وی ادامه داد: یک جا هست کارگردان در سریالش از بازیگران چهره استفاده می‌کند و به طبع کار از همان ابتدا توسط مخاطب دیده می‌شود، اما در این مجموعه قضیه فرق می‌کند، به همین دلیل است که شاید نسبت به کارهای قبلی کمتر دیده شد.
جلالی همچنین یکی از علت‌های کمرنگ دیده شدن این مجموعه تلویزیونی را علاقه مخاطب به کارهای ملودرام عنوان کرد و گفت: اساسا کارهای ملودرام برای مردم ایران جذابیت بیشتری دارد و مردم ایران دوست دارند گریه کنند تا اینکه بخندند. چیزی که نباید خودمان را گول بزنیم. کارهای ملودرام خیلی راحت در سینمای ما دیده می‌شوند. اگر ورقی به آثار تلویزیونی بزنیم به جرأت می‌توانیم بگوییم تعداد کارهای ملودرام پرمخاطب بیشتر از کارهای طنز است و مردم کارهای ملودرام را بیشتر می‌پسندند.
نویسنده مجموعه «دردسرهای عظیم» با اشاره به قصه این سریال که تم اجتماعی داشت و مقایسه آن با مجموعه «آخرین بازی» که تم ورزشی دارد، گفت: «دردسرهای عظیم» مجموعه‌ای بود که داستانش اجتماعی و افراد یک جامعه را دربرمی‌گرفت اما «آخرین بازی» تم اجتماعی ندارد، بلکه موضوع آن بحث ورزش است و موقعیتش را باید با شرایطش بسنجیم که ممکن است یکسری از افراد ورزش را دوست نداشته باشند، اینجاست که بخشی از مخاطب را از دست می‌دهیم. هر چند در این مجموعه تلاش کردیم روابط اجتماعی و خانوادگی را پررنگ‌تر کنیم و این روابط موازی با مسائل فوتبال پیش برود. کما اینکه کمتر به روابط فوتبال نیز پراختیم.
او با اشاره به اینکه بحث مافیای فوتبال در سریال «آخرین بازی» پررنگ‌تر است نه پرداختن به مباحث حاشیه‌ای که پیش از این در مجموعه «سه پنج دو» شاهد آن بودیم، یادآور شد: پیش از این در مجموعه «سه پنج دو» فوتبال، زمین بازی و مباحث حاشیه‌ای مطرح بود. اما در این مجموعه تلاش کردیم روابط اجتماعی و خانوادگی را پررنگ‌تر کنیم و آن را موازی با مسائل فوتبال پیش ببریم.
جلالی همچنین با بیان این مطلب که حضور برخی از شخصیت‌های مجموعه «آخرین بازی» برای مخاطب ناشناخته بود، عنوان کرد: وقتی مخاطب بازیگران را نمی شناسد زمان می‌برد تا با سریال و کاراکترهای آن ارتباط برقرار کند. به عنوان مثال کاراکتر مانی نوری در روزهای ابتدایی پخش در ذوق مخاطب می‌زد، اما پس از پخش چندین قسمت، مخاطب با آن ارتباط برقرار کرد.
این نویسنده در عین حال مطرح کرد: اساسا مردم آثار ملودرام می‌بینند. حتی در این چند مورد اخیر که طنز خوب هم داشتیم که از جمله آن می‌توان به «پژمان» اشاره کرد این طور نبوده که صد درصد همه موافق آن باشند. اما ملودرام‌ها همیشه یک دفعه گل می‌کنند. شاید یکی از علت‌هایی که مردم سریال‌های شبکه‌های ماهواره‌ای و ترکیه‌ای را می‌بینند این است که تم این سریال‌ها به شدت ملودرام است و شامل قصه‌هایی است که ما نمی‌توانیم خیلی به آنها بپردازیم.
جلالی با بیان این مطلب که در مجموعه «آخرین بازی» مشکل سانسور اذیتمان کرد و به نوعی سریال درخت بی‌شاخه شد، مطرح کرد: در این جا به جای بخش‌های سانسور شده روابط عشقی را گذاشتیم برای اینکه جذاب‌تر شود. در غیر اینصورت فقط بحث‌های فوتبالی‌مان می‌ماند که مخاطب را نسبت به دیدن این مجموعه ترغیب نمی‌کرد. اما متاسفانه یکسری دیالوگ‌ها و روابطی که کاراکترها را گرم‌تر می‌کرد سانسور شد. وقتی این دیالوگ‌ها و روابط از کار درآمد کمی آن روابط نامانوس و سرد شد. در صورتی که این قصه به لحاظ نگارشی قصه‌ای پرپیچ و خم است. حتی توطئه‌ای که در کار چیده شده است تا قسمت پایانی این مجموعه قابل کشف نیست.
سعید جلالی در پایان گفت‌وگو از پایان تصویربرداری مجموعه «آخرین بازی» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده خبر داد و گفت: بخش‌های باقی مانده این مجموعه در حال تدوین است.
بر اساس این گزارش، در خلاصه داستان این مجموعه تلویزیونی به کارگردانی حسین سهیلی زاده و تهیه‌کنندگی عزیز علیزاده آمده است:
قباد که در رویاها و توهمات خودش زندگی می‌کند و آرزو دارد که یک شبه ره صد ساله را برود و به ستاره‌ای مشهور تبدیل شود، بنا براین تصمیم می‌گیرد که وارد دنیای فوتبال شود اما پس از پیوستنش به یک تیم لیگ برتر ... .
امیرحسین رستمی در نقش (سیاوش رستمی)، بهاره افشاری در نقش (نسترن)، روناک یونسی در نقش (شعله)، آتش تقی‌پور در نقش (جواد)، زویا امامی در نقش (مهین)، مانی نوری در نقش (قباد)، مهران ضیغمی در نقش(خشایار)، ساعد هدایتی در نقش (قیدی)، لادن پروین در نقش (خانم خسروی) و با حضور رضا توکلی (آقای بوستانی ) و ... از جمله بازیگرانی هستند که در سریال «آخرین سلطان» به ایفای نقش می‌پردازند.
