گروه فرهنگی صراط -طی دو دهه گذشته هنگام برگزاری جشنواره فجر که امسال سی و سومین دوره آن در حال برگزاری است عمدتا در محافل مطبوعاتی و هنری نیروهای مومن و دلسوز انقلاب، دو نگرانی و دغدغه منعکس می شد که یکی مربوط به متن بود و یکی حاشیه.
سیاه نمایی در دستور کار سینمای ایران
نگرانی در مورد متن جشنواره به برخی فیلم های تولید شده در سینمای ام القرای انقلاب اسلامی مربوط می شود که از نظر محتوا، داستان، پیام و در دیالوگ، ادبیات و در صحنه ها و سکانس ها، سیاه نمایی را در دستور کار خود قرار می دهند و یا هنجارهای فرهنگی اسلامی ایرانی را رعایت نکرده اند و این هنجارشکنی های داخل فیلم، الگوهای غلط و کژی هایی را به جامعه مخاطب سینما منتقل و ترویج می کند.
اما حاشیه جشنواره ها در این دو دهه: حجاب و آرایش غلیظ و نحوه پوشش و اختلاط دست اندرکاران سینما و بازیگران بگونه ای است که گویی کاخ جشنواره منطقه ای از هفت دولت ازاد است. قابل توجه اینکه، فارغ از این موضوع که مقام عالی رتبه وزارتخانه اصولگرا و اصلاح طلب باشد، این نگرانی ها نسبت به متن و حاشیه جشنواره فجر کمابیش وجود داشته است؛ پس اشکال کار کجاست؟
دو دهه از هشدار رهبری در مورد شبیخون فرهنگی گذشت اما....
حدود دو دهه از زمانی که مقام معظم رهبری آژیر بیدارباش را در مورد شبیخون فرهنگی به صدا درآوردند می گذرد. آیا در این بیست سال جز چند اقدام ظاهری و شعاری از سوی مسئولان فرهنگی و سیاستگذاران و مدیران که مخاطبین اصلی هشدار رهبری بودند کاری صورت گرفته است؟
از شورای فرهنگ عمومی تا وزارتخانه های آموزشی و فرهنگی و هنری از صداوسیما گرفته تا حتی نهادهای مردمی غیردولتی چه کار فرهنگ سازی موثر و غیر شعاری را برنامه ریزی و اجرا کردند که از درون خانواده ها و دوران کودکی نسل جدید اصلاح فرهنگی شکوفه بزند و رشد کند.
آیا خیال خام داشتیم که ارتقای فرهنگی و حیات طیبه، از مانور تجمل بیرون می آید یا از متولیان توسعه سیاسی؟ چرا فکر کردیم که اگر برای کسب رای از ورود خانم ها به استادیوم فوتبال دم بزنیم، حجاب و عفاف تقویت می شود؟ وقتی سالها جو کاشتیم چرا به دنبال درو گندم هستیم؟!
این سینما و هنرپیشگان و حجاب و رفتار و اختلاط زن و مرد در کاخ جشنواره، تقویت گشت ارشاد نمی‌خواهد زیرا این گشتها تنها یک مسکن هستند بلکه تقویت وزارت ارشاد و دستگاههای فرهنگی را می طلبد.
اگرچه جشنواره فجر و حاشیه و متن آن نمایی از جامعه خودمان است و همین منظره ها را می توان هر روز در سطح شهر و مراکز خرید و رستوران و کنسرت و غیره دید، اما آیا سینما و رفتار هنرمندان در جهت دهی به جامعه بی تاثیرند؟ آیا برخی فیلمسازان برای بالابردن جاذبه های ظاهری فیلم خود با تفکر اشتباه، از این نماها در حد اغراق شده و افراطی در فیلم خود بهره نمی ببرند؟
از سوی دیگر، ضمن رد نکردن نقش الگویی هنرپیشه نماها را رد نمی کنیم اما همین هنرپیشه ها و ورزشکاران و چهره های مطرح را ما کجا برجسته کردیم؟ آیا جز این است که در صداوسیما به هنرپیشه های درجه 2 و 3 بها دادیم و فوتبالیستهای منشوری را با احترام و سلام و صلوات به برنامه های سیما آورده ایم تا برنامه ای را پر کنیم و نوجوانان خود را به جای الگوهای واقعی با این طبل های تو خالی آشنا کنیم؟
هنرمندنمایی که از مدرسه ترک تحصیل کرده و فضیلتی ندارد، تازه اگر اهل انواع مواد مخدر و مشروبات الکی نباشد را الگوی جوانان کردیم. در رسانه ملی هنرمندنماهایی که نه پدر و مادر موفقی بودند نه حتی هنرمند ویژه ای؛ و غالبا زندگی خصوصی بحران زده وشکست خورده ای دارند در برنامه ها به خورد کودک و نوجوانانمان دادیم و شدند الگو؛ نتیجه آن شد که فرزندان ما جزیی ترین مسائل خصوصی آنان را می دانند در حالیکه سعدی و حافظ و فردوسی را نمی شناسند.
آیا بعد از 20 سال از نهیب رهبری پیرامون شبیخون فرهنگی وقت ان نرسیده که اتاق های فکر موثر نه صرفا برای ارائه بیلان به مقام مافوق در ارگان های فرهنگی راه بیندازید و برنامه ریزی ریشه ای کنید؟!
جشنواره فجر محلی برای احیای ارزش ها باشد نه ضدارزش ها
احمد سالک کاشانی در گفتگو با صراط با تاکید بر اینکه جشنواره فجر باید در تراز انقلاب اسلامی باشد گفت: در جشنواره فجر باید مجموعه ای از ارزش ها احیا شود نه ضد ارزش ها، از آنجایی که فراگیری از طریق چشم 75 درصد فیلم می تواند نقش مهمی را در زمینه فراگیری مفاهیم ارزشی داشته باشد.
موانع ورود فیلم سازان حزب الهی رفع شود
وی در ادامه با اشاره به برخی جوسازی ها برای جلوگیری از ورود نیروهای حزب الهی کاربلد به عرصه فیلم سازی افزود: باید موانعی که مانع ورود نیروهای حزب الهی در عرصه تولید فیلم فاخر نقش اساسی دارند بر طرف شود.
تفاوت های ارزشی نگاه و نیت متفاوت اکثر فیلمسازان
نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوالی درباره علل بیان کنایه های متعدد در نشست های خبری جشنواره فجر به جشنواره مردمی عمار افزود: اکثر کسانی که در عرصه خانه سینما و بحث های سینمایی مشغول به کار هستند نوع نگاه و نیت و نظرشان با نگاهی که ما با آن در ارتباط هستیم مقداری تفاوت های ارزشی دارد و به همین سبب از جشنواره مردمی فیلم عمار در این جشنواره دفاع نمی شود.
مشکلات مدیریتی عامل ناهنجاری های هنری
سالک مشکلات مدیریتی را علت اصلی این ناهنجاری ها در جشنواره می داند و معتقد است که باید بیش از پیش به این بعد توجه شود.
وی در پاسخ به سوال صراط مبنی بر اینکه سه دهه از برگزاری این جشنواره در انقلاب اسلامی می گذرد تا چه زمانی طیف انقلابی باید منتظر بهبود این اوضاع دردناک باشند، افزود: 35 سال است قانون امر به معروف و نهی از منکر در حال بررسی است و عین توپ فوتبال با آن برخورد کرده بودند که بالاخره کمیسیون این مسئله را جمع کرد، این مسائل زمان بر است.
مخالف کمیسیون فرهنگی با حضور رضا داد در سمت دبیری جشنواره فجر
سالک با اشاره به تذکرات کمیسیون فرهنگی به معاونت سینمایی گفت: ما قبل از ورود به جشنواره درباره مسائل مختلف از جمله انتصاب رضاداد به عنوان دبیر جشنواره و مسائل دیگر به معاونت سینمایی وزارت ارشاد تذکر داده بودیم.
این نماینده مجلس اقدامات کمیسیون فرهنگی مجلس را نظارتی عنوان کرد و افزود: کمیسیون بر عملکرد دستگاههای فرهنگی با سوال و تذکر نظارت می کند و در صورت لزوم از اقدامات دیگر نیز بهره می برد.
سیاه نمایی در دستور کار سینمای ایران
نگرانی در مورد متن جشنواره به برخی فیلم های تولید شده در سینمای ام القرای انقلاب اسلامی مربوط می شود که از نظر محتوا، داستان، پیام و در دیالوگ، ادبیات و در صحنه ها و سکانس ها، سیاه نمایی را در دستور کار خود قرار می دهند و یا هنجارهای فرهنگی اسلامی ایرانی را رعایت نکرده اند و این هنجارشکنی های داخل فیلم، الگوهای غلط و کژی هایی را به جامعه مخاطب سینما منتقل و ترویج می کند.
اما حاشیه جشنواره ها در این دو دهه: حجاب و آرایش غلیظ و نحوه پوشش و اختلاط دست اندرکاران سینما و بازیگران بگونه ای است که گویی کاخ جشنواره منطقه ای از هفت دولت ازاد است. قابل توجه اینکه، فارغ از این موضوع که مقام عالی رتبه وزارتخانه اصولگرا و اصلاح طلب باشد، این نگرانی ها نسبت به متن و حاشیه جشنواره فجر کمابیش وجود داشته است؛ پس اشکال کار کجاست؟
دو دهه از هشدار رهبری در مورد شبیخون فرهنگی گذشت اما....
حدود دو دهه از زمانی که مقام معظم رهبری آژیر بیدارباش را در مورد شبیخون فرهنگی به صدا درآوردند می گذرد. آیا در این بیست سال جز چند اقدام ظاهری و شعاری از سوی مسئولان فرهنگی و سیاستگذاران و مدیران که مخاطبین اصلی هشدار رهبری بودند کاری صورت گرفته است؟
از شورای فرهنگ عمومی تا وزارتخانه های آموزشی و فرهنگی و هنری از صداوسیما گرفته تا حتی نهادهای مردمی غیردولتی چه کار فرهنگ سازی موثر و غیر شعاری را برنامه ریزی و اجرا کردند که از درون خانواده ها و دوران کودکی نسل جدید اصلاح فرهنگی شکوفه بزند و رشد کند.
آیا خیال خام داشتیم که ارتقای فرهنگی و حیات طیبه، از مانور تجمل بیرون می آید یا از متولیان توسعه سیاسی؟ چرا فکر کردیم که اگر برای کسب رای از ورود خانم ها به استادیوم فوتبال دم بزنیم، حجاب و عفاف تقویت می شود؟ وقتی سالها جو کاشتیم چرا به دنبال درو گندم هستیم؟!
این سینما و هنرپیشگان و حجاب و رفتار و اختلاط زن و مرد در کاخ جشنواره، تقویت گشت ارشاد نمی‌خواهد زیرا این گشتها تنها یک مسکن هستند بلکه تقویت وزارت ارشاد و دستگاههای فرهنگی را می طلبد.
اگرچه جشنواره فجر و حاشیه و متن آن نمایی از جامعه خودمان است و همین منظره ها را می توان هر روز در سطح شهر و مراکز خرید و رستوران و کنسرت و غیره دید، اما آیا سینما و رفتار هنرمندان در جهت دهی به جامعه بی تاثیرند؟ آیا برخی فیلمسازان برای بالابردن جاذبه های ظاهری فیلم خود با تفکر اشتباه، از این نماها در حد اغراق شده و افراطی در فیلم خود بهره نمی ببرند؟
از سوی دیگر، ضمن رد نکردن نقش الگویی هنرپیشه نماها را رد نمی کنیم اما همین هنرپیشه ها و ورزشکاران و چهره های مطرح را ما کجا برجسته کردیم؟ آیا جز این است که در صداوسیما به هنرپیشه های درجه 2 و 3 بها دادیم و فوتبالیستهای منشوری را با احترام و سلام و صلوات به برنامه های سیما آورده ایم تا برنامه ای را پر کنیم و نوجوانان خود را به جای الگوهای واقعی با این طبل های تو خالی آشنا کنیم؟
هنرمندنمایی که از مدرسه ترک تحصیل کرده و فضیلتی ندارد، تازه اگر اهل انواع مواد مخدر و مشروبات الکی نباشد را الگوی جوانان کردیم. در رسانه ملی هنرمندنماهایی که نه پدر و مادر موفقی بودند نه حتی هنرمند ویژه ای؛ و غالبا زندگی خصوصی بحران زده وشکست خورده ای دارند در برنامه ها به خورد کودک و نوجوانانمان دادیم و شدند الگو؛ نتیجه آن شد که فرزندان ما جزیی ترین مسائل خصوصی آنان را می دانند در حالیکه سعدی و حافظ و فردوسی را نمی شناسند.
آیا بعد از 20 سال از نهیب رهبری پیرامون شبیخون فرهنگی وقت ان نرسیده که اتاق های فکر موثر نه صرفا برای ارائه بیلان به مقام مافوق در ارگان های فرهنگی راه بیندازید و برنامه ریزی ریشه ای کنید؟!
جشنواره فجر محلی برای احیای ارزش ها باشد نه ضدارزش ها
احمد سالک کاشانی در گفتگو با صراط با تاکید بر اینکه جشنواره فجر باید در تراز انقلاب اسلامی باشد گفت: در جشنواره فجر باید مجموعه ای از ارزش ها احیا شود نه ضد ارزش ها، از آنجایی که فراگیری از طریق چشم 75 درصد فیلم می تواند نقش مهمی را در زمینه فراگیری مفاهیم ارزشی داشته باشد.
موانع ورود فیلم سازان حزب الهی رفع شود
وی در ادامه با اشاره به برخی جوسازی ها برای جلوگیری از ورود نیروهای حزب الهی کاربلد به عرصه فیلم سازی افزود: باید موانعی که مانع ورود نیروهای حزب الهی در عرصه تولید فیلم فاخر نقش اساسی دارند بر طرف شود.
تفاوت های ارزشی نگاه و نیت متفاوت اکثر فیلمسازان
نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوالی درباره علل بیان کنایه های متعدد در نشست های خبری جشنواره فجر به جشنواره مردمی عمار افزود: اکثر کسانی که در عرصه خانه سینما و بحث های سینمایی مشغول به کار هستند نوع نگاه و نیت و نظرشان با نگاهی که ما با آن در ارتباط هستیم مقداری تفاوت های ارزشی دارد و به همین سبب از جشنواره مردمی فیلم عمار در این جشنواره دفاع نمی شود.
مشکلات مدیریتی عامل ناهنجاری های هنری
سالک مشکلات مدیریتی را علت اصلی این ناهنجاری ها در جشنواره می داند و معتقد است که باید بیش از پیش به این بعد توجه شود.
وی در پاسخ به سوال صراط مبنی بر اینکه سه دهه از برگزاری این جشنواره در انقلاب اسلامی می گذرد تا چه زمانی طیف انقلابی باید منتظر بهبود این اوضاع دردناک باشند، افزود: 35 سال است قانون امر به معروف و نهی از منکر در حال بررسی است و عین توپ فوتبال با آن برخورد کرده بودند که بالاخره کمیسیون این مسئله را جمع کرد، این مسائل زمان بر است.
مخالف کمیسیون فرهنگی با حضور رضا داد در سمت دبیری جشنواره فجر
سالک با اشاره به تذکرات کمیسیون فرهنگی به معاونت سینمایی گفت: ما قبل از ورود به جشنواره درباره مسائل مختلف از جمله انتصاب رضاداد به عنوان دبیر جشنواره و مسائل دیگر به معاونت سینمایی وزارت ارشاد تذکر داده بودیم.
این نماینده مجلس اقدامات کمیسیون فرهنگی مجلس را نظارتی عنوان کرد و افزود: کمیسیون بر عملکرد دستگاههای فرهنگی با سوال و تذکر نظارت می کند و در صورت لزوم از اقدامات دیگر نیز بهره می برد.
