صراط: در حالیکه تنها سه روز تا پایان ضرب الاجل هسته ای میان ایران و 5+1 زمان باقی است، شواهد ناامید کننده بیش از قرائن امیدوار کننده به چشم می خورد. آخرین اخبار و گمانه زنی ها در وین حاکی از این است که طرفین همچنان بر سر موضوعات اساسی با یکدیگر اختلاف دیدگاه فراوانی دارند. از اراک و فردو گرفته تا درصد غنی سازی، مسیر رسیدن ایران به غنی سازی مورد نیاز خود، تعداد سانتریفیوژها و همچنین نحوه برداشته شدن پلکانی تحریم ها. اختلافاتی که طی دور پایانی مذاکرات وین نیز همچنان بر سر جای خود باقیست و دو طرف نتوانسته اند تغییر محسوسی در نزدیک کردن خطوط قرمز خود ایجاد نمایند. خطوط قرمزی که اساسا طی یک سال اخیر تغییر چندانی نکرده است و دو طرف تا حد ممکن بر باقی ماندن آنها پایداری کرده اند. در مذاکرات وین 5 یکی از دیپلمات های حاضر در مذاکرات در گفتگویی غیر رسمی با من تاکید کرد که گفتگوهای میان ایران و 5+1 به دوی ماراتن تبدیل شده است. هر کس پایداری و استقامت بیشتری نشان دهد، امتیاز بیشتری کسب خواهد کرد. چنین نگاهی به طور طبیعی سبب می شود تا نتیجه مذاکرات، تعدیل ها و همچنین تغییر خطوط قرمز به دقیقه 90 موکول شود. مذاکراتی که از آنها تحت عنوان گفتگو بر سر مسائل استراتژیک یاد می شود. حالا هم در وین طرفین دقیقا در چنین جایگاهی قرار گرفته اند و هر دو طرف منتظرند که تا دقیقه 90 پایداری به خرج دهند، تا شاید طرف مقابل از مواضعش کوتاه بیاید و در نتیجه امتیازات بیشینه شود.
در شرایطی که تنها سه روز به پایان زمان آخرین دور مذاکرات در وین زمان باقی مانده، همچنان طرفین بر مواضع پیشین خود پایداری می کنند. یکی از اعضای تیم مذاکره کننده ایران در این رابطه می گوید: همچنان فاصله زیادی میان دیدگاه های دو طرف دیده می شود و این فاصله سبب می شود تا احتمال شکست مذاکرات بیش از به نتیجه رسیدن آن باشد.
از سوی دیگر و در این فضا دو طرف تلاش دارند تا بازی مقصر جلوه دادن دیگری را به نحو احسنت اجرا کنند. طی چند روز اخیر همانند ادوار پیشین مذاکرات، جنگ های روانی و رسانه ای از سوی طرفین بسیار پیاده شده است. بازی هایی که تلاش می کند توپ را در زمین طرف مقابل بیندازد و در صورت شکست احتمالی مذاکرات آنکه به عنوان مقصر معرفی می شود، طرف مقابل باشد.
در این شرایط بن بست گونه، حالا چشم ها شاید بیش از اینکه به وین و مذاکره کنندگان هسته ای دو طرف معطوف باشد، باید متوجه پایتخت ها و تغییر خطوط قرمز باشد. خطوط قرمزی که اگر در دقیقه 90 تغییر نکند، توافقی هم در کار نخواهد بود.
در شرایطی که تنها سه روز به پایان زمان آخرین دور مذاکرات در وین زمان باقی مانده، همچنان طرفین بر مواضع پیشین خود پایداری می کنند. یکی از اعضای تیم مذاکره کننده ایران در این رابطه می گوید: همچنان فاصله زیادی میان دیدگاه های دو طرف دیده می شود و این فاصله سبب می شود تا احتمال شکست مذاکرات بیش از به نتیجه رسیدن آن باشد.
از سوی دیگر و در این فضا دو طرف تلاش دارند تا بازی مقصر جلوه دادن دیگری را به نحو احسنت اجرا کنند. طی چند روز اخیر همانند ادوار پیشین مذاکرات، جنگ های روانی و رسانه ای از سوی طرفین بسیار پیاده شده است. بازی هایی که تلاش می کند توپ را در زمین طرف مقابل بیندازد و در صورت شکست احتمالی مذاکرات آنکه به عنوان مقصر معرفی می شود، طرف مقابل باشد.
در این شرایط بن بست گونه، حالا چشم ها شاید بیش از اینکه به وین و مذاکره کنندگان هسته ای دو طرف معطوف باشد، باید متوجه پایتخت ها و تغییر خطوط قرمز باشد. خطوط قرمزی که اگر در دقیقه 90 تغییر نکند، توافقی هم در کار نخواهد بود.
