صراط: در حالیکه ساعت تابستانی در ایالات متحده فردا به پایان میرسد، ادعاهایی در مورد عدم تاثیر اعمال ساعت تابستانی در کاهش مصرف انرژی مطرح شده است.
برای ما ایرانیها و اغلب ساکنان عرضهای جغرافیایی میانی، یک ماه از وقت تنظیم مجدد ساعت گذشته، ولی برای آمریکاییها وقت پایین آوردن ساعت دیواریها و عقب کشیدن آنها رسیده است؛ برای آنها بامداد فردا یکشنبه 2 نوامبر، ساعت تابستانی به پایان میرسد و آنها باید راس ساعت 2 صبح، ساعتهایشان را به ساعت استاندارد برگردانند. اما این تغییر فقط 5 ماه طول خواهد کشید و بیشتر ساعتهای امریکا در بامداد روز یکشنبه 8 مارس 2015، دو ساعت به جلو کشیده خواهند شد.
چند سالی است که با رسیدن زمان تغییر ساعت، تصمیم عجیب رییسجمهور سابق (محمود احمدینژاد) در لغو تغییر ساعت تابستانی نقل محافل دوستانه و خانودگی میشود (درنهایت با ورود مجلس هشتم به ماجرا و تصویب قانون تغییر ساعت تابستانی، راه بر اعمال سلیقه او بسته شد) و این بحثها معمولاً با مخالفت و طنزپردازی تحصیلکردهها و جوانترها با تصمیم احمدینژاد و دفاع سالخوردهترها از او همراه است. در ایالاتمتحده هم با رسیدن زمان تغییر ساعت، بحثی داغ در مورد لزوم و فایده این کار مطرح میشود، با این تفاوت که تعداد قابل توجهی از شهروندان ایالات متحده همنظر با رئیسجمهور سابق ما هستند و جالبتر اینکه در بین این افراد مهندس و اقتصاددان هم کم نیست.
برای مثال، ایالت یوتا را در نظر بگیرید که اکثر آنها به استناد نظرسنجی آنلاینی که تابستان امسال و توسط اداره توسعه اقتصادی فرمانداری یوتا (GOED) انجام شده بود، علاقهای به این تغییر ساعت ندارند. 67 درصد از شرکتکنندگان در این نظرسنجی به حذف ساعت تابستانی و یکسان نگهداشتن ساعت در کل سال رأی دادند، یعنی همان کاری که ایالت آریزونا در همسایگی آنها انجام میدهد.
مایکل اومالی از این اداره میگوید: «در هر دو سوی این مناقشه، صداهای قدرتمندی وجود دارند. ما 14هزار نظر کتبی پای مطلب خود دریافت کردهایم که اگر همه آنها را چاپ کرده و کنار هم قرار دهیم، هماندازه کتاب جنگ و صلح خواهد شد. حرف اصلی بیشتر آنها راحتی کار بود. خیلی از مردم دوست ندارند ساعتهایشان را دوباره تنظیم کنند، حال چه به جلو، چه به عقب و چه به پهلو. آنها فقط میخواهند یک ساعت را بگیرند و به همان بچسبند».
ابتکارهایی برای قبول، تغییر یا حذف ساعت تابستانی، قطعاً چیز جدیدی نیست. در حقیقت به گفته مایکل داونینگ، استاد دانشگاه تافت، هرساله دهها مورد از این اقدامات در دستگاههای قانونگذار ایالتهای مختلف امریکا انجام میشوند.
وقت بیشتری برای بازی
ولی داونینگ اشاره میکند که بهتازگی، بحث در مورد ساعت تابستانی با تغییری چشمگیر مواجه شده است. وی میگوید: «تا جایی که من میدانم، دیگر هیچ مرجع رسمی اشارهای به صرفهجویی انرژی نمیکند. به نظر میرسد که این مسئله کاملاً حذف شده باشد و مردم هم فهمیدهاند که تغییر ساعت کمکی به کاهش مصرف انرژی نمیکند».
برای مثال، در پاسخ شرکت تولید برق راکی مانتین به ایالت یوتا، این شرکت برق اشاره کرد که این دما و نه ساعت روشنایی روز است که مصرف برق مشترکان را تغییر میدهد.
به گفته داونینگ، دلیل اصلی طرفداران ساعت تابستانی در مسائل اقتصادی است؛ یعنی مزایای اقتصادی یک ساعت بیشتر از نور روز در ساعات بعدازظهر. او توضیح میدهد: «عامل اقتصادی وابسته به این حقیقت است که ما تغییر میکنیم؛ و نه اینکه در زمان غروب میتوانیم از یک ساعت روشنایی طبیعی بیشتر بهرهمند شویم. به نظر میرسد که تغییر ناگهانی به مردم در مورد امکان بیرون ماندن، انجام کارهای مختلف و البته خرج پول، آگاهی میدهد. عامل اصلی همیشه همین بوده است».
برای مثال، بازهم در ایالت یوتا، اکثر نهادهای دولتی و اتحادیههای نماینده گروههای مختلف مثل گلف بازها از ساعت تابستانی حمایت کردهاند.
اومالی میگوید: «ما دریافتیم که اگر به توریسم و تولید علاقهمند باشید، احتمال خیلی بیشتری وجود دارد که از سیستم کنونی حمایت کنید. برای مثال، انجمن گلف یوتا برآورد کرده که حذف ساعت تابستانی، موجب کاهش بازیها به میزان 6 درصد در فصل اوج بازیها میشود و ضرری 24 میلیون دلاری را در هرسال به اقتصاد این ایالت وارد میکند و تازه به گفته آنها این برآوردی محافظهکارانه است و شاید ضرر از این هم بیشتر شود».
دوره طولانیتر ساعت تابستانی؟
در دیگر نقاط ایالات متحده، گروههای دیگر هم همین هشدارهای اقتصادی را مطرح میکنند.
داونینگ میگوید: «اینها لابیهایی هستند که فعالانه به دنبال افزایش طول دوره ساعت تابستانی هستند. بزرگترین آنها در چند سال گذشته، اتحادیه سوپرمارکتهای پمپبنزینی بود، چراکه 80 درصد بنزین کل کشور در این فروشگاهها فروخته میشود و اگر ساعات روشنایی بیشتری در پایان روز کاری خود داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که مردم سوار خودروهایشان شوند و بخواهند بیرون بروند».
تنی چند از قانونگذاران ایالت یوتا به دنبال وضع قانون جدیدی برای ساعت تابستانی در دیماه پیش رو هستند. هنوز معلوم نیست قانون پیشنهادی آنها چیست، ولی اومالی میگوید دو گزینهای که بیشتر احتمالشان میرود، یکی حذف کامل ساعت تابستانی و دیگری برگزاری همهپرسی عمومی با تعدادی گزینه برای انتخاب مردم است.
درحالیکه هنوز معلوم نیست ایالت یوتا چه برنامهای برای آینده خود در پیش گرفته، برخی دیگر از ایالتهای امریکا از پذیرش ساعت تابستانی (که قانون فدرالی برای مجبور کردن کلیه ایالتها به پذیرشان وجود ندارد) خودداری کردهاند.برای مثال، ساکنان ایالت آریزونا (بهاستثنای کسانی که در ناحیه ناواجو زندگی میکنند)، هاوایی، پورتوریکو، جزایر ویرجین، ساموای امریکا، گوام و جزایر ماریانای شمالی، در هفته جاری نیازی به تغییر ساعتهای خود نخواهند داشت.
برای ما ایرانیها و اغلب ساکنان عرضهای جغرافیایی میانی، یک ماه از وقت تنظیم مجدد ساعت گذشته، ولی برای آمریکاییها وقت پایین آوردن ساعت دیواریها و عقب کشیدن آنها رسیده است؛ برای آنها بامداد فردا یکشنبه 2 نوامبر، ساعت تابستانی به پایان میرسد و آنها باید راس ساعت 2 صبح، ساعتهایشان را به ساعت استاندارد برگردانند. اما این تغییر فقط 5 ماه طول خواهد کشید و بیشتر ساعتهای امریکا در بامداد روز یکشنبه 8 مارس 2015، دو ساعت به جلو کشیده خواهند شد.
چند سالی است که با رسیدن زمان تغییر ساعت، تصمیم عجیب رییسجمهور سابق (محمود احمدینژاد) در لغو تغییر ساعت تابستانی نقل محافل دوستانه و خانودگی میشود (درنهایت با ورود مجلس هشتم به ماجرا و تصویب قانون تغییر ساعت تابستانی، راه بر اعمال سلیقه او بسته شد) و این بحثها معمولاً با مخالفت و طنزپردازی تحصیلکردهها و جوانترها با تصمیم احمدینژاد و دفاع سالخوردهترها از او همراه است. در ایالاتمتحده هم با رسیدن زمان تغییر ساعت، بحثی داغ در مورد لزوم و فایده این کار مطرح میشود، با این تفاوت که تعداد قابل توجهی از شهروندان ایالات متحده همنظر با رئیسجمهور سابق ما هستند و جالبتر اینکه در بین این افراد مهندس و اقتصاددان هم کم نیست.
برای مثال، ایالت یوتا را در نظر بگیرید که اکثر آنها به استناد نظرسنجی آنلاینی که تابستان امسال و توسط اداره توسعه اقتصادی فرمانداری یوتا (GOED) انجام شده بود، علاقهای به این تغییر ساعت ندارند. 67 درصد از شرکتکنندگان در این نظرسنجی به حذف ساعت تابستانی و یکسان نگهداشتن ساعت در کل سال رأی دادند، یعنی همان کاری که ایالت آریزونا در همسایگی آنها انجام میدهد.
مایکل اومالی از این اداره میگوید: «در هر دو سوی این مناقشه، صداهای قدرتمندی وجود دارند. ما 14هزار نظر کتبی پای مطلب خود دریافت کردهایم که اگر همه آنها را چاپ کرده و کنار هم قرار دهیم، هماندازه کتاب جنگ و صلح خواهد شد. حرف اصلی بیشتر آنها راحتی کار بود. خیلی از مردم دوست ندارند ساعتهایشان را دوباره تنظیم کنند، حال چه به جلو، چه به عقب و چه به پهلو. آنها فقط میخواهند یک ساعت را بگیرند و به همان بچسبند».
ابتکارهایی برای قبول، تغییر یا حذف ساعت تابستانی، قطعاً چیز جدیدی نیست. در حقیقت به گفته مایکل داونینگ، استاد دانشگاه تافت، هرساله دهها مورد از این اقدامات در دستگاههای قانونگذار ایالتهای مختلف امریکا انجام میشوند.
وقت بیشتری برای بازی
ولی داونینگ اشاره میکند که بهتازگی، بحث در مورد ساعت تابستانی با تغییری چشمگیر مواجه شده است. وی میگوید: «تا جایی که من میدانم، دیگر هیچ مرجع رسمی اشارهای به صرفهجویی انرژی نمیکند. به نظر میرسد که این مسئله کاملاً حذف شده باشد و مردم هم فهمیدهاند که تغییر ساعت کمکی به کاهش مصرف انرژی نمیکند».
برای مثال، در پاسخ شرکت تولید برق راکی مانتین به ایالت یوتا، این شرکت برق اشاره کرد که این دما و نه ساعت روشنایی روز است که مصرف برق مشترکان را تغییر میدهد.
به گفته داونینگ، دلیل اصلی طرفداران ساعت تابستانی در مسائل اقتصادی است؛ یعنی مزایای اقتصادی یک ساعت بیشتر از نور روز در ساعات بعدازظهر. او توضیح میدهد: «عامل اقتصادی وابسته به این حقیقت است که ما تغییر میکنیم؛ و نه اینکه در زمان غروب میتوانیم از یک ساعت روشنایی طبیعی بیشتر بهرهمند شویم. به نظر میرسد که تغییر ناگهانی به مردم در مورد امکان بیرون ماندن، انجام کارهای مختلف و البته خرج پول، آگاهی میدهد. عامل اصلی همیشه همین بوده است».
برای مثال، بازهم در ایالت یوتا، اکثر نهادهای دولتی و اتحادیههای نماینده گروههای مختلف مثل گلف بازها از ساعت تابستانی حمایت کردهاند.
اومالی میگوید: «ما دریافتیم که اگر به توریسم و تولید علاقهمند باشید، احتمال خیلی بیشتری وجود دارد که از سیستم کنونی حمایت کنید. برای مثال، انجمن گلف یوتا برآورد کرده که حذف ساعت تابستانی، موجب کاهش بازیها به میزان 6 درصد در فصل اوج بازیها میشود و ضرری 24 میلیون دلاری را در هرسال به اقتصاد این ایالت وارد میکند و تازه به گفته آنها این برآوردی محافظهکارانه است و شاید ضرر از این هم بیشتر شود».
دوره طولانیتر ساعت تابستانی؟
در دیگر نقاط ایالات متحده، گروههای دیگر هم همین هشدارهای اقتصادی را مطرح میکنند.
داونینگ میگوید: «اینها لابیهایی هستند که فعالانه به دنبال افزایش طول دوره ساعت تابستانی هستند. بزرگترین آنها در چند سال گذشته، اتحادیه سوپرمارکتهای پمپبنزینی بود، چراکه 80 درصد بنزین کل کشور در این فروشگاهها فروخته میشود و اگر ساعات روشنایی بیشتری در پایان روز کاری خود داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که مردم سوار خودروهایشان شوند و بخواهند بیرون بروند».
تنی چند از قانونگذاران ایالت یوتا به دنبال وضع قانون جدیدی برای ساعت تابستانی در دیماه پیش رو هستند. هنوز معلوم نیست قانون پیشنهادی آنها چیست، ولی اومالی میگوید دو گزینهای که بیشتر احتمالشان میرود، یکی حذف کامل ساعت تابستانی و دیگری برگزاری همهپرسی عمومی با تعدادی گزینه برای انتخاب مردم است.
درحالیکه هنوز معلوم نیست ایالت یوتا چه برنامهای برای آینده خود در پیش گرفته، برخی دیگر از ایالتهای امریکا از پذیرش ساعت تابستانی (که قانون فدرالی برای مجبور کردن کلیه ایالتها به پذیرشان وجود ندارد) خودداری کردهاند.برای مثال، ساکنان ایالت آریزونا (بهاستثنای کسانی که در ناحیه ناواجو زندگی میکنند)، هاوایی، پورتوریکو، جزایر ویرجین، ساموای امریکا، گوام و جزایر ماریانای شمالی، در هفته جاری نیازی به تغییر ساعتهای خود نخواهند داشت.