صراط: سایت الف نوشت:
۱ – اساتید علوم استراتژیک می‌گویند اگر حجم کارهای خودتان را ۱۰۰ واحد در نظر بگیرید، هفتاد واحد آن امور جاری و روزمره، بیست واحد آن امور مهم و ده واحد آن امور استراتژیک است. در عین حال اگر فرصت زمانی و انرژی و توانایی خودتان را هم ۱۰۰ واحد در نظر بگیرید، هفتاد واحد آن باید صرف آن ده واحد امور استراتژیک بشود، بیست واحد آن صرف همان بیست واحد امور مهم شود و فقط ده واحد آن صرف آن هفتاد واحد امور جاری و روزمره گردد. به عبارت بهتر، اهمیت و اولویت آن ۱۰ واحد امور استراتژیک به اندازه‌ای است که باید ۷۰ درصد وقت و انرژی و توانایی خودتان را صرف پیشبرد آن بکنید.
۲ – در ساختار تمام دولت‌های دنیا، وزارت امور خارجه دو مأموریت کاری کلی و مشخص دارد. یکی دیپلماسی رسمی و دیگری دیپلماسی عمومی. در قضیه اهانت نشریه شارلی ابدو به پیامبر(ص)، انتظار طبیعی افکار عمومی از دولت و به طریق اولی از وزارت امور خارجه این نبود که کانون هر دو ماموریت دیپلماسی رسمی و دیپلماسی عمومی خود را متوجه این اهانت به ساحت پیامبر(ص) نماید. در دیپلماسی رسمی در مقام عمل، سفر محمد جواد ظریف به فرانسه در بحبوحه این اقدام نشریه فرانسوی و دیدار با وزیر امور خارجه فرانسه و سپس عدم اقدام مشخص و برجسته دیگری نظیر اخراج سفیر فرانسه از تهران یا دست کم احضار سفیر به وزارت امور خارجه، عملا از کنار این توهین بزرگ به پیامبر(ص) عبور کرد.
۳ – محمد جواد ظریف از همان آغاز به کار دولت یازدهم در دیپلماسی عمومی ورود جدی پیدا کرد. او برای این کار از شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی کمک گرفت. از فیسبوک و توئیتر به صورت فزاینده‌ای برای برقراری ارتباط با مخاطبان سیاست‌های خود استفاده کرد. او از این طریق قبل از اینکه رسانههای رسمی را از روند مذاکرات هسته‌ای باخبر کند، مخاطبان فیسبوکی خود را در جریان می‌گذاشت. او در شهریور ماه ۹۳ نیز در گفتگوی توئیتری با روش هاشانا دختر نانسی پلوسی به او که یک یهودی است، عید سال نو عبری را تبریک و ضمن آن موضع خود را در قبال مسئله مهم هولوکاست به آن روش معروف بیان کرد. صفحه فیسبوک او بیش از ۹۰۰ هزار لایک دارد که برای یک فرد دیپلمات در جمهوری اسلامی رقم بالایی است. همچنین صفحه توئیتر او بیش از ۲۰۰ هزار دنبال کننده دارد که این نیز با توجه به اینکه بیشتر مخاطبان ایرانی نیستند، باز هم عدد بالایی است. به عبارت دیگر میدان عمل برای دیپلماسی عمومی با روش محمد جواد ظریف کاملا باز است.
۴ – در پی حوادث اخیر کشور فرانسه و کلید زدن فاز جدیدی از پروژه اسلام هراسی با ترور ژورنالیست‌های نشریه شارلی ابدو توسط داعش و سپس راهپیمایی نمادین سران کشورهای جهان در پاریس و سپس اهانت مجدد نشریه شارلی ابدو به پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) و حمایت سران اروپایی از این اقدام هتاکانه، رهبر معظم انقلاب اسلامی پیامی مهم به جوانان اروپا و آمریکای شمالی ارسال کردند. ایشان در این پیام جوانان غربی را به شناختن بدون واسطه اسلام توسط تحقیق و پژوهش و خواندن قرآن سفارش کردند و سؤالات مهمی را در چالش کشیدن هژمونی حاکمیت رسانه‌ای غرب و جامعه روشنفکری و محققان و آگاهان جوامع غربی از جوانان اروپا و آمریکا پرسیدند. اینکه رهبر انقلاب اسلامی از جوانان جامعه غرب در زمانی که دین اسلام کانون حملات گوناگون رسانه‌ای و نظامی و فرهنگی و سیاسی دولت‌های غربی است، برای تحقیق درباره اسلام اصیل دعوت مکتوب و مستقیم نماید، چقدر باید برای انقلاب اسلامی و مقامات و مسئولانش استراتژیک و چقدر باید از درجه اهمیت بالایی دارد، همینکه خود رهبر انقلاب دست به قلم شده‌اند و برای جوانان اروپا و آمریکا نامه نوشته‌اند، خود گویای همه چیز است. یعنی تصورش باعث تصدیقش خواهد بود.
۵ – اکنون این سؤال پیش می‌آید که وزارت امور خارجه و شخص ظریف برای یک پیام به این مهمی و استراتژیک که قله کار در دیپلماسی عمومی است در دنیایی که بایکوت سخن حق، سیاست قطعی حکام رسانههای جهانی است، چه اقدامی انجام داده است؟ آیا در حال حاضر وزارت امور خارجه ۷۰ درصد از وقت و انرژی خود را صرف پیشبرد نفوذ این پیام دعوت در میان جوانان اروپا و آمریکا می‌کند؟ یک معنی دیپلمات یعنی کسی که بتواند با کمترین هزینه، بیشترین منفعت را برای کشور و جبهه خود کسب کند. بهترین ابزار ارتباطی، با قیمت رایگان، با سریع‌ترین سرعت ممکن، با بالاترین ضریب نفوذ در جامعه هدف که اتفاقا بیشترین استفاده کنندگان آن طبقه جوان هستند، در اختیار شخص وزیر امور خارجه قرار دارد. سؤال از آقای ظریف این است که چرا پیام رهبر انقلاب به جوانان اروپا و آمریکا را توئیت نکرد؟
۱ – اساتید علوم استراتژیک می‌گویند اگر حجم کارهای خودتان را ۱۰۰ واحد در نظر بگیرید، هفتاد واحد آن امور جاری و روزمره، بیست واحد آن امور مهم و ده واحد آن امور استراتژیک است. در عین حال اگر فرصت زمانی و انرژی و توانایی خودتان را هم ۱۰۰ واحد در نظر بگیرید، هفتاد واحد آن باید صرف آن ده واحد امور استراتژیک بشود، بیست واحد آن صرف همان بیست واحد امور مهم شود و فقط ده واحد آن صرف آن هفتاد واحد امور جاری و روزمره گردد. به عبارت بهتر، اهمیت و اولویت آن ۱۰ واحد امور استراتژیک به اندازه‌ای است که باید ۷۰ درصد وقت و انرژی و توانایی خودتان را صرف پیشبرد آن بکنید.
۲ – در ساختار تمام دولت‌های دنیا، وزارت امور خارجه دو مأموریت کاری کلی و مشخص دارد. یکی دیپلماسی رسمی و دیگری دیپلماسی عمومی. در قضیه اهانت نشریه شارلی ابدو به پیامبر(ص)، انتظار طبیعی افکار عمومی از دولت و به طریق اولی از وزارت امور خارجه این نبود که کانون هر دو ماموریت دیپلماسی رسمی و دیپلماسی عمومی خود را متوجه این اهانت به ساحت پیامبر(ص) نماید. در دیپلماسی رسمی در مقام عمل، سفر محمد جواد ظریف به فرانسه در بحبوحه این اقدام نشریه فرانسوی و دیدار با وزیر امور خارجه فرانسه و سپس عدم اقدام مشخص و برجسته دیگری نظیر اخراج سفیر فرانسه از تهران یا دست کم احضار سفیر به وزارت امور خارجه، عملا از کنار این توهین بزرگ به پیامبر(ص) عبور کرد.
۳ – محمد جواد ظریف از همان آغاز به کار دولت یازدهم در دیپلماسی عمومی ورود جدی پیدا کرد. او برای این کار از شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی کمک گرفت. از فیسبوک و توئیتر به صورت فزاینده‌ای برای برقراری ارتباط با مخاطبان سیاست‌های خود استفاده کرد. او از این طریق قبل از اینکه رسانههای رسمی را از روند مذاکرات هسته‌ای باخبر کند، مخاطبان فیسبوکی خود را در جریان می‌گذاشت. او در شهریور ماه ۹۳ نیز در گفتگوی توئیتری با روش هاشانا دختر نانسی پلوسی به او که یک یهودی است، عید سال نو عبری را تبریک و ضمن آن موضع خود را در قبال مسئله مهم هولوکاست به آن روش معروف بیان کرد. صفحه فیسبوک او بیش از ۹۰۰ هزار لایک دارد که برای یک فرد دیپلمات در جمهوری اسلامی رقم بالایی است. همچنین صفحه توئیتر او بیش از ۲۰۰ هزار دنبال کننده دارد که این نیز با توجه به اینکه بیشتر مخاطبان ایرانی نیستند، باز هم عدد بالایی است. به عبارت دیگر میدان عمل برای دیپلماسی عمومی با روش محمد جواد ظریف کاملا باز است.
۴ – در پی حوادث اخیر کشور فرانسه و کلید زدن فاز جدیدی از پروژه اسلام هراسی با ترور ژورنالیست‌های نشریه شارلی ابدو توسط داعش و سپس راهپیمایی نمادین سران کشورهای جهان در پاریس و سپس اهانت مجدد نشریه شارلی ابدو به پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) و حمایت سران اروپایی از این اقدام هتاکانه، رهبر معظم انقلاب اسلامی پیامی مهم به جوانان اروپا و آمریکای شمالی ارسال کردند. ایشان در این پیام جوانان غربی را به شناختن بدون واسطه اسلام توسط تحقیق و پژوهش و خواندن قرآن سفارش کردند و سؤالات مهمی را در چالش کشیدن هژمونی حاکمیت رسانه‌ای غرب و جامعه روشنفکری و محققان و آگاهان جوامع غربی از جوانان اروپا و آمریکا پرسیدند. اینکه رهبر انقلاب اسلامی از جوانان جامعه غرب در زمانی که دین اسلام کانون حملات گوناگون رسانه‌ای و نظامی و فرهنگی و سیاسی دولت‌های غربی است، برای تحقیق درباره اسلام اصیل دعوت مکتوب و مستقیم نماید، چقدر باید برای انقلاب اسلامی و مقامات و مسئولانش استراتژیک و چقدر باید از درجه اهمیت بالایی دارد، همینکه خود رهبر انقلاب دست به قلم شده‌اند و برای جوانان اروپا و آمریکا نامه نوشته‌اند، خود گویای همه چیز است. یعنی تصورش باعث تصدیقش خواهد بود.
۵ – اکنون این سؤال پیش می‌آید که وزارت امور خارجه و شخص ظریف برای یک پیام به این مهمی و استراتژیک که قله کار در دیپلماسی عمومی است در دنیایی که بایکوت سخن حق، سیاست قطعی حکام رسانههای جهانی است، چه اقدامی انجام داده است؟ آیا در حال حاضر وزارت امور خارجه ۷۰ درصد از وقت و انرژی خود را صرف پیشبرد نفوذ این پیام دعوت در میان جوانان اروپا و آمریکا می‌کند؟ یک معنی دیپلمات یعنی کسی که بتواند با کمترین هزینه، بیشترین منفعت را برای کشور و جبهه خود کسب کند. بهترین ابزار ارتباطی، با قیمت رایگان، با سریع‌ترین سرعت ممکن، با بالاترین ضریب نفوذ در جامعه هدف که اتفاقا بیشترین استفاده کنندگان آن طبقه جوان هستند، در اختیار شخص وزیر امور خارجه قرار دارد. سؤال از آقای ظریف این است که چرا پیام رهبر انقلاب به جوانان اروپا و آمریکا را توئیت نکرد؟
