صراط: گری سیمور، مشاور سابق اوباما گفت: تا زمانی که دولت کنونی در ایران در قدرت است، ما نباید خودمان را گول بزنیم که راه حلی دائمی برای موضوع هسته‌ای ایران وجود دارد.
لس آنجلس تایمز در گزارشی به قلم دویله مک مانوس نوشت برخی از دیپلماتهای برجسته جهان از جمله جان کری وزیر امور خارجه آمریکا به منظور توافق با ایران برای محدود کردن برنامه هسته ای این کشور، تا ضرب الاجل 24 نوامبر تلاش کردند.
این روزنامه امریکایی نوشت: اما زمانی که آخرین دور مذاکرات به پایان رسید، آنها توانسته بودند به پیشرفت زیادی نائل شوند.
سپس مشکلات دیگری پیش آمد. جان لیمبرت، دیپلمات سابق آمریکایی در ایران هفته گذشته گفت: هر یک از طرفین در مورد یک مسئله صحبت می کنند، آمریکا در مورد سانتریفوژها صحبت می کند و ایران درباره عزت و احترام.
مذاکرات قرار است این ماه از سر گرفته شود اما دیپلمات ها درباره این صحبت می کنند که اگر این مذاکرات به شکست بیانجامد چه کاری باید انجام دهند.
برخی از اعضای کنگره آمریکا به رهبری سناتور رابرت منندز، رئیس کمیته روابط خارجی سنا درباره افزایش تحریم ها حتی پیش از شکست مذاکرات صحبت می کنند. و در ایران، تظاهرکنندگان به پیشنهادهای آمریکا که شبیه توافقات دوران استعماری است اعتراض کرده اند. با توجه به این اختلافات، باید گفت در صورت ادامه این روند، بن بست هسته ای به پایان نخواهد رسید اما وضع بدتر از این نخواهد شد.
جنگ طلبانی مانند منندز هنوز خواستار افزایش تحریم ها هستند اما مانع بزرگی بر سر راه آنها است و آن این است که تحریم ها فقط زمانی موثر هستند که همه شرکای تجاری اصلی ایران در آن مشارکت کنند و بعید است این اتفاق بیافتد.
در ادامه این مقاله آمده است، تمدید توافقنامه موقت یک راه حل بلند مدت برای بن بست هسته ای نیست. این مسئله به آمریکا و متحدانش تضمینی را که خواستار آن هستند به خصوص افزایش بازرسی از تاسیسات ایران را نمی دهد و خواسته ایران را نیز که کاهش همه تحریم ها است برآورده نمی کند. در صورتی که دولت ایران برنامه هسته ای اش را از سر بگیرد یا اگر جنگ طلبان در کنگره تحریم های سختی را بر ضد این کشور تصویب کنند، همین توافقنامه موقت نیز ممکن است نابود شود.
گری سیمور، مشاور سابق اوباما گفت: یک دلیل قانع کننده برای تمدید این توافقنامه وجود دارد و آن این است که ما برای وقت کشی تلاش میکنیم. تا زمانی که دولت کنونی در ایران در قدرت است، ما نباید خودمان را گول بزنیم که راه حلی دائمی برای این مشکل وجود دارد. در نتیجه یک توافق موقت بهتر از توافق نکردن است.
لس آنجلس تایمز در گزارشی به قلم دویله مک مانوس نوشت برخی از دیپلماتهای برجسته جهان از جمله جان کری وزیر امور خارجه آمریکا به منظور توافق با ایران برای محدود کردن برنامه هسته ای این کشور، تا ضرب الاجل 24 نوامبر تلاش کردند.
این روزنامه امریکایی نوشت: اما زمانی که آخرین دور مذاکرات به پایان رسید، آنها توانسته بودند به پیشرفت زیادی نائل شوند.
سپس مشکلات دیگری پیش آمد. جان لیمبرت، دیپلمات سابق آمریکایی در ایران هفته گذشته گفت: هر یک از طرفین در مورد یک مسئله صحبت می کنند، آمریکا در مورد سانتریفوژها صحبت می کند و ایران درباره عزت و احترام.
مذاکرات قرار است این ماه از سر گرفته شود اما دیپلمات ها درباره این صحبت می کنند که اگر این مذاکرات به شکست بیانجامد چه کاری باید انجام دهند.
برخی از اعضای کنگره آمریکا به رهبری سناتور رابرت منندز، رئیس کمیته روابط خارجی سنا درباره افزایش تحریم ها حتی پیش از شکست مذاکرات صحبت می کنند. و در ایران، تظاهرکنندگان به پیشنهادهای آمریکا که شبیه توافقات دوران استعماری است اعتراض کرده اند. با توجه به این اختلافات، باید گفت در صورت ادامه این روند، بن بست هسته ای به پایان نخواهد رسید اما وضع بدتر از این نخواهد شد.
جنگ طلبانی مانند منندز هنوز خواستار افزایش تحریم ها هستند اما مانع بزرگی بر سر راه آنها است و آن این است که تحریم ها فقط زمانی موثر هستند که همه شرکای تجاری اصلی ایران در آن مشارکت کنند و بعید است این اتفاق بیافتد.
در ادامه این مقاله آمده است، تمدید توافقنامه موقت یک راه حل بلند مدت برای بن بست هسته ای نیست. این مسئله به آمریکا و متحدانش تضمینی را که خواستار آن هستند به خصوص افزایش بازرسی از تاسیسات ایران را نمی دهد و خواسته ایران را نیز که کاهش همه تحریم ها است برآورده نمی کند. در صورتی که دولت ایران برنامه هسته ای اش را از سر بگیرد یا اگر جنگ طلبان در کنگره تحریم های سختی را بر ضد این کشور تصویب کنند، همین توافقنامه موقت نیز ممکن است نابود شود.
گری سیمور، مشاور سابق اوباما گفت: یک دلیل قانع کننده برای تمدید این توافقنامه وجود دارد و آن این است که ما برای وقت کشی تلاش میکنیم. تا زمانی که دولت کنونی در ایران در قدرت است، ما نباید خودمان را گول بزنیم که راه حلی دائمی برای این مشکل وجود دارد. در نتیجه یک توافق موقت بهتر از توافق نکردن است.
