گروه سیاسی صراط - در جریان مذاکرات نهایی هسته ای در وین، یکی دیگر از "ممنوعیت"های سیاست خارجی کشور توسط دولت تدبیر و امید شکست و وزیران خارجه ایران و آمریکا برای اولین بار بعد از انقلاب به صورت "دوجانبه" دیدار کردند.
به گزارش گروه سیاسی صراط، این دیدار 75 دقیقه ای دیشب در وین انجام شد و به نوشته آسوشیتدپرس، جان کری در این دیدار پیشنهاد کرده است که دو طرف برای تمدید گفت وگوها تا بعد از مهلت 24 نوامبر(سوم آذر) بحث کنند.
اخباری که گهگاه از لابهلای درهای بسته اتاق های مذاکره در وین به گوش می رسد، نشان از انحراف مذاکرات از مسیر اولیه تعیین شده برای آن، و وعده داده شده توسط دولت تدبیر و امید دارد.
بر اساس برخی از این اخبار، آمریکا همچنان اصرار به طرح موضوعات دیگری به جز اصل مذاکرات دارد. از سوی دیگر، اخباری مبنی بر اتفاق نظر احتمالی بر سر توافق کلی و مبهمی به گوش می رسد که معنای آن چیزی جز باقی ماندن تحریم ها، ادامه تعلیق بسیاری از فعالیت های هسته ای و تمدید چندباره مذاکرات نیست!
بر این اساس، بد نیست جان کری و محمد جواد ظریف در جریان مذاکرات خود، به این جملات رهبر معظم انقلاب که در آن مذاکرات را صرفا به مسائل هسته ای محدود کرده اند و عدم خوشبینی نسبت به آن را یادآور شده اند، نگاهی دوباره بیندازند:
رهبر معظم انقلاب در 12 آبان 92:
این را هم توجّه داشته باشید، این مذاکرهای که امروز دارد انجام میگیرد با شش کشور - که آمریکا هم جزو این شش کشور است - فقط در مورد مسائل هستهای است و لاغیر. بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدّس در سخنرانی گفتم [که] مذاکره در موضوعات خاص اشکالی ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذنالله ضرری نمیکنیم.
یک تجربهای در اختیار ملّت ایران است - که حالا من مختصراً عرض خواهم کرد - این تجربه ظرفیّت فکری ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربهای که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینهی تعلیق غنیسازی انجام گرفت، که آنوقت تعلیق غنیسازی را در مذاکرات با همین اروپاییها، جمهوری اسلامی برای یک مدّتی پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنیسازی، امید همکاری از طرف شرکای غربی مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیاری را - که البتّه بهنحوی تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند - آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانی بگویند خب یک ذرّه شما عقبنشینی میکردید، همهی مشکلات حل میشد، پروندهی هستهای ایران عادی میشد.
آن تعلیق غنی سازی این فایده را برای ما داشت که معلوم شد با عقبنشینی، با تعلیق غنیسازی، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیاری از کارها مشکل حل نمیشود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگری است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنیسازی را آغاز کردن.
امروز وضعیّت جمهوری اسلامی با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه میزدیم سرِ دو، سه سانتریفیوژ، [ در حالی که] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند. جوانهای ما، دانشمندان ما، محقّقین ما، مسئولین ما همّت کردند، کارها را پیش بردند. بنابراین از مذاکراتی هم که امروز در جریان است، ما ضرری نخواهیم کرد.
البتّه بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجهای را که ملّت ایران انتظار دارد، بهدست بیاید، لکن تجربهای است و پشتوانهی تجربی ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبههی دیپلماسی فعّالیّت میکنند، کار میکنند، قرص و محکم حمایت میکنیم، امّا ملّت باید بیدار باشد، بداند چه اتّفاقی دارد میافتد [تا] بعضی از تبلیغاتچیهای مواجببگیر دشمن و بعضی از تبلیغاتچیهای بیمزدومواجب - از روی سادهلوحی - نتوانند افکار عمومی را گمراه کنند.
به گزارش گروه سیاسی صراط، این دیدار 75 دقیقه ای دیشب در وین انجام شد و به نوشته آسوشیتدپرس، جان کری در این دیدار پیشنهاد کرده است که دو طرف برای تمدید گفت وگوها تا بعد از مهلت 24 نوامبر(سوم آذر) بحث کنند.
اخباری که گهگاه از لابهلای درهای بسته اتاق های مذاکره در وین به گوش می رسد، نشان از انحراف مذاکرات از مسیر اولیه تعیین شده برای آن، و وعده داده شده توسط دولت تدبیر و امید دارد.
بر اساس برخی از این اخبار، آمریکا همچنان اصرار به طرح موضوعات دیگری به جز اصل مذاکرات دارد. از سوی دیگر، اخباری مبنی بر اتفاق نظر احتمالی بر سر توافق کلی و مبهمی به گوش می رسد که معنای آن چیزی جز باقی ماندن تحریم ها، ادامه تعلیق بسیاری از فعالیت های هسته ای و تمدید چندباره مذاکرات نیست!
بر این اساس، بد نیست جان کری و محمد جواد ظریف در جریان مذاکرات خود، به این جملات رهبر معظم انقلاب که در آن مذاکرات را صرفا به مسائل هسته ای محدود کرده اند و عدم خوشبینی نسبت به آن را یادآور شده اند، نگاهی دوباره بیندازند:
Islamic Republic of Iran Supreme Leader
You should pay attention to the fact that the current negotiations with these six countries - including America - are only about the nuclear issue and nothing else. In the beginning of this year, I said in Holy Mashhad that there is nothing wrong with negotiations on particular issues. But I said that I do not trust these negotiations and I am not optimistic about them. However, if they want to negotiate, they can do it and, by Allah's favor, we will not suffer a loss in these negotiations.
The Iranian nation benefits from a certain experience which I will refer to in brief. This experience will increase the intellectual capability of our nation, like the experience that we gained in the year 1382 and 1383 in the area of suspending our enrich```ent activities. At that time, during negotiations with the Europeans, the Islamic Republic agreed to suspend its enrichment activities for a while. But this turned out to be to our benefit. Why? It is because we found out there is no hope at all that our western partners will cooperate with us if we suspend our enrichment activities. If we had not accepted that optional suspension - of course, it was imposed in a way, but we and our officials accepted it anyway - some people would have said, "If you had retreated a little bit, all problems would have been solved and Iran's nuclear file would have become normal".
That act of suspending our enrichment activities brought us this advantage: it became clear that problems will not be solved by retreating, suspending enrichment activities, postponing our work and cancelling many of our plans and programs. It became clear that the other side is after something else. We noticed this and therefore we started our enrichment activities again.
Today, the condition of the Islamic Republic has dramatically changed compared to its condition in the year 1382. In those days, we used to bargain for two, three centrifuges, but today several thousand centrifuges are working. Our youth, our scientists, our researchers and our officials made great efforts and moved things forward. Therefore, we will not suffer a loss as a result of today's ongoing negotiations.
The Iranian nation benefits from a certain experience which I will refer to in brief. This experience will increase the intellectual capability of our nation, like the experience that we gained in the year 1382 and 1383 in the area of suspending our enrich```ent activities. At that time, during negotiations with the Europeans, the Islamic Republic agreed to suspend its enrichment activities for a while. But this turned out to be to our benefit. Why? It is because we found out there is no hope at all that our western partners will cooperate with us if we suspend our enrichment activities. If we had not accepted that optional suspension - of course, it was imposed in a way, but we and our officials accepted it anyway - some people would have said, "If you had retreated a little bit, all problems would have been solved and Iran's nuclear file would have become normal".
That act of suspending our enrichment activities brought us this advantage: it became clear that problems will not be solved by retreating, suspending enrichment activities, postponing our work and cancelling many of our plans and programs. It became clear that the other side is after something else. We noticed this and therefore we started our enrichment activities again.
Today, the condition of the Islamic Republic has dramatically changed compared to its condition in the year 1382. In those days, we used to bargain for two, three centrifuges, but today several thousand centrifuges are working. Our youth, our scientists, our researchers and our officials made great efforts and moved things forward. Therefore, we will not suffer a loss as a result of today's ongoing negotiations.
Of course, as I said, I am not optimistic and I do not think that these negotiations will produce the results which the Iranian nation expects. However, it is an experience. This will broaden and strengthen the experience of the Iranian nation. It is alright to hold these negotiations, but it is necessary for the Iranian nation to be vigilant. We strongly support our officials, who are active in the camp of diplomacy, but our people should be vigilant. They should know what is happening so that some mercenary promoters of the enemy and some promoters who receive no rewards and who further the goals of the enemy out of naivety cannot mislead public opinion.
رهبر معظم انقلاب در 12 آبان 92:
این را هم توجّه داشته باشید، این مذاکرهای که امروز دارد انجام میگیرد با شش کشور - که آمریکا هم جزو این شش کشور است - فقط در مورد مسائل هستهای است و لاغیر. بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدّس در سخنرانی گفتم [که] مذاکره در موضوعات خاص اشکالی ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذنالله ضرری نمیکنیم.
یک تجربهای در اختیار ملّت ایران است - که حالا من مختصراً عرض خواهم کرد - این تجربه ظرفیّت فکری ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربهای که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینهی تعلیق غنیسازی انجام گرفت، که آنوقت تعلیق غنیسازی را در مذاکرات با همین اروپاییها، جمهوری اسلامی برای یک مدّتی پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنیسازی، امید همکاری از طرف شرکای غربی مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیاری را - که البتّه بهنحوی تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند - آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانی بگویند خب یک ذرّه شما عقبنشینی میکردید، همهی مشکلات حل میشد، پروندهی هستهای ایران عادی میشد.
آن تعلیق غنی سازی این فایده را برای ما داشت که معلوم شد با عقبنشینی، با تعلیق غنیسازی، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیاری از کارها مشکل حل نمیشود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگری است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنیسازی را آغاز کردن.
امروز وضعیّت جمهوری اسلامی با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه میزدیم سرِ دو، سه سانتریفیوژ، [ در حالی که] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند. جوانهای ما، دانشمندان ما، محقّقین ما، مسئولین ما همّت کردند، کارها را پیش بردند. بنابراین از مذاکراتی هم که امروز در جریان است، ما ضرری نخواهیم کرد.
البتّه بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجهای را که ملّت ایران انتظار دارد، بهدست بیاید، لکن تجربهای است و پشتوانهی تجربی ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبههی دیپلماسی فعّالیّت میکنند، کار میکنند، قرص و محکم حمایت میکنیم، امّا ملّت باید بیدار باشد، بداند چه اتّفاقی دارد میافتد [تا] بعضی از تبلیغاتچیهای مواجببگیر دشمن و بعضی از تبلیغاتچیهای بیمزدومواجب - از روی سادهلوحی - نتوانند افکار عمومی را گمراه کنند.
اينها نه تقصير محمد بود ، نه حسن !
اصلا از غنی سازی 5 درصدی و 20 درصدی چه آبی برای ملت گرم شده است؟
احتمالا غنی سازی 90 درصدی آب گرمابه شما را گرم و محفل دوستان باغ کال پرستتان را پر رونق می کند!
نه از منظر شما پول و شکم و هوای نفس و زندگی مرفه البته امکانات خوبه ولی نه به هر قیمتی!!!!
یعنی الان شما با جمع شدن وزرای خارجه کشورهای مسئول مشکل داری؟
چرا به کشورهای دیگر گیر نمیدن؟
چرا اینقدر به ما بی اعتمادند؟
برای اینکه رفتار و روابط ما با دنیا و در سطح بین الملل از آغاز تا الان استاندارهای قابل قبول دنیا را نداشته است
برای اینکه به جای رسیدگی به فرهنگ و اقتصاد و رفاه و آسایش ملت و قدرتمند نمودن کشور از داخل دائم به دنبال دخالت در امور دیگر کشورها و تظاهر به قدرت برتر و تشویق مردم به توهین و لجاجت و خودپسندی بوده است
در نظم نوین جهانی از نگاه امریکا دو تفکر حکومتی ایران و امریکا قابل جمع شدن نیستند پس باید یکی بماند
اما آنکه میماند به یاری خداوند ایران است و نظم نوین جهان برخلاف خواست امریکا با محوریت اسلام و ایران شکل خواهد گرفت
آزاد بودن یعنی داشتن روسپی خونه ها و مشروب فروشی ها
آزاد بودن یعنی داشتن بیش از 50 % حروم زاده
این یعنی آزاد بودن و متمدن و غربی بودن !
این توی سیاست به این معنیه که طرفی که دستش دراز شده قدرتی نداره و شکست خورده اس!!!
دیگه میشه فهمید گندی زدند بدتراز توافق نامه ژنو که کری اینقده خوشحال میاد میگه ما تقریبا به اون چیزی که میخواستیم رسیدیم...
حالا برید جشن بگیرید جشن سوم آذر!!!!!!!!!!!!!!!
من با هیچکدومتون دشمنی ندارم بخدا ولی آمریکاییا دلشون برای ما نسوخته
صراط بی غیرتی اگه نظرمو تایید نکنی بذار بیان بخونن ولی به من فحش بدن
میشه بفرمایید در کجای کدامیک از قوانین کشور آمده که دیدار دوجانبه وزرای ایران و آمریکا ممنوع می باشد؟!!!
لطفا ....... نگویید!!!