگی فوقالعادهای برای انجام این کار دارد و آماده پذیرش نظامی از بازرسی است که بسیار مداخلهجویانهتر از آن چیزی است که در ابتدای اجرایی شدن انپیتی معرفی شده بود.»
جنکینس سپس می نویسد: «بنابراین اگر مذاکرات شکست بخورند دلیل آن امتناع ایران از دادن ضمانتهای مد نظر آمریکا از صلحآمیز بودن برنامه هستهای این کشور نیست بلکه این خواهد بود که آمریکا در تلاش است که تفسیر تازهتر و افراطیتری از عبارت "ضمانت صلحآمیز بودن" به ایران تحمیل کند.»
این دیپلمات انگلیسی در ادامه مینویسد آمریکا خواستار برنامهای است که هیچ چیزی غیر از موارد صلحآمیز در آن مطرح نشده باشند، یعنی برنامهای که در آن امکان دسترسی به فناوریهای دارای کاربرد دو گانه مانند غنیسازی تا اندازه حذف هر گونه غیرصلحآمیز محدود یا ممنوع شده باشد. به نوشته وی: «این، اگر منافاتی با انپیتی نداشت، خوب بود؛ اما منافات دارد.»
جنکینس مینویسد: «بنابراین آمریکا هیچ حق قانونیای ندارد که از ایران بخواهد برای نشان دادن ماهیت صلحآمیز برنامهاش بار دیگر به چند صد یا چند هزار سانتریفیوژ بازگردد.»
نماینده اسبق انگلیس در آژانس بینالمللی انرژی اتمی مینویسد خانم شرمن احتمالاً اینها را میداند چون در اظهاراتش تلاشی برای توجیه کردن مطالبات آمریکا وجود دارد. به نوشته جنکینس اظهارات خانم شرمن درباره اینکه ایران با تحریم شورای امنیت روبرو شده یا ایران به تعهداتش تحت انپیتی عمل نکرده و یا اینکه وارد فعالیتهای مرموز تسلیحات هستهای شده تنها ادعاهایی سیاسی هستند و نه دلایلی قانونی برای تحمیل یک تفسیر افراطی از ضمانتهای صلحآمیز بودن هستهای ایران.
آقای جنکینس در یادداشتی با عنوان «آیا جهان، ایران را برای شکست مذاکرات هستهای سرزنش خواهد کرد؟» درباره اظهارات وندی شرمن، سرپرست تیم مذاکرهکننده هستهای آمریکا که ایران را مقصر شکست احتمالی مذاکرات خوانده بود، مینویسد: «بخش اعظمی از دنیا این اظهارات (شرمن) را خودخواهانه و حق به جانب خواهند دید.»
وی که از سال 2001 تا 2006 نماینده انگلیس در آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده ابتدا با اشاره به موضع بخش اعظمی از 189 کشور عضو پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی (انپیتی) مینویسد که آنها احتمالا ایران را مقصر شکست مذاکرات خواهند دانست. جنکینس، اما در ادامه تصریح میکند که در مقابل، بسیاری از اعضای جنبش کشورهای غیرمتعهد نه تنها انتقادی به ایران وارد نمیکنند بلکه سرسختی این کشور برای دفاع از حق استفاده از غنیسازی برای مقاصد صلحآمیز را خواهند ستود
این دیپلمات کهنهکار انگلیسی سپس در تشریح این موضع کشورهای عضو جنب غیرمتعهدها به حمایتهای آمریکا از برنامه تسلیحاتی رژیم صهیونیستی اشاره میکند و مینویسد: «بسیاری از این کشور ایران را خواهند ستود چرا که متأسفانه باید بگوییم که آنها از سال 1991 آمریکا را کشوری قلدر میبینند که در حال پروار کردن یک کشور دیگر است که انپیتی را امضا نکرده و به خاطر رفتارهای بدش شهره خاص و عام است.»
وی در ادامه به موضع برخی کشورهای اروپایی پرداخت و نوشت که برخی از آنها هم تمایل خواهند داشت که آمریکا را به خاطر طرح مطالبات غیرمنطقی از ایران در این مذاکرات سرزنش کنند. جنکینس مینویسد که برخی از این کشورها هرگز در صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران شک نکردهاند، برخی دیگر خواهان داشتن روابط بازرگانی با ایران هستند و برخی هم منطق زیربنایی برای تضمین صلحآمیز بودن ماهیت برنامه هستهای ایران را زیر سوال خواهند برد.
جنکینس در ادامه به ذکر دلایلی پرداخته که بسیاری از کشورها بر اساس آنها آمریکا را مقصر شکست مذاکرات هستهای خواهند دید؛ وی مینویسد: «طبق مفاد انپیتی کشورها باید با تحویل دادن تمامی مواد هستهای خود به بازرسان بینالمللی ماهیت صلحآمیز برنامه هستهای خود را تضمین کنند. گزارشهای نشتکرده به بیرون حاکی از آن هستند که ایران آمادگی فوقالعادهای برای انجام این کار دارد و آماده پذیرش نظامی از بازرسی است که بسیار مداخلهجویانهتر از آن چیزی است که در ابتدای اجرایی شدن انپیتی معرفی شده بود.»
جنکینس سپس می نویسد: «بنابراین اگر مذاکرات شکست بخورند دلیل آن امتناع ایران از دادن ضمانتهای مد نظر آمریکا از صلحآمیز بودن برنامه هستهای این کشور نیست بلکه این خواهد بود که آمریکا در تلاش است که تفسیر تازهتر و افراطیتری از عبارت "ضمانت صلحآمیز بودن" به ایران تحمیل کند.»
این دیپلمات انگلیسی در ادامه مینویسد آمریکا خواستار برنامهای است که هیچ چیزی غیر از موارد صلحآمیز در آن مطرح نشده باشند، یعنی برنامهای که در آن امکان دسترسی به فناوریهای دارای کاربرد دو گانه مانند غنیسازی تا اندازه حذف هر گونه غیرصلحآمیز محدود یا ممنوع شده باشد. به نوشته وی: «این، اگر منافاتی با انپیتی نداشت، خوب بود؛ اما منافات دارد.»
جنکینس مینویسد: «بنابراین آمریکا هیچ حق قانونیای ندارد که از ایران بخواهد برای نشان دادن ماهیت صلحآمیز برنامهاش بار دیگر به چند صد یا چند هزار سانتریفیوژ بازگردد.»
نماینده اسبق انگلیس در آژانس بینالمللی انرژی اتمی مینویسد خانم شرمن احتمالاً اینها را میداند چون در اظهاراتش تلاشی برای توجیه کردن مطالبات آمریکا وجود دارد. به نوشته جنکینس اظهارات خانم شرمن درباره اینکه ایران با تحریم شورای امنیت روبرو شده یا ایران به تعهداتش تحت انپیتی عمل نکرده و یا اینکه وارد فعالیتهای مرموز تسلیحات هستهای شده تنها ادعاهایی سیاسی هستند و نه دلایلی قانونی برای تحمیل یک تفسیر افراطی از ضمانتهای صلحآمیز بودن هستهای ایران.