ورود نیروهای رزمی پیشمرگه‌های کُرد عراقی به شهر کوبانی از طریق ترکیه و پیوستن آنها به مدافعان این شهر در مقابل تهاجم تروریست‌های داعش که از روز چهارشنبه گذشته آغاز شده، شاید بتواند سرنوشت جنگ در این شهر را تغییر دهد ولی هیچ تغییری در سیاست انحرافی رجب طیب اردوغان در حمایت از داعش پدید نخواهد آورد. در مدت بیش از یک ماه گذشته که نبرد سنگین میان اهالی شهر کوبانی و تروریست‌های داعش در جریان است، همواره مردم کوبانی، کردهای ترکیه و عراق و سوریه، بسیاری از مردم منطقه و دولت‌های مختلف از مسئولین دولت ترکیه خواستند به داوطلبان کرد که مایل به کمک کردن به مدافعان کوبانی هستند اجازه عبور از خاک این کشور برای رفتن به کوبانی را بدهد ولی آنها از اجابت این خواسته منطقی و انسانی خودداری می‌کردند. علت خودداری این بود که اردوغان مایل بود تروریست‌های داعش در سوریه دست بالا را داشته باشند و این امر نیز یکی از عوامل فشار بر دولت بشار اسد باشد. همین علت در مورد حمایت دولت ترکیه از تروریست‌های داعش در مقابله با دولت عراق نیز وجود دارد. اینکه رجب طیب اردوغان از تاریخ و چگونگی حمله تروریست‌های داعش به استان‌های شمال غرب عراق خبر داشت و حتی لحظه به لحظه اخبار سقوط موصل و تسلط داعش بر این شهر را دریافت می‌کرد، به این دلیل بود که تمام اقدامات تروریستی داعش با هماهنگی کامل اردوغان صورت گرفت و اصولاً اطاق فکر و فرماندهی داعش در ترکیه مستقر است، تروریست‌هائی که از کشورهای مختلف به داعش می‌پیوندند از ترکیه وارد عراق و سوریه می‌شوند، تدارکات داعش از ترکیه عبور می‌کند، زخمی‌های داعش در بیمارستان‌های ترکیه مداوا می‌شوند، بانک‌های ترکیه برای انتقال پول‌های داعش فعال هستند و در یک کلام، خاک ترکیه عقبه استراتژیک داعش است.
با توجه به این واقعیت، اکنون سؤال اینست که دولت ترکیه و شخص اردوغان چرا به پیشمرگه‌های کرد عراقی اجازه داده از خاک ترکیه برای عبور استفاده کنند و به کوبانی بروند و در کنار مدافعان کوبانی علیه تروریست‌های داعش بجنگند؟ پاسخ این سؤال اینست که ظاهراً اردوغان مطمئن شده است که جلوگیری از سقوط کوبانی به زیان او نیست و مدافعان این شهر نه تنها هرگز در کنار دولت بشار اسد قرار نخواهند گرفت، بلکه چه بسا در مبارزه با بشار اسد به اردوغان کمک نیز بکنند. به همین دلیل است که علاوه بر پیشمرگه‌های عده‌ای از اعضاء ارتش باصطلاح آزاد سوریه، که مخالف دولت بشار اسد هستند، نیز اجازه یافته‌اند به کوبانی بروند و در کنار مردم این شهر علیه تروریست‌های داعش بجنگند. علاوه بر این، تبلیغات رسانه‌های دولتی ترکیه در این زمینه نشان می‌دهد که اردوغان به خاطر انتخابات مجلس که در پیش دارد به این اقدام نمایشی نیاز دارد.
بدین ترتیب، نباید تصور شود که اردوغان به یاری مردم کوبانی و مقابله با داعش برخاسته و مثلاً تغییری در سیاست وی پدید آمده است. متأسفانه سیاست انحرافی حمایت از داعش و ایجاد آشوب و جنگ افروزی در منطقه همچنان در دستور کار اردوغان و همفکران او در دولت ترکیه قرار دارد. علاوه بر این، تصمیم جدید اردوغان مبنی بر باز کردن راه برای عبور پیشمرگه‌های کرد عراقی از خاک ترکیه جهت رفتن به کوبانی را می‌توان نوعی بازی کردن با داعش برای دست یافتن به اهداف شخص خود نیز تفسیر کرد. با اینکه اردوغان متحد داعش است، اما هنگامی که احساس کند منافع خود را باید در تنها گذاشتن داعش در بعضی موارد دنبال کند، این کار را بی‌درنگ انجام می‌دهد. این، همان کاری است که اردوغان در چند روز اخیر از طریق باز کردن راه برای پیوستن نیروهای کمکی به کوبانی انجام داده است.
در یک جمع بندی شفاف از عملکرد اردوغان در بحران سوریه و عراق و لبنان و ناامن شدن منطقه در سال‌های اخیر می‌توان این موارد را قطعی دانست: اول آنکه رجب طیب اردوغان و دولت او از عوامل اجرائی برافروخته‌شدن آتش فتنه در منطقه بوده است؛ دوم آنکه دولت ترکیه سهم بزرگی در ویرانی‌های کشورهای سوریه، عراق و لبنان و کشته شدن مردم این کشورها به دست تکفیری‌ها و سایر تروریست‌ها دارد؛ سوم آنکه رشد تروریسم در منطقه به ویژه تقویت تکفیری‌ها تا حدود زیادی مرهون کمک‌ها و حمایت‌های دولت ترکیه از آنهاست؛ چهارم آنکه اقدامات بحران ساز ترکیه در منطقه، رژیم صهیونیستی را در حاشیه امن قرار داده و بیشترین خدمت را به این رژیم غاصب به عمل آورده است؛ پنجم آنکه دولت ترکیه از طریق مواجه ساختن دولت‌های سوریه، عراق و لبنان با بحران، جبهه مقاومت را تضعیف نموده و با این کار خدمت بزرگی به آمریکا و سایر قدرت‌های استکباری و صهیونیسم بین‌الملل به عمل آورده است؛ ششم آنکه دولت ترکیه نقش مهمی در همراهی با آمریکا و رژیم صهیونیستی برای به محاق بردن بیداری اسلامی در منطقه ایفا کرده است.
این کار دولت ترکیه، خیانت بزرگی به ملت‌های منطقه و خدمت بزرگی به
دیکتاتورها و حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آنهاست. هر چند بیداری اسلامی
فعلاً همچون آتشی زیر خاکستر درحال گذراندن دوران کمون است و در آینده‌ای
نزدیک فعال خواهد شد، ولی باید در نظرداشت که اردوغان و همکاران او در دولت
ترکیه با به تأخیر افتادن جنبش بیداری اسلامی خیانت بزرگی به ملت‌های
مسلمان کرده‌اند. اردوغان، قطعاً در آینده‌ای نزدیک تاوان اینهمه خیانت را
پس خواهد داد.
شعله خشم ملت‌های منطقه از جمله ملت ترکیه به زودی دولت اردوغان را به کام خود خواهد برد و او را از ادامه زندگی در کاخ اشرافی و طاغوتی سفیدی که در باغ وحش آنکارا ساخته است ناکام خواهد گذاشت.
