صراط: تاکنون افراد زیادی بوده اند که با وجود داشتن نام و نشان و موفقیت های فراوان تنها به دلیل ضعف مالی از قافله موفقیتها بازمانده اند و نتوانسته اند مسیر ترقی را بخوبی طی کنند.
در این میان شاید اگر حمایت مسئولان انجام می گرفت این افراد می توانستند علاوه بر طی کردن مسیر پیشرفت و تعالی، برای کشور هم فردی موثر و افتخارآفرین باشند.
در گوشه ای از یکی معابر خیابان خیام شهر قزوین که مغازه های شیک و محصولات رنگارنگ آن همه روزه میزبان خیل جوانان و گروههای مختلفی است که برای خرید یا قدم زدن و سرگرمی وارد آن می شوند، در مقابل مغازه ای جوان تنومندی که مشغول دستفروشی است جلب نظر می کند. با وی هم صحبت شدیم و در کمال تعجب متوجه شدیم قهرمان آسیا است و برای تأمین مخارج زندگی و تمرینات ورزشی اش به دستفروشی روی آورده است.
نامش امید ستایش پور متولد سال 1366 قزوین است. پس از چند سال سکونت در تهران که با کسب افتخار در رشته پاورلیفتینگ همراه بود چند سالی در قزوین بدنبال کسب افتخارات دیگری است البته اگر مسئولان کمکش کنند.
در گپ و گفت دوستانه ای که با وی داشتیم از سوابق ورزشی خود گفت و از مدال هایی که در این مدت کسب کرده، از مدال های کشوری گرفته تا مدال های آسیایی. ستایش پور از سال 79 ورزش را شروع کرده و در سال 81 توانسته در وزن 100 کیلوگرم در رشته پاورلیفتینگ اولین مقام را کسب کند و این موفقیت در سالهای بعد هم تکرار می شود.
قهرمانی که دست فروش شد
وی از سال 83، سه سال متوالی در مسابقات کشوری مقام کسب کرده و در سال 86 در رقابتهای آسیایی در میان هشت کشور جهان مقام اول را در وزن 110 کیلوگرم در سال 2009 در کشور هند کسب کرده است.
در سال 87 در مسابقات ازبکستان قهرمان شد و کسب رتبه در مسابقات قهرمانی کشور در سال 85، مدال طلا در مسابقات هندوستان در سال 88 و موفقیت در چند تورنمنت ورزشی از دیگر موفقیتهای ورزشی ستایش پور محسوب می شود. قهرمانی آسیایی که به دلیل بی مهری مسئولان در حال حاضر شغلی بهتر از دست فروشی عایدش نشده است.
این قهرمان با گلایه و ناراحتی از سالی می گوید که به رقابت های جهانی دعوت شد اما به دلیل مشکلاتی که برایش ایجاد می شود و به دلیل عدم همکاری مسئولان ورزش کشور و نداشتن کارت پایان خدمت از اعزام باز می ماند و به عنوان تنها شرکت کننده و نماینده کشور از این صحنه جهانی محروم می شود. ستایش پور می گوید: در حالی که در این مسابقات به راحتی می توانستم مدال کسب کنم به دلیل حمایت نشدن و نداشتن کارت پایان خدمت از کسب جایگاه بازماندم.
پورسانت ندادم محروم شدم
ستایش پور در خصوص علت عدم همکاری برخی متولیان ورزش وقت اظهار می دارد:برایم جای سوال است که چرا براحتی برخی که اسمشان را مسئول می گذارند از این استعدادها چشم پوشی می کنند و اجازه نمی دهند حتی با هزینه شخصی در این میادینی که می تواند افتخاری برای کشور باشیم حاضر شویم.
وی می افزاید: در سال 90 به خدمت رفتم تا دیگر مانعی برای اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی نداشته باشم اما باور کنید در این سالها همه انگیزه خود را ازدست داده ام زیرا با هزینه های سنگین شخصی خود را آماده نگه می دارم و در کمال ناباوری بدون حامی مانده ام و احساس می کنم تا کسی را نداشته باشی حتی اگر قهرمان جهان باشی نمی توانی استعداد خود را نشان دهی.
این قهرمان ورزشی بیان می کند: با عشق به وطن و کشورم برای گذران زندگی حاضر شده ام حتی با دست فروشی روی پای خود بایستم تا هم از راه حلال زندگی خود را اداره و هم مخارج تمرین ورزشی را تامین کنم اما باز هم با بی مهری مواجه شده ام.
وی با ناراحتی از روزی می گوید که مأموران در خیابان خیام قزوین ضمن توهین به وی بساطش را جمع کرده و با خود برده بودند و در مقابل ادعایش که از قهرمانان کشور است با تمسخر گفته بودند مدال که برایت نان و آب نمی شود.
ستایش پور یادآور می شود: بارها از مدیرکل جدید ورزش استان هم وقت گرفتم تا شرایط خود را مطرح کنم، اما هر بار به بهانه جلسات متعدد نتوانستم با وی که خودش قهرمان کشتی است ملاقات کنم. البته باز هم پیگیری خواهم کرد تا دیداری داشته باشم.
ستایش پور با همه این سختی ها هنوز هم امید به کسب افتخار برای کشور دارد و می گوید: امسال هم با جدیت در حال تمرین هستم و با توجه به اینکه مسابقه قهرمانی دارم به رقابت های سال آینده پاورلیفتینگ دعوت خواهم شد. اگر خوب تمرین کنم و مسئولان حمایت کنند به طور حتم مدال خواهم گرفت.
این ورزشکار می افزاید: امیدوارم مسئولان به ما هم توجه کنند و ضمن دلجویی به کمترین خواسته ما که رسیدگی جزئی به وضعیت زندگی و تامین هزینه اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی است اهمیت دهند و بدانند این کار موجب گرایش بیشتر جوانان به ورزش و جلوگیری از آسیب های اجتماعی می شود.
به فکر قهرمانی جدید در آسیا و جهان هستم
این جوان رشید و پر انگیزه گفت: حتی حاضرم شهرداری مجوز دست فروشی در بازارچه را به من بدهد تا خودم هزینه زندگی و شرکت در مسابقات را تامین کنم.
پس از پیگیری مهر درباره این موضوع و تماس با مشهدی آقایی مدیرکل ورزش و جوانان استان وی ضمن اظهار بی اطلاعی از حضور این قهرمان اعلام آمادگی کرد ضمن دیدار با این ورزشکار نسبت به پیگیری و حل مشکل این قهرمان مساعدت کند.
خیلی از قهرمانان در پیچ و خم مشکلات طاقت نیاوردند یا به خارج پناهنده شدند یا به انسان هایی بی فایده، مضر و ناسالم تبدیل شدند و امروز هزینه های سنگینی را بر جامعه تحمیل کرده اند لذا باید تا دیر نشده جوانان مستعد خود را دریابیم و با کمی تامل و رسیدگی و تامین هزینه های ناچیز از انسانهای موفق قهرمانانی ماندگار بسازیم.
در این میان شاید اگر حمایت مسئولان انجام می گرفت این افراد می توانستند علاوه بر طی کردن مسیر پیشرفت و تعالی، برای کشور هم فردی موثر و افتخارآفرین باشند.
در گوشه ای از یکی معابر خیابان خیام شهر قزوین که مغازه های شیک و محصولات رنگارنگ آن همه روزه میزبان خیل جوانان و گروههای مختلفی است که برای خرید یا قدم زدن و سرگرمی وارد آن می شوند، در مقابل مغازه ای جوان تنومندی که مشغول دستفروشی است جلب نظر می کند. با وی هم صحبت شدیم و در کمال تعجب متوجه شدیم قهرمان آسیا است و برای تأمین مخارج زندگی و تمرینات ورزشی اش به دستفروشی روی آورده است.
نامش امید ستایش پور متولد سال 1366 قزوین است. پس از چند سال سکونت در تهران که با کسب افتخار در رشته پاورلیفتینگ همراه بود چند سالی در قزوین بدنبال کسب افتخارات دیگری است البته اگر مسئولان کمکش کنند.
رکورد زنی وزنه 312.5 کیلوگرمی در مسابقات قهرمانی جوانان کشور در سال 1385 تهران
در گپ و گفت دوستانه ای که با وی داشتیم از سوابق ورزشی خود گفت و از مدال هایی که در این مدت کسب کرده، از مدال های کشوری گرفته تا مدال های آسیایی. ستایش پور از سال 79 ورزش را شروع کرده و در سال 81 توانسته در وزن 100 کیلوگرم در رشته پاورلیفتینگ اولین مقام را کسب کند و این موفقیت در سالهای بعد هم تکرار می شود.
قهرمانی که دست فروش شد
وی از سال 83، سه سال متوالی در مسابقات کشوری مقام کسب کرده و در سال 86 در رقابتهای آسیایی در میان هشت کشور جهان مقام اول را در وزن 110 کیلوگرم در سال 2009 در کشور هند کسب کرده است.
در سال 87 در مسابقات ازبکستان قهرمان شد و کسب رتبه در مسابقات قهرمانی کشور در سال 85، مدال طلا در مسابقات هندوستان در سال 88 و موفقیت در چند تورنمنت ورزشی از دیگر موفقیتهای ورزشی ستایش پور محسوب می شود. قهرمانی آسیایی که به دلیل بی مهری مسئولان در حال حاضر شغلی بهتر از دست فروشی عایدش نشده است.
این قهرمان با گلایه و ناراحتی از سالی می گوید که به رقابت های جهانی دعوت شد اما به دلیل مشکلاتی که برایش ایجاد می شود و به دلیل عدم همکاری مسئولان ورزش کشور و نداشتن کارت پایان خدمت از اعزام باز می ماند و به عنوان تنها شرکت کننده و نماینده کشور از این صحنه جهانی محروم می شود. ستایش پور می گوید: در حالی که در این مسابقات به راحتی می توانستم مدال کسب کنم به دلیل حمایت نشدن و نداشتن کارت پایان خدمت از کسب جایگاه بازماندم.
پورسانت ندادم محروم شدم
ستایش پور در خصوص علت عدم همکاری برخی متولیان ورزش وقت اظهار می دارد:برایم جای سوال است که چرا براحتی برخی که اسمشان را مسئول می گذارند از این استعدادها چشم پوشی می کنند و اجازه نمی دهند حتی با هزینه شخصی در این میادینی که می تواند افتخاری برای کشور باشیم حاضر شویم.
وی می افزاید: در سال 90 به خدمت رفتم تا دیگر مانعی برای اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی نداشته باشم اما باور کنید در این سالها همه انگیزه خود را ازدست داده ام زیرا با هزینه های سنگین شخصی خود را آماده نگه می دارم و در کمال ناباوری بدون حامی مانده ام و احساس می کنم تا کسی را نداشته باشی حتی اگر قهرمان جهان باشی نمی توانی استعداد خود را نشان دهی.
وی با ناراحتی از روزی می گوید که مأموران در خیابان خیام قزوین ضمن توهین به وی بساطش را جمع کرده و با خود برده بودند و در مقابل ادعایش که از قهرمانان کشور است با تمسخر گفته بودند مدال که برایت نان و آب نمی شود.
ستایش پور یادآور می شود: بارها از مدیرکل جدید ورزش استان هم وقت گرفتم تا شرایط خود را مطرح کنم، اما هر بار به بهانه جلسات متعدد نتوانستم با وی که خودش قهرمان کشتی است ملاقات کنم. البته باز هم پیگیری خواهم کرد تا دیداری داشته باشم.
ستایش پور با همه این سختی ها هنوز هم امید به کسب افتخار برای کشور دارد و می گوید: امسال هم با جدیت در حال تمرین هستم و با توجه به اینکه مسابقه قهرمانی دارم به رقابت های سال آینده پاورلیفتینگ دعوت خواهم شد. اگر خوب تمرین کنم و مسئولان حمایت کنند به طور حتم مدال خواهم گرفت.
رکورد زنی مسابقات قهرمانی جوانان کشور وزنه 300 کیلوگرم سال 1385
این ورزشکار می افزاید: امیدوارم مسئولان به ما هم توجه کنند و ضمن دلجویی به کمترین خواسته ما که رسیدگی جزئی به وضعیت زندگی و تامین هزینه اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی است اهمیت دهند و بدانند این کار موجب گرایش بیشتر جوانان به ورزش و جلوگیری از آسیب های اجتماعی می شود.
به فکر قهرمانی جدید در آسیا و جهان هستم
این جوان رشید و پر انگیزه گفت: حتی حاضرم شهرداری مجوز دست فروشی در بازارچه را به من بدهد تا خودم هزینه زندگی و شرکت در مسابقات را تامین کنم.
پس از پیگیری مهر درباره این موضوع و تماس با مشهدی آقایی مدیرکل ورزش و جوانان استان وی ضمن اظهار بی اطلاعی از حضور این قهرمان اعلام آمادگی کرد ضمن دیدار با این ورزشکار نسبت به پیگیری و حل مشکل این قهرمان مساعدت کند.
خیلی از قهرمانان در پیچ و خم مشکلات طاقت نیاوردند یا به خارج پناهنده شدند یا به انسان هایی بی فایده، مضر و ناسالم تبدیل شدند و امروز هزینه های سنگینی را بر جامعه تحمیل کرده اند لذا باید تا دیر نشده جوانان مستعد خود را دریابیم و با کمی تامل و رسیدگی و تامین هزینه های ناچیز از انسانهای موفق قهرمانانی ماندگار بسازیم.