صراط: چندی پیش زنی با حضور در پلیس امنیت اخلاقی استان خراسان رضوی از مردی به اتهام اخاذی شکایت کرد.
وی به افسر بازجو گفت: یک روز با بالا گرفتن درگیری میان من و شوهرم خانه را ترک کرده و چند ساعتی سرگردان خیابان های شهر بودم، سپس تصمیم به بازگشت به خانه گرفتم، در خیابان منتظر تاکسی بودم که خودرویی مقابلم توقف کرد و با گفتن مقصدم به راننده سوار شدم. در میانه راه راننده مدعی شد در زمینه مشاوره خانواده و روان شناسی فعالیت دارد و اگر بخواهم می تواند برای حل مشکلات زندگی ام به من کمک کند. طوری صحبت می کرد که به حرف هایش اعتماد کردم.
زن جوان درباره نحوه به دام افتادنش از سوی مرد اخاذ افزود: یک هفته پس از این آشنایی با اعتماد به این که او روان شناس است با شماره مرد غریبه تماس گرفتم و از او خواستم نشانی دفترش را بدهد تا برای مشاوره به آنجا بروم. ساعتی بعد خود را به دفتر وی در یکی از محله های جنوبی شهر رساندم. آنجا شبیه مطب یک روان شناس نبود. مرد جوان مدعی بود تازه به آنجا نقل مکان کرده است. پس از دو بار ملاقات با مرد روان شناس او به من داروهایی داد که مدعی بود خودش آن را درست کرده و با مصرف آنها حالم بهتر می شود، اما با مصرف آن داروها حالم بدتر شد و حتی کارم به مرکز درمانی و بستری شدن رسید.
وی یادآور شد: وقتی پزشکان وضع جسمانی مرا بررسی کردند، اعلام کردند داروهایی که مصرف کردم برای درمان افسردگی ام نبوده بلکه در آن از شیشه استفاده شده است. باورم نمی شد آن مرد قصد معتاد کردن مرا داشته به همین دلیل با شماره تلفن وی تماس گرفتم و به رفتاری که با من داشت اعتراض کردم، اما مرد روان شناس مدعی شد از من در زمانی که به دفترش در رفت و آمد بودم و از او داروها را گرفته ام فیلمی تهیه کرده و اگر مبلغ 1.5 میلیون تومان به وی ندهم، فیلم را برای شوهرم ارسال می کند.
با ثبت اظهارات این زن بیست و هفت ساله، تحقیقات پلیس برای شناسایی و دستگیری متهم آغاز شد. وقتی ماموران برای دستگیری مرد اخاذ به مخفیگاهش اعزام شدند دریافتند متهم قبل از حضور پلیس آنجا را تخلیه کرده بود.
در ادامه پاتوق های احتمالی متهم فراری زیرنظر گرفته شد و سرانجام ماموران در روزهای پایانی هفته گذشته وی را در دفتر جدیدی که اجاره کرده بود، شناسایی و دستگیر کردند. کارآگاهان در بازرسی دفتر متوجه دوربین هایی شدند که به طرز ماهرانه ای نصب شده بود.
مرد اخاذ که محمد نام دارد با انتقال به پلیس امنیت بازجویی شد و اظهارات متناقضی را بیان کرد. او مدعی شد شاکی دروغ می گوید و با او آشنایی ندارد. در مرحله بعدی تحقیقات ماموران در بررسی سوابق کیفری متهم متوجه شدند او پیش از این به اتهام اغفال زنان و خرید و فروش مواد مخدر زندانی شده بود.
رایانه متهم برای بررسی بیشتر در اختیار کارشناسان پلیس فتای استان خراسان رضوی قرارگرفت تا این که مشخص شد تصاویر چهار زن دیگر که به دفتر وی رفته اند در این رایانه ثبت شده و به نظر می رسد که آنها نیز قربانی مرد اخاذ شده باشند. با کشف این تصاویر، متهم دوباره بازجویی شد و این بار سکوت خود را شکست و جرایمش را پذیرفت.
متهم سی و پنج ساله در اظهاراتش به افسر بازجو گفت: با خودرویم در شهر تردد می کردم و با جعل عنوان مشاور و روان شناس، زنان و دختران جوان را فریب می دادم. آنها به گمان این که روان شناس هستم اعتمادشان جلب می شد. در مراحل بعدی دوربین مداربسته ای را ماهرانه در دفتری که اجاره کرده بودم، نصب می کردم و با حضور زنان در دفترم به بهانه مشاوره و درمان بیماری افسردگی، ماده مخدر شیشه را به جای داروهای دست ساز به این افراد می فروختم و با این ترفند آنها را معتاد می کردم. در ادامه به صورت تلفنی تهدیدشان می کردم اگر پولی به من نپردازند، تصاویرشان را برای شوهر یا والدینشان ارسال کرده یا در سطح شهر پخش می کنم که با این ترفند موفق به اخاذی از آنها می شدم.
وی به افسر بازجو گفت: یک روز با بالا گرفتن درگیری میان من و شوهرم خانه را ترک کرده و چند ساعتی سرگردان خیابان های شهر بودم، سپس تصمیم به بازگشت به خانه گرفتم، در خیابان منتظر تاکسی بودم که خودرویی مقابلم توقف کرد و با گفتن مقصدم به راننده سوار شدم. در میانه راه راننده مدعی شد در زمینه مشاوره خانواده و روان شناسی فعالیت دارد و اگر بخواهم می تواند برای حل مشکلات زندگی ام به من کمک کند. طوری صحبت می کرد که به حرف هایش اعتماد کردم.
زن جوان درباره نحوه به دام افتادنش از سوی مرد اخاذ افزود: یک هفته پس از این آشنایی با اعتماد به این که او روان شناس است با شماره مرد غریبه تماس گرفتم و از او خواستم نشانی دفترش را بدهد تا برای مشاوره به آنجا بروم. ساعتی بعد خود را به دفتر وی در یکی از محله های جنوبی شهر رساندم. آنجا شبیه مطب یک روان شناس نبود. مرد جوان مدعی بود تازه به آنجا نقل مکان کرده است. پس از دو بار ملاقات با مرد روان شناس او به من داروهایی داد که مدعی بود خودش آن را درست کرده و با مصرف آنها حالم بهتر می شود، اما با مصرف آن داروها حالم بدتر شد و حتی کارم به مرکز درمانی و بستری شدن رسید.
وی یادآور شد: وقتی پزشکان وضع جسمانی مرا بررسی کردند، اعلام کردند داروهایی که مصرف کردم برای درمان افسردگی ام نبوده بلکه در آن از شیشه استفاده شده است. باورم نمی شد آن مرد قصد معتاد کردن مرا داشته به همین دلیل با شماره تلفن وی تماس گرفتم و به رفتاری که با من داشت اعتراض کردم، اما مرد روان شناس مدعی شد از من در زمانی که به دفترش در رفت و آمد بودم و از او داروها را گرفته ام فیلمی تهیه کرده و اگر مبلغ 1.5 میلیون تومان به وی ندهم، فیلم را برای شوهرم ارسال می کند.
با ثبت اظهارات این زن بیست و هفت ساله، تحقیقات پلیس برای شناسایی و دستگیری متهم آغاز شد. وقتی ماموران برای دستگیری مرد اخاذ به مخفیگاهش اعزام شدند دریافتند متهم قبل از حضور پلیس آنجا را تخلیه کرده بود.
در ادامه پاتوق های احتمالی متهم فراری زیرنظر گرفته شد و سرانجام ماموران در روزهای پایانی هفته گذشته وی را در دفتر جدیدی که اجاره کرده بود، شناسایی و دستگیر کردند. کارآگاهان در بازرسی دفتر متوجه دوربین هایی شدند که به طرز ماهرانه ای نصب شده بود.
مرد اخاذ که محمد نام دارد با انتقال به پلیس امنیت بازجویی شد و اظهارات متناقضی را بیان کرد. او مدعی شد شاکی دروغ می گوید و با او آشنایی ندارد. در مرحله بعدی تحقیقات ماموران در بررسی سوابق کیفری متهم متوجه شدند او پیش از این به اتهام اغفال زنان و خرید و فروش مواد مخدر زندانی شده بود.
رایانه متهم برای بررسی بیشتر در اختیار کارشناسان پلیس فتای استان خراسان رضوی قرارگرفت تا این که مشخص شد تصاویر چهار زن دیگر که به دفتر وی رفته اند در این رایانه ثبت شده و به نظر می رسد که آنها نیز قربانی مرد اخاذ شده باشند. با کشف این تصاویر، متهم دوباره بازجویی شد و این بار سکوت خود را شکست و جرایمش را پذیرفت.
متهم سی و پنج ساله در اظهاراتش به افسر بازجو گفت: با خودرویم در شهر تردد می کردم و با جعل عنوان مشاور و روان شناس، زنان و دختران جوان را فریب می دادم. آنها به گمان این که روان شناس هستم اعتمادشان جلب می شد. در مراحل بعدی دوربین مداربسته ای را ماهرانه در دفتری که اجاره کرده بودم، نصب می کردم و با حضور زنان در دفترم به بهانه مشاوره و درمان بیماری افسردگی، ماده مخدر شیشه را به جای داروهای دست ساز به این افراد می فروختم و با این ترفند آنها را معتاد می کردم. در ادامه به صورت تلفنی تهدیدشان می کردم اگر پولی به من نپردازند، تصاویرشان را برای شوهر یا والدینشان ارسال کرده یا در سطح شهر پخش می کنم که با این ترفند موفق به اخاذی از آنها می شدم.
