صراط: روزنامه اصلاح طلب آرمان در مطلبی وزیر بهداشت را کاندیدای بالقوه ریاست جمهوری دانست و حتی حمایت های برخی رسانهه های اصولگرا از او را به زعم خود تفسیر کرد.
این روزنامه نوشت: دكتر «علي اصغرخان مودب‌الدوله» شغلش وزير صحيه و امور خيريه بود در كابينه‌اي كه رياستش را ميرزا سيدضياءالدين طباطبايي بر عهده داشت. او در 5اسفند1299 به اين سمت منصوب شد تا 14خرداد1300 شمسي كه صندلي وزارت خود را به «ميرزاحسن خان حكيم‌الدوله» سپرد. حكيم‌الدوله هم تا 30شهريور1320 شمسي در كابينه قوام‌السلطنه بر كرسي وزارت تكيه زده بود. وزراي بهداشت نخستين كشور، انديشه‌اي جز طبابت نداشتند و القابي كه به آنها نسبت داده مي‌شد اثبات‌كننده حيطه وظايفشان بود كه نمونه آن همان لقب دومين وزير بهداشت كه در آن زمان وزير صحیه خوانده مي‌شد يعني «حكيم‌الدوله» بود. وزير بهداشت مي‌دانست كه وظيفه‌اش رسيدگي به وضعيت بهداشت و درمان جامعه با استفاده از امكانات و كادر مجرب است و از همان سال 1299 تا به امروز اين وظيفه تغيير نكرده و تنها در هر دوره كه گذشته بر بار مسئوليت وزراي بهداشت با توجه به فراگير و گسترده شدن بيماري‌ها افزوده شده است.
سوال معنادار
در نمايشگاه مطبوعات امسال خبرگزاری تسنيم از تصمیم وزیر بهداشت درباره برنامه‌اش براي کاندیداتوری رياست‌جمهوري دوازدهم سوال كرد و او البته اين موضوع را رد كرد اما سوال اين خبرگزاري را می‌توان به معناي زمينه‌سازي افكار عمومي براي پذيرش رقابت وزير بهداشت دولت يازدهم با رئيس اين دولت براي انتخابات رياست‌جمهوري آینده ارزیابی کرد؟ چراکه معمولا وزرای سیاسی کابینه بیشتر در معرض سوالاتی از این قبیل قرار می‌گیرند تا وزرایی مثل بهداشت که عملا حوزه اقداماتشان دور از موضوعات سیاسی است. بنابراین این سوال نمی‌تواند فی‌البداهه و بدون پیش‌زمینه مطرح شده باشد. از سوی دیگر رویکرد خبرگزاری‌های اصولگرا مثل فارس و تسنیم نوعی استقبال از این موضوع را نشان می‌دهد و اینکه ظاهرا آنها می‌خواهند با ترغیب و تشویق این مساله را حساب شده جلوه دهند تا در نبود گزینه جدی برای رقابت با دکتر روحانی، از وزیر برگزیده او حمایت کنند.
اما امروز...
«وضعيت بهداشت در دولت جديد خيلي خوب شده است» اين جمله بسيار شنيده می‌شود. اجراي طرح تحول سلامت پيك شادي را به بيماران هديه داد. دكتر سیدحسن قاضی‌زاده هاشمي زماني كه با رای بالاي مجلس بر كرسي وزارت بهداشت تكيه زد وعده دگرگوني در سيستم بهداشت و درمان را داد. امروز او با افتخار مي‌گويد كه كشور تنها با كمبود 31 پزشك در شهرهايي با جمعيت زير 20هزار نفر مواجه است و افزايش تعداد بيمارستان‌هاي تحت پوشش، هتلينگ و ارتقاي وضعيت كيفي بيمارستان‌ها با اختصاص اعتبار 500ميليارد ريالي از ديگر اقدامات اميدبخش وزارت بهداشت دولت يازدهم است كه در كنار آنها نبايد از كاهش هزينه‌هاي كمرشكن درمان عبور كرد كه موجبات رضايت جامعه را فراهم كرده است. هاشمي وزير متبحری است و به خوبي زخم‌هاي بخش بهداشت و درمان جامعه را مي‌شناسد اما بر روي اين زخم‌ها چسب زخم نمي‌زند چون مي‌گويد موقتي است و بايد زخم‌ها را كامل درمان كرد.
طعم گس ائتلاف
از زاويه ديگري هم مي‌توان به عملكرد هاشمي نگاه كرد كه شايد طعم آن گس باشد. وزير بهداشت اگر فعال است بايد تحسين شود، اگر به مراسم‌هاي مختلف با عنوان وزير بهداشت ميرود هم شايسته تقدير است. اگر ايازي يعني دست راست قاليباف را قائم‌مقام خود كرد، حتما به توانايي‌هاي او آگاه است كه حكمي برايش صادر كرد. اگر به مراسم پسر عماد مغينه رفت و شهادت او را تبريك و تسليت گفت، اقدام ارزشمندي است و اگر به روستاها ميرود و چشم روستاييان را عمل مي‌كند، واژه‌ای جز احسنت نمي‌توان بدو گفت اما همه اينها يك روي سكه است. آن روي سكه در سايه خدمت‌رساني قابل تقدير وزير بهداشت كمرنگ و در كنار آن سوالات زيادي در اذهان پررنگ شده است. دليل برخي اقدامات وزير بهداشت چيست؟ حضور ايازي در وزارت بهداشت و آن هم در جايگاه بالا را چه بايد تعبير كرد؟ ايازي احتمالا نقش پل ارتباطي قاليباف با افراد ديگر را بازی کرده است كه در انتخابات رياست‌جمهوري گذشته هم مي‌توان نقش پررنگ او را مشاهده كرد. ايازي يعني همان نيروي توانمندی كه گرايش اصلاح‌طلبي او بر اصولگرايي مي‌چربد، اكنون چه روش مدیریتي در وزارت بهداشت دارد؟ تعاملات او با برخي كه نمي‌توان نسبتي ميان آنها و بخش درمان جامعه يافت علامتهاي سوال زياد ديگري در ذهن شكل مي‌دهد يا اصرار برخي براي خبري شدن مداواي چشم یک‌كانديداي در حصر از سوي هاشمي هم نشانه مبهمي از تقويت برخي گمانه‌هاست.
ائتلاف با رقيب رئيس‌جمهور؟
قاضی‌زاده هاشمي مي‌خواهد رئيس‌جمهور شود؛ تكذيب شود يا نشود اما برخی مراودات و روشهای خبری شدن برخی اقدامات وی این شائبه را در ذهن متبادر می‌کند که نکند هدفی بالاتر از وظایف وزارتی مدنظر دارد. چه آن زمان كه موضع سياسي خود را در ابهام قرار مي‌دهد، چه زماني كه مي‌داند براي بهتر ديده شدن چه بايد كرد و به كجا بايد رفت! بد نیست در این زمینه نگاهی به عملکردهای یکی از رقبای روحانی در انتخابات گذشته ریاست‌جمهوری بیندازیم. او با اقدامات خود در دوره مدیریتش سعی کرد ضمن خدمت‌رسانی، از این اقدامات بهره‌برداری تبلیغاتی و سیاسی لازم را هم بکند اما به هر دلیل نتیجه مثبت و قابل انتظاری نگرفت و حتی در شهری که او این خدمات را ارائه داد میزان رایش نسبت به کاندیداهای مطرح دیگر پایین‌تر بود. حال اگر قاضی‌زاده هاشمی به‌رغم میل باطنی خودش از سوی دوستان یا مشاوران در این مسیر (کاندیداتوری) حرکت کند باید تجربیات کاندیدای شکست‌خورده را مرور کند شايد محبوبيت امروز او در آن زمان پاسخی معکوس دهد. هاشمي تفكري جز خدمت در ذهن ندارد و ترديدي در آن نيست؛ از سوی دیگر حق هر فردی است که توانایی‌های خود را عرضه نماید اما مهم روش این کار است بطوری که در مظان اتهام قرار نگیرد.
این روزنامه نوشت: دكتر «علي اصغرخان مودب‌الدوله» شغلش وزير صحيه و امور خيريه بود در كابينه‌اي كه رياستش را ميرزا سيدضياءالدين طباطبايي بر عهده داشت. او در 5اسفند1299 به اين سمت منصوب شد تا 14خرداد1300 شمسي كه صندلي وزارت خود را به «ميرزاحسن خان حكيم‌الدوله» سپرد. حكيم‌الدوله هم تا 30شهريور1320 شمسي در كابينه قوام‌السلطنه بر كرسي وزارت تكيه زده بود. وزراي بهداشت نخستين كشور، انديشه‌اي جز طبابت نداشتند و القابي كه به آنها نسبت داده مي‌شد اثبات‌كننده حيطه وظايفشان بود كه نمونه آن همان لقب دومين وزير بهداشت كه در آن زمان وزير صحیه خوانده مي‌شد يعني «حكيم‌الدوله» بود. وزير بهداشت مي‌دانست كه وظيفه‌اش رسيدگي به وضعيت بهداشت و درمان جامعه با استفاده از امكانات و كادر مجرب است و از همان سال 1299 تا به امروز اين وظيفه تغيير نكرده و تنها در هر دوره كه گذشته بر بار مسئوليت وزراي بهداشت با توجه به فراگير و گسترده شدن بيماري‌ها افزوده شده است.
سوال معنادار
در نمايشگاه مطبوعات امسال خبرگزاری تسنيم از تصمیم وزیر بهداشت درباره برنامه‌اش براي کاندیداتوری رياست‌جمهوري دوازدهم سوال كرد و او البته اين موضوع را رد كرد اما سوال اين خبرگزاري را می‌توان به معناي زمينه‌سازي افكار عمومي براي پذيرش رقابت وزير بهداشت دولت يازدهم با رئيس اين دولت براي انتخابات رياست‌جمهوري آینده ارزیابی کرد؟ چراکه معمولا وزرای سیاسی کابینه بیشتر در معرض سوالاتی از این قبیل قرار می‌گیرند تا وزرایی مثل بهداشت که عملا حوزه اقداماتشان دور از موضوعات سیاسی است. بنابراین این سوال نمی‌تواند فی‌البداهه و بدون پیش‌زمینه مطرح شده باشد. از سوی دیگر رویکرد خبرگزاری‌های اصولگرا مثل فارس و تسنیم نوعی استقبال از این موضوع را نشان می‌دهد و اینکه ظاهرا آنها می‌خواهند با ترغیب و تشویق این مساله را حساب شده جلوه دهند تا در نبود گزینه جدی برای رقابت با دکتر روحانی، از وزیر برگزیده او حمایت کنند.
اما امروز...
«وضعيت بهداشت در دولت جديد خيلي خوب شده است» اين جمله بسيار شنيده می‌شود. اجراي طرح تحول سلامت پيك شادي را به بيماران هديه داد. دكتر سیدحسن قاضی‌زاده هاشمي زماني كه با رای بالاي مجلس بر كرسي وزارت بهداشت تكيه زد وعده دگرگوني در سيستم بهداشت و درمان را داد. امروز او با افتخار مي‌گويد كه كشور تنها با كمبود 31 پزشك در شهرهايي با جمعيت زير 20هزار نفر مواجه است و افزايش تعداد بيمارستان‌هاي تحت پوشش، هتلينگ و ارتقاي وضعيت كيفي بيمارستان‌ها با اختصاص اعتبار 500ميليارد ريالي از ديگر اقدامات اميدبخش وزارت بهداشت دولت يازدهم است كه در كنار آنها نبايد از كاهش هزينه‌هاي كمرشكن درمان عبور كرد كه موجبات رضايت جامعه را فراهم كرده است. هاشمي وزير متبحری است و به خوبي زخم‌هاي بخش بهداشت و درمان جامعه را مي‌شناسد اما بر روي اين زخم‌ها چسب زخم نمي‌زند چون مي‌گويد موقتي است و بايد زخم‌ها را كامل درمان كرد.
طعم گس ائتلاف
از زاويه ديگري هم مي‌توان به عملكرد هاشمي نگاه كرد كه شايد طعم آن گس باشد. وزير بهداشت اگر فعال است بايد تحسين شود، اگر به مراسم‌هاي مختلف با عنوان وزير بهداشت ميرود هم شايسته تقدير است. اگر ايازي يعني دست راست قاليباف را قائم‌مقام خود كرد، حتما به توانايي‌هاي او آگاه است كه حكمي برايش صادر كرد. اگر به مراسم پسر عماد مغينه رفت و شهادت او را تبريك و تسليت گفت، اقدام ارزشمندي است و اگر به روستاها ميرود و چشم روستاييان را عمل مي‌كند، واژه‌ای جز احسنت نمي‌توان بدو گفت اما همه اينها يك روي سكه است. آن روي سكه در سايه خدمت‌رساني قابل تقدير وزير بهداشت كمرنگ و در كنار آن سوالات زيادي در اذهان پررنگ شده است. دليل برخي اقدامات وزير بهداشت چيست؟ حضور ايازي در وزارت بهداشت و آن هم در جايگاه بالا را چه بايد تعبير كرد؟ ايازي احتمالا نقش پل ارتباطي قاليباف با افراد ديگر را بازی کرده است كه در انتخابات رياست‌جمهوري گذشته هم مي‌توان نقش پررنگ او را مشاهده كرد. ايازي يعني همان نيروي توانمندی كه گرايش اصلاح‌طلبي او بر اصولگرايي مي‌چربد، اكنون چه روش مدیریتي در وزارت بهداشت دارد؟ تعاملات او با برخي كه نمي‌توان نسبتي ميان آنها و بخش درمان جامعه يافت علامتهاي سوال زياد ديگري در ذهن شكل مي‌دهد يا اصرار برخي براي خبري شدن مداواي چشم یک‌كانديداي در حصر از سوي هاشمي هم نشانه مبهمي از تقويت برخي گمانه‌هاست.
ائتلاف با رقيب رئيس‌جمهور؟
قاضی‌زاده هاشمي مي‌خواهد رئيس‌جمهور شود؛ تكذيب شود يا نشود اما برخی مراودات و روشهای خبری شدن برخی اقدامات وی این شائبه را در ذهن متبادر می‌کند که نکند هدفی بالاتر از وظایف وزارتی مدنظر دارد. چه آن زمان كه موضع سياسي خود را در ابهام قرار مي‌دهد، چه زماني كه مي‌داند براي بهتر ديده شدن چه بايد كرد و به كجا بايد رفت! بد نیست در این زمینه نگاهی به عملکردهای یکی از رقبای روحانی در انتخابات گذشته ریاست‌جمهوری بیندازیم. او با اقدامات خود در دوره مدیریتش سعی کرد ضمن خدمت‌رسانی، از این اقدامات بهره‌برداری تبلیغاتی و سیاسی لازم را هم بکند اما به هر دلیل نتیجه مثبت و قابل انتظاری نگرفت و حتی در شهری که او این خدمات را ارائه داد میزان رایش نسبت به کاندیداهای مطرح دیگر پایین‌تر بود. حال اگر قاضی‌زاده هاشمی به‌رغم میل باطنی خودش از سوی دوستان یا مشاوران در این مسیر (کاندیداتوری) حرکت کند باید تجربیات کاندیدای شکست‌خورده را مرور کند شايد محبوبيت امروز او در آن زمان پاسخی معکوس دهد. هاشمي تفكري جز خدمت در ذهن ندارد و ترديدي در آن نيست؛ از سوی دیگر حق هر فردی است که توانایی‌های خود را عرضه نماید اما مهم روش این کار است بطوری که در مظان اتهام قرار نگیرد.
