صراط: مراسم دعای کمیل سحرهای جمعه در حرم حضرت عبدالظیم حسنی(ع) این هفته نیز با سخنرانی و مداحی حاج منصور ارضی برگزار شد.
سخنان حاج منصور ارضی در مراسم دعای کمیل حرم حضرت عبدالعظیم حسنی را به نقل از عقیق بخوانید:
- بعضی وقتها تَشرزدن به نفس خوب است چون باعث بیداری می‌شود. امیرالمومنین علیه السلام در دعای کمیل که منسوب به ایشان است تشری جدی به خود می‌زنند و یک حقیقتی را بیان می‌نمایند که قدرت، قهر و مکر خدا توأمان با هم است و اقرار می‌کند با این وضعیت، من که نمی‌توانم از حکومت تو خارج شوم !
-چه ما بفهمیم و چه غافل باشیم باید بدانیم در حکومتی قرار داریم که برای خداوند است و در سایه این حکومت انسان‌ها گناه می‌کنند و یا در سایه آن، اطاعت و عبادت می‌کنند و عبد خداوند می شوند. پس مسیر مشخص است ، لذا بعضی وقتها در ادعیه فقط از لطایف سخن به میان نمی‌آید بلکه از حقیقت و واقعیت حکومت و سلطنت خداوند سخن به میان می‌آید و این یعنی انذار و تشر به نفس ، وقتی ما اقرار می‌کنیم نمی‌توانیم از حکومت خدا فرار کنیم این بهترین توحید است در غالب این جمله البته اگر بفهمیم و این را همیشه عرض کردم وقتی هم درک نکردیم صلوات بر محمد وآل محمد – اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ- داشته باشیم وقتی فهمیدیم برای ما از دایره سلطه خدا فراری نیست کسی غفرانی جز او ندارد و هر چه هم بگردیم چیز دیگری نمی‌یابیم و اجازه گشتن هم داریم ولی " لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً " یعنی سه چهار مطلب را حضرت اشاره دارد اما اگر کسی اولین مطلب را فهمید بقیه مطالب را درک می‌کند ، وقتی فهمیدیم همه چیز زیر سلطه خداست و مفرّی از آن نیست،پس "الی الله تدعون" باید به سوی خدا باشد . اگرشخص به سوی خود دعوت کند و یا آخرش برسد به نفس در هر زمان و هر مکان باشد و از هر قومی باشد از میان رفته است چراکه آنچه باقی است خداست!
-اهل بیت علیهم السلام تمام همّ و غمشان دعوت مردم به سوی خدا بود ولی خدا نکند که قلب بمیرد آن قلب حقیقی! چراکه همه چیز را منکر می‌شود دشمنان که از کربلا بیرون آمدند منکر شدند.موحدین هم که بهترین مقام‌ها را پیدا کردند عده ای به شهادت رسیدند و عده ای هم با آن وضعیت از کربلا آمدند بیرون یعنی اگر یک پوشش را از اینها برداشته باشند باز پوشش دیگری برایشان باقی مانده بود چون اهل بیت (ع)همیشه چند پوشش داشتند ، آمدند بیرون آنقدر هم بلد بودند که خودشان را بپوشانند ما غصه پوشش و حجاب آنها را نخوریم ، غصه این را بخوریم ما که رفتیم کربلا چطور برگشتیم ؟ اصل این است همه ما کربلا رفتیم ، نه به آن سرزمین کربلا ولی این دهه ما را بردند کربلارا ببینیم عمر سعدی برگشتیم و یا حسینی !
-هر کس به احکام یعنی فروع دین عمل کرد حسینی بودنش مشخص می‌شود. عده ای هم رو سیاه از کربلا بیرون آمدند یک عده ای هم با لباس عزا بیرون آمدند، لباس عزای حسینی لباس تقوا بر تن ماست یعنی عزا دار اهل گناه نیست! اما بعضی در روز عاشورا هم گناه کردند خیلی عیب است ها! همیشه دهه عاشورا به خودت توجه کن و خود را محک بزن سریع هم جواب می‌گیری ! اینجاست که می‌بینی یک عده که اصلاً قبول نداری می‌بینی دستشان را گرفته و کارشان را درست کرده ویک عده که مورد قبول ظاهری مردم هستند به گناه افتاده اند و هیچ دغدغه ای ندارندفقط به دنبال حواشی درست کردن برای مجالس عزاداری هستند که آسیب شناسیشان هم با تمام شدن این ایام تمام می‌شود می‌رود تا سال دیگر!
-بیماری‌ها زیاد است. شبها خود را بسنجید این دستور رسول الله صلی الله علیه وآله است " حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قبلَ اَن تُحاسَبُوا " ببینید از کمیل اگر همین جمله را " لاَ یُمْکِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُکُومَتِکَ " در دل نگهداری و این را یقین داشته باشی کم کم با همین فراض اُنس می‌گیری و به آن می‌افزایی "لایمکن الفرار من حکومتک أو لا یمکن الفرار من محبتک " و...همین یک جمله می‌شود پایۀ همه چیز برای تو با آن زندگی می‌کنی، گریه می‌کنی ، ولذت می‌بری
-نوکر وعزادار اگر بعد عاشورا اگر مریض نشود نشانه قبول نشدن عزاداری است این از قدیم مرسوم بوده بین نوکرها و خواننده‌ها چون وقتی مریض نشدی یعنی از خودت مواظبت کردی و با تمام وجود عزاداری نکردی من نمی‌خواهم روضه بخوانم ولی ببین بعد از عاشورا استخوانهایت درد می‌کند بدنت درد می‌کند ؟ مسیر عشق همین است دیگر دنبال دلیل هم رفتی برو ولی این را از تو می‌پرسم بعد از عاشورا چطور سالم ماندی؟ وقتی تو ادعای عاشقی داری ما که اصلاً فقط شنیدیم و چنین توقعی از خود داریم ببین آنها که واقعه عاشورا را دیدن چه حالی داشتند!
سخنان حاج منصور ارضی در مراسم دعای کمیل حرم حضرت عبدالعظیم حسنی را به نقل از عقیق بخوانید:
- بعضی وقتها تَشرزدن به نفس خوب است چون باعث بیداری می‌شود. امیرالمومنین علیه السلام در دعای کمیل که منسوب به ایشان است تشری جدی به خود می‌زنند و یک حقیقتی را بیان می‌نمایند که قدرت، قهر و مکر خدا توأمان با هم است و اقرار می‌کند با این وضعیت، من که نمی‌توانم از حکومت تو خارج شوم !
-چه ما بفهمیم و چه غافل باشیم باید بدانیم در حکومتی قرار داریم که برای خداوند است و در سایه این حکومت انسان‌ها گناه می‌کنند و یا در سایه آن، اطاعت و عبادت می‌کنند و عبد خداوند می شوند. پس مسیر مشخص است ، لذا بعضی وقتها در ادعیه فقط از لطایف سخن به میان نمی‌آید بلکه از حقیقت و واقعیت حکومت و سلطنت خداوند سخن به میان می‌آید و این یعنی انذار و تشر به نفس ، وقتی ما اقرار می‌کنیم نمی‌توانیم از حکومت خدا فرار کنیم این بهترین توحید است در غالب این جمله البته اگر بفهمیم و این را همیشه عرض کردم وقتی هم درک نکردیم صلوات بر محمد وآل محمد – اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ- داشته باشیم وقتی فهمیدیم برای ما از دایره سلطه خدا فراری نیست کسی غفرانی جز او ندارد و هر چه هم بگردیم چیز دیگری نمی‌یابیم و اجازه گشتن هم داریم ولی " لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً " یعنی سه چهار مطلب را حضرت اشاره دارد اما اگر کسی اولین مطلب را فهمید بقیه مطالب را درک می‌کند ، وقتی فهمیدیم همه چیز زیر سلطه خداست و مفرّی از آن نیست،پس "الی الله تدعون" باید به سوی خدا باشد . اگرشخص به سوی خود دعوت کند و یا آخرش برسد به نفس در هر زمان و هر مکان باشد و از هر قومی باشد از میان رفته است چراکه آنچه باقی است خداست!
-اهل بیت علیهم السلام تمام همّ و غمشان دعوت مردم به سوی خدا بود ولی خدا نکند که قلب بمیرد آن قلب حقیقی! چراکه همه چیز را منکر می‌شود دشمنان که از کربلا بیرون آمدند منکر شدند.موحدین هم که بهترین مقام‌ها را پیدا کردند عده ای به شهادت رسیدند و عده ای هم با آن وضعیت از کربلا آمدند بیرون یعنی اگر یک پوشش را از اینها برداشته باشند باز پوشش دیگری برایشان باقی مانده بود چون اهل بیت (ع)همیشه چند پوشش داشتند ، آمدند بیرون آنقدر هم بلد بودند که خودشان را بپوشانند ما غصه پوشش و حجاب آنها را نخوریم ، غصه این را بخوریم ما که رفتیم کربلا چطور برگشتیم ؟ اصل این است همه ما کربلا رفتیم ، نه به آن سرزمین کربلا ولی این دهه ما را بردند کربلارا ببینیم عمر سعدی برگشتیم و یا حسینی !
-هر کس به احکام یعنی فروع دین عمل کرد حسینی بودنش مشخص می‌شود. عده ای هم رو سیاه از کربلا بیرون آمدند یک عده ای هم با لباس عزا بیرون آمدند، لباس عزای حسینی لباس تقوا بر تن ماست یعنی عزا دار اهل گناه نیست! اما بعضی در روز عاشورا هم گناه کردند خیلی عیب است ها! همیشه دهه عاشورا به خودت توجه کن و خود را محک بزن سریع هم جواب می‌گیری ! اینجاست که می‌بینی یک عده که اصلاً قبول نداری می‌بینی دستشان را گرفته و کارشان را درست کرده ویک عده که مورد قبول ظاهری مردم هستند به گناه افتاده اند و هیچ دغدغه ای ندارندفقط به دنبال حواشی درست کردن برای مجالس عزاداری هستند که آسیب شناسیشان هم با تمام شدن این ایام تمام می‌شود می‌رود تا سال دیگر!
-بیماری‌ها زیاد است. شبها خود را بسنجید این دستور رسول الله صلی الله علیه وآله است " حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قبلَ اَن تُحاسَبُوا " ببینید از کمیل اگر همین جمله را " لاَ یُمْکِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُکُومَتِکَ " در دل نگهداری و این را یقین داشته باشی کم کم با همین فراض اُنس می‌گیری و به آن می‌افزایی "لایمکن الفرار من حکومتک أو لا یمکن الفرار من محبتک " و...همین یک جمله می‌شود پایۀ همه چیز برای تو با آن زندگی می‌کنی، گریه می‌کنی ، ولذت می‌بری
-نوکر وعزادار اگر بعد عاشورا اگر مریض نشود نشانه قبول نشدن عزاداری است این از قدیم مرسوم بوده بین نوکرها و خواننده‌ها چون وقتی مریض نشدی یعنی از خودت مواظبت کردی و با تمام وجود عزاداری نکردی من نمی‌خواهم روضه بخوانم ولی ببین بعد از عاشورا استخوانهایت درد می‌کند بدنت درد می‌کند ؟ مسیر عشق همین است دیگر دنبال دلیل هم رفتی برو ولی این را از تو می‌پرسم بعد از عاشورا چطور سالم ماندی؟ وقتی تو ادعای عاشقی داری ما که اصلاً فقط شنیدیم و چنین توقعی از خود داریم ببین آنها که واقعه عاشورا را دیدن چه حالی داشتند!
