در ابتدای این مراسم که 29 دی ماه برگزار شد، سهیلا گلستانی در مورد ایده اولیه این فیلم گفت: این فیلم از رنج و فقدان ناشی شد و سپس به داستان پیوست.
در ادامه پرویز پرستویی در مورد ورود به عرصه تهیهکنندگی گفت: این فیلم در واقع اولین کاری است که به صورت کاملا مستقل انجام دادم. من بارها و از سالیان پیش گفتهام که کار کوتاه را کوتاه نبینید. همچنین در مورد کارهای اول هم همین نظر را دارم متاسفانه کسانی که کار اولشان است، مورد بیمهری قرار میگیرند و ذهنیتی به وجود آمده که کارهای اول کارهای قوی و قابل توجهی نیست.
وی در مورد همکاری با گلستانی در این کار تصریح کرد: با شناختی که از گلستانی داشتم به این فکر نکردم که کار اول است بنابراین تصمیم گرفتیم از گروه حرفهای استفاده کنیم و حضور مهتاب نصیرپور در این کار نشاندهنده همین تصمیم است.
در ادامه احسان کرمی مجری برنامه با تاکید بر اینکه پرستویی و نصیرپور دو تا از برجستهترین بازیگران سینمای ایران هستند، از مهتاب نصیرپور با توجه به گزیدهکار بودنش در مورد دلیل پذیرش این نقش پرسید.
نصیرپور در پاسخ به این پرسش توضیح داد: البته در این گزیدهکاری من به تنهایی سهیم نیستم بلکه پیشنهادها هم محدود است. این نقش در مردادماه به من پیشنهاد شد و امکان خوبی را برایم فراهم میکرد و همچنین حضور پرستویی این انگیزه را ایجاد میکرد که بخواهم با دقت بیشتری فیلمنامه را بخوانم.
وی افزود: کارهای گلستانی را نیز در تئاتر دیده بودم و میدانستم که فیلمش هم کار خوبی خواهد شد. فیلمنامه خوب بود، نقش هم خوب بود و اوج و فرود داشت و به بازیگر امکان میداد که از تواناییهایش استفاده کند، بنابراین تصمیم گرفتم در این کار حضور داشته باشم.
سپس هایده صفییاری تدوینگر این فیلم در پاسخ به پرسشی که آیا کار پیچیدگی یا نقطه درخشان خاصی داشت که تدوین آن را پذیرفتید؟ گفت: وقتی تدوین فیلم به من پیشنهاد شد با توجه به شناختی که از گلستانی و کارهایش داشتم، با علاقه و اطمینان وارد کار شدم. همچنین به واسطه خاطرات خوبی که از مونتاژ کارهای پرستویی داشتم، خیلی خوشحال بودم که در کاری خواهم بود که پرستویی هم حضور دارد.
سهیلا گلستانی کارگردان فیلم سینمایی «دو» در مورد فیلم و بازیگرانش توضیح داد: در این فیلم ۴۷ بازیگر تک سکانس و دو سکانس حضور دارند. با وسواس سعی کردم تمامی دوستانی که در تئاتر با هم کار کرده بودیم به نحوی در این کار حضور داشته باشند و در مورد برخی نقشها حساسیت و دقت بیشتری داشتم.
وی در مورد همکاری با صفییاری تصریح کرد: در مورد انتخاب خانم صفییاری شاید لازم باشد خیلی صحبت شود. زمانی که فیلمنامه را برای ایشان فرستادم، در ایران نبودند اما فیلمنامه را با دقت مطالعه کردند و بسیار پیگیر آن بودند، این فیلم در حقیقت در مورد فقدان زندگی است.
گلستانی در مورد نام «دو» توضیح داد: «دو» به معنای دو خط موازی است که به هم نمیرسند، همدیگر را قطع نمیکنند اما شاید یک روزی، یک جایی به هم برسند و یک همزیستی مسالمتآمیز با هم داشته باشند.
در ادامه پرستویی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا تهیهکنندگی نگرانتان نکرد؟ گفت: من خیلی دغدغه تهیهکنندگی ندارم، من بازیگرم و بازیگری آنقدر مشغولم میکند که مجالی برای فکرهای دیگر نمیگذارد. همیشه در کارهای مختلف به این فکر میکردم که تهیهکننده باید بستری را فراهم کند که کارگردان بتواند به راحتی کاری که میخواهد انجام دهد.
وی ادامه داد: گلستانی را تا دو سال پیش نمیشناختم تا زمانی که بازی او در سریال «وضعیت سفید» توجهم را جلب کرد. با کاوه سجادی حسینی از سالها پیش آشنا بودم. وقتی خانم گلستانی میخواست این فیلم را بسازد، تصمیم گرفتم تلاش کنم تا شرایط مساعدی را فراهم کنم تا بتواند فیلمی که میخواهد بسازد، هرچند آن گونه که دلم میخواست نتوانستم این کار را انجام دهم.
وی همچنین اظهار کرد: یکی از عنصرهای ارزشمند این کار خانم صفییاری بود. قبلا در کارهایی مثل «آژانس شیشهای» با هم کار کرده بودیم. صفییاری تدوینگری است که بدون حضور کارگردان هم میتواند فیلمی را به بهترین شکل ارائه دهد.
پرستویی گفت: همه ما سعی کردیم در خدمت کارگردان قرار بگیریم تا بتواند کارش را به خوبی و به راحتی انجام دهد.
وی در ادامه در مورد اینکه آیا در آینده نیز تهیهکنندگی خواهد کرد، گفت: بیشتر ترجیح میدهم که بازیگری کنم. شاید اگر شرایط خاصی پیش بیاید تهیهکنندگی فیلمی را قبول کنم.
نصیرپور در مورد ویژگیهای نقشش گفت: من اتفاقا فکر میکنم خیلی فرصت خوبی بود که در اولین کاری که پرستویی تهیهکننده و گلستانی کارگردان آن است، شرکت داشته باشم. حضور پرستویی به عنوان بازیگری گرانقدر که در فیلمهای خیلی خوبی حضور داشتند و حالا به عنوان تهیهکننده حاضر است، فرصت مغتنمی بود.
وی در مورد نقشش بیان کرد: توضیح زیادی در مورد نقش نمیتوانم ارائه دهم فقط میتوانم بگویم یک زن تنهاست که برای ادامه زندگی و ایجاد یک ارتباطی با جامعه، محیط و حتی پسرش تلاش میکند.
وی تصریح کرد: این شخصیت خیلی دور نیست و مشابه آن را زیاد دیدهایم از این نظر ایفای این نقش خیلی سخت نبود.
پس از آن پرستویی در مورد عدم اختصاص سیمرغ به بازیها در فیلمهای اول با بیان اینکه آنچه واقعیت دارد این است که نصیرپور احتیاج به معرفی ندارد و در تئاتر حرف اول را میزند، اظهار کرد: به هر حال ما پذیرفتیم که جشنواره دو بخش دارد و ایمان دارم که نصیرپور هم بحث سیمرغ را سالها پیش برای خودش حل کرده است. من هر بار که فیلم را دیدم، او یکی از درخشانترین بازیهایش را ارائه داده است.
وی ادامه داد: به نظر من این فیلم فرصت خوبی است برای بازیگران جوان که ببینند مهتاب نصیرپور چگونه بازیگری است و مهمتر از بازی بینظیرش، اخلاق حرفهای او است.
در ادامه هایده صفییاری در پاسخ به پرسشی در مورد اینکه آیا در فیلم «دو» نیز فضا وجود داشت که از تکنیکهایی که به فضای فیلم کمک میکند استفاده کند، گفت: هر فیلمی ویژگیهای خاص خودش را دارد. این فیلم ویژگیها و فضای نویی داشت. کل مجموعه خیلی خوبی بود. گاهی آنقدر محو بازیها بودم که کار را فراموش میکردم و به شدت نگران بودم که مبادا با کار من بخشی از بازیها دیده نشود.
وی ادامه داد: گروه تولید این فیلم یک مجموعه خیلی خوب بود که با دقت گلستانی هدایتش کرد.
گلستانی در ادامه در مورد مشاوره و کمک میرکریمی اظهار کرد: هنگام ساخت فیلم نتوانستیم از حضور میرکریمی به اندازه کافی بهره ببریم اما زمان فیلمنامه از کمکهایش خیلی استفاده کردم.
وی در مورد جذب مخاطب این فیلم گفت: نگرانیام را نمیتوانم کتمان کنم ولی خوشحالم که بیواسطه میتوانم حسم را به مخاطب انتقال دهم.
در ادامه مهتاب نصیرپور به عنوان جملهای برای تبلیغ این فیلم گفت: سینما، عوامل و دستاندرکاران این فیلم را تنها نگذارید. فیلم را ببینید. نظرات شما به ما کمک میکند که قدمهای بعدی را بهتر برداریم.
پرستویی نیز گفت: فقط امیدوارم فیلم به خوبی دیده شود. با شکل فیلمهای امروز، سینمای ما یک گام به جلو برداشته است. من در این فرصت از تمامی غایبین هم تشکر میکنم، تمام افرادی که در تیتراژ وجود دارند سپاسگزارم که با همدلی باعث شکل گرفتن فیلم شدند.
صفییاری بیان کرد: از اتفاقاتی که در فیلم میافتد حیرت خواهید کرد، حتما فیلم را ببیند.
گلستانی اظهار کرد: در این روزها که هر کس در سینما دنبال پدیدهای است، پدیده فیلم من حضور کسانی است که من سینما را از آنها آموختهام و به خود میبالم که در این فیلم حضور دارند.
در پایان گلستانی جمله «بهای هر لحظه وجد را با رنج درون باید پرداخت به نسبت سخت و لرزآور به نسبت آن وجد» را به عنوان شعار فیلم بیان کرد و مهتاب نصیرپور از پوستر فیلم رونمایی کرد.