مرتضی پاشایی که این روزها در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بهمن بستری است، ترانهای را برای تیتراژ پایانی این سریال ساخته بود که مسئولان وقت مرکز موسیقی صداوسیما راضی نشدند این ترانه بهعنوان ترانه پایانی سریال اصغر نعیمی پخش شود. مرتضی پاشایی هم این ترانه را در فضای مجازی منتشر کرد و در فاصله کوتاهی ترانه او به یکی از محبوبترین ترانههای این خواننده در نزد مخاطبانش تبدیل شد.
اصغر نعیمی کارگردان سریال «عصر پاییزی» در مورد چگونگی انتخاب مرتضی پاشایی برای ساخت و اجرای این ترانه به خبرآنلاین گفت: «من آن موقع صدای مرتضی پاشایی را نشنیده بودم و شناختی از او نداشتم، آقای نصیری مدیر تولید سریال او را به من معرفی کرد. آن زمان ما با 3 یا 4 خواننده نامدار ایران صحبت کرده بودیم که ترانهای را برای تیتراژ پایانی این سریال تولید کنند.»
نمایی از سریال «عصر پاییزی»
مرتضی پاشایی به گفته اصغر نعیمی بدون اینکه بخشهایی از سریال را دیده باشد، با توضیحاتی که از زبان کارگردان میشنود کار ساخت ترانه «عصر پاییزی» را آغاز میکند؛ «زمانی که قطعه مرتضی پاشایی را شنیدم، احساس کردم که این ترانه همپوشانی کاملی با کل سریال دارد و دقیقاً همان چیزی است که من میخواستهام، درحالیکه کار سایر هنرمندانی که برای این سریال ترانه ساخته بودند این ویژگی را نداشت.»
کار مرتضی پاشایی را سایر عوامل سریال هم میشنوند و آنها همنظر نعیمی را تائید میکنند و درنهایت ترانه «عصر پاییزی» این خواننده و آهنگساز جوان برای تیتراژ پایانی انتخاب میشود، اما دراینبین مشکل دیگری بهوجود میآید: «مرکز موسیقی صداوسیما از این کار ایراداتی گرفت که بیشتر به شعر آن برمیگشت، این ایرادات را به مرتضی پاشایی منتقل کردیم و گفتیم که با توجه به کار خوبی که خلق کردهای اگر ممکن است اصلاحاتی را در متن ترانه به وجود بیاور، اما او گفت که این کار را نمیکند و ترجیح میدهد ترانه را در فضای مجازی با همین شکل منتشر کند.»
او این ترانه را منتشر میکند اما حسرت استفاده از آن برای نعیمی بافی میماند: «به هر در زمان ساخت یک کار، گاهی ناکامیها و حسرتهایی برای آدم باقی میماند، در زمان تولید و پخش سریال عصر پاییزی هم حسرت استفاده از این ترانه برای من ماند.»
نعیمی از پاشایی بهعنوان یکی از خلاقترین و خوشفکرترین خوانندهها و آهنگسازان موسیقی پاپ ایران نام میبرد و میگوید: «امیدوارم او هر چه زودتر بهبود پیدا کند، چراکه هنوز با توجه به استعداد، و سن و سالش راه درازی پیشرو دارد.»