صراط: این تصاویر، سوگواری مردم فرانسه و چند شهر دیگر دنیا را نشان میدهد که برای کشتهشدگان حادثه حمله تروریستی اخیر به نشریه شارلی هِبدو در فرانسه تجمع کردهاند.
حادثهای که طی آن 12 تن از جمله یک پلیس مسلمان فرانسوی نیز به قتل رسید.
در تصاویر فوق که خبرگزاریهای یواسای تودی و الجزیره آنها را منتشر کردهاند، نماد قلم و شعار «ما همه شارلی هستیم» نیز در دست متجمعین دیده میشود.
«قلم» و «ما همه شارلی هستیم» بارزترین سوژهای است که خبرگزاریهای غربی تلاش کردهاند تا در جریان حادثه شارلی هبدو به ذهن مخاطبان القا کنند.
خوانش رسانههای غربی نشان میدهد که آنها با ایستادن در مقابل حقیقت حمایت اروپا و بویژه فرانسه از تندروی مذهبی و گروههای تکفیری در سوریه، قصد کتمان آن را دارند و به جای این حقیقت تلاش میکنند تا واقعه شارلی هبدو(نشریهای که مشهور به توهین به ساحت گرامی پیامبر اسلام(ص) است) را نماد تندروی اسلامی و مخالفت اسلام با آزادی بیان ربط دهند.
جالب آنکه رادیو فرانسه نیز در همین زمینه مصاحبهای را به زبان فارسی ترتیب داده است که طی آن با اشاره به فتوای قتل سلمان رشدی، تلاش میشود تا حادثه شارلی هبدو نیز به تفکرات اسلام ناب که ایران نماد آن است ربط داده شود.
این شبکه فرانسوی و سایر رسانههای جهانی در عین حال هیچ اشارهای به حمایت کشورهای اروپایی از تروریسم تکفیری طی سالهای اخیر (که همانند بومرنگ عمل میکند و در دامان حمایت کنندگان نیز شکل خواهد گرفت) و همچنین شباهتهای غیر قابل انکار حادثه شارلی هبدو با روشهای داعش نمیکنند.
گفتنیست وقوع حملات تروریستی در کشورهای حامی داعش از چند سال قبل در کلام عمده تحلیلگران مورد اشاره قرار گرفته بود و پیشبینی میشد که حرکات تروریستی و تندروانه در کشورهای حامی داعش نیز مشاهده شود.
فعالیت تبلیغی داعش در عموم کشورهای مذکور تا زمانی که به تبلیغ استفاده از سلاح و مخالفت با حاکمیت منجر نشود؛ هیچ منع قانونی ندارد!(این در حالی است که این مسئله یک نمایش آزادی بیان به حساب میآید زیرا مثلاً برخی از این دولتها تمامی اتباع مرتبط با ایران اسلامی را به صورت لحظهای تحت کنترل و رصد دارند و از برخی فعالیتهای آنها نیز ممانعت بعمل میآورند)
قبل از حادثه تروریستی اخیر در فرانسه، در کشورهای آمریکا و استرالیا نیز حرکاتی تروریستی تحت تأثیر تفکر تکفیری داعش صورت گرفته بود.
دولت فرانسه مدعیست که توهینهای مکرر نشریه شارلی به ساحت گرامی پیامبر اسلام(ص) نشانه توهین نبوده و مخالفان کاریکاتورهای این نشریه در واقع با آزادی بیان مخالف هستند!
حادثهای که طی آن 12 تن از جمله یک پلیس مسلمان فرانسوی نیز به قتل رسید.
در تصاویر فوق که خبرگزاریهای یواسای تودی و الجزیره آنها را منتشر کردهاند، نماد قلم و شعار «ما همه شارلی هستیم» نیز در دست متجمعین دیده میشود.
«قلم» و «ما همه شارلی هستیم» بارزترین سوژهای است که خبرگزاریهای غربی تلاش کردهاند تا در جریان حادثه شارلی هبدو به ذهن مخاطبان القا کنند.
خوانش رسانههای غربی نشان میدهد که آنها با ایستادن در مقابل حقیقت حمایت اروپا و بویژه فرانسه از تندروی مذهبی و گروههای تکفیری در سوریه، قصد کتمان آن را دارند و به جای این حقیقت تلاش میکنند تا واقعه شارلی هبدو(نشریهای که مشهور به توهین به ساحت گرامی پیامبر اسلام(ص) است) را نماد تندروی اسلامی و مخالفت اسلام با آزادی بیان ربط دهند.
جالب آنکه رادیو فرانسه نیز در همین زمینه مصاحبهای را به زبان فارسی ترتیب داده است که طی آن با اشاره به فتوای قتل سلمان رشدی، تلاش میشود تا حادثه شارلی هبدو نیز به تفکرات اسلام ناب که ایران نماد آن است ربط داده شود.
این شبکه فرانسوی و سایر رسانههای جهانی در عین حال هیچ اشارهای به حمایت کشورهای اروپایی از تروریسم تکفیری طی سالهای اخیر (که همانند بومرنگ عمل میکند و در دامان حمایت کنندگان نیز شکل خواهد گرفت) و همچنین شباهتهای غیر قابل انکار حادثه شارلی هبدو با روشهای داعش نمیکنند.
گفتنیست وقوع حملات تروریستی در کشورهای حامی داعش از چند سال قبل در کلام عمده تحلیلگران مورد اشاره قرار گرفته بود و پیشبینی میشد که حرکات تروریستی و تندروانه در کشورهای حامی داعش نیز مشاهده شود.
فعالیت تبلیغی داعش در عموم کشورهای مذکور تا زمانی که به تبلیغ استفاده از سلاح و مخالفت با حاکمیت منجر نشود؛ هیچ منع قانونی ندارد!(این در حالی است که این مسئله یک نمایش آزادی بیان به حساب میآید زیرا مثلاً برخی از این دولتها تمامی اتباع مرتبط با ایران اسلامی را به صورت لحظهای تحت کنترل و رصد دارند و از برخی فعالیتهای آنها نیز ممانعت بعمل میآورند)
قبل از حادثه تروریستی اخیر در فرانسه، در کشورهای آمریکا و استرالیا نیز حرکاتی تروریستی تحت تأثیر تفکر تکفیری داعش صورت گرفته بود.
دولت فرانسه مدعیست که توهینهای مکرر نشریه شارلی به ساحت گرامی پیامبر اسلام(ص) نشانه توهین نبوده و مخالفان کاریکاتورهای این نشریه در واقع با آزادی بیان مخالف هستند!